Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.233.2020.1.BM
z 22 lipca 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 maja 2020 r. (data wpływu 26 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

• prowadzona przez Spółkę działalność, obejmująca tzw. nowe uruchomienia oraz optymalizację procesów przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe,
• względem rozpoznanych kosztów kwalifikowanych, Spółka będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia, tj. zastosowania ulgi BR, zgodnie z art. 18d ust. 1 i nast. CIT (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy:

• prowadzona przez Spółkę działalność, obejmująca tzw. nowe uruchomienia oraz optymalizację procesów przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT,
• względem rozpoznanych kosztów kwalifikowanych, Spółka będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia, tj. zastosowania ulgi BR, zgodnie z art. 18d ust. 1 i nast. CIT.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Podstawową i faktycznie prowadzoną działalnością Spółki jest działalność produkcyjna oraz przetwórstwo wyrobów z tworzyw sztucznych, w tym w szczególności wyspecjalizowana produkcja i sprzedaż opakowań z tworzyw sztucznych, części i akcesoriów do pojazdów silnikowych, a także zaawansowanych technologicznie elementów z tworzyw termoplastycznych, mających zastosowanie w branży przemysłowej (AGD, motoryzacja, budownictwo).

W ramach przedmiotowej działalności Spółka zajmuje się przetwórstwem tworzyw sztucznych metodą wtrysku, w tym realizuje procesy towarzyszące takie jak zgrzewanie oraz montaż.

Spółka posiada również odpowiedni system zarządzania jakością potwierdzony właściwymi certyfikatami zgodności z normą ISO 9001 i IATF 16949 oraz system zarządzania środowiskowego zgodny z normą ISO 14001.

W swej działalności Spółka kieruje się wdrażaniem nowych, rozwojowych rozwiązań produkcyjnych odpowiadających zmieniającemu się otoczeniu gospodarczemu, w szczególności utrzymuje dynamikę rozwoju zgodną z oczekiwaniami klientów oraz zasadą wykorzystywania najlepszych dostępnych technologii procesów produkcyjnych (przy jednoczesnej optymalizacji tych procesów np. zapewnieniu wyższej jakości wyrobów, czy też maksymalizacji bezpieczeństwa stosowanych technologii dla środowiska naturalnego).

Zgodnie z Polityką Zintegrowanego Systemu Zarządzania przedstawiającym główne założenia prowadzonej polityki działalności gospodarczej, Spółka konsekwentnie zmierza do budowania przyjaznego środowisku naturalnemu przedsiębiorstwa technologiczno-produkcyjnego.

Założenie te Spółka realizuje m.in. poprzez:

1. ciągłe doskonalenie procesów wytwórczych,
2. aktywne uczestnictwo w przenoszeniu strumienia wartości intelektualnej w obszarze wiedzy, nauki i innowacji we współpracy ze szkołami i uczelniami, w tym we współpracy z Politechnika i umożliwieniem studentom odbywania praktyk i staży,
3. aktywne działanie w obszarze wdrożenia rozwiązań przemysłu 4.0 (tj. autonomicznego przetwarzania i przesyłania informacji niezbędnych w procesie produkcji) oraz implementacji innowacyjnych rozwiązań w zakresie nowych technologii (połączenia via internet), procesów (w tym procesów nadzorowania) oraz organizacji pracy (obecnie Spółka jest na etapie wdrażania systemu MES nadzorującego on line produkcje bieżącą na wtryskarkach, poprzez nadzorowanie czasu cyklu produkcyjnego, przezbrojeń oraz braków produkcyjnych).
   
   

W związku z powyższym, Spółka posiada wyodrębniony organizacyjnie Dział Badań i Rozwoju (DBR), który odpowiada za tzw. nowe uruchomienia i optymalizację procesów produkcyjnych, a także Dział Kontroli Jakości, który wspomaga DBR przy pracach dotyczących nowych uruchomień i optymalizacji procesów produkcyjnych.

I. Nowe uruchomienia.

Wyjaśniając powyższe, proces nowego uruchomienia obejmuje przede wszystkim projektowanie procesu produkcyjnego określonego wyrobu, tj. tworzenie jak najbardziej efektywnego procesu produkcji i weryfikację możliwości jego pełnego wdrożenia (zastosowania).

W ramach DBR, Dyrektor ds. Badań i Rozwoju odpowiada za przeszkolenie pracowników Spółki (w szczególności operatora maszyny wtryskowej, ustawiacza, inżyniera procesu, czy technologa) z zakresu wymagań klienta, tj. wymagań dotyczących wyrobu jaki ma zostać poddany procesowi produkcji, oraz wyznacza Lidera Projektu, który powołuje zespół uruchomieniowy opracowujący i wdrażający określoną koncepcję procesu produkcyjnego („nowego uruchomienia”).

Działania DBR w omawianym zakresie dzielą się zatem na 5 podstawowych etapów:

1. Projektowanie procesu produkcji (koncepcja);
2. Wykonanie prób;
3. Kontrole jakości;
4. Raport;
5. Dokumentacja procesu nowego uruchomienia i pre-seria.

Poniżej Wnioskodawca prezentuje zwięzły opis każdego z ww. etapów.

