Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.332.2020.2.PC
z 27 października 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2020 r. (data wpływu 17 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 11 września 2020 r. na wezwanie Organu z dnia 1 września 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 4 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla realizowanych do dnia 30 czerwca 2020 r. dostaw produktów biobójczych (…)-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla realizowanych do dnia 30 czerwca 2020 r. dostaw produktów biobójczych (...).

Wniosek uzupełniono w dniu 11 września 2020 r. na wezwanie Organu z dnia 1 września 2020 r. (skutecznie doręczone 4 września 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny dotyczący stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 czerwca 2020 r.:

Wnioskodawca (dalej także: Spółka) jest producentem i dystrybutorem następujących produktów biobójczych (dalej: „Produkty”):

1. o nazwie handlowej A., wobec którego Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych („Organ”) decyzją nr ..., na podstawie art. 55 ust. 1 rozporządzenia parlamentu europejskiego i rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz. Urz. UE L 167 z 27.06.2012 r„ str. 1, z późn. zm.) wydał pozwolenie na udostępnianie na rynku i stosowanie;
2. o nazwie handlowej B., wobec którego Organ decyzją nr …., na podstawie art. 55 ust. 1 rozporządzenia parlamentu europejskiego i rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz. Urz. UE l 167 z 27.06.2012 r„ str. 1, z późn. zm.) wydał pozwolenie na udostępnianie na rynku i stosowanie;
3. o nazwie handlowej C., wobec którego Organ decyzją nr …., na podstawie art. 55 ust. 1 rozporządzenia parlamentu europejskiego i rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz. Urz. UE l 167 z 27.06.2012 r„ str. 1, z późn. zm.) wydał pozwolenie na udostępnianie na rynku i stosowanie.

Z powyższego wynika, że produkty zostały wpisane do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2231), czego potwierdzeniem jest informacja zawarta w biuletynie organu…..

Spółka do dnia 30 czerwca 2020 r. dokonywała dostaw produktów na terytorium RP (stan faktyczny i prawny wniosku dotyczy okresu do dnia 30 czerwca 2020 r.).

W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy A. jest preparatem odkażającym o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, Wnioskodawca wskazał, że tak, wskazany produkt jest preparatem o wskazanych właściwościach.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy A. jest przeznaczony tylko do ochrony zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania, Wnioskodawca wskazał, że tak, wskazany produkt jest przeznaczony tylko do ochrony zdrowia.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy A. jest sprzedawany podmiotom mającym siedzibę na terytorium Polski do wyłącznego stosowania w ochronie zdrowia, Wnioskodawca wskazał, że tak.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania właściwej klasyfikacji PKWiU na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla produktu A., Wnioskodawca wskazał, że właściwa klasyfikacja PKWiU dla ww. produktu to 20.20.14.0.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy B. jest preparatem odkażającym o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, Wnioskodawca wskazał, że tak, wskazany produkt jest preparatem o wskazanych właściwościach.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy B. jest przeznaczony tylko do ochrony zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania, Wnioskodawca wskazał, że tak, wskazany produkt jest przeznaczony tylko do ochrony zdrowia.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy B. jest sprzedawany podmiotom mającym siedzibę na terytorium Polski do wyłącznego stosowania w ochronie zdrowia, Wnioskodawca wskazał, że tak.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania właściwej klasyfikacji PKWiU na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla produktu B., Wnioskodawca wskazał, że właściwa kwalifikacja PKWiU dla ww. produktu to 20.20.14.0.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy C. jest preparatem odkażającym o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, Wnioskodawca wskazał, że tak, wskazany produkt jest preparatem o wskazanych właściwościach.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy C. jest przeznaczony tylko do ochrony zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania, Wnioskodawca wskazał, że tak, wskazany produkt jest przeznaczony tylko do ochrony zdrowia.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania, czy C. jest sprzedawany podmiotom mającym siedzibę na terytorium Polski do wyłącznego stosowania w ochronie zdrowia, Wnioskodawca wskazał, że tak.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania właściwej klasyfikacji PKWiU na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla produktu C., Wnioskodawca wskazał, że właściwa klasyfikacja PKWiU dla ww. produktu to 20.20.14.0.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że dostawa produktów na terytorium RP w okresie do dnia 30 czerwca 2020 r. podlegała opodatkowaniu stawką 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa oraz poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020. 106 tj. z dnia 23 stycznia 2020 r. w brzmieniu do dnia 30 czerwca 2020 r.) (dalej: „ustawa”)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Treść tytułu oraz poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy stanowią:

• wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%
  

• 83 - bez względu na CN - środki odkażające o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, mające zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2231).
  
  

Zgodnie więc z powołaną treścią przepisów ustawy, dostawa produktu (produktów) będzie podlegać opodatkowaniu stawką 8%.

Albowiem:

1. Każdy z produktów jest środkiem odkażającym o właściwościach wskazanych w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy, czego potwierdzeniem jest treść wskazanych decyzji administracyjnych organu, który jednoznacznie wskazał w każdej z nich na bakteriobójcze, grzybobójcze i wirusobójcze działanie produktów.
2. Każdy z produktów ma zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia.

