Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.482.2020.1.KS
z 7 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2020 r. (data wpływu 28 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródeł przychodu oraz możliwości opodatkowania 19% podatkiem liniowym wynagrodzenia z tytułu usług świadczonych na rzecz Spółki na podstawie umowy o doradztwo – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródeł przychodu oraz możliwości opodatkowania 19% podatkiem liniowym wynagrodzenia z tytułu usług świadczonych na rzecz Spółki na podstawie umowy o doradztwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

C. S.A. z siedzibą w X. (dalej jako „Spółka”) jest spółką akcyjną, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie produkcji leków. Spółka jest notowana na (…) w Y. Ustawowe organy Spółki stanowią: Walne Zgromadzenie, Zarząd i Rada Nadzorcza. Zgodnie ze Statutem Spółki, Rada Nadzorcza Spółki jest uprawniona do powoływania członków Zarządu i ustalania zasad ich wynagradzania.

W dniu (…) Wnioskodawca został powołany do pełnienia funkcji Wiceprezesa Zarządu Spółki na podstawie uchwały Rady Nadzorczej o następującej treści: „((…).”

Wyżej wymieniona uchwała Rady Nadzorczej ma wyłącznie charakter korporacyjny i nie określa w sposób autonomiczny praw lub obowiązków Wnioskodawcy jako członka Zarządu Spółki. Zgodnie ze Statutem Spółki, Rada Nadzorcza jest uprawniona do ustalania zasad wynagradzania członków Zarządu. Na tej podstawie, w swej kolejnej uchwale, Rada Nadzorcza postanowiła, że z tytułu pełnienia funkcji Wiceprezesa Zarządu Spółki, Wnioskodawcy przysługiwać będzie miesięczne wynagrodzenie w określonej kwocie brutto, płatne z dołu, do 15-tego dnia następnego miesiąca kalendarzowego. W związku z powołaniem Menedżera do Zarządu Spółki, Rada Nadzorcza nie podjęła żadnych innych uchwał ponad te wskazane powyżej.

Spółka nie zawarła i nie zamierza zawierać z Wnioskodawcą jakiejkolwiek umowy regulującej kwestię praw i obowiązków stron z tytułu pełnienia przez Wnioskodawcę funkcji Wiceprezesa Zarządu Spółki. W konsekwencji, prawa i obowiązki Wnioskodawcy jako członka Zarządu Spółki, pełniącego funkcję Wiceprezesa Zarządu, będzie regulowało wyłącznie prawo powszechnie obowiązujące (w szczególności kodeks spółek handlowych) oraz wydane na jego podstawie akty korporacyjne (w szczególności Statut Spółki).

Niezależnie od powyższego, Spółka zamierza zawrzeć z Wnioskodawcą umowę o świadczenie usług doradczych, w ramach której Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz Spółki usługi doradcze w zakresie sprzedaży i marketingu produktów Spółki w Polsce i za granicą oraz w zakresie rozwoju projektów innowacyjnych Spółki (dalej jako „Umowa o doradztwo”). Umowa o doradztwo będzie miała charakter umowy o świadczenie usług, do której odpowiednie zastosowanie znajdują przepisy o umowie zlecenia.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Na podstawie Umowy o doradztwo, do usług Wnioskodawcy należeć będzie w szczególności:

1. opracowywanie koncepcji oraz strategii krótko- i długoterminowych w zakresie dotyczącym rozwoju sprzedaży produktów Spółki;
2. doradztwo w zakresie tworzenia nowych kanałów sprzedaży produktów Spółki;
3. doradztwo w zakresie ustalania siatki cen dla produktów Spółki oraz budowy oferty sprzedażowej Spółki;
4. konsultacje w zakresie wdrażania planów sprzedaży produktów Spółki;
5. doradztwo w zakresie rozpoznawania aktualnych trendów rynkowych oraz oczekiwań konsumentów.
   
   

Umowa o doradztwo będzie dotyczyła wyłącznie świadczenia przez Wnioskodawcę usług doradczych w zakresie sprzedaży i marketingu i nie będzie regulowała Jego obowiązków związanych z pełnieniem funkcji członka Zarządu Spółki.

Obowiązki Wnioskodawcy wynikające z Umowy o doradztwo nie będą w żadnym zakresie tożsame ani pokrywające się z obowiązkami Wnioskodawcy jako członka Zarządu Spółki, dotyczącymi reprezentowania Spółki i prowadzenia jej spraw. Przedmiotem Umowy o doradztwo nie będą zatem czynności, które Wnioskodawca będzie wykonywał na rzecz Spółki w ramach powołania na Członka Zarządu, ani jakiekolwiek inne czynności zarządzania przedsiębiorstwem (Spółką).

Umowa o doradztwo zostanie zawarta w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i będzie przewidywać, że wykonując obowiązki wynikające z Umowy o doradztwo, Wnioskodawca działa samodzielnie i na własny rachunek, w szczególności samodzielnie dokonuje wszelkich rozliczeń publicznoprawnych związanych z wynagrodzeniem otrzymywanym na podstawie Umowy o doradztwo, w tym uiszcza zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych przychodów oraz rozlicza składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Na podstawie Umowy o doradztwo Wnioskodawca nie będzie upoważniony do dokonywania jakichkolwiek czynności w imieniu lub na rzecz Spółki. W szczególności, Wnioskodawca nie będzie uprawniony lub zobowiązany do odbioru od osób trzecich jakichkolwiek oświadczeń lub świadczeń skierowanych do Spółki. Wnioskodawca nie będzie miał również prawa do zaciągania w imieniu Spółki jakichkolwiek zobowiązań majątkowych lub składania w jej imieniu jakichkolwiek oświadczeń woli kreujących zobowiązania Spółki.

Wnioskodawca będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane ze świadczonymi usługami doradczymi. Przede wszystkim, zgodnie z Umową o doradztwo, Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie świadczenia usług doradczych, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków usługodawcy wynikających z Umowy o doradztwo lub z przepisów prawa.

Wnioskodawca będzie świadczyć usługi doradcze w wybranym przez siebie miejscu i czasie, z zastrzeżeniem ewentualnej specyfiki konkretnej usługi. W celu realizacji usług doradczych Wnioskodawca będzie uprawniony do korzystania z infrastruktury i materiałów udostępnionych Mu przez Spółkę, na zasadach określonych przez Spółkę, w tym z telefonu i komputera.

Wnioskodawca dokonał zawiadomienia o wyborze opodatkowania podatkiem liniowym przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług doradczych.

W niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania zasada określona w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 (określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatek liniowy), uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytania:

1. Czy wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu pełnienia przez Niego funkcji Wiceprezesa Zarządu Spółki należy kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które będą opodatkowane według skali podatkowej, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług doradczych w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, powinno być kwalifikowane jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w rezultacie Wnioskodawca ma prawo do wyboru opodatkowania dochodów z tytułu usług doradczych 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie otrzymywane przez Niego z tytułu pełnienia funkcji Wiceprezesa Zarządu Spółki należy kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które będą opodatkowane według skali podatkowej, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Do przychodów z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza się otrzymane wynagrodzenia w związku z pełnieniem funkcji na podstawie samego tylko aktu ustanowienia (np. powołania).

Przenosząc powyższe na grunt analizowanego stanu faktycznego należy wskazać, że na podstawie uchwały Rady Nadzorczej Spółki z dnia 29 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca został powołany w skład Zarządu Spółki. Na tej podstawie, Wnioskodawca sprawuje w Spółce funkcje zarządcze i otrzymuje z tego tytułu należne wynagrodzenie.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, należne Mu z tytułu pełnienia funkcji Wiceprezesa Zarządu Spółki wynagrodzenie należy zakwalifikować do przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowanych według skali podatkowej zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie otrzymywane z tytułu świadczenia usług doradczych w ramach indywidualnej działalności gospodarczej, na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, powinno być kwalifikowane jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w rezultacie Wnioskodawca ma prawo do wyboru opodatkowania dochodów z usług doradczych 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza.

