Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.641.2020.2.MO
z 27 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2020 r. (data wpływu 12 października 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług:

• sprzedaży działki o nr 1 wraz z udziałem w działce nr 2,
  

• sprzedaży działki o nr 3 wraz z udziałem w działce nr 2,
  

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług: sprzedaży działki o nr 1 wraz z udziałem w działce nr 2, oraz sprzedaży działki o nr 3 wraz z udziałem w działce nr 2.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 października 2020 r. (data wpływu 12 października 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonej w ..., powiat ..., gmina ..., przy ulicy ..., obręb ewidencyjny ..., o powierzchni ... ha, dla której prowadzona jest Księga Wieczysta nr ... składającej się z działek nr: 1, grunty orne, klasa RIVb 3

3 grunty orne, klasa RIVb

oraz udziału 2/10 części w drodze, działka nr 2, dla której prowadzona jest Księga wieczysta nr ....

Przedmiotowe działki zostały wydzielone decyzją Burmistrza miasta ... z dnia 24 marca 2020 r. na wniosek Wnioskodawcy, w celu umożliwienia sprzedaży jego majątku osobistego otrzymanego od rodziców. Pierwotnie nieruchomość miała powierzchnię … ha i została podzielona na 10 działek i jedną działkę drogową. Obecnie Wnioskodawcy pozostały 2 działki i Zainteresowany chce je sprzedać.

Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość od rodziców na podstawie umowy darowizny i ustanowienia służebności mieszkania Repertorium A nr …, z dnia 2002… sporządzonej przez notariusza …. Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana na cele rolnicze przez rodziców Wnioskodawcy, a następnie przez brata Wnioskodawcy nieodpłatnie. Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w żadnej działalności gospodarczej. Obecnie od otrzymania przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości minęło już prawie 18 lat. Wnioskodawca chce sprzedać wskazane działki celem pozyskania środków na pomoc dzieciom w spłacie kredytów mieszkaniowych.

Dla przedmiotowej nieruchomości uchwalony jest plan zagospodarowania przestrzennego. Działki zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania terenu są przeznaczone na zabudowę mieszkaniową.

1. Wnioskodawca nigdy nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej. Obecnie jest emerytem wojskowym.
2. Wnioskodawca nie jest i nie był podatnikiem podatku VAT. Nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT.
3. Wnioskodawca nigdy nie występował jako czynny podatnik VAT.
4. Nabycie nieruchomości nastąpiło w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.
5. Przedmiotowa nieruchomość stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy nie jest i nie była zawiązana z działalnością gospodarczą, działalności takiej Wnioskodawca nie prowadził.
6. Wnioskodawca nie angażuje środków pieniężnych w celu zbycia nieruchomości.
7. Wnioskodawca nie prowadzi działań marketingowych, nie inwestuje w nieruchomość, nie nabywa nieruchomości w celu ich sprzedaży, nie występował o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, nie prowadzi usług deweloperskich, nie wnioskował o warunki zabudowy.
8. Wnioskodawca nie dokonywał nigdy zakupu nieruchomości w celu ich odsprzedaży.
9. Wnioskodawca nie korzystał z żadnego pomniejszenia podatku VAT w związku nabyciem nieruchomości oraz korzystaniem z niej.
10. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych przyłączeń mediów, ani nie wnioskował przyłączenie mediów.
11. Wnioskodawca wydzielił ze swojej nieruchomości działkę drogową. Wnioskodawca nie czynił żadnych inwestycji czy nakładów związanych z urządzeniem drogi. Działka drogowa została wydzielona w celu zapewnienia dostępu do drogi publicznej dla pozostałych działek.
12. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych nakładów na nieruchomość.
13. Wnioskodawca korzysta z pomocy agencji nieruchomości w celu znalezienia nabywców na działki wskazane w niniejszym wniosku. Wnioskodawca nie jest profesjonalistą na rynku obrotu nieruchomościami i taka pomoc jest niezbędna.
    
