2020.09.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDWB.4010.18.2020.1.KK
z 16 września 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 lipca 2020 r. (data wpływu 16 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

w jaki sposób należy określić wartość majątku Spółki B (spółki przejmowanej) otrzymanego przez Spółkę A (spółkę przejmującą) w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe;
czy Spółka A będzie uprawniona do pomniejszenia przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym osób prawnych, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o wyższą spośród kwot:
1. określoną w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cenę po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A, bądź
2. wartość rynkową udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikającą z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B),
–jest prawidłowe;
czy w przypadku gdy:
1. określona w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cena po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A, lub
2. wartość rynkowa udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikająca z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B)

- będzie równa lub wyższa od wartości rynkowej majątku Spółki B wynikającej z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę, po stronie Spółki A – w związku z przejęciem Spółki B – nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

w jaki sposób należy określić wartość majątku Spółki B (spółki przejmowanej) otrzymanego przez Spółkę A (spółkę przejmującą) w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
czy Spółka A będzie uprawniona do pomniejszenia przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym osób prawnych, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o wyższą spośród kwot:
1. określoną w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cenę po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A, bądź
2. wartość rynkową udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikającą z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B);
czy w przypadku gdy:
1. określona w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cena po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A, lub
2. wartość rynkowa udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikająca z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, spółka z o. o. (dalej: „Spółka A”) jest spółką kapitałową utworzoną zgodnie z przepisami prawa polskiego, mającą siedzibę na terytorium Polski i będącą polskim rezydentem podatkowym. Stuprocentowym udziałowcem Spółki A jest (…) spółka z o. o., posiadająca siedzibę na terytorium Polski i będąca polskim rezydentem podatkowym (dalej: „Spółka B”).

Planowane jest połączenie Spółki A oraz Spółki B, w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: „KSH”), w ramach którego Spółka A (spółka przejmująca) połączy się przez przejęcie ze Spółką B (spółka przejmowana). Połączenie to będzie więc miało charakter tzw. połączenia odwrotnego, w ramach którego Spółka A – jako spółka-córka przejmie Spółkę B – spółkę-matkę.

Tryb połączenia, o którym mowa w art. 492 § 1 pkt 1 KSH zakłada połączenie dwóch spółek kapitałowych przez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej (którą w analizowanym przypadku będzie Spółka B) na spółkę przejmującą (którą w analizowanym przypadku będzie Spółka A) w zamian za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej. W wyniku połączenia Spółki A i Spółki B w opisany powyżej sposób:

majątek Spółki B (obejmujący wszystkie jej aktywa i pasywa/zobowiązania) zostanie przeniesiony na Spółkę A; byt prawny Spółki B ustanie,
Spółka A, w zamian za otrzymany majątek Spółki B, wyda udziałowcom Spółki B swoje udziały.

Na potrzeby połączenia, wartość rynkowa majątku Spółki B zostanie oszacowana przez niezależnego rzeczoznawcę (z uwzględnieniem całości sytuacji majątkowej Spółki B, tj. zarówno wartości jej aktywów jak i pasywów).

Jednocześnie Spółka A i/lub Spółka B zlecą niezależnemu rzeczoznawcy wycenę wartości rynkowej udziałów, które Spółka A wyda udziałowcom Spółki B. Wycena odnosić się będzie do wartości rynkowej spółki przejmującej po połączeniu tj. po przejęciu przez Spółkę A majątku Spółki B.

Mając na uwadze fakt, że analizowane połączenie Spółki A i Spółki B będzie miało charakter tzw. połączenia odwrotnego, Spółka A (spółka przejmująca) otrzyma – jako składnik przejętego majątku Spółki B (spółki przejmowanej) – również własne udziały należące przed połączeniem do Spółki B. W ramach procedury połączenia Spółka A wyda wspólnikom Spółki B udziały własne nabyte przez nią w wyniku połączenia ze Spółką B – na podstawie art. 515 § 1 zdanie drugie KSH, zgodnie z którym spółka przejmująca może wydać wspólnikom spółki przejmowanej udziały albo akcje własne, które nabyła w wyniku połączenia z tą spółką. Udziały własne przejęte przez Spółkę A jako składnik majątku Spółki B nie zostaną więc umorzone i Spółka A nie wyemituje dla udziałowców Spółki B nowych udziałów.

