Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4015.123.2020.2.BD
z 23 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 26 sierpnia 2020 r. (data wpływu – 26 sierpnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia przez Wnioskodawczynię spadku:

• w części dotyczącej zgłoszenia przez Wnioskodawczynię nabycia tytułem dziedziczenia po mamie – jest prawidłowe,,
• w części dotyczącej zgłoszenia nabycia w imieniu spadkodawcy (mamy) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia przez Wnioskodawczynię spadku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Ojciec Wnioskodawczyni zmarł w czerwcu 2019 r. Mama Wnioskodawczyni na mocy zapisu testamentowego w całości objęła spadek po mężu (tacie Wnioskodawczyni), następnie zmarła w marcu 2020 r. Na mocy testamentu całość została zapisana na Wnioskodawczynię. W dniu 21 sierpnia 2020 r. zostały notarialnie potwierdzone dziedziczenia (akt poświadczenia dziedziczenia): akt dla mamy – potwierdzenie dziedziczenia po mężu (tacie); akt dla Wnioskodawczyni – potwierdzenie dziedziczenia po mamie. Celem zgłoszenia otrzymania spadku i zwolnienia z podatku, Wnioskodawczyni chce zgłosić ten fakt na druku SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy od daty poświadczenia dziedziczenia (czyli 6 miesięcy od 21 sierpnia 2020 r.). Notariusz poinformowała Wnioskodawczynię, że powinna złożyć również druk SD-Z2 za mamę. Wnioskodawczyni odziedziczyła mieszkanie po mamie (tzw. I grupa podatkowa). Mieszkanie to było zakupione przez rodziców pod koniec lat 90. Spadek jest potwierdzony notarialnie. Po nabyciu spadku Wnioskodawczyni planuję sprzedać mieszkanie.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy fakt otrzymania spadku (a tym samym skorzystania ze zwolnienia) Wnioskodawczyni ma zgłosić na druku SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy, licząc od daty poświadczenia dziedziczenia, tj. 6 miesięcy od 21 sierpnia 2020 r. czyli do 21 lutego 2021 r.?
2. Czy zgłoszenia otrzymania spadku przez zmarłą mamę i zwolnienia jej z podatku (która z powodu śmierci nie zdążyła złożyć informacji), Wnioskodawczyni ma dokonać na druku SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy licząc od daty poświadczenia dziedziczenia (czyli 6 miesięcy od 21 sierpnia 2020 r.)?
3. Jakie Wnioskodawczyni powinna w tej sytuacji wykonać czynności aby zachować prawo do zwolnienia z podatku od spadku otrzymanego przez mamę po tacie? Czy składać w imieniu mamy druk SD-Z2 czy inne wyjaśnienie? Czy Wnioskodawczyni ma inne obowiązki z tego tytułu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, fakt otrzymania spadku po mamie winna zgłosić na druku SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy, licząc od daty poświadczenia dziedziczenia, tj. 6 miesięcy od 21 sierpnia 2020 r. czyli do 21 lutego 2021 r., aby móc skorzystać ze zwolnienia.

W ocenie Wnioskodawczyni, spadkobierca może złożyć informację za osobę zmarłą, która z powodu śmierci nie zdążyła dokonać tej czynności. Celem zgłoszenia otrzymania spadku przez mamę po tacie i zwolnienia mamy z podatku, Wnioskodawczyni zamierza złożyć za zmarłą mamę druk SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy licząc od daty poświadczenia dziedziczenia. Powyższe jest celowe, gdyż z powodu śmierci mama Wnioskodawczyni nie zdążyła złożyć ww. informacji.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawczyni, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części jest prawidłowe, natomiast w części jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawczyni zajęta na gruncie podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2019 r., poz. 1813) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „spadek” należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145, ze zm.).

Na podstawie art. 922 Kodeksu cywilnego – spadek stanowią prawa i obowiązki zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego – sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.

Zgodnie z art. 95a ustawy z 14 lutego 1991 r., Prawo o notariacie (Dz.U. z 2020 r., poz. 1192) Notariusz sporządza akt poświadczenia dziedziczenia ustawowego lub testamentowego, z wyłączeniem dziedziczenia na podstawie testamentów szczególnych.

W myśl art. 95j tejże ustawy – zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia ma skutki prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że – obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn – jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.

Zatem datą nabycia majątku w drodze dziedziczenia jest data otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy, natomiast obowiązek podatkowy powstaje – co do zasady – z datą uprawomocnienia się postanowienia o nabyciu spadku lub z datą wpisu do notarialnego rejestru poświadczenia dziedziczenia.

Stosownie do treści art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Na podstawie art. 4a ust. 1a ww. ustawy – jeżeli dokumentem potwierdzającym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych jest akt poświadczenia dziedziczenia lub europejskie poświadczenie spadkowe, termin 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, do zgłoszenia tego nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego liczy się od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia lub wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1
   lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonuje się na formularzu SD-Z2, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Jak wynika zatem z wyżej powołanych przepisów prawa nabycie w drodze dziedziczenia rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonane przez osoby wymienione w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest zwolnione z podatku od spadku, jeżeli zostaną spełnione warunki wymienione w art. 4a ust. 1 pkt 1 i art. 4a ust. 1a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z opisu sprawy wynika, że Ojciec Wnioskodawczyni zmarł w czerwcu 2019 r. Mama Wnioskodawczyni na mocy zapisu testamentowego w całości objęła spadek po mężu. Mama Wnioskodawczyni zmarła w marcu 2020 r. Na mocy testamentu całość została zapisana na Wnioskodawczynię. W dniu 21 sierpnia 2020 r. zostały notarialnie potwierdzone dziedziczenia (akt poświadczenia dziedziczenia) – dla Wnioskodawczyni po mamie, zaś dla mamy po mężu. Celem zgłoszenia otrzymania spadku i chęci skorzystania ze zwolnienia, Wnioskodawczyni chce zgłosić ten fakt do właściwego urzędu skarbowego, na druku SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy od daty poświadczenia dziedziczenia, czyli w ciągu 6 miesięcy od dnia 21 sierpnia 2020 r., tj. do 21 lutego 2021 r.

Dokonując oceny tak przedstawionego stanu faktycznego w kontekście wskazanych wyżej przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, Organ interpretacyjny potwierdza stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej nabycia spadku po mamie. Zatem aby Wnioskodawczyni mogła skorzystać ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w treści art. 4a powołanej ustawy – jak sama twierdzi – zobowiązana jest dokonać zgłoszenia do właściwego naczelnika urzędu Skarbowego nabycia spadku po mamie na druku SD-Z2 w terminie określonym w art. 4a ust. 1a analizowanej ustawy, tj. w termin 6 miesięcy od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia. W sytuacji, gdy w istocie zostaną spełnione wszystkie przesłanki określone w powyższych przepisach, nabycie przez Wnioskodawcę spadku po matce skorzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wobec powyższego w tej części, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Nie można natomiast potwierdzić stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie złożenia przez nią zgłoszenia nabycia spadku otrzymanego przez mamę.

Nabycie spadku przez zmarłą mamę i nie zgłoszenie tego faktu do organu podatkowego jest bowiem neutralne w zakresie praw i obowiązków jakie służą Wnioskodawczyni i ciążą na Niej zgodnie z uregulowaniami ustawy o spadkach i darowiznach w powiązaniu z przepisami Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 5 ustawy Ordynacja podatkowa zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Przepisy ww. ustawy regulują sposób powstawania zobowiązań podatkowych i określają moment powstania takiego zobowiązania.

Zgodnie z art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem:

1. zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania;
2. doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania.
   
   

Art. 21 § 2 ww. ustawy stanowi, że jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, a zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób określony w § 1 pkt 1, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty, z zastrzeżeniem § 3.

Jeżeli przepisy prawa podatkowego nakładają na podatnika obowiązek złożenia deklaracji, wysokość zobowiązania podatkowego, o którym mowa w § 1 pkt 2, ustala się zgodnie z danymi zawartymi w deklaracji, chyba że przepisy szczególne przewidują inny sposób ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego albo w toku postępowania podatkowego stwierdzono, że dane zawarte w deklaracji, mogące mieć wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego, są niezgodne ze stanem faktycznym – art. 21 § 5 tejże ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Ojciec Wnioskodawczyni zmarł w czerwcu 2019 r. Mama Wnioskodawczyni na mocy zapisu testamentowego w całości objęła spadek po mężu. Mama Wnioskodawczyni zmarła w marcu 2020 r. Na mocy testamentu całość została zapisana na Wnioskodawczynię. W dniu 21 sierpnia 2020 r. zostały notarialnie potwierdzone dziedziczenia (akt poświadczenia dziedziczenia) – dla Wnioskodawczyni po mamie, zaś dla mamy po mężu. Notariusz poinformowała Wnioskodawczynię, że powinna złożyć również druk SD-Z2 za mamę.

Wnioskodawczyni ma wątpliwość czy jest zobowiązana składać w imieniu mamy druk SD-Z2 czy też inne wyjaśnienia. Jakie dodatkowe obowiązki ciążą na niej z tego tytułu.

Wnioskodawczyni uważa, że powinna złożyć za zmarłą mamę druk SD-Z2 w ciągu 6 miesięcy licząc od daty poświadczenia dziedziczenia. Powyższe jest celowe, gdyż z powodu śmierci mama Wnioskodawczyni nie zdążyła złożyć ww. informacji.

Jak stanowi art. 97 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 1a, 2 i 2a, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

Zgodnie z art. 98 § 1 tej ustawy do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Stosownie do art. 98 § 2 pkt 1 ww. ustawy przepis § 1 stosuje się również do odpowiedzialności spadkobierców za zaległości podatkowe, w tym również za zaległości, o których mowa w art. 52 § 1 oraz art. 52a.

