2020.11.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.432.2020.2.EK
z 19 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2020 r. (data wpływu 18 sierpnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.) oraz pismem z dnia 23 października 2020 r. (data wpływu 23 października 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 19 października 2020 r. (skutecznie doręczone 19 października 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości I, II oraz udziału w prawie wieczystego użytkowania Nieruchomości III – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości I, II oraz udziału w prawie wieczystego użytkowania Nieruchomości III. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.) oraz pismem z dnia 23 października 2020 r. (data wpływu 23 października 2020 r.) na wezwanie Organu z dnia 19 października 2020 r. (skutecznie doręczone 19 października 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu wniosku:

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości stanowiącej działkę oznaczoną numerem 1, o powierzchni 2.436 m², zabudowanej - opisywanej dalej jako nieruchomość I.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości stanowiącej działkę oznaczoną numerem 2 (pow.) i 3 (pow.), o powierzchni 313 m², niezabudowanej - opisywanej dalej jako nieruchomość II.

Wnioskodawczyni jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości stanowiącej działki oznaczone numerami 4 (pow. 246 m²) i 5 (pow. 240 m²), o powierzchni 486 m², niezabudowanej - opisywanej dalej jako nieruchomość III.

Nieruchomość I jest zabudowana budynkiem usługowo handlowym.

Nieruchomości II i III nie są zabudowane, przez co rozumie się, że nie znajdują się na nich budynki. Na nieruchomości II i III znajdują się budowle - utwardzenia placu postojowego i drogi dojazdowej.

Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, opisane nieruchomości I, II i III stanowią majątek wspólny jej i jej męża. Z mężem Wnioskodawczynię łączy ustawowy ustrój majątkowy - wspólność majątkowa.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej ani działalności rolniczej. Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie wykonuje działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług lub zwolnionej z podatku. Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej powstałej z przekształcenia spółki cywilnej, która użytkowała opisane nieruchomości I, II i III w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Druga osoba będąca wspólnikiem Wnioskodawczyni w tej spółce jest współwłaścicielem nieruchomości I, II i III z tym że przysługuje jej łącznie z małżonkiem udział 1/2 w nieruchomości II i II, gdzie łącznie z wnioskodawczynią posiadają całość udziałów. W prawie wieczystego użytkowania opisywanym jako nieruchomość III wnioskodawczyni posiada udział 1/4 , osobie która jest drugim wspólnikiem w opisywanej spółce łącznie z małżonkiem przysługuje udział 1/4 zaś udział 1/2, przysługuje powiatowi s. (nieruchomość stanowi drogę wewnętrzną).

W związku z nabyciem nieruchomości (prawa wieczystego użytkowania lub własności) nieruchomości I, II i III Wnioskodawczyni lub jej małżonkowi nie przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o podatek naliczony. Wnioskodawczyni nie była zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w dacie nabycia opisanych nieruchomości i wieczystego użytkowania. Wnioskodawczyni lub jej małżonek nie dokonywali nakładów na podwyższenie wartości nieruchomości I, II lub III, w szczególności nakładów, które zgodnie z przepisami o podatkach dochodowych podwyższałyby ich wartość o więcej niż 30%.

Użytkująca nieruchomości I, II i III dokonywała na nie nakładów, w związku z którymi pomniejszała należny podatek VAT o podatek naliczony związany z tymi nakładami. Wartość nakładów nie przekroczyła 30% wartości nieruchomości I, II lub III i nie podwyższałaby ich wartości w rozumieniu ustaw o podatkach dochodowych, gdyby nieruchomości te stanowiły własność spółki. Wnioskodawczyni lub jej małżonek nie dokonywali w okresie 5 lat poprzedzających złożenie wniosku odpłatnej dostawy nieruchomości, za wyjątkiem sprzedaży udziału 1/2 niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 6 o powierzchni 2.139 m², przy czym nabywca zakupił udział wynoszący 1/2 od niej oraz udział 1/2 od osoby będącej jej wspólnikiem w opisywanej spółce jawnej i jej męża. Sprzedaż nastąpiła w grudniu 2019 r. Sprzedaż ta nastąpiła na rzecz syna współwłaścicielki i jego żony (na zasadach współwłasności łącznej za cenę 10.000,00 zł). Małżonek Wnioskodawczyni nie dokonywał w okresie 5 lat poprzedzających złożenie wniosku odpłatnej dostawy nieruchomości, nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni i jej małżonek planują sprzedać należące do nich udziały w nieruchomości I i II oraz udział w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości III. Współwłaściciel nieruchomości I, II i III planują dokonać sprzedaży na rzecz tego samego nabywcy, który zamierza wyburzyć budynek znajdujący się na nieruchomości I i wybudować nowy pawilon handlowy.

W momencie dokonania sprzedaży budynek posadowiony na nieruchomości I oraz budowle znajdujące się na nieruchomościach II i III będą istnieć, a Wnioskodawczyni nie zamierza przystępować do ich rozbiórki. Warunkiem dojścia do skutku zaplanowanej sprzedaży jest uzyskanie przez kupującą dla nieruchomości I, II i III decyzji o warunkach zagospodarowania i zabudowy zezwalającej na ich wykorzystanie na zamierzone cele budowlane.

Wnioskodawczyni przed sprzedażą nie wystąpi i nie występowała do właściwych podmiotów o możliwość uzbrojenia zbywanych nieruchomości I, II i III w przyłącza sieci wodnej, gazowej lub elektrycznej. Wnioskodawczyni do czasu sprzedaży, nie zamierza dokonywać i nie dokonywała jakichkolwiek czynności (i nie poniosła i nie zamierza ponieść nakładów) w celu przygotowania opisanych nieruchomości i prawa wieczystego użytkowania gruntu do sprzedaży.

Wnioskodawczyni nie ogłaszała i nie będzie ogłaszała zamiaru zbycia gruntu będącego przedmiotem sprzedaży w sieci internetowej, telewizji, radiu lub prasie (lokalnej lub o zasięgu krajowym).

Opisane: grunt, prawo wieczystego użytkowania gruntu i budynek nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej podobnej umowy za wyjątkiem jednej umowy najmu dotyczącej jednego pomieszczenia w budynku na nieruchomości I - umowa ta była zawarta nie przez wnioskującą stronę, lecz przez spółkę opisaną wyżej we wniosku, która z tytułu otrzymywanego czynszu podlega podatkowi od towarów i usług. Budynek na nieruchomości I oraz budowle na nieruchomościach II i III nie zostały wzniesione (wykonane) przez Wnioskodawczynię i od daty wydania ich w użytkowanie pierwszemu nabywcy upłynęły 2 lata.

Wnioskodawczyni udział w Nieruchomościach I, II i III będących przedmiotem wniosku, nabyła w drodze kupna - Nieruchomości I i III dnia 22 marca 1994 r., Nieruchomość II - 4 lipca 1996 r. Wnioskodawczyni nabyła udział w Nieruchomości I już zabudowanej budynkiem usługowo-handlowym oraz udział w Nieruchomościach II i III już zabudowanych budowlami (plac postojowy, drogi dojazdowe).

Wnioskodawczyni w odniesieniu do budynku usługowo-handlowego i budowli (plac postojowy, drogi dojazdowe) nie ponosiła nakładów na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej (oddzielnie dla budynku i każdej budowli).

Spółka jawna w odniesieniu do budynku usługowo-handlowego i budowli (plac postojowy, drogi dojazdowe) nie ponosiła nakładów na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej (oddzielnie dla budynku i każdej budowli).

Spółka jawna nie wybudowała powyższych obiektów znajdujących się na Nieruchomościach I, II i III, tzn. budynku usługowo - handlowego, placu postojowego, dróg dojazdowych, Wnioskodawczyni nabyła Nieruchomości I, II i III do majątku osobistego, w celu prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki jawnej.

Budowle - utwardzony plac postojowy i drogi dojazdowe znajdują się na działkach 1, 2 i 3. Działki 4 i 5 są niezabudowane.

Nieruchomości I, II i III nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze z wyjątkiem sytuacji wyżej opisanej, tj. przedmiotem najmu było jedno pomieszczenie w budynku na Nieruchomości I.

Wnioskodawczyni zawarła z przyszłym nabywcą umowę przedwstępną przewidującą sprzedaż opisanych nieruchomości I, II i III za ustaloną cenę i w ustalonym terminie pod warunkami uzyskania przez nabywcę warunków związanych z zagospodarowaniem nieruchomości - budowy pawilonu handlowego. Wnioskodawczyni nie udzieliła pełnomocnictwa przyszłemu nabywcy do działania w jej imieniu.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że budowle – plac postojowy oraz drogi dojazdowe znajdują się na działkach o nr: - 1, - 2, - 3, - 4, - 5. Wszystkie opisane we wniosku działki tj. 1, 2, 3, 4, 5 są działkami zabudowanymi. Wszystkie opisane we wniosku działki tj. 1, 2, 3, 4, 5, nie były użytkowane przez Wnioskodawczynię w majątku osobistym. Spółka Jawna użytkuje opisane we wniosku Nieruchomości I, II, III od 2001 roku. Wskazanie we wniosku słowo „Użytkująca” oznacza Spółkę Jawną, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, która to użytkuje opisane we wniosku Nieruchomości I, II, III od 2001 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy Wnioskodawczyni w związku ze sprzedażą:

udziału we współwłasności nieruchomości stanowiącej działkę oznaczoną numerem 1, o powierzchni 2.436 m², zabudowanej budynkiem, placem postojowym i drogami dojazdowymi,
udziału we współwłasności nieruchomości stanowiącej działkę oznaczoną numerem 2 (pow. ) i 3 (pow. ), o powierzchni 313 m², zabudowanej placem postojowym i drogami dojazdowymi,
udziału w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości stanowiącej działki oznaczone numerami 4 (pow. 246 m²) i 5 (pow. 240 m²), o powierzchni 486 m², zabudowanej placem postojowym i drogami dojazdowymi,

podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawczyni sprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku:

Wnioskodawczyni uważa, że w związku ze sprzedażą:

udziału we współwłasności nieruchomości stanowiącej działkę oznaczoną numerem 1, o powierzchni 2.436 m², zabudowanej budynkiem, placem postojowym i drogami dojazdowymi,
udziału we współwłasności nieruchomości stanowiącej działkę oznaczoną numerem 2 (pow.) i 3 (pow.), o powierzchni 313 m², zabudowanej placem postojowym i drogami dojazdowymi,
udziału w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości stanowiącej działki oznaczone numerami 4 (pow. 246 m²) i 5 (pow. 240 m²), o powierzchni 486 m², zabudowanej placem postojowym i drogami dojazdowymi,

nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni nie wykonuje w sposób częstotliwy lub z zamiarem takiego wykonywania działalności polegającej na dostawie nieruchomości przeznaczonych pod zabudowę, a dokonany przez nią zakup opisanej nieruchomości stanowił rodzaj lokaty kapitału i nie miał w zamyśle służyć takiej działalności. Wnioskodawczyni nie podejmowała czynności właściwych dla zachowania dla podmiotów dokonujących takich dostaw w sposób częstotliwy i z zamiarem osiągania zysku z tej działalności, a podjęte przez nią działania nastąpiły w ramach zwykłego zarządu majątkiem osobistym. Z opisanego stanu faktycznego nie wynika też, by Wnioskodawczyni działała jak osoba, której celem jest osiągnięcie zysku, w szczególności nie nabyła w tym celu nieruchomości i prawa wieczystego, prawa będących przedmiotem wniosku. Ponadto, co strona dodała z ostrożności, w stosunku do odpłatnej dostawy opisanych nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania zachodzą przesłanki do zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020, poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powołanych wyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż, jak również oddanie w użytkowanie, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

określone udziały w nieruchomości,
prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne
lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

W świetle art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Zatem, w zakresie pojęcia towarów (gruntów) mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. W konsekwencji, towarem jest udział w prawie własności nieruchomości.

Należy więc stwierdzić, że właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału. Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału we współwłasności nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że stosownie do art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W myśl art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Stosownie do art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej stanowiącej działkę oznaczoną numerem 1 - nieruchomość I, współwłaścicielem nieruchomości stanowiącej działkę oznaczoną numerem 2 i 3 - nieruchomość II oraz użytkownikiem wieczystym nieruchomości stanowiącej działki oznaczone numerami 4 i 5 - nieruchomość III.

Nieruchomość I jest zabudowana budynkiem handlowo-usługowym. Na nieruchomości II i III znajdują się budowle - utwardzenia placu postojowego i drogi dojazdowej.

Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, opisane nieruchomości I, II i III stanowią majątek wspólny jej i jej męża. Z mężem wnioskodawcę łączy ustawowy ustrój majątkowy - wspólność majątkowa. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej ani działalności rolniczej. Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie wykonuje działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług lub zwolnionej z podatku. W związku z nabyciem nieruchomości (prawa wieczystego użytkowania lub własności) nieruchomości I, II i III Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o podatek naliczony. Wnioskodawczyni nie była zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w dacie nabycia opisanych nieruchomości i wieczystego użytkowania. Wnioskodawczyni nie dokonywała nakładów na podwyższenie wartości nieruchomości I, II lub III, w szczególności nakładów, które zgodnie z przepisami o podatkach dochodowych podwyższałyby ich wartość o więcej niż 30%.

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej powstałej z przekształcenia spółki cywilnej, która użytkowała opisane nieruchomości I, II i III w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Druga osoba będąca wspólnikiem Wnioskodawczyni w tej spółce jest współwłaścicielem nieruchomości I, II i III.

Udział Wnioskodawczyni we własności i użytkowaniu wieczystym nieruchomości I, II i III był przedmiotem wkładu do opisywanej spółki, który został dokonany bez zachowania wymaganej formy prawnej (aktu notarialnego) przez co spółka stała się jedynie posiadaczem nieruchomości I, II i III i nie jest i nie była jej właścicielem. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie dostawy nieruchomości i nie dokonywała dostaw nieruchomości. Spółka prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Spółka nie prowadzi działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług. Użytkująca nieruchomości I, II i III, tj. Spółka Jawna, dokonywała na nie nakładów, w związku z którymi pomniejszała należny podatek VAT o podatek naliczony związany z tymi nakładami. Wartość nakładów nie przekroczyła 30% wartości nieruchomości I, II lub III. Wnioskodawczyni nie dokonywała w okresie 5 lat poprzedzających złożenie wniosku odpłatnej dostawy nieruchomości, za wyjątkiem sprzedaży udziału 1/2 niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę nr 38, przy czym nabywca zakupił udział wynoszący 1/2 od niej oraz udział 1/2 od osoby będącej jej wspólnikiem w opisywanej spółce jawnej.

Wnioskodawczyni planuje sprzedać należące do niej udziały w nieruchomości I i II oraz udział w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości III. W momencie dokonania sprzedaży budynek posadowiony na nieruchomości I oraz budowle znajdujące się na nieruchomościach II i III będą istnieć, a Wnioskodawczyni nie zamierza przystępować do ich rozbiórki. Warunkiem dojścia do skutku zaplanowanej sprzedaży jest uzyskanie przez kupującą dla nieruchomości I, II i III decyzji o warunkach zagospodarowania i zabudowy zezwalającej na ich wykorzystanie na zamierzone cele budowlane.

Wnioskodawczyni wskazała, że budowle – plac postojowy oraz drogi dojazdowe znajdują się na działkach o nr: - 1, - 2, - 3, - 4, - 5. Wszystkie opisane we wniosku działki są działkami zabudowanymi. Wszystkie opisane we wniosku działki nie były użytkowane przez Wnioskodawczynię w majątku osobistym. Spółka Jawna użytkuje opisane we wniosku Nieruchomości I, II, III od 2001 roku.

Wątpliwości Wnioskodawczyni sprowadzają się do tego czy sprzedaż opisanych przez nią nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowana będzie działała w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni opisane nieruchomości nabyła w drodze kupna. Zainteresowana nie jest czynnym podatnikiem VAT oraz nie wykonuje działalności zwolnionej z podatku VAT. Wnioskodawczyni natomiast jest wspólnikiem spółki jawnej. Zainteresowana wskazała, że nabyła ww. nieruchomości I, II i III do majątku osobistego, w celu prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki jawnej. Nieruchomości nigdy nie były użytkowane przez Wnioskodawczynię w majątku osobistym. Udział Wnioskodawczyni we własności i użytkowaniu wieczystym Nieruchomości I, II i III był przedmiotem wkładu do ww. spółki. Od roku 2001 opisane Nieruchomości były użytkowane przez spółkę jawną w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Ponadto, Spółka wynajmowała jedno pomieszczenie w budynku na Nieruchomości I.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie są podstawy do uznania Wnioskodawczyni – w związku planowaną sprzedażą – za podatnika podatku od towarów i usług. Z opisu sprawy wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczała poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nabyte udziały we współwłasności nieruchomości I i II oraz udziały w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości III Wnioskodawczyni wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej w formie spółki jawnej, w której jest wspólnikiem. Udział Wnioskodawczyni we własności i użytkowaniu wieczystym nieruchomości I, II i III był przedmiotem wkładu do spółki jawnej, a ich nabycie – jak Wnioskodawczyni sama wskazała - nastąpiło w celu prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki jawnej. Podkreślenia również wymaga fakt, że nabyte nieruchomości nigdy nie były wykorzystywane przez Zainteresowaną w majątku osobistym, tym samym nie można mówić, że na dzień sprzedaży stanowią one majątek prywatny Wnioskodawczyni.

W związku z tym, Wnioskodawczyni nie będzie korzystać z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości i udziału w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy uznać należy, że sprzedaż udziału we współwłasności działek nr 1, 2 i 3 oraz sprzedaż udziału w prawie wieczystego użytkowania działek nr 4 i 5, które to są wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej spółki jawnej, będzie stanowiła działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT, gdyż nie można w tym przypadku uznać, iż Wnioskodawczyni wykorzystywała przedmiotowe nieruchomości do celów osobistych.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie istnieją przesłanki pozwalające uznać, że dokonując sprzedaży udziału we współwłasności działek nr 1, 2 i 3 oraz sprzedaży udziału w prawie wieczystego użytkowania działek nr 4 i 5 Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a dostawa w Nieruchomości I, II i III, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz stanowisku własnym (w szczególności zwolnienie z opodatkowania transakcji sprzedaży opisanych nieruchomości), które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Zaznaczyć przy tym należy, że w niniejszej sprawie, zakres postawionego pytania dotyczy wyłącznie kwestii podlegania opodatkowaniu dostawy udziału we współwłasności działek oraz udziału w prawie wieczystego użytkowania działki.

Ponadto należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla męża Wnioskodawczyni i pozostałych współwłaścicieli.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin