2020.11.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.463.2020.2.MC
z 13 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2020 r. (data wpływu 23 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania wspólnikom na cele prywatne samochodu osobowego w momencie jego wykupu z leasingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania wspólnikom na cele prywatne samochodu osobowego w momencie jego wykupu z leasingu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką cywilną składającą się z dwóch wspólników. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wspólnicy wybrali opodatkowanie podatkiem liniowym w zakresie podatku dochodowego od dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zawarł z podmiotem świadczącym usługi leasingowe umowę leasingu samochodu osobowego dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochód był przedmiotem leasingu operacyjnego. W okresie leasingu wnioskodawca odliczał 50% VAT z każdej faktury otrzymanej od leasingodawcy, pozostała kwota była księgowana w koszty uzyskania przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca odliczał również 50% VAT z faktur dokumentujących wydatki eksploatacyjne i serwisowe, pozostałą kwotę z faktur zaliczał do kosztów uzyskania przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w wysokości 75%. Zgodnie z treścią umowy leasingowej, po jej zakończeniu Wnioskodawca skorzystał z prawa wykupu przedmiotu leasingu. Umowa leasingu została zakończona.

Wnioskodawca wykupił przedmiot leasingu (samochód) bez zamiaru wykorzystania go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a jedynie z zamiarem przeznaczenia samochodu na cele osobiste, prywatne wspólników spółki cywilnej (Wnioskodawcy), niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wykup samochodu został udokumentowany fakturą VAT wystawioną na spółkę cywilną. Samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy, jednocześnie spółka nie dokonała odliczenia podatku VAT. Po wykupie samochodu, został on przekazany przez Wnioskodawcę wspólnikom na ich cele osobiste (prywatne). Wspólnicy zamierzają sprzedać samochód w okresie nie krótszym niż 6 miesięcy liczonym od ostatniego dnia miesiąca, w którym nastąpił wykup samochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (w zakresie podatku od towarów i usług):

Czy w związku z wykupem samochodu po zakończeniu umowy leasingu z przeznaczeniem na cele osobiste wspólników (czyli do majątku prywatnego wspólników, odrębnego od działalności gospodarczej), przekazanie tego samochodu wspólnikom na ich cele osobiste będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przekazanie samochodu na cele prywatne wspólników, po wykupie z leasingu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Transakcja wykupu samochodu z leasingu operacyjnego to odrębna czynność od umowy leasingu. W trakcie trwania umowy leasingu, Wnioskodawca korzysta z obcego środka trwałego, a po zakończeniu umowy, wykupie i przekazaniu samochodu wspólnikom, wspólnicy stali się właścicielami samochodu. Na gruncie ustawy o VAT, Wnioskodawca jako spółka cywilna jest traktowany jako odrębny podmiot, spełniający definicję podatnika.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, a także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Po zakończeniu umowy leasingu Wnioskodawca wykupił przedmiot leasingu (samochód), jednak bez zamiaru wykorzystania go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i w momencie wykupu Wnioskodawca zamierza przeznaczyć go na cele osobiste (prywatne) wspólników, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, w zaistniałej sytuacji, skoro Wnioskodawca w momencie wykupu zamierzał przeznaczyć samochód na cele osobiste (prywatne) wspólników niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przy wykupie tego samochodu.

W konsekwencji, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że przekazanie przez Wnioskodawcę przedmiotowego samochodu osobowego na cele osobiste, po jego wykupie, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przy nabyciu (wykupie) samochodu Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać również należy, że powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 10 kwietnia 2017 r. 1061-IPTPP3.4512.104.2017.1.JM wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w zbliżonym stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką cywilną składającą się z dwóch wspólników. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zawarł z podmiotem świadczącym usługi leasingowe umowę leasingu samochodu osobowego dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochód był przedmiotem leasingu operacyjnego. W okresie leasingu wnioskodawca odliczał 50% VAT z każdej faktury otrzymanej od leasingodawcy, pozostała kwota była księgowana w koszty uzyskania przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca odliczał również 50% VAT z faktur dokumentujących wydatki eksploatacyjne i serwisowe, pozostałą kwotę z faktur zaliczał do kosztów uzyskania przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w wysokości 75%. Zgodnie z treścią umowy leasingowej, po jej zakończeniu Wnioskodawca skorzystał z prawa wykupu przedmiotu leasingu. Umowa leasingu została zakończona. Wnioskodawca wykupił przedmiot leasingu (samochód) bez zamiaru wykorzystania go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a jedynie z zamiarem przeznaczenia samochodu na cele osobiste, prywatne wspólników spółki cywilnej (Wnioskodawcy), niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wykup samochodu został udokumentowany fakturą wystawioną na spółkę cywilną. Samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy, jednocześnie spółka nie dokonała odliczenia podatku VAT. Po wykupie samochodu, został on przekazany przez Wnioskodawcę wspólnikom na ich cele osobiste (prywatne). Wspólnicy zamierzają sprzedać samochód w okresie nie krótszym niż 6 miesięcy liczonym od ostatniego dnia miesiąca, w którym nastąpił wykup samochodu.

Wątpliwości dotyczą ustalenia, czy czynności przekazania wspólnikom na cele prywatne samochodu osobowego w momencie jego wykupu z leasingu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn.zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Ponadto, w myśl art. 70916 Kodeksu cywilnego, jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin.

Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi. Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru –
niezwiązaną z samą umową leasingu.

Jednocześnie wskazać należy, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych. Przy czym w przypadku części składowych istotne jest, czy ich wymiana spowodowała trwały wzrost wartości samochodu.

Ponadto zauważyć należy, że z powołanych wcześniej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca wykupił przedmiot leasingu (samochód) bez zamiaru wykorzystania go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a jedynie z zamiarem przeznaczenia samochodu na cele osobiste, prywatne wspólników spółki cywilnej (Wnioskodawcy), niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy. Jednocześnie, Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku VAT. Po wykupie samochodu został przekazany przez Wnioskodawcę wspólnikom na ich cele osobiste (prywatne).

Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że czynność przekazania przez Wnioskodawcę samochodu osobowego na cele prywatne wspólników, w momencie jego wykupu z leasingu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazać bowiem należy, że w przedmiotowej sprawie, przy nabyciu (wykupie) samochodu osobowego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tym samym w analizowanym przypadku art. 7 ust. 2 ustawy nie ma zastosowania z uwagi na niespełnienie przez Wnioskodawcę wskazanych w nim warunków. W konsekwencji, czynność przekazania samochodu osobowego na cele prywatne wspólników w momencie jego wykupu z leasingu, stanowi działanie w sferze, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Tym samym czynności przekazania wspólnikom na cele prywatne samochodu osobowego w momencie jego wykupu z leasingu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin