Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.239.2020.2.JKU
z 20 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 maja 2020 r. (data wpływu 28 maja 2020 r.), uzupełnione 24 sierpnia 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego, Spółka ma prawo do skorzystania ze wsparcia w formie zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT począwszy od dnia 1 stycznia 2020 r. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2020 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego, Spółka ma prawo do skorzystania ze wsparcia w formie zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT począwszy od dnia 1 stycznia 2020 r. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego tez pismem z 13 sierpnia 2020 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.239.2020.1.JKU wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 24 sierpnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się produkcją konstrukcji z aluminium i stali nierdzewnej. Spółka prowadzi swoją działalność w Zakładzie produkcyjnym zlokalizowanym w (…).

W związku z planowanym rozwojem działalności, Spółka jest w trakcie realizacji nowej inwestycji, której podstawowym celem jest zwiększenie zdolności produkcyjnych Wnioskodawcy poprzez budowę nowej hali, rozbudowę istniejącego budynku biurowo-usługowego oraz modernizację spawalni (dalej: „Inwestycja”). W związku z realizowaną inwestycją Spółka uzyskała w dniu 20 listopada 2019 r. Decyzję o wsparciu (dalej: „Decyzja o wsparciu”), zgodnie z art. 13 ust. 1 i art. 15 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1162. dalej: „ustawa o WNI”).

Przedmiotem Decyzji o wsparciu jest działalność Spółki w zakresie następujących kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 2015: (…).

Zgodnie planami Spółki przedstawionymi w dokumentacji składanej na potrzeby Decyzji o wsparciu, Inwestycja obejmuje:

1. Rozbudowę istniejącego budynku biurowo-usługowego, w celu zwiększenia powierzchni dla inżynierów odpowiedzialnych za projektowanie oraz prace badawczo-rozwojowe dla rozwiązań w branży (…).
2. Modernizację spawalni, obejmującą czynności związane z przeorganizowaniem dotychczasowego modelu funkcjonowania oraz zakup nowoczesnych maszyn i urządzeń pozwalających na zwiększenie wolumenu produkcji oraz jakości.
3. Budowę nowej hali produkcyjnej, w której odbywać się będą procesy lakiernicze niezbędne dla potrzeb procesu produkcyjnego Spółki.
   
   

Nowa hala będzie zlokalizowana na działkach, które Spółka zakupiła w ramach realizacji Inwestycji po dniu uzyskania Decyzji o wsparciu. Z kolei rozbudowa istniejącego budynku biurowo-usługowego oraz modernizacja spawalni przebiegać będą na obszarze obecnego zakładu w sposób angażujący aktywa posiadane już przez Wnioskodawcę.

W rezultacie nowa inwestycja będzie stanowić integralny i nieodłączny element dotychczasowego zespołu składników majątku Spółki, a procesy realizowane przez Spółkę w oparciu o posiadaną dotychczas oraz pozyskaną w toku Inwestycji infrastrukturę produkcyjną będą powiązane funkcjonalnie oraz komplementarne względem siebie. Procesy te stanowią etapy jednego spójnego, kompletnego procesu wytwórczego obejmującego czynności od projektowania do wytworzenia gotowego produktu dostępnego w ofercie Spółki.

Mając na uwadze powyższe, jak również zakres działalności objętej Decyzją, który jest zbieżny z działalnością realizowaną przed uzyskaniem Decyzji, Inwestycję należy uznać jako nierozerwalnie ekonomicznie i funkcjonalnie związaną z dotychczasową działalnością i infrastrukturą Spółki.

W związku z tym z uwagi na ścisłe powiązania funkcjonalne oraz ekonomiczne, zgodnie z interpretacją ogólną z 25 października 2019 r., Znak: DD5.8201.10.2019, w sprawie ustalania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych lub podatkiem dochodowych od osób fizycznych, uzyskanego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji (dalej: „Interpretacja ogólna”), dochód Spółki podlegający zwolnieniu stanowi dochód wytwarzany w oparciu zarówno o nową, jak istniejącą inwestycję. Dochód z nowej inwestycji nie podlega wydzieleniu dla celów zwolnienia.