Art. 100 § 1 tejże ustawy stanowi, że organ podatkowy orzeka w jednej decyzji o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień poszczególnych spadkobierców na podstawie decyzji ostatecznych wydanych wobec spadkodawcy oraz jego zobowiązań wynikających z prawidłowych deklaracji.

Stosownie do art. 100 § 2 cyt. ustawy jeżeli deklaracja złożona przez spadkodawcę jest nieprawidłowa lub deklaracji nie złożono, orzekając o zakresie odpowiedzialności lub uprawnień spadkobierców, organ podatkowy jednocześnie ustala lub określa kwoty, o których mowa w art. 21 § 3 i 3a, art. 24 lub art. 74a.

Zgodnie z art. 102 § 2 Ordynacji podatkowej w miejsce strony zmarłej w toku postępowania w sprawach dotyczących praw i obowiązków wymienionych w art. 97 wstępują jej spadkobiercy.

Z powyżej przywołanych przepisów wynika, że spadkobierca przejmuje zobowiązania podatkowe spadkodawcy. Jednak aby taka sytuacja mogła mieć miejsce musi zostać ustalone zobowiązanie podatkowe dla spadkodawcy.

Decyzja, o której mowa w art. 100 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, o odpowiedzialności spadkobierców, przenosi w sensie prawnym już istniejące zobowiązanie podatkowe spadkodawcy, w obowiązek zapłaty, w który wstąpił spadkobierca. Decyzja ta tylko potwierdza zobowiązanie po stronie spadkobiercy. Wydanie tej decyzji jest jednak możliwe jedynie wówczas, gdy zobowiązanie podatkowe zostało ukształtowane decyzją z art. 21 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, wydaną za życia spadkodawcy.

Odpowiedzialność podatkowa spadkobiercy, czyli obowiązek uiszczenia należnego podatku w podatku od spadków i darowizn, dotyczy jedynie takiego zobowiązania spadkodawcy w tymże podatku, które zostało ustalone stosowną decyzją.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że wobec matki Wnioskodawczyni, która zmarła w marcu 2020 r., a akt poświadczenia dziedziczenia po mężu (ojcu Wnioskodawczyni) został notarialnie potwierdzony 21 sierpnia 2020 r., nie mogło toczyć się postępowanie podatkowe i zostać wydana przez naczelnika urzędu skarbowego decyzja ustalająca zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku przez matkę Wnioskodawczyni, bowiem na moment poświadczenia dziedziczenia matka Wnioskodawczyni już nie żyła. Takie postępowanie nie może się toczyć także po jej śmierci. Zatem dla matki Wnioskodawczyni nie mogła zostać wydana i nie może zostać wydana decyzja dotycząca zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku po mężu, bez względu na to czy warunki do zwolnienia zostały zachowane czy też nie.

Odpowiedzialność podatkowa Wnioskodawczyni może jedynie dotyczyć zobowiązań podatkowych spadkodawcy czyli jej matki, ustalonych za jej życia.

Zgodnie bowiem z powołanym art. 21 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej – zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania. W omawianej sprawie taka sytuacja nie ma miejsca.

Odpowiedzialność Wnioskodawczyni jako spadkobierczyni po matce może jedynie dotyczyć zobowiązań podatkowych jej matki, a takie w związku z niewydaniem decyzji przez organ podatkowy w podatku od spadków i darowizn nie zostały ustalone. Tym samym na Wnioskodawczyni, jako spadkobierczyni po matce nie ciąży odpowiedzialność podatkowa, tj. obowiązek zapłaty podatku, jaki ewentualnie miałaby uiścić spadkodawczyni (matka Wnioskodawczyni) w związku z nabyciem spadku po mężu (ojcu Wnioskodawczyni). Takiej odpowiedzialności nie można bowiem określić. A zatem, po przeprowadzeniu postępowania spadkowego po swojej matce (po wydaniu aktu poświadczenia dziedziczenia ustawowego przez notariusza), zgłaszając właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego na formularzu SD-Z2 nabycie spadku po matce w terminie 6 miesięcy od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia – Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku dokonania odrębnego zgłoszenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego nabycia spadku przez matkę Wnioskodawczyni po swoim mężu (ojcu Wnioskodawczyni); jak również z tego tytułu nie powstanie po stronie Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn oraz żadne inne zobowiązanie w omawianym podatku.

Organ interpretacyjny nie podziela więc stanowiska Wnioskodawczyni w kwestii dotyczącej ciążącego na Wnioskodawczyni obowiązku złożenia za zmarłą mamę druk SD-Z2 z tytułu nabycia przez nią spadku po mężu (ojcu Wnioskodawczyni). W zakresie dotyczącym nabycia spadku po ojcu Wnioskodawczyni, podatnikiem podatku od spadków i darowizn byłaby wyłącznie matka Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie zalicza się do kręgu spadkobierców po ojcu, nie ma więc obowiązku składania zgłoszenia SD-Z2, ani zeznania podatkowego czy też wykonania innych czynności z tego tytułu. Fakt, że takie zgłoszenie nie zostanie dokonane nie rodzi po stronie Wnioskodawczyni żadnych konsekwencji podatkowych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.