Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4015.69.2020.1.BB
z 9 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 13 maja 2020 r. (data wpływu – 14 maja 2020 r.), uzupełnionym 02 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez Wnioskodawczynię darowizny od syna – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez Wnioskodawczynię darowizny od syna. Wniosek został uzupełniony 02 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Syn Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim i nie posiada rozdzielności majątkowej. Syn chce podarować matce – Wnioskodawczyni oraz ojcu (również pozostającym w związku małżeńskim, nie posiadającym rozdzielności majątkowej) nieruchomość o wartości 350.00,00 zł, znajdującą się w J.

Nieruchomość jest własnością syna i synowej Wnioskodawczyni, którą to nieruchomość otrzymali w darowiźnie od Wnioskodawczyni i jej męża, na co został sporządzony akt notarialny 28 grudnia 2014 r. Nieruchomość tą obie rodziny zamieszkują wspólnie.

Obecnie, w związku z kupnem własnego domu, syn Wnioskodawczyni zdecydował o powrocie do stanu sprzed 28 grudnia 2014 r., na co żona syna wyraża zgodę.

Przekazanie darowizny nastąpi w formie aktu notarialnego, gdzie wskazane zostanie, że syn przekazuje nieruchomość matce oraz ojcu. Synowa Wnioskodawczyni zaakceptuje tę decyzję na piśmie, podczas sporządzania aktu notarialnego (w akcie notarialnym zostanie zawarta zgoda synowej Wnioskodawczyni).

W okresie ostatnich 5 lat Wnioskodawczyni, ani jej mąż nie otrzymali od syna żadnej darowizny wymagającej zgłoszenia w urzędzie skarbowym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

W księdze wieczystej jako właściciele opisanej we wniosku nieruchomości są obecnie w wpisani syn i synowa Wnioskodawczyni, na prawach umownie rozszerzonej wspólności majątkowej małżeńskiej. Pierwotnie syn Wnioskodawczyni otrzymał przedmiotową nieruchomość w darowiźnie od Wnioskodawczyni i jej męża zawartej w formie aktu notarialnego 28 grudnia 2014 roku. Następnie w tym samym akcie notarialnym syn Wnioskodawczyni zawarł ze swoją żoną umowę majątkową małżeńską, która wprowadziła w ich małżeństwie ustrój rozszerzonej wspólności majątkowej małżeńskiej i na podstawie której stali się razem właścicielami przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy – w sytuacji gdy syn Wnioskodawczyni dokona darowizny nieruchomości, objętej wspólnością majątkową, na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża, a żona syna wyrazi zgodę na tę darowiznę w formie pisemnej – będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku?

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna ona jako matka i jej mąż, jako ojciec zostać zwolnionymi z podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, darowizna od syna dla matki oraz ojca jest zwolniona z opodatkowania bez względu na wartość darowizny.

Zgłoszenie darowizny nieruchomości nabytej w formie aktu notarialnego wykonuje notariusz zgodnie z art. 4a ust. 4 pkt 2 oraz art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z kolei art. 37 § 1 pkt 4 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przewiduje konieczność zaakceptowania decyzji o darowiźnie przez współmałżonka z majątku wspólnego, wyrażonej na piśmie w sytuacji istnienia wspólności majątkowej (za wyjątkiem drobnych przedmiotów zwyczajowo przyjętych).

Brak takiej zgody, zgodnie z art. 37 § 4 ww. Kodeksu unieważnia dokonanie czynności prawnej przez jedną z osób pozostających w związku małżeńskim.

Wyrażając taką zgodę synowa jednocześnie pozostanie neutralna podatkowo, ponieważ w sensie faktycznym nie jest stroną umowy.

W związku z tym Wnioskodawczyni uważa, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni oraz jej mąż powinni zostać zwolnieni z zapłaty podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni wyłącznie w części dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przekazania darowizny na rzecz Wnioskodawczyni. W zakresie przekazania darowizny na rzecz męża Wnioskodawczyni zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2019 r., poz. 1813) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Należy zauważyć, że – co do zasady – darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 1 cytowanej ustawy do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Obowiązek nie obejmuje przypadków, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron (art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że syn Wnioskodawczyni zamierza przenieść własność nieruchomości w drodze umowy darowizny na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża. Syn i synowa Wnioskodawczyni posiadają wspólność majątkową. Umowa darowizny zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego i dodatkowo, żona syna Wnioskodawczyni (synowa) zaakceptuje darowiznę poprzez wyrażenie w formie pisemnej zgody na dokonanie tej darowizny przez syna Wnioskodawczyni na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2019 r., poz. 2086, ze zm.), zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania darowizny z majątku wspólnego, z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych.

Stosownie do art. 37 § 4 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jednostronna czynność prawna dokonana bez wymaganej zgody drugiego małżonka jest nieważna.

Tym samym, w kontekście opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn przedmiotowej darowizny zgoda taka będzie neutralna podatkowo; w żaden sposób nie powodując, iż synowa Wnioskodawczyni stanie się stroną umowy darowizny zawartej między Wnioskodawczynią a jej synem. Z treści przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, wynika bowiem, że zgoda małżonka jest niezbędna dla stwierdzenia ważności jednostronnej czynności drugiego małżonka, w przypadku gdy jej przedmiotem są składniki objęte wspólnością majątkową. Z faktu tego nie można jednak wywodzić, że wyrażając taką zgodę drugi z małżonków również staje się stroną umowy darowizny.

Podsumowując, dokonanie darowizny nieruchomości przez syna Wnioskodawczyni na jej rzecz z majątku wspólnego syna Wnioskodawczyni i jego żony, za zgodą żony, będzie podlegało zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Jak to wynika z art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zgłoszenia darowizny nieruchomości do urzędu skarbowego, ponieważ darowizna będzie dokonana w formie aktu notarialnego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo Organ zaznacza, iż niniejsza interpretacja, co wynikająca z przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej, zgodnie z uprawnieniami Organu interpretacyjnego nadanymi przez art. 14b § 1 tejże ustawy, ma zastosowanie wyłącznie dla Wnioskodawczyni.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.