Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.620.2020.2.ASZ
z 6 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2020 r. (data wpływu 8 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z 31 października 2020 r. (data wpływu 31 października 2020 r.), pismem z 4 listopada 2020 r. (data wpływu 4 listopada 2020 r.) oraz pismem z 5 listopada 2020 r. (data wpływu 5 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży składników majątkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży składników majątkowych.

Wniosek uzupełniono pismem z 31 października 2020 r. (data wpływu 31 października 2020 r.), pismem z 4 listopada 2020 r. (data wpływu 4 listopada 2020 r.) oraz pismem z 5 listopada 2020 r. (data wpływu 5 listopada 2020 r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie z 28 października 2020 r. znak 0111-KDIB3-2.4012.620.1.ASZ.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 31 października 2020 r., pismem z 4 listopada 2020 r. oraz pismem z 5 listopada 2020 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Pawilon handlowy oddany do użytku (nowo wybudowany) przez Wnioskodawcę w 1997 r. – wartość początkowa: 575 897,14. W roku 2003 dobudowano i oddano do użytku – taras oraz plac parkingowy – wartość początkowa – 46 266,82. W roku 2005 dobudowano pomieszczenie gospodarcze – wartość początkowa 4 851,62 oraz w roku 2006 plac magazynowy – wartość początkowa 5 182,79. Ww. środki trwałe są w dalszym ciągu amortyzowane i użytkowane. W załączniku tabela amortyzacyjna. Budynek będzie sprzedany jako całość.

Przez cały okres w obiekcie prowadzona jest działalność opodatkowana w zakresie sprzedaży towarów i usług. Prowadzony był również wynajem pomieszczeń dla innych podmiotów gospodarczych, którzy na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT korzystali z odliczeń. Przez ten okres od 1997 prowadzone były remonty bieżące budynku. Od wszystkich transakcji naliczany i odliczany był podatek VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że jestem czynnym podatnikiem VAT na podstawie decyzji z dnia 13 grudnia 1993 r. wydanej przez Urząd Skarbowy w W.

Przedmiotem sprzedaży będzie budynek – pawilon handlowy wraz z tarasem, placem parkingowym, pomieszczeniem gospodarczym (portiernia) i placem zlokalizowanym za magazynem.

Klasyfikacja budynków i budowli według PKOB:

• budynek – pawilon handlowy wraz z tarasem Sekcja 1, Dział 12, Grupa 123, Klasa 1230,
• plac parkingowy Sekcja 2, Dział 21, Grupa 211, Klasa 2112,
• pomieszczenie gospodarcze (portiernia) – Sekcja 1, Dział 12, Grupa 127, Klasa 1274,
• plac magazynowy – Sekcja 2, Dział 21, Grupa 211, Klasa 2112
  
  

Przy wybudowaniu wszystkich ww. składników Wnioskodawca korzystał z obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur kosztowych.

Ponoszone wydatki dotyczące ulepszenia poszczególnych składników nie przekroczyły w ostatnich 5 latach 30% ich wartości początkowej.

Planowana data sprzedaży – listopad 2020.

Pawilon Handlowy został oddany do użytkowania w 1997 r. i od tego momentu prowadzona jest w tym miejscu opodatkowana działalność handlowo-usługowa.

Działalność obejmuje też podnajem pomieszczeń użytkowych na prowadzenie opodatkowanej działalności gospodarczej innym podmiotom.

• Plac parkingowy jest budowlą,
• pomieszczenie gospodarcze jest odrębnym budynkiem,
• plac magazynowy jest budowlą.
  
  

Przy wybudowaniu wszystkich składników tj. pawilonu handlowego wraz z tarasem, placem parkingowym, pomieszczeniem gospodarczym (portiernia) i placem zlokalizowanym za magazynem Wnioskodawca miał prawo i korzystał z obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur kosztowych.

• Pawilon handlowy wraz z tarasem jest użytkowany od 1997 r.,
• plac parkingowy jest użytkowany od 2003 r.,
• pomieszczeniem gospodarczym (portiernia) jest użytkowane od roku 2005 r.,
• plac zlokalizowany za magazynem jest użytkowany od roku 2006.

W odniesieniu do wszystkich składników przez cały okres nie były ponoszone wydatki na modernizację i ulepszenie w wysokości równej lub większej 30% ich wartości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (skorygowane pismem z 31 października 2020 r.):

Czy sprzedaż ww. składników tj. Budynek – Pawilon Handlowy wraz z tarasem, placem parkingowym, pomieszczeniem gospodarczym (portiernia) i placem zlokalizowanym za magazynem może być transakcją zwolnioną od podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (skorygowane pismem z 4 listopada 2020 r.):

Transakcja sprzedaży wszystkich składników jest zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przy czym dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, który stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest możliwość zwolnienia od podatku sprzedaży składników majątkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w listopadzie 2020 r. zamierza dokonać sprzedaży następujących składników majątkowych:

• budynek pawilonu handlowego wraz z tarasem,
• plac parkingowy, który jest budowlą,
• pomieszczenie gospodarcze będące odrębnym budynkiem oraz
• plac magazynowy, który jest budowlą.
  
  

Pawilon Handlowy został oddany do użytkowania w 1997 r. i od tego momentu prowadzona jest w tym miejscu opodatkowana działalność handlowo-usługowa. Działalność obejmuje też podnajem pomieszczeń użytkowych na prowadzenie opodatkowanej działalności gospodarczej innym podmiotom. Plac parkingowy jest użytkowany od 2003 r., pomieszczeniem gospodarczym (portiernia) jest użytkowane od roku 2005 r., plac zlokalizowany za magazynem jest użytkowany od roku 2006.

Przy wybudowaniu wszystkich składników tj. pawilonu handlowego wraz z tarasem, placem parkingowym, pomieszczeniem gospodarczym (portiernia) i placem zlokalizowanym za magazynem Wnioskodawca miał prawo i korzystał z obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur kosztowych.

W odniesieniu do wszystkich składników przez cały okres nie były ponoszone wydatki na modernizację i ulepszenie w wysokości równej lub większej 30% ich wartości.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, należy wskazać, że w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast, w świetle art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie dostawa ww. budynków (budynek pawilonu handlowego wraz z tarasem i pomieszczenie gospodarcze – portiernia) oraz ww. budowli (plac parkingowy oraz plac magazynowy) nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – budynki i budowle zostaną przed sprzedażą zasiedlone. Jak wynika bowiem z wniosku, wszystkie ww. nieruchomości były po wybudowaniu użytkowane przez Wnioskodawcę. W odniesieniu do wszystkich składników przez cały okres nie były ponoszone wydatki na modernizację i ulepszenie w wysokości równej lub większej 30% ich wartości.

Zatem, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia przedmiotowych składników majątku (budynków i budowli) do chwili ich dostawy, upłynie okres dłuższy niż 2 lata, to w odniesieniu do ich dostawy zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego transakcja sprzedaży wszystkich składników jest zwolniona od podatku VAT jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.