1. Projektowanie procesu produkcji (koncepcja).

Cały proces nowych uruchomień, rozpoczyna się od koncepcji i poprzedzony jest tzw. „analizą wykonalności”, tj. badaniem potrzeb i wymagań danego klienta związanych z procesem produkcyjnym oraz opracowaniem odpowiednich założeń nowego procesu oraz harmonogramu nowego uruchomienia.

Za powoływane badanie potrzeb i wymagań klienta odpowiedzialny jest Opiekun ds. Kluczowego Klienta, który tworzy Katalog Wymagań Klienta obejmujący w szczególności charakterystykę wyrobu i jego funkcjonalności (właściwości).

Na tej podstawie tworzone jest tzw. panowanie jakości (APQP), które zespół uruchomieniowy dostosowuje do procesu nowego uruchomienia, podejmując następujące działania:

1. tworzenie harmonogramu nowego uruchomienia,
2. opracowanie odpowiednich analiz dotyczących nowego procesu produkcji,
3. opracowanie planu kontroli wykonalności nowego procesu produkcji i jego efektywności, w tym jakości procesu i jakości wyrobu,
4. wykonanie pomiarów wyrobu jaki ma zostać uzyskany, zgodnie z rysunkiem konstrukcyjnym,
5. tooling list (wykaz rodzajowy surowców, materiałów, maszyn i urządzeń koniecznych do wykorzystania w procesie produkcji),
6. opracowanie sposobu pakowania zapewniającego odpowiednie zabezpieczenie wyrobu.
   
   

W skład ww. zespołu uruchomieniowego każdorazowo wchodzi technolog, który sprawuje bezpośredni nadzór nad pracami (nowym uruchomieniem) i czynnie uczestniczy w przeprowadzaniu prób (wykonywanych na dalszym etapie).

Jednocześnie, Lider Projektu, posiadając wiedzę na temat funkcjonalności wyrobu, dobiera rodzaj wykonywanych testów jakościowych wyrobu, a Kierownik Kontroli Jakości określa możliwość wykonania tych testów (z zasady obejmujących takie funkcjonalności wyrobu jak: wymiary, wytrzymałość, cechy plastyczne, odporność na odkształcenia, rozciągliwość czy twardość, zgodnie z rysunkiem konstrukcyjnym wyrobu jaki ma powstawać w nowym procesie produkcji).

W przypadku stwierdzenia braku możliwości wykonania określonego testu tworzony jest plan dostosowania, tj. plan zakupu odpowiedniego stanowiska lub przyrządów pomiarowych (np. nowego wysokościomierza) umożliwiających przeprowadzenie testów.

W czasie prac uruchomieniowych i dążenia do wdrożenia ustalonej koncepcji procesów produkcyjnych, Lider Projektu - na bieżąco - inicjuje spotkania tzw. grupy FAMEA celem dokonania analizy przyczyn i skutków ewentualnych wad produkcyjnych wyrobu oraz opracowania ewentualnych zmian koncepcyjnych, przykładowo: zastosowania nowego urządzenia, zmiany surowca, zmiany warunków pracy itp. W skład ww. grupy FMEA wchodzą przedstawiacie wszystkich procesów produkcyjnych, w tym Kierownik zmianowy, ustawiacze i operatorzy maszyn.

2. Próby.

Po ww. fazie projektowania (ustalenia koncepcji) procesu produkcyjnego, następuje przygotowanie do wykonywania serii próbnych procesów produkcyjnych, celem weryfikacji możliwości skutecznego wdrożenia procesu.

Wówczas przygotowywane są dokumenty obejmujące schemat przebiegu procesu produkcji, wykorzystywane maszyny i urządzenia produkcyjne (dokument FC), plan kontroli jakości procesu produkcji i jakości wyrobu na każdym etapie produkcji (dokument CP), analiza potencjalnych skutków wad wyrobu (dokument FMEA) oraz dokumentacja technologiczna wyrobu wraz z dokumentacją konstrukcyjną obejmująca rysunki 2D i modele 3D wyrobu.

Próby są realizowane na podstawie tzw. Dyspozycji prób, która określa co najmniej:

1. stanowisko wtryskowe,
2. niezbędne wyposażenie dodatkowe (np. urządzenie do wkręcania śrub),
3. surowiec wykorzystywany do produkcji wyrobu wraz z instrukcjami dotyczącymi „suszenia” (np. STAREX..., suszyć przez 2-4 godz. w temp. 80oC)
4. obsadę stanowiska (np. wymagana obecność Ustawiacza i Operatora).
   
   

Każda Dyspozycja prób ma nadany osoby numer katalogowy, datę utworzenia oraz wskazanie numeru identyfikującego realizowaną koncepcję i zakładany do uzyskania wyrób końcowy.

Całościowy nadzór nad prowadzonymi próbami oraz nadzór technologiczny sprawuje Lider Zespołu (uruchomieniowego), wyznaczany przez Lidera Projektu. Wszelkie uwagi z prowadzonych prób umieszczane są w szczegółowym Raporcie sporządzanym na Formularzu Rejestracji Prób. Raport ten obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie zmiany/brygady (osób przeprowadzających próby),
2. oznaczenia stanowiska prób, daty i czasu ich wykonania (czasu pracy maszyny produkcyjnej: 1. godz.),
3. oznaczenie zakładanego do uzyskania wyrobu,
4. ilość dotychczas wyprodukowanych wyrobów wraz z oznaczeniem ilości niezbędnej do wyprodukowania celem przeprowadzenia skutecznej weryfikacji możliwości wdrożenia koncepcji i spełnienia wymagań klienta,
5. oznaczenie zużywanych surowców i barwników,
6. adnotację o spostrzeżonych wadach produkcyjnych wyrobu (np.: niedotryski, srebrzenia, wtrącenia, smugi, wypaczenia, zacięcia),
7. identyfikację wykorzystanych podzespołów.
   
   

W przypadku stwierdzenia problemu na dowolnym etapie realizacji prób, po analizie ww. formularza, zespół uruchomieniowy podejmuje działania korygujące.

W ostatecznym rozrachunku, w wyniku prac zespołu uruchomieniowego zakończonych wynikiem pozytywnym, tj. w razie potwierdzenia możliwości wytworzenia określonego wyrobu w danej koncepcji procesu produkcji powstaje dokumentacja wyrobu (DW) obejmująca w szczególności:

1. KTW (kartę technologiczną procesu produkcji),
2. KKW (karty kontroli),
3. KP (kartę pakowania),
4. lay out stanowiska pracy,
5. schemat podłączenia formy,
6. wizualizacje błędów.
   
   

W ramach opisywanej działalności Spółka prowadzi szczegółową ewidencję prowadzonych prób nowych uruchomień, tzw. Rejestr prób, który zawiera oznaczenie zlecenia klienta, nr Dyspozycji prób, oznaczenie wyrobu końcowego oraz zbiorcze wskazanie ilości wyprodukowanych wyrobów z uwzględnieniem podziału na ilość sztuk oczekiwanego wyrobu, ilość sztuk tzw. „braków” oraz ilość sztuk przekazanych do Działu Kontroli Jakości.

3. Kontrola jakości.

Po zakończeniu prób wynikiem pozytywnym Lider Zespołu (uruchomieniowego) przekazuje wyprodukowane w czasie prób wyroby końcowe do Działu Kontroli Jakości (laboratorium Spółki) wraz z tzw. Dyspozycją pomiarową, która określa m.in.:

1. przyczynę pomiarów wyrobu końcowego, w tym możliwość:
   
   • zmiany surowca,
     
   • zmiany barwnika,
     
   • naprawy formy,
     
   • optymalizacji procesu,
     
   • zmiany konstrukcyjnej wyrobu,
     
   • homologację,
2. mierzone wymiary, w tym:
   
   • wszystkie wymiary (wszystkie umieszczone na rysunku konstrukcyjnego wyrobu),
     
   • wymiary krytyczne (oznaczone na rysunku konstrukcyjnym jako …),
     
   • wymiary gabarytowe (szerokość, wysokość, długość),
     
   • wymiary tolerowane (jeśli są uwzględnione na rysunku konstrukcyjnym jako wymiary z naniesioną tolerancją, np. 2+/-0.1),
     
   • porównanie wymiarów,
     
   • barwę,
     
   • masę.
   
   

Każda Dyspozycja pomiarowa ma nadany osoby numer katalogowy, datę utworzenia oraz oznaczanie wyrobu oraz zakresu pomiarów podlegających wykonaniu.

Podobnie jak w przypadku prób, w ramach opisywanej działalności Spółka prowadzi szczegółową ewidencję prowadzonych pomiarów.

4. Raport.

W przypadku pozytywnej oceny jakości wyrobu końcowego oraz wykonania pomiarów wskazujących na spełnienie wymagań klienta, Kierownik Kontroli Jakości sporządza Raport. Raport ten może wyglądać odmiennie w zależności od rodzaju wzorów raportu dostarczanych (akceptowanych) przez klienta. Zasadniczo jednak raport ten obejmuje poszczególne pozycje wskazujące na charakterystykę uzyskanego wyrobu końcowego wraz z komentarzami, czy określone parametry (cechy) wyrobu udało się osiągnąć w ramach stworzonej koncepcji nowego procesu produkcji.

W przypadku negatywnej oceny, tj. braku osiągnięcia spodziewanego efektu, następuje korekta parametrów procesu produkcyjnego tak, aby doprowadzić wyrób końcowy do zgodności z wymaganiami klienta, a w dalszej kolejności następują ponowne próby i pomiary.

W przypadku pozytywnej oceny, tj. osiągnięcia spodziewanego efektu, zespół uruchomieniowy opracowuje dokumentację związaną z zatwierdzeniem nowego procesu produkcyjnego.

Każdorazowo, komplet zebranych dokumentów wraz z partią próbną wyrobu końcowego stanowi wzorzec produkcyjny, który jest dostarczany przez Lidera Zespołu (uruchomieniowego) do zatwierdzenia przez klienta.

Jeżeli zrealizowana koncepcja procesu jest akceptowalna przez klienta, Lidera Zespołu (uruchomieniowego) podpisuje jedną sztukę wyrobu końcowego z partii homologacyjnej jako wzór produkcyjny, tj. wzór odniesienia przy zatwierdzeniu tzw. „Pierwszej Dobrej Sztuki”.

Wzory przechowywane są w Magazynie Wzorów i są nadzorowane przez Kierownika Kontroli Jakości.

Dodatkowo w Dziale Kontroli Jakości prowadzony jest Rejestr Wzorców (wzory aktualizowane są minimum co 3 lata).

5. Dokumentacja procesu nowego uruchomienia i PRE-seria.

W przypadku wyżej opisywanej akceptacji (zatwierdzenia) projektu procesu produkcyjnego (koncepcji) i uzyskanego w tej koncepcji wyrobu końcowego, Spółka dokonuje tzw. pre-serii.

Działanie to polega na uruchomieniu co najmniej jednego pełnego cyklu produkcyjnego i wytworzeniu danej partii wyrobów końcowych zgodnych z „Pierwszą Dobrą Sztuką”.

Wówczas Dyrektor ds. Badań i Rozwoju ustala dla procesu odpowiednie mierzalne cele jakościowe i dokonując analizy osiągniętych wskaźników ocenia skuteczność nowego procesu. Ocena skuteczności procesu wraz z elementami do doskonalenia przedkładana jest na Przeglądzie Zarządzania.

Spółka może zatem dokonać całościowej oceny, czy koncepcja nowego procesu produkcyjnego może być w pełni wdrożona i, czy w toku całego cyklu produkcyjnego nie występują niechciane komplikacje (np. przestoje i wydłużony czas pracy maszyn, wady produkcyjne wyrobów, czy też inne uchybienia technologiczne).

W toku pre-serii badana jest więc przede wszystkim stabilność i wydajność nowego procesu produkcji.

Po wyprodukowaniu pre-serii, tj. ustalonej partii wyrobów końcowych (określonej na zebraniach zespołu uruchomieniowego) pod nadzorem zespołu uruchomieniowego następuje pisemne przekazanie procesu do produkcji seryjnej (bieżącej), a działania DBR uznawane są za zakończone.

W konsekwencji, efektem pre-serii jest ostateczne potwierdzenie możliwości pełnego wdrożenia nowego procesu produkcji a jej wynikiem jest dokumentacja o statusie nowe uruchomienie, tj. powstanie swojego rodzaju „instrukcji” postępowania w nowym procesie produkcji.

II. Optymalizacje.

Na tle powyższego wskazać należy, że DBR zajmuje się również tzw. optymalizacją procesów produkcji, której głównym celem jest całościowe usprawnienie (udoskonalenie) już wdrożonego i funkcjonującego procesu produkcji.

Usprawnienie to może mieć różny charakter w zależności od rodzaju już funkcjonującego procesu, niemniej co do zasady obejmuje ono jak najszerszą automatyzację procesu produkcji, zapewnienie wyższej jakości wyrobów i wyższej jakości przebiegu procesu produkcji, w tym także możliwe niski poziom kosztów produkcji, np. dzięki zmniejszeniu czasu pracy maszyn, skróceniu pełnego cyklu produkcji, czy też zmniejszeniu ilości ludzi (zespołu/brygady) niezbędnych do prowadzenia lub nadzorowania procesu produkcji. Nadrzędnym celem optymalizacji jest zatem maksymalizacja efektywności (wydajności i stabilności) danego procesu.

Co istotne, powoływane usprawnienie procesu produkcji nie obejmuje zmian mających charakter typowy (szablonowy). Ewentualne rutynowe lub okresowe korekty przebiegu wdrożonego i już funkcjonującego procesu produkcji (z zasady wynikające z dokumentacji wyrobu lub instrukcji postępowania w procesie produkcji) nie są uznawane za opisywaną optymalizację.

Sam przebieg procesu optymalizacji nie różni się od przebiegu ww. procesu nowego uruchomienia, poszczególne jego elementy są analogiczne, tj. powstaje koncepcja optymalizacji i jest powoływany zespół optymalizacji, który pracuje nad możliwości wdrożenia wymyślonej koncepcji, a kolejno przeprowadzane są odpowiednie próby, pomiary i pre-seria.

Spółka podkreśla przy tym, że w obu ww. przypadkach mamy do czynienia z działalnością twórczą określonych członków zespołów uruchomieniowych lub optymalizacyjnych, a sam przebieg nowego uruchomienia lub optymalizacji odbywa się przy wykorzystaniu aktualnych zasobów wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki i technologii oraz wymaga kreatywnego, zindywidualizowanego podejścia do wymagań klienta, już od momentu tworzenia koncepcji, poprzez jej korekty (modyfikacje) aż po finalizację przebiegu nowego uruchomienia lub optymalizacji.

Ponadto działania tych zespołów podejmowane są w sposób zorganizowany, systematycznie i planowo, a realizacja nowego uruchomienia lub optymalizacji określonego procesu produkcji, każdorazowo odbywa się zgodnie z ustalonym harmonogramem. Realizacja określonego harmonogramu nie daje jednak pewności co do osiągnięcia zamierzonego efektu i realnej możliwości wdrożenia nowego lub zoptymalizowanego procesu.

Konsekwentnie Spółka wskazuje, że w ramach Działu Badań i Rozwoju oraz wspomagającego go Działu Kontroli Jakości, w ww. procesach nowych uruchomień i optymalizacji wykorzystuje ona szereg aktywów, w tym w szczególności:

1. aktywa osobowe - pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę, realizujących zadania z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji;
2. aktywa rzeczowe - materiały i surowce wykorzystywane przy realizacji nowych uruchomień i optymalizacji, w szczególności na potrzeby przeprowadzenia prób lub pre-serii (w szczególności termoplastyczne tworzywa sztuczne i barwniki);
3. aktywa rzeczowe - środki trwałe (maszyny i urządzenia, np. wtryskarka) wykorzystywane zarówno w toku produkcji seryjnej (bieżącej) jak również przy realizacji nowych uruchomień i optymalizacji, w szczególności na potrzeby przeprowadzenia prób lub pre-serii;
4. aktywa rzeczowe - wartości niematerialne i prawne (licencja na oprogramowanie X) wykorzystywane wyłącznie na potrzeby DBR.
   
   

Mając na uwadze możliwe stosowanie ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w odniesieniu do ww. aktywów, w bieżącym roku podatkowym (równym roku kalendarzowemu) Spółka zamierza podjąć następujące kroki.

W umowach o pracę Spółka zamierza wyraźnie, możliwe jednoznacznie wskazać, iż dana osoba zatrudniona jest w celu realizacji prac na rzecz Działu Badań i Rozwoju lub Działu Kontroli Jakości i odpowiednio całość lub część czasu pracy, ergo całość lub część obowiązków pracowniczych będą stanowić zadania z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji.

Umowy te będą więc jasno wskazywały na cel zatrudnienia obejmujący również lub wyłącznie realizację zadań z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji.

Uwzględniając przypadki, w których jedynie część czasu pracy (część obowiązków pracowniczych) będą stanowić zdania z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji, Spółka zamierza wprowadzić szczegółową ewidencję czasu pracy. Ewidencja ta będzie wyraźnie wskazywać na proporcję: ile czasu w danym miesiącu, określony pracownik realnie poświęcił na czynności związane z zadaniami z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji, a ile na czynności niezwiązane z tymi zadaniami (dotyczy to w szczególności operatorów maszyn i ustawiaczy, których czas pracy dotyczy także bieżącej produkcji).

Słowem wyjaśnienia Spółka wskazuje, że obecnie zakres obowiązków pracowniczych oraz treść poszczególnych dokumentów (np. protokołu z wykonanych prób) pozwala na ustalenie, który konkretnie pracownik zajmuje się zadaniami zadań z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji i ile czasu na nie poświęcił, niemniej informacje te są niezwykle rozproszone i wymagają analizy szeregu różnego rodzaju dokumentów. W efekcie, ww. założenia dotyczące wprowadzenia jednolitej ewidencji czasu pracy służą uproszczeniu identyfikacji ewentualnych kosztów kwalifikowanych związanych z wyżej opisanymi działaniami DBR.

Względem aktywów rzeczowych obejmujących materiały i surowce, bez których realizacja nowych uruchomień lub optymalizacji nie mogłaby się odbyć, Spółka obecnie stosuje dokumenty RW, pozwalające na identyfikację materiału lub surowca jaki został zużyty/wykorzystany w ramach określonego projektu nowego uruchomienia lub optymalizacji.

Spółka zamierza jednak, dodatkowo wprowadzić zbiorcze zestawienia (okresowe) obejmujące rodzaj, ilość i wartość zakupionych materiałów i surowców ogółem oraz tych, które zostały bezpośrednio wykorzystane na potrzeby realizacji nowych uruchomień lub optymalizacji, co pozwoli na niebudzące wątpliwości ustalenie, jaka część surowców i materiałów została w rzeczywistości nabyta bezpośrednio w związku z wyżej opisanymi działaniami DBR.

Względem aktywów rzeczowych obejmujących maszyny i urządzenia (które z zasady wykorzystywane są w celach mieszanych, związanych z działalnością DBR jak niezwiązanych z tą działalnością, lecz obejmujących bieżącą produkcję) Spółka zamierza wprowadzić system ewidencyjny, obiektywnie pozwalający na stwierdzenie, w jakim stopniu aktywa te są wykorzystywane na potrzeby realizacji zadań z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji.

System ten Spółka zamierza oprzeć na proporcji w jakiej, w danym okresie ilość lub wartość wykonanych zleceń dotyczących nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji pozostaje względem ilości lub wartości wykonanych zleceń ogółem (z zasady obejmujących bieżącą produkcję).

Alternatywnie, Spółka rozważa aby ww. system oprzeć na proporcji czasu pracy pracowników wykonujących zdania przy tych maszynach i urządzeniach (w szczególności operatorów maszyn i ustawiaczy), tj. aby proporcję w jakiej maszyna „uczestniczy” w zadaniach DBR utożsamiać z proporcją ustalaną na potrzeby pracy danego pracownika lub pracowników w ramach ich zadań z zakresu DBR.

Przykładowo: jeżeli zgodnie z prowadzoną ewidencją czasu pracy okaże się, że w danym okresie dany pracownik lub pracownicy brali udział w zadaniach DBR w 20% swojego czasu pracy, to Spółka przyjmie, że maszyny lub urządzenia, na których ten pracownik lub Ci pracownicy pracują, również uczestniczyły w 20% w zadaniach DBR i na tej podstawie Spółka uzna, że 20% odpisów amortyzacyjnych danej maszyny dotyczy zadań z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji.

Ostatecznie Spółka wskazuje, że licencja na oprogramowanie X została nabyta i z założenia jest wykorzystywana jedynie przy realizacji zadań DBR, niemniej celem uniknięcia wątpliwości w tym zakresie Spółka zamierza wprowadzić odpowiednie zarządzenia wewnętrzne dotyczące sposobu wykorzystywania omawianego oprogramowania i bezwzględnego zakazu korzystania z programu w celach innych aniżeli w ramach realizacji zadań z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji. Jednocześnie, obok tych zarządzeń Spółka zamierza uzyskać od pracowników stosowne oświadczenia jednoznacznie wskazujące na świadomość danego pracownika, iż program ten nie może być wykorzystywany w inny sposób aniżeli zgodny z ww. zarządzeniem Spółki, tj. bez związku z zadaniami z zakresu nowych uruchomień lub optymalizacji procesów produkcji.

W odniesieniu do powyższego Spółka podkreśla, że:

1. zakładane zmiany mają prowadzić do jak najprostszego i czytelnego wyodrębnienia ewentualnych kosztów kwalifikowanych dotyczących podejmowanej działalności w zakresie nowych uruchomień oraz optymalizacji procesów produkcji;
2. wyodrębnienie ewentualnych kosztów kwalifikowanych znajdzie odzwierciedlenie w księgach rachunkowych;
3. czynności zakresie nowych uruchomień oraz optymalizacji procesów produkcji realizowane są przez Spółkę (przez Dział Badań i Rozwoju oraz pomocniczo przez Dział Kontroli Jakości) przynajmniej od 2016 r. oraz w latach późniejszych i obecnie, w tym będą kontynuowane w przyszłości;
4. wszelkie opisywane zmiany mają służyć umożliwieniu Spółce dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi BR;
5. podejmowane działania w zakresie nowych uruchomień oraz optymalizacji procesów produkcji nie stanowią i nie będą stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o CIT.
   
   

Jednocześnie Spółka wskazuje, iż nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia jak również nie posiada statusu centrum badawczo- rozwojowego.

Dodatkowo, na potrzeby oceny prawno-podatkowej niniejszego wniosku Spółka wskazuje, że wszystkie koszty kwalifikowane, o których mowa w niniejszym wniosku stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: „CIT”), a przy tym Spółka jest świadoma, iż nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi BR koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową, jeżeli te zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania.

1. Czy prowadzona przez Spółkę działalność, obejmująca tzw. nowe uruchomienia oraz optymalizację procesów przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT (dalej: „działalność BR”)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
2. Czy względem rozpoznanych kosztów kwalifikowanych, Spółka będzie mogła skorzystać z prawa do odliczenia, tj. zastosowania ulgi BR, zgodnie z art. 18d ust. 1 i nast. CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1 i 2.

W ocenie Wnioskodawcy, opisana działalność obejmująca tzw. nowe uruchomienia oraz optymalizację procesów, przedstawione w opisie okoliczności faktycznych (stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego) mieszczą się w zakresie prac rozwojowych, nakierowanych na wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych procesów produkcyjnych i jako takie spełniają definicję działalności badawczo rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT, a tym samym Spółka jest uprawniona do odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych poniesionych na tą działalność, w myśl art. 18d ust. 1 i nast. CIT.

Powyższe twierdzenie Spółka opiera na następującej argumentacji.

Definicję działalności badawczo rozwojowej zawarto w art. 4a pkt 26 Ustawy CIT, z którego wynika, że termin „działalność badawczo-rozwojowa” oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 Ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r. to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Natomiast, od 1 października 2018 r. w art. 4a pkt 28 wskazano, że „prace rozwojowe” są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (na podstawie art. 4 ust. 3 Ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce).

Odnosząc się do ww. pojęcia pomocne mogą się okazać objaśnienia Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. w sprawie IP-BOX. Te pomimo, iż dotyczą stosowania preferencji związanej z osiąganiem dochodów z tytułu wykorzystywania praw własności intelektualnej, zawierają w swej treści wnikliwą wykładnię pojęcia działalności badawczo-rozwojowej, która w ocenie Wnioskodawcy może być zastosowana wprost.

Jak przy tym wskazują ww. objaśnienia użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, że zgodnie z przepisami by działalność podatnika mogła być uznana za działalność badawczo- rozwojową wystarczy, by podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe. W obu przypadkach jednak, aby mówić o działalności badawczo-rozwojowej działania Spółki muszą spełniać kryteria „twórczości”, „systematyczności” i „zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś).

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu - rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.

Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika, lub nawet jeśli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Jak wskazują objaśnienia twórczy charakter prac to między innymi opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony.

Z zakresu działalności badawczo-rozwojowej należy więc wyłączyć działalność o charakterze rutynowym, można natomiast włączyć do niej nowe metody opracowane w celu wykonywania pospolitych zadań.

Zakres prac Spółki dotyczący tzw. nowych uruchomień oraz ewentualnych optymalizacji procesu produkcji, w tym w szczególności opracowywanie całościowej koncepcji procesu produkcji, tworzenie określonej dokumentacji wyrobu, sporządzanie badań, analiz i raportów dotyczących procesu lub jakości danego wyrobu, niewątpliwie mieści się w pojęciu działań o charakterze twórczym.

Działania te mają bowiem indywidualny charakter, w tym mają charakter kreacyjny, dotyczący opracowania lub ulepszenia określonego procesu i bezsprzecznie stanowią element działań wprost wskazanych w objaśnieniach Ministerstwa, jako działania twórcze związane z utworzeniem lub udoskonaleniem koncepcji danego procesu produkcji.

Jednocześnie, Spółka niewątpliwie prowadzi swoje prace „systematycznie”.

Zgodnie bowiem ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.

Nowe uruchomienia oraz optymalizacje są natomiast zaplanowane, realizowane metodycznie i uporządkowanie.

Dodatkowo, zgodnie z potrzebami klienta i rysunkiem konstrukcyjnym danego wyrobu, dla każdego opracowania procesu produkcji tworzone są określone cele jakościowe, tj. cele których finalne osiągnięcie wpływa na realizację danego projektu i ostateczną akceptację opracowanego procesu produkcji (nowego uruchomienia lub optymalizacji).

Nie powinno przy tym ulegać wątpliwości, że dopiero ostateczna akceptacja opracowanego procesu skutkować może jego wdrożeniem i wówczas rozpoczęciem procesu produkcji, który jednak nie jest już jakimkolwiek elementem prac badawczo-rozwojowych, ale rutynowym działaniem produkcyjnym Spółki.

Powyższe podejście w pełni koresponduje z treścią ww. objaśnień wskazujących, iż słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Oznacza to, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Wystarczające jest zatem, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby.

Równocześnie, w ocenie Wnioskodawcy omawiane prace (dotyczące nowych uruchomień oraz optymalizacji procesów produkcji) niewątpliwie dotyczą wykorzystania zasobów istniejącej, zdobytej już wiedzy Spółki do tworzenia nowych procesów lub ich późniejszego udoskonalania.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie ze wskazania ww. objaśnień sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych, a więc prac, o których mowa w niniejszym wniosku.

Skoro zatem działalność badawczo-rozwojowa to nie tylko zespół działań podejmowanych nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności (dot. badań naukowych), ale także (alternatywnie) nakierowanych na wykorzystanie dostępnej już wiedzy i umiejętności (dot. prac rozwojowych) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (tu: nowych lub usprawnionych procesów produkcji) to, kryteria działalności badawczo-rozwojowej należy uznać za spełnione także pod tym względem.

W szczególności, że z dalszej części objaśnień można wywnioskować, iż:

1. w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik (tu: Spółka) zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności (tu: wiedzy i umiejętności w zakresie technologii produkcji) w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych procesów (tu: produkcyjnych), a dodatkowo
2. istotny jest element celowościowy odnoszący się do „wykorzystywania” zasobów wiedzy (także tej, zdobytej w ramach danego przedsiębiorstwa) do tworzenia nowych, zmienionych, czy usprawnionych zastosowań.
   
   

Na tle powyższego, działania Spółki podejmowane w ramach nowych uruchomień lub optymalizacji całościowo mieszczą się w zakresie powoływanej definicji działalności badawczo-rozwojowej, jako prace rozwojowe nakierunkowane na zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zwłaszcza, że działania te w żadnym stopniu nie obejmują jakichkolwiek rutynowych i okresowych zmian, lecz mówimy o tworzeniu całkowicie nowego procesu produkcji danego wyrobu, w tym m.in. o tworzeniu harmonogramu nowego uruchomienia, opracowaniu odpowiednich analiz, planu kontroli, pomiarów, prób itd. (analogicznie względem optymalizacji już funkcjonującego procesu).

Prawidłowość zaprezentowanego potwierdzają również organy podatkowe, w tym m.in. wydana w niemal identycznych okolicznościach faktycznych interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 października 2019 r. 0111-KDIB1-3.4010.355.2019.2.JKT dotycząca tworzenia nowych form produkcyjnych oraz maszyn produkcyjnych i modernizacji procesów produkcji.

Podobnie:

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zamówienia składane przez Klientów, a co za tym idzie Maszyny powstałe w wyniku produkcji posiadają każdorazowo cechy wynikające ze szczegółowej specyfikacji. Sprawia to, że wyprodukowane Maszyny są unikalne i dopasowane do konkretnego, sprecyzowanego wyrobu, który mają produkować. Produkcja ta nie może zostać zrównana z produkcją na zamówienie, gdyż obarczona jest ona elementem ryzyka po stronie Spółki. Klient może odmówić przyjęcia Maszyny w kształcie w jakim została wyprodukowana (i następuje Modyfikacja Maszyny) lub okazuje się, że Maszyna nie funkcjonuje w sposób pierwotnie zaplanowany (wtedy rozpoczynane są niezbędne korekty w ramach Prac B+R).

Produkcja każdej Maszyny poprzedzona jest szeregiem badań i analiz zmierzających do opracowania jej technologii, tak aby była ona optymalna i zmniejszała koszty produkcji. Każda Maszyna stanowi zatem efekt działań innowacyjnych. Ponadto, Spółka z przeprowadzonych projektów badawczo-rozwojowych sporządza szczegółową dokumentację, która pozwala w sposób systematyczny zbierać, magazynować i dystrybuować nową wiedzę powstałą podczas prowadzenia poszczególnych projektów, celem jej wykorzystania w innych procesach projektowych. (...) omawiany proces technologiczny charakteryzuje się wszelkimi cechami, jakie spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w Podręczniku Frascati 2015 (OECD (2015), Frascati Manuał 2015: Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development, The Measurement of Scientific, Technological and Innovation Activities, OECD Publishing, Paris. DOI: http://dx.doi.org/10.1787/9789264239012-en). Posiada on bowiem przymiot nowości (innowacyjności), kreatywności, niepewności co do osiągnięcia zamierzonego rezultatu, systematyczności (planowania budżetu) a także jego rezultaty mogą być przeniesione na inne podmioty (np. w formie dokumentacji sporządzonej podczas prowadzonych analiz), bądź nadają się one do wykorzystania w procesie produkcji.

(...) przywołane powyżej argumenty bezsprzecznie przemawiają za tym, że Prace B+R, związane z produkcją Maszyn oraz z dokonywaniem ich niezbędnych korekt powinny zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową, a w szczególności za badania przemysłowe lub prace rozwojowe, w rozumieniu art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, w związku z art. 4a pkt 26 - 28 Ustawy CIT. (tak: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 5 listopada 2018 r., 0114-KDIP2-1.4010.346.2018.2.JS).

(...) Prace w ramach projektów prowadzone są systematycznie w ściśle określonym harmonogramie pracy. Każdy projekt ma jasno określone cele oraz przypisane zasoby na potrzeby jego realizacji. Prace te są prowadzone w sposób systematyczny i zorganizowany - według przyjętego planu. Działania w ramach projektów mają charakter niepowtarzalny. Podczas prac koncepcyjnych następuje pozyskanie nowej wiedzy potrzebnej do zaimplementowania rozwiązań w postaci nowego rozmieszczenia stanowisk i gniazd linii produkcji oraz w zakresie logistyki materiałów.

W wyniku dokonanych modyfikacji w procesie Wnioskodawca uzyskał poprawione parametry funkcjonowania linii i magazynu oraz zmiany w kolejności przebiegu operacji składających się na dany proces technologiczny. Nie są to zmiany w procesach mające charakter typowy, szablonowy, które można by uznać za prace rutynowe lub okresowe, jakie występują w bieżącej działalności produkcyjnej. W ocenie tut. Organu, realizowane przez Spółkę Prace B+R w ramach projektów, są działaniami podejmowanymi w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem, realizowane przez Spółkę działania spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 uCIT, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 31 września 2018 r. jak również od 1 października 2018 r.” (tak: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 19 sierpnia 2019 r., 0111-KDIB1-3.4010.248.2019.2.BM).

(...) Wnioskodawca jest odpowiedzialny za przygotowanie projektów Formy, dokonuje wstępnej analizy, przeprowadza symulacje oraz opracowuje cały proces produkcyjny, nie jest to więc „odtwórcze” bądź „rutynowe” działanie (co zostało szerzej uargumentowane poniżej) przy realizacji projektów w Obszarach B+R, które nie spełniałoby definicji prac rozwojowych, o których mowa w art. 5a pkt 40 Ustawy PIT.

Wnioskodawca jest więc właścicielem procesu przy realizacji prac rozwojowych, ponieważ odpowiada za jego opracowanie począwszy od otrzymania od Klienta modeli 2D oraz 3D Elementu, aż po przekazanie Klientowi finalnego produktu - Narzędzia. Dodatkowo, mając na względzie charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, istotne znaczenie ma jego aktywna postawa w zakresie wykorzystywania nowych technologii oraz szukania nowych rozwiązań pozwalających na stworzenie Formy odpowiadającej założeniom Elementu przesłanych przez Klienta. Każdy projekt wymaga in nowatorskiego, zindywidualizowanego podejścia, ponieważ nie zdarza się, aby uprzednio zaprojektowana Forma, była zdatna do użytku dla kolejnych Elementów, będących przedmiotem np. nowego projektu w przyszłości. Dodatkowo prowadzone prace obejmują wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i danego obszaru działalności gospodarczej do tworzenia Form, a także ulepszania procesów produkcyjnych poprzez tworzenie nowych Maszyn.

(...) Realizowane przez Wnioskodawcę projekty z obszaru Zlecenia dążą do stworzenia całkowicie nowej Formy oraz Maszyn, natomiast z obszaru Optymalizacje do ulepszenia procesu produkcyjnego wpływającego na finalną efektywność procesów produkcyjnych. Bez znaczenia pozostaje więc to, że produkt jest wykonywany na zlecenie Klienta (...). (tak: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 19 lipca 2019 r. 0115-KDIT3.4011.232.2019.1.WM).

W świetle powyższego, skoro Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową to jest uprawniona do zastosowania ulgi BR, zgodnie z art. 18d ust. 1 i nast. CIT.

W myśl art. 18d ust. 1 CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Z kolei w myśl art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2017 r., od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka realizowała w okresie od 2016 r. zadania z zakresu nowych uruchomień i optymalizacji, w tym obecnie je realizuje i będzie je realizować w przyszłości.

W związku z tym, Spółka ma prawo skorzystać z ulgi BR.

Okoliczność tą potwierdza m.in. stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 listopada 2019 r., 0111-KDIB1-3.4010.404.2019.1.PC: (...) prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzona przez Spółkę działalność (...) stanowi działalność B+R, co uprawnia Spółkę do skorzystania z ulgi B+R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 3-9 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.