W związku z faktem, ze ustawa nie definiuje pojęcia „w ochronie zdrowia” należy odwołać się do wykładni językowej tego pojęcia.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym słowniku języka polskiego PWN „ochrona” oznacza: „zabezpieczenie przed czymś niekorzystnym, złym lub niebezpiecznym; to, co przed czymś ochrania”.

Z kolei przez „zdrowie” rozumieć należy „stan żywego organizmu, w którym wszystkie funkcje przebiegają prawidłowo, dobre funkcjonowanie jakiegoś system”.

Analiza treści zapisu „wyłącznie w ochronie zdrowia” zawartego w poz. 83 załącznika nr 3 do Ustawy dokonana w oparciu o wykładnię językową prowadzi do wniosku, że określone środki, by móc korzystać z preferencyjnego opodatkowania muszą m.in. znajdować zastosowanie tylko w ochronie zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś, co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania.

Ochrona ta dotyczy zatem wszelkich organizmów żywych, bez względu na ich gatunek lub rodzaj.

Ochrona może być ponadto realizowana na wiele sposobów, m.in. poprzez zapobieganie rozwojowi oraz likwidację szkodliwych dla zdrowia bakterii, wirusów i grzybów.

Takie zastosowanie i cel użycia mają produkty Spółki. Zadaniem każdego z produktów jest „ochrona” jednostki przed czymś, co może stanowić dla jej zdrowia zagrożenie. Celem sprzedaży produktu jest stosowanie w ochronie zdrowia.

Dla oceny jego zastosowania nie ma znaczenia faktyczne wykorzystanie preparatu przez nabywcę. Produkt przeznaczony jest do usuwania bakterii, wirusów i grzybów, a zatem do ochrony zdrowia ludzi (także zwierząt).

Ustawodawca w żaden sposób nie wskazuje, że środki o jakich mowa w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy muszą być wykorzystywane wyłącznie przez podmioty zajmujące się ochroną zdrowia.

Nie ma zatem podstaw prawnych, aby uznać, że produkty muszą być nabywane przez placówki należące do systemu opieki zdrowotnej. Ważnym elementem jest sprzedaż produktów jako środków do zastosowania w ochronie zdrowia, a nie charakter miejsca, w którym zostaną one użyte.

[tak też w: (i) pismo z dnia 4 lutego 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111- KDIB3-1.4012.10.2019.1.ICZ możliwość zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% dla dostawy środka bakteriobójczego (ii) pismo z dnia 9 maja 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0111-KDIB3-1.4012.260.2019.1.WN 8% stawka VAT dla dostawy środków biobójczych, (iii) pismo z dnia 6 czerwca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL1-3.4012.249.2018.1.AP 8% stawka VAT dla sprzedaży produktów biobójczych.]

3. Wobec każdego z produktów dokonano wpisu do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ zauważa, że w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji prawa podatkowego nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego PKWiU. Analiza kwestii kwalifikacji bądź też nie danego towaru bądź usługi do odpowiedniej pozycji PKWiU nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej dokonywanej przez tut. Organ. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Jednocześnie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji prawa podatkowego przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU 2008. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wskazanego we wniosku produktu) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Natomiast zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U., poz. 1676, z późn. zm.), zmienionym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 27 marca 2020 r. (Dz. U. poz. 556), do dnia 30 czerwca 2020 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca do dnia 30 czerwca 2020 r. dokonywał na terytorium RP dostaw produktów o nazwie handlowej A., o nazwie handlowej B. oraz o nazwie handlowej C. Każdy produkt był sprzedawany podmiotom mającym siedzibę na terytorium Polski do wyłącznego stosowania w ochronie zdrowia. Dla każdego produktu właściwa klasyfikacja PKWiU 2008 to 20.20.14.0. Produkty zostały wpisane do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu ustawy o produktach biobójczych. Wobec każdego produktu Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych decyzją wydał pozwolenie na udostępnianie na rynku i stosowanie. Każdy produkt jest preparatem odkażającym o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych. Każdy produkt jest przeznaczony tylko do ochrony zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania.

Spółka powzięła wątpliwości czy, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy i poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy, mogła stosować stawkę podatku w wysokości 8% dla dostawy wskazanych produktów na terytorium Polski.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości wskazać należy, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż –6%,

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110,wynosi 23%;
  

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  
  

W załączniku nr 3 do ustawy, pod poz. 83 wymieniono sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 20.20.14.0 ‒ „Środki odkażające ‒ wyłącznie preparaty odkażające o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, mające zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, na które zostało wydane pozwolenie tymczasowe albo dokonany wpis do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych”.

Przy tym zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy – przez „PKWiU ex” rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce dotyczącej nazwy towaru lub usługi.

W związku z powyższym, obniżona stawka podatku od towarów i usług dotyczy tylko danego wyrobu/usługi z danego grupowania, tj. w przypadku poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy ‒ określonych preparatów odkażających mających zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU ex 20.20.14.0.