Połączenie Spółki A i Spółki B zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a jego głównym bądź jednym z głównych celów nie będzie uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

W jaki sposób należy określić wartość majątku Spółki B (spółki przejmowanej) otrzymanego przez Spółkę A (spółkę przejmującą) w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych?
Czy Spółka A będzie uprawniona do pomniejszenia przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym osób prawnych, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych o wyższą spośród kwot:
1. określoną w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cenę po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A, bądź
2. wartość rynkową udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikającą z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B)?
Czy w przypadku gdy:
1. określona w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cena po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A, lub
2. wartość rynkowa udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikająca z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B)

– będzie równa lub wyższa od wartości rynkowej majątku Spółki B wynikającej z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę, po stronie Spółki A – w związku z przejęciem Spółki B – nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przez wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), należy rozumieć wartość rynkową ustaloną z zastosowaniem właściwej metody wyceny, dla celów której majątek powinien być rozumiany jako zbiór aktywów i pasywów.

Wspomniany art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT stanowi, że do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”) należy zaliczyć m.in. ustaloną na dzień łączenia lub podziału wartość majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną. Jednocześnie z przychodów tych należy wyłączyć wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadającą wartości emisyjnej udziałów (akcji) przydzielonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółek łączonych – co wynika z kolei z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT.

Przepisy ustawy o CIT nie definiują pojęcia majątku ani nie określają w jaki sposób powinna być określana jego wartość. W związku z powyższym, zdaniem Spółki A, należy przyjąć, że wartością majątku spółki przejmowanej, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT, winna być jego wartość rynkowa, którą należy każdorazowo ustalić z zastosowaniem właściwej metody wyceny stosowanej przez podmiot profesjonalny dokonujący wyceny majątku spółki przejmowanej.

W szczególności, jeżeli podmiot przeprowadzający wycenę dojdzie do konkluzji, że dla zastosowania właściwej metody wyceny w celu określenia wartości rynkowej majątku spółki przejmowanej właściwym jest także uwzględnienie wartości jej zobowiązań (a nie samej wartości aktywów), takie zobowiązania powinny odpowiednio obniżać wartość majątku spółki przejmowanej w rozumieniu powyższego przepisu ustawy o CIT.

Tym samym, wartość majątku powinna zostać określona na poziomie wartości rynkowej ogółu praw i obowiązków spółki przejmowanej nabywanych w drodze sukcesji uniwersalnej – przez co należy rozumieć wycenę uwzględniającą również zobowiązania, a nie wyłącznie aktywa danego podmiotu.

Powyższe podejście znajduje uzasadnienie również w doktrynie prawa cywilnego, w której wśród koncepcji dotyczących pojęcia majątku wyróżnia się często:

koncepcję utożsamiającą majątek wyłącznie ze zbiorem aktywów przysługujących określonemu podmiotowi,
koncepcję szerszą, w myśl której majątek stanowi zbiór zarówno aktywów, jak i pasywów;
pogląd, iż majątek może mieć na gruncie konkretnych przepisów albo pierwsze (wąskie) albo drugie (szerokie) znaczenie (np. Kodeks cywilny. Komentarz, red. prof. dr hab. K. Osajda, wyd. 26, Warszawa 2020).

Najczęściej przyjmuje się, że każdorazowo konieczna jest analiza przepisów poświęconych konkretnej instytucji w celu ustalenia, czy użyte w danym przypadku pojęcie majątku jest wąskie, czy szerokie tzn. czy obejmuje ogół aktywów przysługujących danemu podmiotowi (znaczenie węższe), czy też ogół aktywów i obciążające te aktywa długi (znaczenie szersze).

W ocenie Spółki A, nie powinno ulegać wątpliwości, że w art. 492 § 1 pkt 1 KSH pojęcie majątku została użyte w znaczeniu szerszym tj. jako zespół aktywów i pasywów/ogół praw i obowiązków majątkowych spółki przejmowanej. Zdaniem Spółki A, takie samo znaczenie należy nadać pojęciu „majątku” użytemu przez ustawodawcę w art. 12 ust. 1 pkt 8c i art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT.

