Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.475.2020.1.JJ
z 2 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2020 (data wpływu 31 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Komenda (…), będąca w rozumieniu art. 11 ust. 1 Ustawy o finansach publicznych (t.j. Dz. U. 2016 r., poz. 1870) państwową jednostką budżetową pokrywającą swoje wydatki z budżetu państwa i odprowadzającą pobrane dochody na rachunek dochodów budżetu państwa, zawarła dnia 6 marca 2014 r. z Województwem (…) reprezentowanym przez Zarząd Województwa (…) pełniący funkcję Instytucji Zarządzającej RPO (…) na lata 2007-2013 porozumienie nr (…) dotyczące dofinansowania projektu „(…)” współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi priorytetowej 4 – „Rozwój infrastruktury społeczeństwa informacyjnego”, działania 4.1. – „Rozwój infrastruktury ICT” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2007-2013.

Całkowita wartość projektu wynosiła (…) zł, z czego wydatki kwalifikowane to (…) zł, a niekwalifikowane (…) zł. Dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego to 85% wydatków kwalifikowanych tj. (…) zł, pozostałe 15% wydatków wynosił wkład własny Komendy w (…), w wartości (…) zł. Wydatki na realizację powyższego projektu, należącego do podstawowych – statutowych zadań Jednostki, pokrywane były ze środków ujętych w przyznanym Komendzie w (…) planie finansowym na 2014 r. i 2015 r.

Przedmiotem działalności Komendy w (…), jest realizacja zadań statutowych z zakresu działania Komendanta, jako organu administracji rządowej właściwego w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Do podstawowych zadań Policji, zgodnie z ustawą z 6 kwietnia 1990 r. o Policji na mocy której Jednostka została powołana jako umundurowana i uzbrojona formacja służąca społeczeństwu i przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa oraz utrzymywania porządku publicznego, należą między innymi: ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra; ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym zapewnienie spokoju w miejscach oraz w środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym i na wodach przeznaczonych do powszechnego korzystania; wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców (...). Szczegółowy zakres działania Komendy obejmuje także utrzymywanie w należytym stanie zaplecza technicznego. Dla realizacji statutowych zadań Jednostka korzysta z przysługującego jej władztwa publicznego.

W celu wykonania w/w projektu, składającego się z kilku zadań, np. dostawa i uruchomienie (…) lokalnych platform telekomunikacyjnych, dostawa i uruchomienie technicznych stanowisk administracji i zarządzania platformami, dostawa terminali IP i konsol dyspozytorskich, dostawa stacji retransmisyjnych oraz radiotelefonów bazowych i przewoźnych, noszonych i biurkowych Komenda musiała zastosować procedurę zamówień publicznych. W wyniku przeprowadzonych postępowań o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego wyłonieni zostali wykonawcy, którzy zgodnie z postanowieniami poszczególnych umów zrealizowali cały projekt. Za wykonane usługi bądź dostawę sprzętu Komenda w (…) obciążana była przez dostawców i usługodawców fakturami VAT. Wydatki związane z opłacaniem tych „zakupów” stanowiły dla Komendy w (…) koszt brutto (brak możliwości odliczenia podatku VAT) i nie generowały kosztów uzyskania przychodów. Zrealizowane zadanie nie przynosi także przychodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług VAT. Ponadto, w związku z realizowanym projektem nie wystąpią czynności opodatkowane. Zakupiony w ramach projektu sprzęt jest wykorzystywany wyłącznie przez funkcjonariuszy i pracowników policji w celach służbowych do realizacji statutowych zadań, dla których Komenda w (…) została powołana. Nie będzie podlegał on odsprzedaży ani użyczeniu.

W pomieszczeniach objętych przedmiotową infrastrukturą nie są świadczone usługi najmu, dzierżawy i nie jest planowane prowadzenie tego typu działalności w przyszłości.

Wnioskodawca informuje, że niniejsza sprawa była przedmiotem wydania interpretacji indywidualnych oznaczonych numerami:

• ITPP3/4512-467/16/EB,
  

• 0115-KDIT1-1.4012.559.2017.1.RH,
  

• 0115-KDIT1-1.4012.618.2018.1.JP,
  

• 0115-KDIT1-3.4012.486.2019.1.AT.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego istniała możliwość odzyskania podatku VAT, w całości lub części, przez Komendę w (…)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w trakcie realizacji przedmiotowego projektu, jak i po jego zakończeniu Wnioskodawca nie mógł odzyskać poniesionego podatku VAT, ponieważ realizowany projekt był jednym z zadań podstawowych Jednostki, a środki finansowe na jego realizację ujęte były odpowiednio w planie finansowym na 2014 r. i 2015 r. Ponadto w zakresie czynności, dla wykonywania których Wnioskodawca został powołany odrębnymi przepisami prawa, nie jest podatnikiem podatku VAT i nie ma prawa do rozliczania tego podatku.

Wnioskodawca stanowisko potwierdza przepisem prawnym zawartym w art. 15 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdzie wskazano iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wyłączenie władzy publicznej oraz urzędów je obsługujących z kategorii podatników ma charakter podmiotowo-przedmiotowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że środki z których realizowany był projekt nie zaliczają się do środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej wymienionych w paragrafie 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656 ze zmian.), a Komenda nie mogła otrzymać zwrotu przedmiotowego podatku, ponieważ nie spełniała części warunków wynikających z paragrafu 10 tego rozporządzenia.

W świetle powyższego Komenda (…) Policji w (…), będąca państwową jednostką budżetową powołana ustawą z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji – „Tworzy się Policję jako umundurowaną i uzbrojoną formację służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego” do realizacji zadań takich, jak np.: ochrona życia i zdrowia ludzi, ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, wykrywanie przestępstw i wykroczeń, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT i nie przysługuje jej prawo do odliczenia – odzyskania kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wykonaną usługę – zakupy związane z przedmiotowym zadaniem. Jednostka nie będzie mogła w żaden sposób odzyskać poniesionego ostatecznie podatku VAT, ponieważ prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jednostce jedynie w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przypadku Wnioskodawcy czynności opodatkowane nie występują.

Należy również zauważyć, że Komenda w (…) – „Policja” wykonuje także czynności spoza katalogu przypisanych zadań, wynikające z zawartych umów cywilno-prawnych (najem, dzierżawa) i wyłącznie te czynności, mające charakter cywilnoprawny, dają Wnioskodawcy prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i tylko w tym zakresie jest podatnikiem podatku VAT. Uzyskane z tego tytułu dochody odprowadzane są na konto dochodów budżetu państwa, a podatek VAT do właściwego Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, określonych we wspomnianym art. 86 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Istotne jest, aby podmiot, który chce skorzystać z obniżenia podatku, spełniał przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności, za podatnika VAT, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

I tak, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże, w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że państwowe jednostki budżetowe są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca jest państwową jednostką budżetową. Pozyskał dofinansowanie projektu pn. „(…)” współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi priorytetowej 4 – „Rozwój infrastruktury społeczeństwa informacyjnego”, działania 4.1 – „Rozwój infrastruktury ICT” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2007-2013.

Wnioskodawca wskazał, że zrealizowane zadanie nie przynosi przychodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług VAT. W związku z realizowanym projektem nie wystąpią czynności opodatkowane. Zakupiony w ramach projektu sprzęt jest wykorzystywany wyłącznie przez funkcjonariuszy i pracowników policji w celach służbowych, do realizacji statutowych zadań, dla których Komenda w (…) została powołana. Nie będzie podlegał on odsprzedaży ani użyczeniu. W pomieszczeniach objętych przedmiotową infrastrukturą nie są świadczone usługi najmu, dzierżawy i nie jest planowane prowadzenie tego typu działalności w przyszłości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odzyskania podatku VAT w całości lub w części w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku od towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – zrealizowane zadanie nie służy wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu podatku o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia ww. warunku, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cytowanego rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Równocześnie należy wskazać, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.