INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 28 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku. W dniu 28 września 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy oraz własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma - posiada 3 (trzy) samochody ciężarowe o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Są to następujące pojazdy:

1. A - umowa leasingu z firmą L z dnia 4 listopada 2009 r.,
2. B - zakupiony za gotówkę 4 listopada 2010 r. oraz
3. C - umowa leasingu z dnia 11 marca 2011 r.

Wszystkie trzy samochody są oznaczone jako ciężarowe w dowodach rejestracyjnych. Do powyższych samochodów Wnioskodawca przeprowadził dodatkowe badania techniczne pojazdu w dniu 5 lipca 2011 r. w celu oznaczenia ich jako ciężarowe dla potrzeb urzędu skarbowego. W styczniu bieżącego roku w okręgowej stacji pojazdów poinformowano Zainteresowanego, że jeśli samochody posiadają homologację jako ciężarowe to wręcz nie można wydać dodatkowego zaświadczenia. Okazało to się jednak nieprawdą, co nie zwalniało Wnioskodawcę oczywiście z dokonania takich badań. Od miesiąca stycznia bieżącego roku Zainteresowany odlicza podatek VAT naliczony od rat leasingowych i od zakupionego paliwa (ON) do tych samochodów.

W dniu 28 września 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony stan faktyczny o następujące informacje:

• umowa leasingu na samochód A nie została zarejestrowana w urzędzie skarbowym, ponieważ ww. samochód ma ładowność powyżej 500 kg - wg homologacji 667 kg - oraz posiada 1 rząd siedzeń - 2 miejsca z przodu. Kabina jest trwale (przez producenta) oddzielona przegrodą od części przeznaczonej do przewozu towaru. Umowa nie wymagała zarejestrowania;
• po dniu 1 stycznia 2011 r. w powyższej umowie leasingu nie wprowadzono żadnych zmian;
• przed rokiem 2011 Wnioskodawcy przysługiwało w odniesieniu do samochodu A prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100%;
• samochody zakupione i będące przedmiotem umowy leasingowej są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;
• przedmiotowe samochody spełniają wymagania określone w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym;
• dowody rejestracyjne zawierają właściwe adnotacje o spełnieniu wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarowi usług oraz ustawy o transporcie drogowym.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca musi skorygować deklaracje podatku VAT-7 za miesiące od stycznia do czerwca 2011 r. i oddać do urzędu skarbowego odliczony podatek VAT (naliczony) od paliwa i od rat leasingowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, faktycznie spóźnił się z badaniem technicznym pojazdów, lecz uważa, że jeśli przeprowadzone badania techniczne na dzień 5 lipca 2011 r. wykazały, że są to samochody ciężarowe, to takimi były także od stycznia do 4 lipca 2011 r. Przepis ten jest nowością i intencją Wnioskodawcy nie było oszukanie urzędu skarbowego. Samochody są wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej. W momencie gdy Zainteresowany stwierdził tę nieprawidłowość odwrotnie wykonano obowiązujące badania techniczne pojazdów w O.(…) Zainteresowany uważa, iż zwrot podatku byłby zbyt dotkliwą karą dla firmy i obciążeniem finansowym.

W dniu 28 września 2011 r. Wnioskodawca wskazał, że stanowisko, iż odliczał on podatek od towarów i usług – naliczony - od zakupionego paliwa oraz od rat leasingowych jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej: „ustawą nowelizującą”, z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast dodano m.in.:

• przepis art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony,
• przepis art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, określający zasady odliczenia paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
  
  

Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, dodane przepisy art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów oraz paliw, regulują odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy nowelizującej.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą – jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Należy wskazać, że co do zasady podatnik powinien dla celów dowodowych posiadać przedmiotowe zaświadczenie z okręgowej stacji kontroli pojazdów. Jednak data wystawienia przedmiotowego dokumentu nie wpływa na prawo do odliczenia podatku.

Art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej wskazuje, że w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 3 ust. 1 cyt. ustawy, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Zgodnie zaś z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Natomiast art. 6 ust. 1 ustawy nowelizującej stwierdza, że przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1.

W myśl art. 6 ust. 2 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 ma zastosowanie:

1. w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy, oraz
2. pod warunkiem że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiada 3 samochody ciężarowe o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Są to następujące pojazdy: A - umowa leasingu z dnia 4 listopada 2009 r., B - zakupiony za gotówkę 4 listopada 2010 r. oraz C - umowa leasingu z dnia 11 marca 2011 r. Wszystkie trzy samochody są oznaczone jako ciężarowe w dowodach rejestracyjnych. Do powyższych samochodów Wnioskodawca przeprowadził dodatkowe badania techniczne pojazdu w dniu 5 lipca 2011 r. w celu oznaczenia ich jako ciężarowe dla potrzeb urzędu skarbowego. Od miesiąca stycznia bieżącego roku Zainteresowany odlicza podatek VAT naliczony od rat leasingowych i od zakupionego paliwa (ON) do tych samochodów. Umowa leasingu na samochód A nie została zarejestrowana w urzędzie skarbowym, ponieważ ww. samochód ma ładowność powyżej 500 kg - wg homologacji 667 kg - oraz posiada 1 rząd siedzeń - 2 miejsca z przodu. Kabina jest trwale (przez producenta) oddzielona przegrodą od części przeznaczonej do przewozu towaru. Po dniu 1 stycznia 2011 r. w powyższej umowie leasingu nie wprowadzono żadnych zmian. Przed rokiem 2011 Wnioskodawcy przysługiwało w odniesieniu do samochodu A prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100%. Samochody zakupione i będące przedmiotem umowy leasingowej są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowe samochody spełniają wymagania określone w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., a dowody rejestracyjne zawierają właściwe adnotacje o spełnieniu wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy o zmianie podatku od towarowi usług oraz o transporcie drogowym.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawne oraz uwzględniając opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że skoro dla ww. samochodów zostały wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów zaświadczenia o spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej, jak również pojazdy te posiadają adnotację w dowodach rejestracyjnych potwierdzającą, iż są to samochody ciężarowe, oznacza to, że przedmiotowe samochody nie są pojazdami, wobec których obowiązuje limit w odliczaniu podatku naliczonego oraz zakaz odliczenia podatku naliczonego od nabywanego paliwa do ich napędu.

Należy zatem stwierdzić, że w odniesieniu do powyższych samochodów wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. przysługuje prawo do odliczenia pełnej (100%) kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dotyczących rat leasingowych dla przedmiotowych samochodów, jak również od paliwa wykorzystywanego do napędu wymienionych we wniosku samochodów, także będących przedmiotem umowy leasingu, o ile nie występują przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy, wykluczające to prawo. Zatem Wnioskodawca nie jest zobowiązany do korygowania odliczonego w okresie od stycznia do czerwca 2011 r. podatku VAT naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, tut. Organ informuje, że kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych została rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.