Tak jak wskazano powyżej ustawa o CIT nie definiuje odrębnie pojęcia „majątku”. Skoro jednak ustawa o CIT w art. 12 ust. 1 pkt 8c oraz art. 12 ust. 4 pkt 3e określa skutki podatkowe działań dokonywanych na podstawie przepisów KSH (tj. otrzymania przez spółkę przejmującą majątku spółki przejmowanej w ramach połączenia przez przejęcie w trybie określonym przez art. 492 § 1 pkt 1 KSH), pojęcia użyte przez ustawodawcę (w tym pojęcie „majątku”) do określenia skutków podatkowych tych działań powinny mieć to samo znaczenie co te same pojęcia używane na gruncie KSH. Skoro zatem:

zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem CIT jest ustalona na dzień łączenia wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą,
zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem CIT nie jest wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadająca wartości emisyjnej udziałów przydzielonych udziałowcom spółek łączonych,

–pojęcie „majątku” należy odczytywać w taki sposób w jaki jest ono stosowane w przepisach KSH regulujących łączenie spółek kapitałowych, w tym tzw. połączenie przez przejęcie polegające na przeniesieniu całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą w zamian za udziały, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej – tj. jako całość aktywów i zobowiązań (praw i obowiązków majątkowych) spółki przejmowanej.

Wskazać w tym miejscu należy, że istotą ekonomiczną połączenia przez przejęcie, o którym mowa w art. 492 § 1 pkt 1 KSH jest szczególnego rodzaju wymiana świadczeń gdzie:

majątek spółki przejmowanej (obejmujący wszystkie jego składniki tj. zarówno aktywa jak i pasywa/zobowiązania) jest w całości przenoszony do spółki przejmującej,
spółka przejmująca w zamian za otrzymany majątek spółki przejmowanej wydaje udziałowcom swoje udziały.

Z takiej konstrukcji połączenia przez przejęcie, wynika jedno z jego głównych założeń, iż wartość udziałów spółki przejmującej – jako swoisty ekwiwalent dla udziałowców spółki przejmowanej za majątek spółki przejmowanej przeniesiony na spółkę przejmującą – powinna odpowiadać wartości tego majątku. W skład tego majątku wchodzą zaś należące do spółki przejmowanej aktywa jak i ciążące na niej zobowiązania.

Połączenie dwóch spółek kapitałowych jest więc z ekonomicznego punktu widzenia swego rodzaju transakcją handlową, której przedmiotem jest majątek spółki przejmowanej – rozumiany jako całość jej aktywów i zobowiązań, które w wyniku połączenia przechodzą na spółkę przejmującą, a świadczeniem wzajemnym są udziały wydawane przez spółkę przejmującą udziałowcom spółki przejmowanej. Świadczenia te powinny być co do zasady ekwiwalentne. Oznacza to, że określając wartość takiej transakcji należy uwzględnić jej faktyczny przedmiot (tj. istnienie w majątku spółki przejmowanej zarówno aktywów jak i zobowiązań) oraz jej faktyczną wartość (tj. wartość aktywów z uwzględnieniem wartości zobowiązań).

Nie można też pominąć faktu, że głównym skutkiem połączenia przez przejęcie jednej spółki kapitałowej przez inną spółkę kapitałową jest tzw. sukcesja uniwersalna w zakresie praw i obowiązków spółki przejmowanej. Oznacza to, że spółka przejmująca wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej – vide art. 494 § 1 KSH. Przejście wszystkich praw i obowiązków spółki przejmowanej na spółkę przejmującą następuje w drodze jednej czynności prawnej (aktu połączenia dwóch spółek kapitałowych) i z mocy samego prawa, a spółka przejmująca staje się następcą prawnym pod tytułem ogólnym spółki przejmowanej, która w dniu wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego traci byt prawny. Skoro zatem zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 KSH połączenie dwóch spółek kapitałowych (połączenie przez przejęcie) następuje przez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą w zamian za udziały, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej a skutkiem tego połączenia, zgodnie z art. 494 § 1 KSH jest wstąpienie z dniem połączenia przez spółkę przejmującą we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej – pojęcie „majątku” użyte w art. 492 § 1 pkt 1 KSH należy rozumieć jako ogół aktywów i zobowiązań (praw i obowiązków majątkowych) spółki przejmowanej. W ocenie Spółki, analogicznie należy też definiować pojęcie „majątku” na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 8c oraz art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT – regulujących skutki podatkowe zdarzeń uregulowanych w art. 492 § 1 pkt 1 i art. 494 § 1 KSH.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki A, wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą powinna zostać określona jako wartość rynkowa ogółu praw i obowiązków spółki przejmowanej nabywanych w drodze sukcesji uniwersalnej. Przez powyższe należy rozumieć wycenę uwzględniającą również zobowiązania, a nie wyłącznie aktywa spółki przejmowanej, o ile ich uwzględnienie zostanie uznane za właściwe przez zewnętrzny podmiot profesjonalny dokonujący wyceny.

Podsumowując, w ocenie Spółki A, przez ustaloną na dzień łączenia wartość majątku spółki przejmowanej (Spółki B) otrzymanego przez spółkę przejmującą (Spółkę A) w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT, należy rozumieć wartość rynkową ustaloną z zastosowaniem właściwej metody wyceny, dla celów której majątek powinien być rozumiany jako zbiór aktywów i pasywów.

Prawidłowość takiego podejścia została potwierdzona przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 26 maja 2020 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.94.2020.1.AK.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, będzie ona uprawniona do pomniejszenia przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT o wyższą spośród kwot:

określoną w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cenę po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A, bądź
wartość rynkową udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikającą z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B).

Zgodnie ze wspomnianym już powyżej art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem CIT zalicza się ustaloną na dzień połączenia wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą. Jednocześnie z przychodów tych należy wyłączyć wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadającą wartości emisyjnej udziałów (akcji) przydzielonych przez spółkę przejmującą udziałowcom (akcjonariuszom) spółek łączonych – co wynika z kolei z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT.

Pojęcie „wartości emisyjnej udziałów” określa art. 4a pkt 16a ustawy o CIT. Zgodnie z tym artykułem „wartością emisyjną udziałów” jest cena, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższa od wartości rynkowej tych udziałów (akcji).

Na podstawie powyższego można zatem przyjąć, że przychód spółki przejmującej, określony w art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT podlega pomniejszeniu o wyższą z dwóch wartości:

„cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze”, oraz
wartość rynkową udziałów spółki przejmującej obejmowanych w związku z połączeniem przez udziałowców spółki przejmowanej.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (winno być: zdarzenia przyszłego) będącego przedmiotem niniejszego wniosku, przyjąć należy, że Spółka A, w związku z przejęciem Spółki B, będzie uprawniona do pomniejszenia przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy CIT o wyższą spośród kwot:

określoną w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cenę po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A, bądź
wartość rynkową udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikającą z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B).

Ad. 3

Zdaniem Spółki A, w przypadku gdy:

określona w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cena po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A, lub
wartość rynkowa udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikająca z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B)

–będzie równa lub wyższa od wartości rynkowej majątku Spółki B wynikającej z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę, po stronie Spółki A – w związku z przejęciem Spółki B – nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT.

Z przywołanych powyżej przepisów ustawy o CIT (tj. art. 12 ust. 1 pkt 8c i art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT) wynika, że jeżeli wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą jest równa lub niższa niż wartość emisyjna udziałów przydzielonych udziałowcom spółki przejmowanej przez spółkę przejmującą, to po stronie spółki przejmującej nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT. Innymi słowy, połączenie takie jest neutralne podatkowo dla spółki przejmującej na gruncie podatku CIT. W sytuacji, w której wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą byłaby wyższa niż wartość emisyjna udziałów przydzielonych udziałowcom spółki przejmowanej, spółka przejmująca byłaby zobowiązana do rozpoznania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT równego nadwyżce wartości majątku spółki przejmowanej nad wartością emisyjną udziałów przydzielonych udziałowcom spółki przejmowanej.

Jak wskazano powyżej (vide punkt 2), w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym (winno być: zdarzeniu przyszłym) będącym przedmiotem niniejszego wniosku Spółka A będzie uprawniona do pomniejszenia przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy CIT o wyższą spośród kwot:

określoną w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cenę po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A,
wartość rynkową udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikającą z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B).