Należy wyjaśnić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „w ochronie zdrowia”. W procesie stosowania prawa organ podatkowy dokonuje interpretacji norm prawnych zawartych w ustawach i rozporządzeniach za pomocą różnych wykładni. Jednakże w przypadku prawa podatkowego dominującą wykładnią jest wykładnia literalna, ponieważ w prawie tym obowiązuje prymat wykładni gramatycznej.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego „ochrona” oznacza „zabezpieczenie przed czymś niekorzystnym, złym lub niebezpiecznym, osoba lub grupa osób czuwająca nad czyimś bezpieczeństwem”. Z kolei przez „zdrowie” zgodnie z ww. słownikiem należy rozumieć „stan żywego organizmu, w którym wszystkie funkcje przebiegają prawidłowo, dobre funkcjonowanie jakiegoś systemu”.

Analiza treści zapisu „wyłącznie w ochronie zdrowia” – zawartego w poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy – dokonana w oparciu o wykładnię językową prowadzi do wniosku, że przedmiotowe preparaty muszą być przeznaczone tylko do ochrony zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania. Zatem „ochrona” ta dotyczy wszelkich organizmów żywych bez względu na ich gatunek lub rodzaj. Preparaty te winny mieć za zadanie obronić daną jednostkę przed czymś co może stanowić zagrożenie dla jej zdrowia.

Podkreślić należy, że istotny z punktu widzenia „zastosowania” tych preparatów jest cel ich sprzedaży do wyłącznego stosowania w ochronie zdrowia, a nie ich dalsze, faktyczne wykorzystanie przez nabywcę. Ponadto, ustawodawca w żaden sposób nie wskazuje, że przedmiotowe preparaty muszą być wykorzystywane wyłącznie przez podmioty zajmujące się ochroną zdrowia. Zatem nie ma podstaw prawnych aby uznać, że produkty te muszą być nabywane przez placówki z zakresu opieki zdrowia, tj. przychodnie, gabinety zabiegowe, stomatologiczne, kosmetyczne, hurtownie farmaceutyczne. Ważnym elementem jest sprzedaż tych produktów jako środków do zastosowania wyłącznie w ochronie zdrowia, a nie charakter miejsca, w którym zostaną one użyte.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o produktach biobójczych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2231), zwanej dalej ustawą o produktach biobójczych, udostępniane na rynku i stosowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są produkty biobójcze, na które zostało wydane pozwolenie albo zezwolenie na handel równoległy albo pozwolenie na obrót.

Dodatkowo, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o produktach biobójczych, produkty biobójcze udostępniane na rynku i stosowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają wpisowi do Wykazu Produktów Biobójczych.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o produktach biobójczych, Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych wydaje pozwolenie na obrót oraz dokonuje zmiany pozwolenia na obrót albo uchyla pozwolenie na obrót, na wniosek podmiotu odpowiedzialnego.

W związku z powyższym, jak wynika z treści poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy, nie wszystkie środki odkażające, dopuszczone do obrotu i stosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w trybie przewidzianym przepisami powołanej wcześniej ustawy o produktach biobójczych, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 8%. Ustawodawca zawęził możliwość stosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8% wyłącznie do preparatów odkażających o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych, mających zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia, klasyfikowanych według PKWiU 2008 do grupowania 20.20.14.0, na które zostało wydane pozwolenie na obrót lub dokonano wpisu do rejestru produktów biobójczych w rozumieniu przepisów ustawy o produktach biobójczych.

Spółka wskazała, że A., B., C. mieszczą się w grupowaniu PKWiU 20.20.14.0. A., B., C. są preparatami odkażającym o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych. A., B., C. są przeznaczone tylko do ochrony zdrowia, a więc w celu zabezpieczenia żywych organizmów przed czymś co jest niekorzystne dla ich prawidłowego funkcjonowania. W odniesieniu do przedmiotowych produktów wydane zostały decyzje przez Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych nr …., …. oraz …. o pozwoleniu na udostępnianie na rynku i stosowanie produktów biobójczych. Jednocześnie A., B., C. są sprzedawane podmiotom mającym siedzibę na terytorium Polski do wyłącznego stosowania w ochronie zdrowia.

Zatem mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny dotyczący stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 czerwca 2020 r. oraz wskazane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że dostawa produktów biobójczych (A., B., C.) zaklasyfikowanych przez Wnioskodawcę do symbolu PKWiU 20.20.14.0, będących, jak wskazał Wnioskodawca produktami odkażającymi o właściwościach bakteriobójczych, grzybobójczych i wirusobójczych mających zastosowanie wyłącznie w ochronie zdrowia w odniesieniu do których zostały wydane decyzje przez Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych o pozwoleniu na udostępnianie na rynku i stosowanie produktów biobójczych, podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy i art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości stosowania dla dostawy produktów biobójczych: A., B., C. na rzecz podmiotów mających siedzibę na terytorium Polski stawki podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z poz. 83 załącznika nr 3 do ustawy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia (stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 czerwca 2020 r.).

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.