W art. 5a pkt 6 ww. ustawy wskazano, że przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym w art. 5b ww. ustawy wskazano, że za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe warunki decydujące o wyłączeniu określonej działalności z zakresu pozarolniczej działalności gospodarczej nie znajdują zastosowania w przedstawionej sprawie, gdyż Wnioskodawca:

• ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych na podstawie Umowy o doradztwo;
  

• nie wykonuje Umowy o doradztwo pod kierownictwem, ani też w miejscu i czasie wyznaczonych przez Spółkę;
  

• ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
  
  

Natomiast wyłączenie wskazane powyżej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się m.in. przychodów ze stosunku pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy) ani przychodów z działalności wykonywanej osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy). Żadne z powyższych wyłączeń nie będzie mieć zastosowania do przychodów Wnioskodawcy z Umowy o doradztwo.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przede wszystkim przychód z tytułu świadczenia na rzecz Spółki usług doradczych przez Wnioskodawcę w żadnym wypadku nie powinien być kwalifikowany jako przychód ze stosunku pracy ani jakikolwiek przychód mu podobny.

Zgodnie z art. 22 § 1 Kodeksu pracy, przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

W myśl § 11 ww. przepisu art. 22 Kodeksu pracy, zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy.

W przypadku Umowy o doradztwo nie będą spełnione podstawowe warunki dla stwierdzenia stosunku pracy. Wynika to w szczególności z:

• braku elementu podporządkowania Wnioskodawcy (bezpośredniej kontroli wykonywania usług przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy o doradztwo), który jest warunkiem niezbędnym do uznania danego stosunku prawnego za stosunek pracy;
  

• swobody w wyborze miejsca świadczenia usług doradczych (Umowa o doradztwo nie reguluje w ogóle miejsca wykonywania usług doradczych, wobec czego może nim być siedziba Wnioskodawcy lub inne miejsce ustalone przez Wnioskodawcę). Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że miejsce pracy ustala pracodawca;
  

• swobody w ustaleniu czasu poświęconego na świadczenie usług doradczych – czynności doradcze mogą być wykonywane w takim czasie, jaki jest uznany za niezbędny dla poprawnego wykonania Umowy. Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że pracownik wykonuje pracę w ściśle określonych ramach czasowych;
  

• braku zastosowania przepisów ograniczających odpowiedzialność za wyrządzoną Spółce przez Wnioskodawcę szkodę (w zakresie realizacji Umowy o doradztwo, Wnioskodawca odpowiada względem Spółki zgodnie z zasadami odpowiedzialności określonymi w obowiązujących przepisach Kodeksu cywilnego, tj. co do zasady na zasadzie ryzyka). Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że odpowiedzialność pracownika jest uregulowana przepisami szczególnymi i co do zasady istotnie ograniczona;
  

• braku zastrzeżenia w Umowie o doradztwo stosowania przepisów Kodeksu Pracy.
  
  

Dodatkowo, przychód z tytułu świadczenia na rzecz Spółki usług doradczych przez Wnioskodawcę w żadnym wypadku nie powinien być też kwalifikowany jako jedna z kategorii przychodów z działalności wykonywanej osobiście wymienionych w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście objęte tymi regulacjami uznaje się m. in.:

• przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych rozumie (art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);
  

• przychody uzyskiwane z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia albo umowy o dzieło, jeżeli są uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą lub od osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, jeżeli nie są uzyskiwane na podstawie umów zawieranych w ramach działalności gospodarczej albo nie stanowią przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze (art. 13 pkt 8 lit. a ww. ustawy);
  

• przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
  
  

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zakres czynności wykonywanych w ramach Umowy o doradztwo nie będzie dotyczyć czynności, które będą wykonywane przez Wnioskodawcę jako Członka Zarządu. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, przedmiotem Umowy o doradztwo nie będą czynności, które Wnioskodawca będzie wykonywał na rzecz Spółki w ramach powołania na Członka Zarządu. Zakres usług doradczych nie będzie pokrywać się z czynnościami Członka Zarządu, a dodatkowo odnosić się będzie wyłącznie do doradztwa w ściśle określonym zakresie, specjalistycznym, odrębnym od czynności wykonywanych jako Członek Zarządu. Usługi doradcze będą mieć zatem charakter wyłącznie doradczo-konsultacyjny, w ramach ich wykonywania Wnioskodawca nie będzie mieć prawa wykonywania czynności o charakterze menedżerskim lub zarządczym, w tym w szczególności nie ma prawa do podejmowania decyzji ani zawierania umów wiążących dla Spółki.

W rezultacie, z uwagi na fakt, że zakres czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej (usług doradczych) w ramach Umowy o doradztwo będzie całkowicie odmienny od zakresu czynności świadczonych na rzecz Spółki w ramach pełnienia funkcji Członka Zarządu, czynności wykonywane w ramach usług doradczych nie mogą zostać zakwalifikowane jako wskazane w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody otrzymywane przez osoby należące do składu zarządów.

Po wtóre, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Umowa o doradztwo nie stanowi umowy o dzieło lub zlecenia (do Umowy o doradztwo stosuje się jednak odpowiednio przepisy Kodeksu Cywilnego dotyczącego umowy zlecenia). Ponadto Umowa o doradztwo jest wykonywana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym, przychody ze świadczenia usług doradczych nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po trzecie, w ocenie Wnioskodawcy, opisane w złożonym wniosku usługi doradcze nie mogą też zostać zakwalifikowane jako czynności wykonywane w ramach umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze. Przedmiotem Umowy o doradztwo nie będą bowiem również czynności, które mogłyby być przedmiotem takich umów.

Wyodrębnienie w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze oraz jednoczesne zdefiniowanie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczej działalności gospodarczej wskazuje, że źródłem tych przychodów jest zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Artykuł 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dotyczy przy tym tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie lub kontraktów menedżerskich, lecz wszelkich innych umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją.

Literalne brzmienie art. 13 pkt 9 ww. ustawy jednoznacznie wskazuje, że istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarząd, a samodzielnym podmiotem – zarządcą – jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego w złożonym wniosku należy wskazać, że w ramach Umowy o doradztwo nie nastąpi zlecenie Wnioskodawcy zarządzania przedsiębiorstwem (Spółką). Usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą mieć charakter ściśle doradczy (szczegółowo wskazany w stanie faktycznym). Tym samym. Umowa o doradztwo będzie pozbawiona podstawowego elementu charakterystycznego dla umów wymienionych w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opierając się na opisie usług świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należy zatem uznać, że przedmiotowych usług nie można zakwalifikować jako świadczonych w ramach kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też umowy o podobnym charakterze. Tak więc wynagrodzenie otrzymywane z tytułu świadczenia usług doradczych nie stanowi przychodów z działalności wykonywanej osobiście, w związku z faktem, że usługi te są wykonywane w ramach indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W rezultacie przychody z tytułu świadczenia usług doradczych należy uznać za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do prawa do wyboru opodatkowania dochodu wynikającego z usług doradczych przy zastosowaniu 19% liniowej stawki opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, że Wnioskodawca spełni warunki uprawniającej do skorzystania do opodatkowania w tej formie.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c (podatek liniowy).

Jak zostało wskazane w złożonym wniosku, Wnioskodawca dokonał wyboru formy opodatkowania dochodów z tytułu świadczenia usług doradczych podatkiem liniowym. Tym samym, dochody uzyskiwane z usług doradczych jako dochody z działalności gospodarczej powinny być opodatkowane przy zastosowaniu 19% liniowej stawki podatku.

Jednocześnie, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują, że jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w art. 9a ust. 2 ww. ustawy (podatek liniowy), uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym – w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek. Tym niemniej, jak podkreślono w opisie stanu faktycznego, przedmiotowa sytuacja nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Powyższe konkluzje znajdują potwierdzenie w stanowisku prezentowanym przez organy podatkowe w analogicznych stanach faktycznych, wyrażonym m.in. w:

• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 grudnia 2019 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.483.2019.1.MJ,
  

• interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 listopada 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.282.2017.1.GG.
  
  

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz fakt, że zawarta Umowa o doradztwo nie będzie miała charakteru umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze, usługi doradcze świadczone przez Wnioskodawcę – wykonywane w ramach Jego działalności gospodarczej – stanowić będą przychody z prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Uzyskiwane dochody z pozarolniczej działalności mogą być opodatkowane na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym, pod warunkiem dokonania wyboru tej formy opodatkowania w stosownym terminie.

W rezultacie, z uwagi na fakt, że zakres czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej (usług doradczych) w ramach Umowy o doradztwo będzie całkowicie odmienny od zakresu czynności świadczonych na rzecz Spółki w ramach pełnienia funkcji Członka Zarządu, czynności wykonywane w ramach usług doradczych nie mogą też zostać zakwalifikowane jako wskazane w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody otrzymywane przez osoby należące do składu zarządów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.