Konsekwentnie przyjąć więc należy, że, jeżeli:

określona w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cena po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A, lub
wartość rynkowa udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikająca z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B)

–będzie równa lub wyższa od wartości rynkowej majątku Spółki B wynikającej z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę, po stronie Spółki A – w związku z przejęciem Spółki B – nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT.

Biorąc powyższe pod uwagę, w celu przeprowadzenia połączenia, Spółka A i/lub Spółka B zlecą niezależnemu rzeczoznawcy dokonanie wyceny majątku Spółki B (obejmującego wszystkie jej aktywa i pasywa/zobowiązania). Jednocześnie Spółka A i/lub Spółka B zlecą niezależnemu rzeczoznawcy wycenę wartości rynkowej udziałów, które Spółka A wyda udziałowcom Spółki B (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B).

Kierując się brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT Spółka A w związku z otrzymaniem w wyniku połączenia majątku Spółki B powinna określić „potencjalny” przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT w wysokości wartości majątku Spółki B wynikającej z wyceny dokonanej przez niezależnego rzeczoznawcę z zastosowaniem właściwej metody wyceny. Jeżeli podmiot przeprowadzający wycenę dojdzie do konkluzji, że dla zastosowania właściwej metody wyceny w celu określenia wartości rynkowej majątku Spółki B właściwym będzie także uwzględnienie wartości jej zobowiązań (a nie samej wartości aktywów), takie zobowiązania powinny odpowiednio obniżać wartość majątku Spółki B w rozumieniu powyższego przepisu ustawy o CIT.

Następnie Spółka A, stosowanie do art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT, powinna pomniejszyć tak ustalony przychód podatkowy o wartość emisyjną udziałów, które wyda udziałowcom Spółki B tj. o wyższą z kwot:

określoną w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cenę po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A,
wartość rynkową udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikającą z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B).

W sytuacji gdy wartość majątku Spółki B wynikająca z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę będzie równa lub niższa od ustalonej w opisany powyżej sposób wartości emisyjnej udziałów Spółki A przekazanych udziałowcom Spółki B (tj. wyższej z kwot:

i. określonej w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartości/ceny po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A bądź

ii. wartości rynkowej udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikającej z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę),

połączenie Spółki A i Spółki B będzie neutralne podatkowo dla Spółki A (po stronie Spółki A nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem CIT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że wydana interpretacja odnosi się tylko do sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska lub przedstawionego opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zasady łączenia spółek kapitałowych regulują art. 491 i następne ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505 ze zm., dalej: „KSH”). W myśl postanowień art. 491 KSH, spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W myśl art. 492 § 1 KSH, połączenie może być dokonane:

przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie);
przez zawiązanie spółki kapitałowej, na którą przechodzi majątek wszystkich łączących się spółek za udziały lub akcje nowej spółki (łączenie się przez zawiązanie nowej spółki).

Jednocześnie, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki (art. 494 § 1 KSH).

Połączenie odwrotne jest jednym ze szczególnych przypadków łączenia się spółek i polega na przejęciu spółki dominującej przez jej spółkę zależną.

Stosownie do postanowień art. 515 § 1 KSH, spółka przejmująca może wydać wspólnikom spółki przejmowanej udziały albo akcje ustanowione w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego, udziały albo akcje własne nabyte zgodnie z art. 200 i art. 362 oraz objęte w przypadku, o którym mowa w art. 366. Spółka przejmująca może wydać wspólnikom spółki przejmowanej udziały albo akcje własne, które nabyła w wyniku połączenia z tą spółką.

Zgodnie z art. 515 § 2 KSH, w celu wydania udziałów albo akcji wspólnikom spółki przejmowanej spółka przejmująca może nabyć udziały albo akcje własne, których łączna wartość nominalna, wraz z udziałami albo akcjami nabytymi uprzednio przez tę spółkę, spółki lub spółdzielnie od niej zależne lub osoby działające na jej rachunek, nie przekracza 10% kapitału zakładowego.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że art. 515 KSH, został zmieniony przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. (Dz.U. z 2019 r., poz. 1655) zmieniającej m.in. ustawę z dniem 1 marca 2020 r.

