Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4015.109.2020.4.BB
z 2 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 lipca 2020 r. (data wpływu – 30 lipca 2020 r.), uzupełnionym 02 i 03 września 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o dożywocie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o dożywocie.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 28 sierpnia 2020 r., znak: 0112-KDIL2-1.4011.582.2020.2.MKA, 0111-KDIB2-3.4015.109.2020.3.BB, wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 02 września 2020 r. (wpływ brakującej opłaty) oraz 03 września 2020 r (pozostałe braki formalne).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W maju 2018 roku Wnioskodawca otrzymał od babci mieszkanie w ramach darowizny, która była zwolniona z podatku. Sytuacja życiowa (nowotwór) zmusiła Wnioskodawcę do rozważenia podpisania umowy o dożywocie, której przedmiotem będzie rzeczona nieruchomość.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nabycie darowizny było zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn (Wnioskodawca jest wnukiem osoby obdarowującej).

Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że planowanej umowa dożywocia wiąże się z zapłaceniem podatku w wysokości 2% od wartości nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z tym, że od darowania mieszkania nie upłynęło 5 lat to Wnioskodawca będzie zobowiązany do uiszczenia podatku jak w przypadku np. sprzedaży czy taki obowiązek nie zaistnieje?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie dochodzi do sprzedaży mieszkania i nie osiągam w ten sposób dochodu, dlatego podatek jest bezpodstawny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w części dotyczącej podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2019 r., poz. 1813) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

W myśl ust. 2 tegoż przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (tj. 9.637 zł) – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w maju 2018 roku otrzymał od babci mieszkanie w ramach darowizny, która była zwolniona z podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Sytuacja życiowa zmusiła Wnioskodawcę do rozważenia podpisania umowy o dożywocie, której przedmiotem będzie rzeczona nieruchomość.

Wnioskodawca oczekuje rozstrzygnięcia czy planowana umowa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Jak wynika z przytoczonych wcześniej przepisów, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych w ramach tytułów wymienionych enumeratywnie w art. 1 tej ustawy.

Tym samym, planowana umowa dożywocia jako nie mieszcząca się w zamkniętym katalogu tytułów podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Nawet gdyby opisana umowa podlegała omawianemu podatkowi, to zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy, którym w planowanej umowie Wnioskodawca nie będzie.

Przy czym w opisanym zdarzeniu nie ma żadnego znaczenia, że nieruchomość, na której zostanie ustanowione dożywocie, została nabyta tytułem darowizny. Jak wynika z przedstawionego zdarzenia, Wnioskodawca, z tytułu tego nabycia, skorzystał ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zwolnienie określone w tym przepisie nie narzuca na nabywcę obowiązku posiadania nabytego majątku przez określony czas.

Zatem analiza ewentualnego utracenia prawa do zwolnienia z zapłaty podatku od spadków i darowizn w opisanym zdarzeniu jest bezzasadna.

Tym samym Wnioskodawca zawierając planowaną umowę dożywocia nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, aczkolwiek z innych przyczyn niż Wnioskodawca wskazał w swojej argumentacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.