W związku z realizacją inwestycji Spółka do końca stycznia 2020 r. podjęła następujące działania:

• Nabyła projekty związane z rozbudową istniejącego budynku biurowo-usługowego oraz nowej hali produkcyjnej, a także pozyskała część wymaganych dokumentów i decyzji administracyjnych jak np. operat wodny, pozwolenie na budowę,
• Zamówiła usługi związane z niezbędnymi pracami geodezyjnymi,
• Zakupiła działki, na których planowana jest budowa nowej lakierni (29 listopada 2019 r.),
• Podpisała wiążące umowy na realizację prac budowlanych w zakresie istniejącego budynku biurowo-usługowego (umowa z 3 stycznia 2020 r.) oraz w zakresie nowej hali produkcyjnej (umowa z 9 stycznia 2020 r.),
• Wykonała pierwsze prace budowlane dotyczące rozbudowy istniejącego budynku biurowo-usługowego potwierdzone wpisami w dzienniku budowy (pierwszy wpis z 27 stycznia 2020 r.).
  
  

Mając na uwadze, że koszty kwalifikowane Inwestycji zostały poniesione w listopadzie 2019 r., a pozostałe czynności przesądzające o rozpoczęciu Inwestycji zostały zrealizowane w grudniu 2019 r. oraz styczniu 2020 r. oraz fakt, że Spółka osiąga dochód z działalności objętej Decyzją o wsparciu, Spółka zamierza skorzystać z przysługującego jej wsparcia w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych począwszy od 1 stycznia 2020 r.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 21 sierpnia 2020 r., Wnioskodawca wskazał, że działalność produkcyjna Spółki realizowana jest przede wszystkim na zamówienie podmiotów zewnętrznych, które zlecają wykonanie produktu w oparciu o projekt własny (zamawiającego) lub produktu o określonych parametrach technicznych (w tym przypadku projekt produktu wykonywany jest przez pracowników spółki). W obu przypadkach w celu realizacji działalności produkcyjnej niezbędne jest zaangażowanie inżynierów Spółki w celu np. tworzenia dokumentacji technologicznej produktu, w tym modelowania 3D, wykonania rysunków technicznych i weryfikacji możliwości wytworzenia produktu w oparciu o dostępne w spółce technologie. W przypadku realizacji zlecenia w oparciu jedynie o zadane przez kontrahenta parametry techniczne produktu, inżynierowie Spółki nie tylko tworzą dokumentację technologiczną, ale przeprowadzają pełny proces projektowania wyrobu. Inżynierowie biorą również udział w procesie wyceny i ofertowania. Realizowane działania inżynierskie są nieodłącznym elementem działalności produkcyjnej, która nie mogłaby funkcjonować bez tych etapów.

Zwiększenie powierzchni przeznaczonej dla pracowników technicznych, inżynieryjnych oraz planowane zwiększenie zatrudnienia nowych pracowników przełoży się na zwiększenie sprawności w zakresie czynności związanych z wyceną i oferowaniem oraz projektowaniem, co jest niezbędne w celu rozwoju i zwiększenia mocy produkcyjnych.

Większa ilość inżynierów przełoży się na sprawniejsze pozyskiwanie klientów i projektowanie nowych wyrobów, a co za tym idzie możliwość podejmowania i realizacji większej ilości zleceń.

Spółka w ramach inwestycji zamierza zakupić nowoczesne urządzenia spawalnicze, automatyczne maszyny do zaginania rur oraz wysokowydajną prasę krawędziową. Urządzenia te pozwolą na zwiększenie wydajności oraz poziomu automatyzacji części procesów spawalniczych realizowanych przez spółkę, skutkując zdolnością do przeprocesowania większej ilości spawanych elementów w jednostce czasu, tym samym wpływając na zwiększenie zdolności produkcyjnych spółki.

Jako przeorganizowanie dotychczasowego modelu procesu spawania, oprócz zwiększenia wydajności samych maszyn i częściowej automatyzacji wybranych czynności, spółka rozumie również zmianę organizacji spawalni poprzez zwiększenie liczby stanowisk oraz zmianę rozłożenia przestrzennego stanowisk, w oparciu o które realizowany jest/będzie proces. Celem jest umożliwienie obróbki produktów/półproduktów o większych gabarytach niż dotychczas oraz optymalizacja przepływu obrabianych elementów na poszczególnych etapach spawania, przekładająca się na efektywność tego etapu produkcyjnego, a tym samym całego procesu produkcji.

Tym samym, planowane czynności inwestycyjne związane z modernizacją spawalni będą miały bezpośrednie przełożenie na zwiększenie zdolności produkcyjnych Wnioskodawcy i są w tym celu konieczne.

W budynku biurowo-usługowym dotychczas zlokalizowane były komórki organizacyjne, zajmujące się obsługą administracyjną, finansową, sprzedażową Spółki oraz pracami inżynieryjnymi związanymi z projektowaniem i badaniami i rozwojem na potrzeby działalności produkcyjnej i rozwoju portfolio produktowego spółki (funkcja biurowa budynku). W budynku pracowali zatem inżynierowie odpowiedzialni za projektowanie oraz prace badawczo- rozwojowe. Pracownicy o tej charakterystyce stanowili zdecydowaną większość pracowników ulokowanych w budynku.

Działalność usługowa realizowana w budynku biurowo-usługowym dotyczyła prac związanych z projektowaniem, realizowanych przez dział inżynieryjny. Prace te świadczone były na rzecz podmiotów zewnętrznych, na podstawie osobnych zleceń, dokumentowanych fakturami za wykonanie usług inżynieryjnych.

Rozbudowa istniejącego budynku biurowo-usługowego obejmować będzie przebudowę istniejących pomieszczeń oraz nadbudowę obiektu o dodatkową kondygnację, z przeznaczeniem pod biura, w których wykonywana będzie działalność badawczo-rozwojowa i projektowa zatrudnionych przez spółkę inżynierów (działalność związana bezpośrednio z realizowanymi procesami produkcyjnymi).

Rozbudowa ta ma na celu rozwój działu inżynieryjnego i przełoży się znacznie na potencjał spółki w obszarze projektowania. Pozwoli na zwiększenie sprawności operacyjnej posiadanej obecnie kadry inżynierskiej oraz planowane w przyszłości zwiększenie zatrudnienia. Zarówno wyższa sprawność, jak i większa liczba inżynierów pozwoli natomiast na ofertowanie i podejmowanie większej ilości zleceń przez spółkę. Tym samym wpłynie na rozwój zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa.

Modernizacja spawalni polegać będzie na zakupie i wdrożeniu do działalności Spółki nowych urządzeń, które pozwolą na zwiększenie wydajności procesu spawania oraz automatyzację jego wybranych elementów, jak również na reorganizacji stanowisk roboczych mającej na celu: (i) zapewnienie możliwości obróbki produktów/półproduktów o znacznie większych niż dotychczas gabarytach oraz (ii) wysokiej efektywności przepływu produktów, półproduktów i materiałów w procesach związanych ze spawaniem. Modernizacja obejmie również prace budowlane niezbędne do dostosowania obecnej przestrzeni spawalni tak, by planowane zmiany mogły zostać skutecznie wdrożone przez Spółkę.

Zwiększenie efektywności i częściowa automatyzacja procesu spawania, będą miały bezpośrednie przełożenie na zwiększenie wolumenu produktów poddawanych procesowi spawania. Razem ze zwiększeniem możliwości spawania wyrobów wielkogabarytowych wpłynie to na zwiększenie zdolności produkcyjnych wnioskodawcy w ujęciu ogólnym.

Spółka obecnie realizuje działalność objętą zakresem kodów PKWiU wskazanych w posiadanej decyzji o wsparciu, na terenie wskazanym w treści tej decyzji oraz osiąga z tej działalności dochód.

Wskazana działalność realizowana jest z zaangażowaniem zarówno dotychczas istniejących w Spółce środków trwałych, jak również aktywów podlegających rozbudowie w ramach inwestycji objętej decyzją o wsparciu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego, Spółka ma prawo do skorzystania ze wsparcia w formie zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT począwszy od dnia 1 stycznia 2020 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego opisu stanu faktycznego, Spółka ma prawo skorzystać ze wsparcia w formie zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT począwszy 1 stycznia 2020 r.

Zgodnie z art. 3 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie natomiast z przepisem art. 15 ustawy o WNI, decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić.

Art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, stanowi, że wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o WNI, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy bądź na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162, dalej: ..Rozporządzenie”), wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Z powyższego przepisu wynika wprost, że dla określenia momentu, od którego możliwe jest korzystanie ze wsparcia na podstawie decyzji o wsparciu konieczne jest ustalenie miesiąca, w którym zostały poniesione pierwsze koszty kwalifikowane inwestycji oraz że termin poniesienia pierwszych kosztów kwalifikowanych powinien nastąpić po dniu wydania decyzji o wsparciu.

Jednocześnie, zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

1. kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,
5. kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,
6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.
   
   

Zgodnie z treścią pkt 3.3 objaśnień podatkowych z 6 marca 2020 r. dotyczących sposobu ustalania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym, osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (dalej: „Objaśnienia”), nie jest możliwe korzystanie z dostępnego limitu pomocy określonego w decyzji o wsparciu w sytuacji, gdy realizacja inwestycji nie została rozpoczęta.

Zgodnie z art. 2 pkt 23 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (dalej: „Rozporządzenie 651/2014”), regulującego zasady regionalnej pomocy inwestycyjnej mające zastosowanie do pomocy udzielanej na podstawie decyzji o wsparciu, przez rozpoczęcie realizacji inwestycji należy rozumieć rozpoczęcie robót budowlanych związanych z inwestycją lub pierwsze prawnie wiążące zobowiązanie do zamówienia urządzeń lub inne zobowiązanie, które sprawiają, że inwestycja staje się nieodwracalna.

Spółka uzyskała Decyzję o wsparciu 20 listopada 2019 r. a 29 listopada 2019 r. poniosła pierwsze koszty kwalifikowane Inwestycji związane z nabyciem prawa własności działek przeznaczonych pod budowę nowej lakierni, spełniając przesłanki wskazane w § 9 ust. 1 Rozporządzenia, definiujące moment, od którego przedsiębiorca może korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie Decyzji o wsparciu.

W następnej kolejności Spółka podjęła także szereg innych czynności związanych z realizacją Inwestycji, a w styczniu 2020 (3 i 9 stycznia) podpisała umowy na realizację prac budowlanych związanych z Inwestycją. Prace budowlane zostały rozpoczęte natomiast 27 stycznia. Czynności te w świetle przytoczonych przepisów Rozporządzenia 651/2014, stanowią formalne rozpoczęcie realizacji inwestycji.

Biorąc pod uwagę fakt poniesienia pierwszych kosztów kwalifikowanych (listopad 2019 r.) oraz formalnego rozpoczęcia realizacji Inwestycji (styczeń 2020 r.), należy stwierdzić, że określone w Rozporządzeniu 651/2014 oraz Objaśnieniach przesłanki rozpoczęcia korzystania ze wsparcia przez przedsiębiorcę zostały spełnione.

Mając na uwadze terminy w jakich poszczególne czynności inwestycyjne miały miejsce, Spółka stoi na stanowisku, że ma prawo do skorzystania z przy sługującego jej zwolnienia podatkowego począwszy od stycznia 2020 r.

Analogiczne stanowisko zostało potwierdzone także m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

1. z 13 grudnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.405.2019.1.JKU, zgodnie z którą: „należy stwierdzić, że Spółka będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop (w ramach przysługującego limitu pomocy publicznej) począwszy od miesiąca, w którym w ramach realizacji Inwestycji zostaną poniesione pierwsze wydatki”.
2. z 21 czerwca 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.177.2019.1.MO, zgodnie z którą: „Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym pomoc publiczna w postaci zwolnienia z podatku CIT, do której jest on uprawniony na podstawie Decyzji, przysługuje mu począwszy od pierwszego miesiąca, w którym rozpoczął ponoszenie kosztów kwalifikowanych inwestycji po dniu wydania Decyzji, aż do jej wygaśnięcia lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi najpierw, zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia PSI, należy uznać za prawidłowe.”
3. z 3 czerwca 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.62.2019.2.MS uznano za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Konsekwentnie, biorąc pod uwagę przedstawioną powyżej praktykę organów podatkowych w odniesieniu do Rozporządzenia SSE oraz w odniesieniu do ujednolicenia momentu możliwości korzystania ze zwolnienia podatkowego w ramach Rozporządzenia PSI, pomoc publiczna z tytułu uzyskania decyzji o wsparciu w ramach PSI będzie przysługiwać Wnioskodawcy począwszy od pierwszego miesiąca, w którym Spółka zaczęła ponosić pierwsze Wydatki po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej, zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji.”
4. z 19 kwietnia 2019 r.. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.69.2019.1.MO, zgodnie z którą: „Powyżej cytowany przepis wskazuje zatem, że podatnik może zastosować zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP począwszy od miesiąca, w którym (po wydaniu decyzji o wsparciu) poniósł koszty na realizację nowej inwestycji, do momentu wystąpienia jednego z następujących zdarzeń: (i) wygaśnięcie decyzji o wsparciu lub (ii) wyczerpanie limitu przysługującej pomocy publicznej. Tym samym zgodzić należy się z Wnioskodawca, że będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o PDOP począwszy od miesiąca, w którym poniesione zostaną wydatki w ramach Inwestycji, niezależnie od momentu, w którym Wnioskodawca zacznie uzyskiwać dochód z realizowanej Inwestycji.”
   
   

W związku z przytoczonym uzasadnieniem oraz biorąc pod uwagę zaistniały stan faktyczny, należy stwierdzić, że stanowisko Spółki w zakresie zadanego pytania jest prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, na podstawie Decyzji uprawniającej do korzystania z pomocy publicznej oraz mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego, Spółka ma prawo skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT zgodnie z jej planami, tj. począwszy od 1 stycznia 2020 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1752, dalej: „ustawa o WNI”), wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego. Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu. Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Stosownie do § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1713), wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

W związku z planowanym rozwojem działalności Spółka prowadząca dotychczas działalność gospodarczą w zakresie produkcji konstrukcji z aluminium i stali nierdzewnej jest w trakcie realizacji nowej inwestycji, która została objęta decyzją o wsparciu z dnia 20 listopada 2019 r. zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji. Celem nowej inwestycji jest zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa. Nowa inwestycja obejmuje:

• Rozbudowę istniejącego budynku biurowo-usługowego, w celu zwiększenia powierzchni dla inżynierów odpowiedzialnych za projektowanie oraz prace badawczo-rozwojowe dla rozwiązań w branży (…).
• Modernizację spawalni, obejmującą czynności związane z przeorganizowaniem dotychczasowego modelu funkcjonowania oraz zakup nowoczesnych maszyn i urządzeń pozwalających na zwiększenie wolumenu produkcji oraz jakości.
• Budowę nowej hali produkcyjnej, w której odbywać się będą procesy lakiernicze niezbędne dla potrzeb procesu produkcyjnego Spółki.
  
  

Do końca stycznia 2020 r. Spółka podjęła następujące działania:

• Nabyła projekty związane z rozbudową istniejącego budynku biurowo-usługowego oraz nowej hali produkcyjnej, a także pozyskała część wymaganych dokumentów i decyzji administracyjnych jak np. operat wodny, pozwolenie na budowę,
• Zamówiła usługi związane z niezbędnymi pracami geodezyjnymi,
• Zakupiła działki, na których planowana jest budowa nowej lakierni (29 listopada 2019 r.),
• Podpisała wiążące umowy na realizację prac budowlanych w zakresie istniejącego budynku biurowo-usługowego (umowa z 3 stycznia 2020 r.) oraz w zakresie nowej hali produkcyjnej (umowa z 9 stycznia 2020 r.),
• Wykonała pierwsze prace budowlane dotyczące rozbudowy istniejącego budynku biurowo-usługowego potwierdzone wpisami w dzienniku budowy (pierwszy wpis z 27 stycznia 2020 r.).
  
  

Jak już wskazano, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 3 ustawy o WNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 ust. 8 ustawy o WNI, rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której inwestycja jest realizowana i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza.

Samo rozpoczęcie inwestycji poprzez wskazane we wniosku: nabycie projektów związanych z rozbudową istniejącego budynku biurowo-usługowego oraz nowej hali produkcyjnej, pozyskanie części wymaganych dokumentów i decyzji administracyjnych (np. operat wodny, pozwolenie na budowę), zamówienie usług związanych z niezbędnymi pracami geodezyjnymi, zakup działek, na których planowana jest budowa nowej lakierni, podpisanie wiążącej umowy na realizację prac budowlanych w zakresie istniejącego budynku biurowo-usługowego) oraz w zakresie nowej hali produkcyjnej, wykonanie pierwszych prac budowlanych dotyczących rozbudowy istniejącego budynku biurowo-usługowego nie upoważnia do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia od podatku.

Należy mieć na uwadze, że wsparcie na realizację nowej inwestycji polega na zwolnieniu z podatku dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu. Dopóki więc podatnik nie uzyska takiego dochodu nie może skorzystać ze wsparcia na podstawie ustawy o WNI (a w konsekwencji zwolnienia na podstawie ustawy o CIT). Nie można natomiast mówić o uzyskaniu dochodu dopóki podatnik nie osiągnie przychodów, które będą następstwem dokonanej nowej inwestycji. Tego wymogu nie może zmienić fakt, iż nowa inwestycja jest ściśle powiązana z istniejącym już zespołem składników a sposób zintegrowania nowej i istniejącej inwestycji, położonych na tym samym terenie, nie pozwala na określenie dochodu (przychodu) wyłącznie z nowej inwestycji, bez uwzględnienia zintegrowanej z nią całości lub części istniejącej inwestycji. Zwolnienie w tym przypadku całego dochodu osiągniętego w ramach tej działalności gospodarczej, z którą nowa inwestycja pozostaje w ścisłym nierozerwalnym związku nie oznacza, że podatnik może zacząć korzystać ze zwolnienia z podatku już w momencie rozpoczęcia nowej inwestycji, czyli zanim uzyska jakiekolwiek przychody (dochody) będące efektem budowy nowych lub rozbudowy czy modernizacji dotychczas wykorzystywanych składników majątkowych. W przeciwnym wypadku, tj. uznaniu, że zwolnienie przysługuje już od momentu rozpoczęcia nowej inwestycji zwolnieniu nie podlegałby dochód uzyskany z działalności prowadzonej w oparciu o nową inwestycję, tylko w oparciu o dotychczasowe składniki majątku, co jest sprzeczne z wymogiem określonym w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Na wymóg prowadzenia działalności w oparciu o nową inwestycję wskazano także w pkt 3.1. (akapit 20-21) powoływanych przez Wnioskodawcę Objaśnień podatkowych z dnia 6 marca 2020 r. dotyczących sposobu ustalania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym, osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji „(…) Rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie decyzji o wsparciu ma zastosowanie wyłącznie do decyzji, w ramach której inwestycja jest realizowana i w oparciu o tę inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza (art. 13 ust. 8 ustawy o WNI). Wsparcie (pomoc publiczna) w postaci zwolnienia z opodatkowania dochodu dotyczy bowiem tylko działalności gospodarczej, w ramach której realizowana jest nowa inwestycja i nie dotyczy innych dochodów (nie wynikających ze zrealizowania nowej inwestycji), osiąganych przez przedsiębiorcę na określonym terenie. Zakres wsparcia stanowiącego pomoc publiczną, udzielanego w postaci zwolnienia podatkowego, determinuje więc zakres oraz sposób stosowania interpretowanych przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT albo art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT. Zwolnienie podatkowe nie może bowiem wykraczać poza sytuacje, dla których ustawa o WNI przewiduje wsparcie (pomoc publiczną)”.

W związku z powyższym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia od podatku wyznacza inny niż ustawa o CIT akt prawny, jakim jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, a dokładniej § 9 ust. 1 tego rozporządzenia. Jak wynika z treści tego przepisu, wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej. Przepis ten wskazuje na najwcześniejszy moment skorzystania ze wsparcia z tytułu poniesienia kosztów kwalifikowanych i nie można interpretować go w oderwaniu od treści art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Podkreślić należy, że poniesienie kosztów, które są uznane za koszty kwalifikowane nie uprawnia jeszcze do skorzystania z możliwości zwolnienia dochodów w ramach decyzji o wsparciu. Rozpoczęcie procesu inwestycyjnego powinno prowadzić każdorazowo do uzyskania dochodu, który umożliwia zastosowanie zwolnienia. Dla faktycznego skorzystania z analizowanego zwolnienia, istotne jest bowiem uzyskanie dochodów z nowej inwestycji (również w ramach ścisłych powiązań) a nie samo poniesienie wydatków kwalifikowanych. Oczywiście nie można wykluczyć, że takie dochody uzyskane zostaną w miesiącu poniesienia kosztów kwalifikowanych, co uprawnia do korzystania ze zwolnienia już od tego okresu, ale taka okoliczność nie ma miejsca w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku.

Powołany przez Wnioskodawcę pkt 3.3 Objaśnień podatkowych z dnia 6 marca 2020 r. dotyczy innych sytuacji, tj. takich w których przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu.

W tym przypadku przepis art. 13 ust. 6 ustawy o WNI stanowi, że rozliczenie pomocy publicznej następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu. W pkt 3.3 Objaśnień Ministerstwo Finansów wskazało, że „Rozliczenie pomocy publicznej następuje w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit pomocy publicznej w ramach zezwolenia (decyzji) wydanego najwcześniej, a gdy limit wynikający z tego zezwolenia (decyzji) jest niewystarczający, otrzymana pomoc publiczna powinna być rozliczana z dostępnym limitem wynikającym z kolejnych zezwoleń (decyzji), w kolejności ustalonej zgodnie z datami ich wydania.” Jednocześnie aby zacząć wykorzystywać kolejny limit należy co najmniej rozpocząć realizację inwestycji z tej kolejnej decyzji o wsparciu. W takim przypadku limit wynikający z kolejnej decyzji o wsparciu może zostać rozliczony z dochodem z dotychczasowej działalności objętej wcześniejszą decyzją. W tych okolicznościach jako rozpoczęcie realizacji kolejnej inwestycji podano przykłady rozpoczęcia prac budowlanych związanych z inwestycją, pierwsze prawnie wiążące zobowiązanie do zamówienia urządzeń lub inne zobowiązania, które sprawiają, że inwestycja staje się nieodwracalna. Powyższe wyjaśnienie jest zbieżne z przepisami Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego, Spółka nie ma prawa do skorzystania ze wsparcia w formie zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT począwszy od dnia 1 stycznia 2020 r.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.