Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.322.2020.4.KC
z 14 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2020 (data wpływu 17 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 i 17 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego małżonków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 i 17 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego małżonków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu … stycznia 2020 r. w Sądzie pomiędzy Wnioskodawczynią, a jej byłym mężem (rozwód nastąpił w 2014 r.) została zawarta ugoda w zakresie podziału tzw. majątku dorobkowego. Powyższa ugoda została poprzedzona wspólnym pozasądowym oświadczeniem, podpisanym przez Wnioskodawczynię i jej byłego męża w dniu … kwietnia 2019 r. o sposobie podziału poszczególnych składników majątkowych.

Działając na rozprawie w dniu … stycznia 2020 r. pod wpływem silnego napięcia emocjonalnego i presji, Wnioskodawczyni nie zwróciła uwagi na to, że w ugodzie została pominięta część składników majątku wymienionych w oświadczeniu z … kwietnia 2019 r., które de facto przypadły byłemu mężowi Wnioskodawczyni. Natomiast ta część składników majątku, która została wymieniona w ugodzie jako majątek pozostający po stronie byłego męża, została wyceniona przez niego na wartość znacznie niższą niż wartość rzeczywista.

Po zakończonej rozprawie, gdy opadło napięcie i stres Wnioskodawczyni dokonała podsumowania wartości poszczególnych składników majątku, zarówno tych, które przypadły w całości jej byłemu mężowi oraz tych, które przypadły jej samej. Wówczas okazało się, że wartość majątku Wnioskodawczyni wymienionego w ugodzie sądowej z … stycznia 2020 r. jest wyższa o około 12 000 zł.

Wnioskodawczyni wskazała, że ugoda została zawarta bez wzajemnych spłat i dopłat. Nie było niestety możliwości skorygowania ugody, a wniesienie odwołania od orzeczenia wiązało się z dalszym przeciąganiem sprawy i dużymi kosztami, na które Wnioskodawczyni nie było stać.

W świetle powyższego, wydane przez Sąd postanowienie w sprawie ugodowego podziału majątku wspólnego z … stycznia 2020 r., stało się prawomocne w dniu … lutego 2020 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w wyniku podziału majątku dorobkowego i zawartej ugody z … stycznia 2020 r. uzyskała:

• 1/6 udziału w lokalu nr …,
• 1/2 udziału w lokalu nr …,
• na wyłączną własność: samochód – rok produkcji 2006, komplet kominkowy o wartości 1500 zł, środki zgromadzone na rachunku oszczędnościowym, kwoty składek zgromadzonych na subkoncie w ZUS i rachunku OFE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od wartości całego majątku uzyskanego w wyniku ugodowego podziału majątku dorobkowego lub od wartości całej nadwyżki lub od wartości połowy tej nadwyżki (wszak w wyniku podziału Wnioskodawczyni otrzymała jedynie połowę udziałów jej byłego męża, bo pozostała połowa przed podziałem i tak była prawnie jej własnością) i czy w tej sytuacji ma znaczenie fakt, że rozwód nastąpił w 2014 r., a podział majątku w ramach ugody sądowej nastąpił w 2020 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, majątek dorobkowy, który powstał w trakcie trwania wspólnoty majątkowej małżeńskiej nie powinien podlegać żadnej formie opodatkowania. Majątek małżeński został wypracowany w ciągu wielu lat poświęceń, wyrzeczeń i nakładów finansowych. Nikt nie przyczynił się do tego, że powstał określony zasób majątkowy. W takiej sytuacji opodatkowanie majątku dorobkowego byłoby niesprawiedliwe, wszak zakupione w trakcie trwania małżeństwa nieruchomości zostały już raz opodatkowane, a podatek został uiszczony w dniu zawarcia umowy notarialnej. Opodatkowanie jakimkolwiek podatkiem tych samych nieruchomości byłoby nieuczciwe, gdyż ta sama nieruchomość byłaby podwójnie opodatkowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie jednak z treścią art. 2 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, iż wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, jak również przychody z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Przychodem z podziału majątku wspólnego jest wartość otrzymanego przez każdego z małżonków majątku, a także wartość spłat (dopłat) otrzymywanych przez małżonków z tytułu podziału majątku. Wartość majątku oraz wartość spłat uzyskanych z tego tytułu przez małżonków nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2086, z późn. zm.).

Na podstawie art. 31 § 1 tej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Jest to ich majątek wspólny. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba, że w czasie trwania związku małżeńskiego:

1. małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową,
2. z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie współwłasności,
3. wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków lub też ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Stosownie do treści art. 43 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego domniemuje się, iż oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu … stycznia 2020 r. w Sądzie pomiędzy Wnioskodawczynią, a jej byłym mężem (z którym rozwiodła się w 2014 r.) została zawarta ugoda w zakresie podziału majątku dorobkowego. Powyższa ugoda została zawarta bez wzajemnych spłat i dopłat i była poprzedzona wspólnym pozasądowym oświadczeniem, podpisanym w dniu … kwietnia 2019 r. przez Wnioskodawczynię i jej byłego męża o sposobie podziału poszczególnych składników majątkowych. W zawartej ugodzie została pominięta część składników majątku wymienionych w oświadczeniu z … kwietnia 2019 r., które faktycznie przypadły byłemu mężowi Wnioskodawczyni. Natomiast ta część składników majątku, która została wymieniona w ugodzie jako majątek pozostający po stronie byłego męża, została wyceniona przez niego na wartość znacznie niższą niż wartość rzeczywista. Po rozprawie Wnioskodawczyni dokonała podsumowania wartości poszczególnych składników majątku, zarówno tych, które przypadły w całości jej byłemu mężowi oraz tych, które przypadły jej samej. Wówczas okazało się, że wartość majątku Wnioskodawczyni wymienionego w ugodzie sądowej z … stycznia 2020 r. jest wyższa o około 12 000 zł. Nie było jednak możliwości skorygowania ugody, a wniesienie odwołania od orzeczenia wiązało się z dalszym przeciąganiem sprawy i dużymi kosztami, na które Wnioskodawczyni nie było stać. Postanowienie z … stycznia 2020 r. w sprawie ugodowego podziału majątku wspólnego, stało się prawomocne w dniu … lutego 2020 r. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w wyniku podziału majątku dorobkowego i zawartej ugody z … stycznia 2020 r. uzyskała:

• 1/6 udziału w lokalu nr …,
• 1/2 udziału w lokalu nr …,
• na wyłączną własność: samochód – rok produkcji 2006, komplet kominkowy o wartości 1500 zł, środki zgromadzone na rachunku oszczędnościowym, kwoty składek zgromadzonych na subkoncie w ZUS i rachunku OFE.

Uwzględniając przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane uregulowania prawne stwierdzić należy, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię składników majątku w wyniku podziału majątku wspólnego – nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy zacytowanego przepisu art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem bez znaczenia dla skutków podatkowych jest to, czy podział majątku wspólnego małżonków jest ekwiwalentny czy nieekwiwalentny jak też, że rozwód nastąpił w 2014 r., a podział majątku w ramach ugody sądowej nastąpił w 2020 r.

Tym samym, z rzeczonego tytułu Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.