Zauważyć należy, iż połączenie odwrotne jest odmianą łączenia się przez przejęcie, w którym niejako dochodzi do odwrócenia uprzednio ustalonych ról spółki dominującej i spółki zależnej. W modelowym rozwiązaniu to spółka dominująca przejmuje majątek spółki zależnej. W przypadku zaś połączenia odwrotnego to spółka zależna przejmuje majątek spółki dominującej, w zamian za co wydaje jej udziałowcom (akcjonariuszom) swoje udziały (akcje), w efekcie czego spółka przejmująca otrzymuje w ramach przejmowanego majątku udziały (akcje) własne.

Zgodnie z art. 200 § 1 KSH, spółka nie może obejmować lub nabywać ani przyjmować w zastaw własnych udziałów. Zakaz ten dotyczy również obejmowania lub nabywania udziałów bądź przyjmowania ich w zastaw przez spółkę albo spółdzielnię zależną. Wyjątek stanowi nabycie w drodze egzekucji na zaspokojenie roszczeń spółki, których nie można zaspokoić z innego majątku wspólnika, nabycie w celu umorzenia udziałów oraz nabycie albo objęcie udziałów w innych przypadkach przewidzianych w ustawie. Natomiast art. 200 § 2 KSH stanowi, że jeżeli udziały, nabyte w drodze egzekucji zgodnie z § 1, nie zostaną zbyte w ciągu roku od dnia nabycia, powinny być umorzone według przepisów dotyczących obniżenia kapitału zakładowego, chyba że w spółce został utworzony, w celu umorzenia udziałów, specjalny kapitał rezerwowy.

Prawa i obowiązki następców prawnych reguluje także ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325). W świetle art. 93 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

osób prawnych,
osobowych spółek handlowych,
osobowych i kapitałowych spółek handlowych

–wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Zasadę tę stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

innej osoby prawnej (osób prawnych);
osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, dalej: „ustawa o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Jednocześnie, jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy o CIT, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. m ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym przychody uzyskane w następstwie przekształceń, łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:

przychody osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub podziału majątek lub część majątku innej osoby prawnej lub spółki,
przychody wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
przychody spółki dzielonej.

Art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT stanowi, że przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest ustalona na dzień łączenia lub podziału wartość majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości majątku spółki przejmowanej lub dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadającej wartości emisyjnej udziałów (akcji) przydzielonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółek łączonych lub spółki dzielonej.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3f ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się wartości majątku spółki przejmowanej lub dzielonej, odpowiadającej procentowemu udziałowi spółki przejmującej w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej, określonemu na ostatni dzień poprzedzający dzień łączenia lub podziału, otrzymanego przez spółkę przejmującą posiadającą w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej udział w wysokości nie mniejszej niż 10%.

Zgodnie z art. 12 ust. 15 ustawy o CIT, przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b mają zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami, o których mowa w:

art. 3 ust. 1, przejmujących majątek innych spółek mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
art. 3 ust. 1, przejmujących majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo
art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Art. 12 ust. 16 ustawy o CIT stanowi, że przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.

Zauważyć przy tym należy, że w myśl art. 12 ust. 13 ustawy o CIT, przepisów ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek, podziału spółek, wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 14 ustawy o CIT, jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Ustawa o CIT posługuje się definicją wartości emisyjnej, zawartą w art. 4a ust. 16a, który stanowi, że wartość emisyjna udziałów (akcji) oznacza cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów (akcji).

Treść powyższych przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 2018 r., ustalona została na mocy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175).

Uzasadnienie do przedstawionych zmian wskazuje, że ustawodawca zamierzał „urynkowić” wartość uznawaną za przychód oraz wartość do przychodów niezaliczaną. Jak wskazano odnosząc się do zmian w art. 12 ust. 1 pkt 8b (podział spółki) i art. 4a pkt 16a ustawy o CIT, przepis ten odchodzi zatem od odnoszenia tego przychodu do wartości nominalnej otrzymanych udziałów (akcji), jako od wartości w pewnym sensie „sztucznej” (formalnej), nieodzwierciedlającej faktycznej wartości takich udziałów lub akcji. Wskazana zmiana ma więc nie tylko charakter semantyczny, ze zmiany pojęcia wartości nominalnej na emisyjną, ale też systemowy, urealniający te wartości do wartości występujących w obrocie. Ponadto wskazać należy na jeszcze jeden aspekt wprowadzonych zmian. Jak zaznaczono w uzasadnieniu do ustawy z dnia 27 października 2017 r., ogólnym założeniem wprowadzonych regulacji było ograniczenie niektórych możliwości optymalizowania rozliczeń podatkowych przez wspólników (akcjonariuszy) sprzedających udziały (akcje) dzielonych podmiotów. Takie też narzędzie wprowadza art. 12 ust. 14 ustawy o CIT stanowiący, że jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

W przypadku połączenia odwrotnego, to jest kiedy spółka przejmuje spółkę posiadającą udziały tej pierwszej spółki, otrzymany w wyniku połączenia majątek spółki przejmowanej obejmuje udziały (akcje) posiadane przez spółkę przejmowaną w spółce przejmującej. W wyniku takiej operacji do spółki przejmującej „wracają” zatem jej własne udziały.

W tym miejscu należy zauważyć, że udział w spółce wyznacza zakres praw i obowiązków wspólnika z tytułu uczestnictwa w spółce. Niewątpliwie zakres tych praw może być inny w przypadku spółki przed jej połączeniem z inną spółką i po takim połączeniu. Trudno zatem przyjąć w takiej sytuacji, że spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej „te same” udziały jakie w jej kapitale uprzednio posiadała spółka przejęta.

Przy interpretacji art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy o CIT, istotne jest zwrócenie uwagi na cechy samej konstrukcji połączeń i podziałów spółek na tle norm podatkowych. Ratio legis przepisów dotyczących opodatkowania przychodów z restrukturyzacji spółek i ich zwolnienia, zakłada spójność elementów przychodu i zwolnienia, co zapewnia neutralność tego typu transakcji na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Takie znaczenie tego przepisu jest wyrazem implementacji do krajowego porządku prawnego przepisów Dyrektywy 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego.

Jakkolwiek przepisy dyrektywy wprost dotyczą łączenia spółek z różnych państw członkowskich UE, to jednak polski ustawodawca podatkowy zdecydował się na analogiczne stosowanie tych przepisów również w przypadku łączenia spółek kapitałowych będących polskimi rezydentami podatkowymi.

Należy też zauważyć, że przepisy tej dyrektywy definiują połączenie jako czynność, w wyniku której jedna lub kilka spółek na skutek i w momencie ich rozwiązania bez przechodzenia w stan likwidacji, przekazują ogół swoich aktywów i pasywów na inną istniejącą już spółkę, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy papierów wartościowych reprezentujących kapitał tej innej spółki oraz jeżeli ma to zastosowanie, wypłatę gotówkową nieprzekraczającą 10% wartości nominalnej lub, w braku wartości nominalnej, księgowej wartości nominalnej tych papierów wartościowych. Nie wyłączają zatem z tej definicji połączenia odwrotnego.

Ustalając wartość emisyjną należy odnieść się do (właściwych dla połączeń i podziałów) warunków „obejmowania” udziałów (akcji). Warunki te ustalane są zgodnie z obowiązującą procedurą wskazaną w przepisach Kodeksu spółek handlowych. W ramach tej procedury powinien zostać określony plan połączenia, w tym szczegółowy parytet wymiany udziałów (akcji) – art. 499 § 1 pkt 2 KSH. Wskazywana zatem jest wartość obejmowanego majątku spółki przejmowanej w przeliczeniu na udziały (akcje). Nie można uznać aby przypadek połączenia odwrotnego był wyłączony z ww. obowiązków, zatem także w tej sytuacji wymagane będzie wskazanie planu połączenia i parytetu wymiany, który będzie wskazywał również wycenę obejmowanych składników majątku. Wobec powyższego w sytuacji połączenia odwrotnego strony transakcji również powinny ustalić „wycenę rynkową”, pomimo braku faktycznego emitowania nowych udziałów (akcji). Stąd w przypadku wskazywanego połączenia odwrotnego, wartością w jakiej obejmowane są udziały (akcje) będzie wartość majątku spółki przejmowanej, co należy odczytać właśnie jako wartość emisyjną.

Odnosząc wyższej cytowane przepisy do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że przez ustaloną na dzień łączenia wartość majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT, należy rozumieć wartość rynkową ustaloną z zastosowaniem właściwej metody wyceny, dla celów której majątek powinien być rozumiany jako zbiór aktywów i pasywów.

Natomiast za wartość emisyjną udziałów (akcji) uważa się cenę, po jakiej obejmowane są udziały, określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku – w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów.

Mając na uwadze, że definicja „wartość emisyjna udziałów” ma zastosowanie tylko do ustalenia wartości w przypadku restrukturyzacji spółek polegających na połączeniach lub podziałach, musi odnosić się ona do wartości majątku łączonego lub wydzielanego. Połączenie przez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą odbywa się w zamian za udziały. Tym samym wartość przeniesionego majątku będzie ceną, po jakiej obejmowane są udziały.

W przypadku połączenia spółek pojęcia „ceny objęcia” nie można rozumieć w taki sposób, jak czyni się to w przypadku zwykłej sprzedaży udziałów. W przypadku przejęcia dochodzi do swego rodzaju „wymiany”, w efekcie której majątek posiadany przez spółkę przejmowaną został przeniesiony w zamian za udziały dla wspólników tej spółki. Wobec czego „ceną objęcia” udziałów jest równowartość majątku spółki przejmowanej przekazanego spółce przejmującej. W taki sposób należy rozumieć definicję wartości emisyjnej udziałów.

Mając na względzie powyższe, należy uznać, że zgodnie z art. 4a pkt 16a updop za wartość emisyjną udziałów uważa się „cenę, po jakiej obejmowane są udziały”, jednak „nie niższą od wartości rynkowej tych udziałów”.

Zatem należy zgodzić się, z Wnioskodawcą, że będzie on uprawniony do pomniejszenia przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy o CIT o wyższą spośród kwot:

określoną w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cenę po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A, bądź
wartość rynkową udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikającą z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B).

Z kolei odnosząc powołane powyższej uregulowania prawne do sformułowanego przez Wnioskodawcę pytania nr 3, stwierdzić należy, że co do zasady wartość majątku otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku przejęcia stanowi przychód dla Wnioskodawcy w myśl art. 12 ust. 1 pkt 8c ustawy CIT. Jednocześnie z art. 12 ust. 4 pkt 3e ustawy CIT, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 14 ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się wartości majątku spółki przejmowanej otrzymanego przez spółkę przejmującą odpowiadającej wartości emisyjnej udziałów przydzielonych udziałowcom spółek łączonych.

Zatem z powyższych regulacji wynika, że w przypadku połączenia spółek, przychodem po stronie spółki przejmującej może być ewentualna nadwyżka wartości majątku spółki przejmowanej nad wartością emisyjna udziałów przydzielonych spółce przejmowanej. W konsekwencji, gdy wartość majątku spółki przejmowanej otrzymana przez spółkę przejmującą będzie równa lub niższa niż wartość emisyjna udziałów przydzielonych udziałowcom spółki przejmowanej, to po stronie spółki przejmującej nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, w przypadku gdy:

określona w dokumentacji sporządzonej na potrzeby połączenia Spółki A i Spółki B wartość/cena po jakiej udziałowcy Spółki B obejmą udziały Spółki A, lub
wartość rynkowa udziałów Spółki A wydanych udziałowcom Spółki B, wynikająca z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę (według stanu po połączeniu Spółki A i Spółki B)

–będzie równa lub wyższa od wartości rynkowej majątku Spółki B wynikającej z wyceny sporządzonej przez niezależnego rzeczoznawcę, po stronie Spółki A – w związku z przejęciem Spółki B – nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niemniej jednak zauważyć należy, że zbadanie przesłanek i celów dokonywanego połączenia spółek jest w pełni możliwe dopiero w ramach ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego. Tym samym stwierdzenie, że przedstawione przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego połączenie, zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a jego głównym bądź jednym z głównych celów nie będzie uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania, nie może podlegać ocenie organu, w trybie i na zasadach przewidzianych dla instytucji interpretacji indywidualnej. Z tego też względu powyższą informację przyjęto jako niepodlegający weryfikacji przez organ interpretacyjny element opisu zdarzenia przyszłego.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin