Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.604.2020.1.AM
z 7 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2020 r. (data wpływu 2 września 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „…” w części dotyczącej wydatków poniesionych na modernizację basenu miejskiego wraz z infrastrukturą towarzyszącą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „…” w części dotyczącej wydatków poniesionych na modernizację basenu miejskiego wraz z infrastrukturą towarzyszącą.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Gmina Miejska … (dalej: Gmina, JST) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

JST od 2017 r. realizuje inwestycję pod nazwą „…” (dalej: Projekt, Inwestycja) polegającą na kompleksowej modernizacji i rozbudowie otwartego basenu miejskiego w … przy ul. …. W ramach realizowanej Inwestycji wyodrębnić można dwa zadania.

Pierwsze z nich obejmuje prace związane z samym basenem miejskim oraz towarzyszącą mu infrastrukturą (dalej: Basen wraz z infrastrukturą towarzyszącą). Prace te to wybudowanie trzech niecek basenowych (odtworzenie dwóch wcześniej istniejących i stworzenie brodziku dla dzieci) i kompleksowe zagospodarowanie terenu wokół basenu, a w szczególności:

• rozbiórka istniejących niecek basenowych oraz budowa nowych,
  

• remont wieży do skoków do wody,
  

• budowa brodzika dla dzieci,
  

• budowa komory technicznej z instalacją uzdatniana wody basenowej oraz basenami przelewowymi,
  

• wykonanie instalacji podgrzewania basenów przy pomocy pomp ciepła woda-powietrze,
  

• likwidacja uszkodzonych sieci uzbrojenia i budowa nowych,
  

• wykonanie w miejsce istniejącego boiska trawiastego boiska do piłki plażowej,
  

• likwidacja stawu naturalnego częściowo znajdującego się na ternie planowanego boiska do piłki plażowej,
  

• budowa budynku kontenerowego obsługującego boisko do piłki plażowej,
  

• rozbudowa parkingu przy basenie oraz budowa transformatora w jego obrysie,
  

• budowa obiektów małej architektury takich jak: huśtawka dla dzieci, stół do tenisa stołowego,
  

• oświetlenie terenu.
  
  

Drugie zadanie w ramach Inwestycji obejmuje wybudowanie budynku sanitarno-szatniowy z częścią gastronomiczną i socjalną (dalej: Budynek sanitarno-szatniowy). W nowym budynku przewidziano miejsce na szatnię, prysznice, pomieszczenia pełniące funkcję zaplecza technicznego samego basenu, a także punkt gastronomiczny.

JST uzyskała dofinansowanie na realizację Inwestycji m.in. z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … do kwoty brutto ponoszonych nakładów (VAT stanowi koszt kwalifikowany projektu). Dofinansowaniem jest jednak objęta wyłącznie modernizacja Basenu wraz z infrastrukturą towarzyszącą, natomiast nie jest nim objęta budowa Budynku sanitarno-szatniowego.

Powstały w ramach Inwestycji Basen wraz z infrastrukturą towarzyszącą będzie w całości nieodpłatnie udostępniany na rzecz podmiotów zainteresowanych tj. Gmina nie będzie pobierać wynagrodzenia za wstęp na Basen ani za korzystanie z atrakcji na obiekcie (wieża do skoków do wody, boisko do piłki plażowej, huśtawka, stół do tenisa stołowego, parking itd.).

Natomiast Budynek sanitarno-szatniowy będzie udostępniany w dwojaki sposób:

• w części odpłatnie – odpłatna dzierżawa części budynku przeznaczonej na lokal gastronomiczny do zewnętrznego podmiotu, który będzie prowadził punkt gastronomiczny oraz odpłatne udostępnianie natrysków oraz szatni osobom niekorzystającym z basenu,
  

• w części nieodpłatnie – pomieszczenia pełniące funkcję zaplecza technicznego dla basenu plus możliwość darmowego skorzystania z części sanitarno-szatniowej budynku, tj. natrysków, toalet oraz szatni przez osoby korzystające z basenu.
  
  

Z uwagi na odrębny zakres prac dla obu ww. zadań w ramach Inwestycji, Gmina jest/będzie w stanie zidentyfikować i wyodrębnić wydatki dotyczące Basenu wraz z infrastrukturą towarzyszącą, które nie są wydatkami w zakresie budowy Budynku sanitarno-szatniowego. Tylko takie wydatki są przedmiotem niniejszego wniosku. Z kolei wydatki w zakresie budowy Budynku sanitarno-szatniowego nie są przedmiotem niniejszego wniosku.

Końcowo Gmina pragnie wskazać, iż realizacja Inwestycji należy do zadań własnych Gminy wynikających z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. 2020 r., poz. 713, dalej: ustawa o samorządzie gminnym). Zgodnie, bowiem z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych Gminy należą w szczególności sprawy dotyczące kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków dotyczących Basenu wraz z infrastrukturą towarzyszącą, które nie są wydatkami w zakresie budowy Budynku sanitarno-szatniowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków dotyczących Basenu wraz z infrastrukturą towarzyszącą, które nie są wydatkami w zakresie budowy Budynku sanitarno-szatniowego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie natomiast do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych na fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zdaniem Gminy w zaistniałym stanie faktycznym ponoszone przez nią wydatki dotyczące Basenu wraz z infrastrukturą towarzyszącą wiążą się z czynnościami, które nie podlegają opodatkowaniu VAT, a mianowicie z nieodpłatnym udostępnieniem na rzecz zainteresowanych, którzy będą korzystać z basenu miejskiego.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, iż na gruncie przepisów ustawy o VAT opodatkowaniu podlega dostawa towarów lub świadczenie usług wyłącznie wówczas, gdy mają one charakter odpłatny (z pewnymi wyjątkami dotyczącymi nieodpłatnych świadczeń zrównanych z czynnościami świadczonymi odpłatnie, które nie znajdują zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Mając na uwadze, iż powstały w wyniku realizacji Inwestycji Basen wraz z infrastrukturą towarzyszącą będzie nieodpłatnie udostępniany i w związku z jego wykorzystywaniem Gmina nie będzie pobierała odpłatności, czynności te w opinii Gminy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji warunek związku ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi VAT nie zostanie spełniony i tym samym Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na realizację przedmiotowego zadania w ramach Inwestycji.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego w zakresie VAT.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 7 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.238.2020.1.MŻ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w pełni zgodził się z prezentowanym przez wnioskodawcę stanowiskiem, iż: „(...) W ramach projektu planuje się utworzenie na terenie Ośrodka Turystyczno-Wypoczynkowego niekomercyjnej, szerokiej oferty rekreacyjnej poprzez modernizację kompleksu boisk wraz z infrastrukturę towarzyszącą umożliwiających aktywne spędzanie czasu. (...) nabyte w związku realizacją projektu czynności nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych i zwolnionych. Ponadto, majątek wytworzony w ramach zadania będzie ogólnodostępny i nie będzie generował po stronie Gminy jakichkolwiek dochodów. Infrastruktura powstała wskutek realizacji inwestycji pozostanie własnością Gminy. W szczególności Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat tytułem korzystania ze zmodernizowanej infrastruktury wybudowanej w ramach inwestycji, ani nie będzie odpłatnie udostępniała powierzchni wytworzonej infrastruktury w innych niż jej zasadnicze przeznaczenie celach. (...) Zatem, w związku z tym, że realizując przedmiotowy projekt Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Zainteresowanemu nie przysługuje/nie będzie przysługiwało – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu”.

Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 7 maja 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.238.2020.1.MŻ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „(...) Celem przedmiotowej Inwestycji jest podniesienie atrakcyjności obszarów wiejskich poprzez budowę świetlicy. Świetlica zostanie nieodpłatnie udostępniona na rzecz podmiotu zewnętrznego (...) Gmina realizując zadanie inwestycyjne (...) nie działa w charakterze podatnika VAT, lecz działa w zakresie realizacji działań własnych Gminy, polegających na zaspokojeniu potrzeb mieszkańców, a efekty realizacji Inwestycji (...) nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Gmina nie ma/nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z realizacją Inwestycji”.

Reasumując, zdaniem Gminy, nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków dotyczących Basenu wraz z infrastrukturą towarzyszącą, które nie są wydatkami w zakresie budowy Budynku sanitarno-szatniowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty inwestycji w części dotyczącej modernizacji basenu miejskiego wraz z infrastrukturą towarzyszącą nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. zadania. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „…” w części dotyczącej wydatków poniesionych na modernizację basenu miejskiego wraz z infrastrukturą towarzyszącą, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – efekty realizowanej inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.