    

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Do dnia sprzedaży podanych w wniosku działek 1 i 3 i udziału w działce nr 2 Wnioskodawca nie będzie udostępniał ich na rzecz osób trzecich na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innych umów.
2. Wnioskodawca nie wykorzystywał działek 1 i 3 oraz udziału w działce nr 2 do prowadzenia działalności rolniczej. Były one nieodpłatnie wykorzystywane rolniczo, od … 2002 r. do … 2020 r. przez prowadzącego gospodarstwo rolne … - brata Wnioskodawcy.
3. Z przedmiotowych działek w przeszłości dokonywane były zbiory produktów rolnych (zboża) na potrzeby gospodarstwa rolnego prowadzonego przez brata. Nie prowadzona była sprzedaż produktów rolnych, nie było opodatkowania podatkiem VAT.
4. Wnioskodawca nie znalazł jeszcze nabywców na przedmiotowe działki.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż przez podatnika nieruchomości: działka nr 1 nr KW ... wraz z udziałem wielkości 1/10 w drodze, działka nr 2, dla której prowadzona jest Księga Wieczysta nr ... opisanych w stanie faktycznym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy sprzedaż przez podatnika nieruchomości działka nr 3 nr KW ... wraz z udziałem wielkości 1/10 w drodze działka nr 2 dla której prowadzona jest Księga Wieczysta nr ... opisanej w stanie faktycznym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. l

Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, działka nr 3 nr KW ... wraz z udziałem wielkości 1/10 w drodze działka nr 2 dla której prowadzona jest Księga Wieczysta nr ... opisanej w stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działki, a jej dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Wnioskodawca dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, działka nr 1 nr KW ... wraz z udziałem wielkości 1/10 w drodze, działka nr 2, dla której prowadzona jest Księga Wieczysta nr ... opisanej w stanie faktycznym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działki, a jej dostawę, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów.

Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r., Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy zbywca w celu dokonania jego sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

O tym, że działania prowadzone przez sprzedawcę gruntu przybierają profesjonalną formę decydować może również sposób wykorzystywania gruntu, stąd – jak zaznaczono powyżej – niezbędna jest każdorazowa ocena okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości składającej się z działek nr 1, nr 3 oraz udziału 2/10 części w drodze, działka nr 2. Przedmiotowe działki zostały wydzielone decyzją Burmistrza na wniosek Wnioskodawcy, w celu umożliwienia sprzedaży jego majątku osobistego otrzymanego od rodziców. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość od rodziców na podstawie umowy darowizny i ustanowienia służebności mieszkania. Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana na cele rolnicze przez rodziców Wnioskodawcy, a następnie przez brata Wnioskodawcy nieodpłatnie. Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w żadnej działalności gospodarczej. Dla przedmiotowej nieruchomości uchwalony jest plan zagospodarowania przestrzennego. Działki zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania terenu są przeznaczone na zabudowę mieszkaniową. Wnioskodawca wydzielił ze swojej nieruchomości działkę drogową. Zainteresowany nie czynił żadnych inwestycji czy nakładów związanych z urządzeniem drogi. Działka drogowa została wydzielona w celu zapewnienia dostępu do drogi publicznej dla pozostałych działek. Przedmiotowa nieruchomość stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy nie jest i nie była zawiązana z działalnością gospodarczą, działalności takiej Wnioskodawca nie prowadził. Wnioskodawca nie angażuje środków pieniężnych w celu zbycia nieruchomości. Wnioskodawca nie prowadzi działań marketingowych, nie inwestuje w nieruchomość, nie nabywa nieruchomości w celu ich sprzedaży, nie występował o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, nie prowadzi usług deweloperskich, nie wnioskował o warunki zabudowy. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych przyłączeń mediów, ani nie wnioskował przyłączenie mediów. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych nakładów na nieruchomość. Wnioskodawca korzysta z pomocy agencji nieruchomości w celu znalezienia nabywców na działki wskazane w niniejszym wniosku, Wnioskodawca nie jest profesjonalistą na rynku obrotu nieruchomościami i taka pomoc jest niezbędna. Wnioskodawca nie wykorzystywał działek 1 i 3 oraz udziału w działce nr 2 do prowadzenia działalności rolniczej.

Z powołanych wyżej wyroków TSUE wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), natomiast w rozpatrywanej sprawie nie występuje zbiór tych zorganizowanych działań. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę odnośnie działki nr 1 wraz z udziałem w działce nr 2 oraz działki nr 3 wraz z udziałem w działce nr 2, mających być przedmiotem sprzedaży, nie powodują, że należy uznać Wnioskodawcę za osobę podejmującą aktywne działania w celu dokonania sprzedaży gruntów, angażującą środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Stąd też planowana transakcja będzie stanowić działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. Tym samym, planowana sprzedaż działki nr 1 wraz z udziałem w działce nr 2 oraz działki nr 3 wraz z udziałem w działce nr 2, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.