2020.11.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.357.2020.2.AR
z 20 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 października 2020 r. (data wpływu 27 października 2020) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na zakup towarów i usług nabywanych przy użyciu obiektów legitymujących, w szczególności kart flotowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na zakup towarów i usług nabywanych przy użyciu obiektów legitymujących, w szczególności kart flotowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 października 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz oświadczenie o treści wskazanej w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również: Spółka, Zainteresowany) jest firmą z siedzibą na terytorium A, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie projektowania, wdrażania i integracji w obiektach systemów teletechniki, automatyki oraz instalacji elektrycznych. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę ze spółką z siedzibą w B (dalej: Dostawca), która jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług w A, nie posiada natomiast siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Działalność gospodarcza Dostawcy prowadzona jest na terenie całej Europy i polega na bezgotówkowym zaopatrywaniu firm spedycyjnych i transportowych oraz firm i grup firm, które posiadają floty samochodów, w paliwa, smary, części, akcesoria i inne towary i usługi wykorzystywane przez takie firmy, przy czym wydania tych towarów oraz świadczenia usług w imieniu Dostawcy dokonują jego partnerzy serwisowi, tj. w szczególności stacje paliw lub serwisowe, z którymi Dostawca zawarł odrębne umowy o dostawy towarów bądź świadczenie usług. Dostawca nie posiada własnej sieci stacji paliw ani serwisowych. Jednakże, Dostawca posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi, dlatego jest uprawniony do dokonywania sprzedaży paliw.

Elementem umowy, którą Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Dostawcą są Ogólne Warunki Handlowe (dalej: OWH), które w punkcie (…) wskazują, że na podstawie umowy Dostawca umożliwia swoim klientom (m.in. Wnioskodawcy) bezgotówkowe nabywanie lub korzystanie z dostaw i usług związanych z użytkowaniem pojazdu samochodowego i oferowanych za pośrednictwem Dostawcy u powiązanych partnerów serwisowych i w ich punktach serwisowych.

Aby umożliwić Wnioskodawcy bezgotówkowe nabywanie lub korzystanie z dostaw i usług u partnerów serwisowych, Dostawca udostępni Wnioskodawcy karty flotowe, aplikację mobilną lub inny sprzęt i urządzenia umożliwiające ewidencjonowanie dostaw i usług, które łącznie zwane są obiektami legitymującymi. Zgodnie z postanowieniami OWH, karty flotowe stanowią własność Dostawcy lub podmiotu trzeciego, który w dacie wydania kart flotowych i innych obiektów legitymujących był ich właścicielem. Obiekty legitymujące, w tym karty flotowe służą rejestracji transakcji oraz identyfikują posługujący się nimi podmiot, jako klienta Dostawcy np. na podstawie numeru rejestracyjnego konkretnego pojazdu przypisanego do danej karty, co umożliwia wydanie klientowi towaru lub świadczenie usługi przez partnera serwisowego Dostawcy. Jest to ważne udogodnienie dla klientów Dostawcy (w tym Wnioskodawcy), gdyż dzięki kartom kierowcy nie muszą wozić ze sobą gotówki lub walut.

Zgodnie z punktem (…) OWH, Dostawca w związku z zawarciem umowy przyzna Wnioskodawcy określony limit, w ramach którego Wnioskodawca będzie mógł dokonywać zakupu paliwa, innych usług u partnerów serwisowych i pokryć opłaty drogowe. Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania zakupów tylko w ramach przyznanego limitu, który będzie jednocześnie dostosowany do stopnia wypłacalności Wnioskodawcy, tak aby zapewnić możliwość uregulowania wierzytelności Dostawcy, gdy te staną się wymagalne. Wnioskodawca będzie zobowiązany do weryfikacji dostępnego limitu, a Dostawcy przysługiwać będzie prawo do kontroli jego przestrzegania, a w określonych przypadkach np. korzystania z obiektów legitymujących (w tym kart flotowych) ponad przyznany limit czy podania nieprawdziwych informacji na temat sytuacji majątkowej, także zablokowania udostępnionych kart. Ponadto, zgodnie z punktem (…) OWH, Dostawca ma także prawo do jednostronnego powiększenia lub zmniejszenia przyznanego limitu w oparciu o zasadę słuszności. Dostawca ma możliwość definiowania odrębnie dla każdej karty flotowej rodzaju nabywanych towarów i usług (wybranego pakietu paliw oraz innych towarów i usług dostępnych dla Spółki) w ramach zindywidualizowanej karty.

Zgodnie z punktem (…) OWH, dostawy i usługi są realizowane na rzecz klienta (Wnioskodawcy) w imieniu i na rachunek Dostawcy. Należy także nadmienić, że poprzez fakt przyznania kart paliwowych, ani po stronie Dostawcy, ani po stronie jego partnerów serwisowych nie powstaje obowiązek do realizacji dostaw paliwa i świadczenia innych usług.

Tym samym, działalność gospodarcza wykonywana przez Dostawcę bazuje na tzw. transakcjach łańcuchowych. Dostawca zawiera umowy z partnerami serwisowymi w szczególności na dostawę paliw, z tym, że paliwo jest wydawane bezpośrednio klientowi Dostawcy za okazaniem wspomnianej karty flotowej, wydanej mu przez Dostawcę. Partner serwisowy wyposażony jest w specjalny czytnik kart, w którym po wprowadzeniu okazanej przez klienta (Wnioskodawcę) karty flotowej następuje rejestracja transakcji. Użycie karty w konkretnej transakcji oznacza, że dany towar został nabyty przez Dostawcę, a następnie dopiero, w ustalonym czasie stanie się własnością Wnioskodawcy. Poprzez system teleinformatyczny Dostawca na bieżąco jest informowany o tym, że dochodzi do transakcji przy użyciu karty i w miarę konieczności może do niej nie dopuścić, np. poprzez zablokowanie karty z uwagi na zaległości płatnicze. Partner serwisowy wystawia na Dostawcę fakturę zbiorczą, obejmującą wszystkie zarejestrowane w danym okresie transakcje dokonane przy użyciu karty, a Dostawca z kolei w umówionych okresach czasu wystawia faktury swoim klientom.

Z tytułu dostaw i usług Dostawca będzie zasadniczo naliczać ceny obowiązujące na miejscu lub ceny standardowe. Ceny paliwa będą jednak naliczane na podstawie aktualnych przekazanych przez partnerów serwisowych cen cennikowych lub cen na dystrybutorze fakturowanych w momencie zakupu, gdy był stosowany przez Wnioskodawcę obiekt legitymujący (karta flotowa). Jednakże, zgodnie z przygotowanymi indywidualnie dla Wnioskodawcy warunkami współpracy, Dostawca udzieli Wnioskodawcy rabatów z tytułu zakupu paliwa i korzystania z usług na stacjach partnerów serwisowych, co wynika z faktu, że Dostawca zawierając umowy z partnerami serwisowymi sam negocjuje z nimi ceny. Dodatkowo, do ustalonych cen Dostawca doliczy własne procentowe opłaty serwisowe. W rezultacie, Wnioskodawca będzie uprawniony do zakupu paliwa i innych usług objętych umową po innych (korzystniejszych) cenach niż w przypadku, gdyby nie był klientem Dostawcy i kupował paliwo i usługi objęte umową we własnym zakresie.

Dostawca nie będzie pobierał opłat za wystawienie, użytkowanie i wymianę kart flotowych, a faktury na Wnioskodawcę wystawiać będzie dwa razy w miesiącu z terminem płatności wynoszącym (…) dni. Ponieważ do wydania towaru lub świadczenia usługi dochodzi na terytorium kraju, partnerzy serwisowi wystawiając faktury na rzecz Dostawcy naliczają podatek od towarów i usług wg stawki obowiązującej dla danego towaru lub usługi. Kwota podatku od towarów i usług wykazana na fakturach wystawionych przez stacje paliw stanowi dla Dostawcy podatek naliczony. Wystawiając fakturę nowemu klientowi, w tym również Wnioskodawcy, Dostawca również będzie wykazywał podatek należny z tytułu sprzedaży.

OWH przewidują także procedury reklamacyjne m.in. dotyczące poprawności wystawienia faktur przez Dostawcę i wykazanych na nich kwot należnych z tytułu zrealizowanych dostaw i usług. W takim przypadku Wnioskodawca zobowiązany będzie do zgłoszenia reklamacji do Dostawcy niezwłocznie, nie później niż w terminie dwóch miesięcy od daty faktury. Dostawca rozpatrzy reklamację na podstawie informacji przekazanych przez Wnioskodawcę i odpowiedniego partnera serwisowego, dochowując przy tym staranności rzetelnego partnera handlowego.

Z kolei, w przypadku reklamacji dotyczących jakości bądź ilości dostaw i usług powinny one być zgłoszone Dostawcy niezwłocznie, a Dostawca dokona zgodnie z zasadą proporcjonalności odpowiedniego wyboru w zakresie rodzaju świadczenia uzupełniającego. Ponadto, jeżeli wada wynikać będzie z winy Dostawcy, wówczas Dostawca zapłaci odszkodowanie lub zwróci daremnie poczynione wydatki powstałe na skutek wady.

OWH przewidują także możliwość zażądania przez Dostawcę ustanowienia zabezpieczenia wszystkich roszczeń wynikających z umowy.

Wśród samochodów tych będą mogły być zarówno samochody ciężarowe, jak i osobowe. Część z samochodów osobowych może być wykorzystywana w sposób mieszany. W zależności od rodzaju środka transportu, zgodnie z zasadami wynikającymi z ustawy o VAT, Spółka odlicza VAT naliczony z faktur zakupowych związanych z tymi pojazdami w całości lub tylko w 50%, jeżeli samochód jest wykorzystywany do celów mieszanych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 października 2020 r. o odpowiedzi na poniższe pytania zawarte w wezwaniu z dnia 15 października 2020 r.:

Co dokładnie należy rozumieć przez sformułowanie „inny sprzęt i urządzenia” wymienione przez Wnioskodawcę w opisie sprawy, jako obiekty legitymujące?
Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Handlowymi Dostawcy, do wykonania celu umowy Dostawca udostępni Wnioskodawcy karty flotowe, aplikacje (...) lub inny sprzęt i urządzenia umożliwiające ewidencjonowanie wykorzystywanych dostaw i usług, które w OWH łącznie są nazywane obiektami legitymującymi. Aplikacja (...) umożliwia Klientowi korzystanie z kart flotowych w formie elektronicznej.
Oprócz tego Dostawca udostępnia samodzielnie lub za pośrednictwem swoich partnerów serwisowych inne urządzenia należące do Dostawcy („urządzenia własne”) i partnerów serwisowych („urządzenia obce”), które służą do korzystania z usług oraz/lub ewidencjonowania, w szczególności w odniesieniu do opłat za korzystanie z dróg (opłata drogowa).
Reasumując, przez obiekty legitymujące należy rozumieć karty flotowe, aplikację mobilną i ewentualnie urządzenia służące do rozliczania opłat za korzystanie z dróg.
Co dokładnie należy rozumieć przez stwierdzenie „(...) bezgotówkowe nabywanie lub korzystanie z dostaw i usług (...)”? W tym w szczególności precyzyjnie należy wyjaśnić co oznacza „bezgotówkowe” (np. czy przez „bezgotówkowe” należy rozumieć, że Wnioskodawca nie będzie płacił gotówką/walutą/pieniędzmi, lecz przy użyciu „obiektów legitymujących”, tj. kart flotowych, aplikacji mobilnej lub innego sprzętu i urządzeń i czy ww. obiekty legitymujące będą stanowić środki płatnicze, przy użyciu których dokonywana będzie płatność na stacjach paliw lub w punktach serwisowych)?
Przez „bezgotówkowe” należy rozumieć, że Wnioskodawca nie będzie płacił gotówką/walutami/pieniędzmi za zakupy dokonywane przy użyciu obiektów legitymujących. Obiekty legitymujące stanowią środki płatnicze, za pomocą których nabywane są towary/usługi. Jednocześnie, Dostawca wystawia na rzecz Wnioskodawcy faktury dwa razy w miesiącu z (…) dniowym terminem płatności dotyczące nabytych za pomocą obiektów legitymujących towarów/usług.
Jak bowiem wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, działalność gospodarcza Dostawcy bazuje na tzw. transakcjach łańcuchowych. Dostawca zawiera umowy z partnerami serwisowymi w szczególności na dostawę paliw, z tym, że paliwo jest wydawane bezpośrednio klientowi Dostawcy za okazaniem karty flotowej, wydanej przez Dostawcę.
W uzyskanej przez Dostawcę interpretacji podatkowej z dnia 25 lutego 2015 r. (sygn. IPPP3/433-1213/14-3/IG) potwierdzono, że czynności dokonywane przez Dostawcę stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Czy spółka z siedzibą w B – opisana we wniosku jako Dostawca – będzie wystawcą obiektów legitymujących? Jeśli nie należy wskazać kto. Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Co do zasady wystawcą obiektów legitymujących będzie spółka z siedzibą w B, tj. Dostawca. W odniesieniu do obiektów legitymujących służących rozliczaniu opłat drogowych wystawcą mogą być podmioty trzecie uprawnione do dystrybucji takich urządzeń.
Czy obiekty legitymujące przez cały okres ich użytkowania przez Wnioskodawcę będą własnością Dostawcy lub/i innego wystawcy? Należy wskazać czy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo zatrzymania obiektów legitymujących (np. po upływie okresu ważności czy też zakończeniu umowy handlowej) czy Spółka będzie zobowiązana do bezzwłocznego ich zwrócenia. Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Obiekty legitymujące przez cały okres użytkowania przez Wnioskodawcę pozostają własnością Dostawcy lub podmiotu trzeciego, który w momencie przekazywania obiektu legitymującego Wnioskodawcy był właścicielem obiektu legitymującego.
Obiekty legitymujące należy niezwłocznie i bez wezwania zwrócić Dostawcy po upływie okresu obowiązywania, po zrezygnowaniu lub wyrejestrowaniu obiektów legitymujących, zakończeniu stosunków handlowych oraz wtedy, gdy obiekty legitymujące zostaną zablokowane. Urządzenia obce można zwrócić u partnera serwisowego.
Jeżeli obiekty legitymujące stanowią karty flotowe, Wnioskodawca musi je zniszczyć i wyrejestrować pod wskazanym w OWH adresem strony internetowej Dostawcy.
(…) należy odinstalować z mobilnych urządzeń końcowych.
Wnioskodawca nie może zatrzymać obiektów legitymujących.
Czy Dostawca lub/i inny wystawca obiektów legitymujących będzie obciążał Wnioskodawcę opłatą za wydanie obiektów legitymujących i ich używanie? Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Wnioskodawca nie będzie obciążany za wydanie obiektów legitymujących i ich używanie. Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.
Czy Wnioskodawca będzie miał wpływ na kształtowanie ceny sprzedaży produktów/usług kupowanych przy użyciu obiektów legitymujących? Jeżeli nie, należy wskazać kto. Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Jak wskazano we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, Dostawca ma wpływ na kształtowanie ceny sprzedaży produktów/usług kupowanych przy użyciu obiektów legitymujących poprzez możliwość udzielenia Wnioskodawcy rabatu czy przyznania indywidualnie uzgodnionej ceny. Dlatego cena, jaką Wnioskodawca uiszcza Dostawcy może różnić się od ceny, jaką Wnioskodawca musiałaby uiścić, gdyby Wnioskodawca nabywał produkty lub usługi bezpośrednio u partnera serwisowego bez wykorzystania obiektów legitymujących.
Wynika to z faktu, że Dostawca indywidualnie negocjuje ceny z koncernami paliwowymi bądź podmiotami odpowiedzialnymi za pobór opłat drogowych, które są niższe niż standardowo oferowane, a następnie kształtuje cenę sprzedaży w relacji z Wnioskodawcą i innymi klientami na podstawie negocjacji z Wnioskodawcą i innymi klientami.
Wnioskodawca nie ma jednak wpływu na cenę, po jakiej Dostawca nabywa produkty/usługi.
Jak bowiem wskazano we wniosku o interpretację oraz w odpowiedzi na pytanie nr 2, działalność Dostawcy opiera się na tzw. transakcjach łańcuchowych. Dostawca nabywa po uzgodnionych z partnerami serwisowymi cenach produkty/usługi, a następnie sprzedaje je Wnioskodawcy na warunkach uzgodnionych w umowie zawartej z Wnioskodawcą.
Dotyczy to każdego obiektu legitymującego.
Czy Wnioskodawca będzie miał wpływ na sposób nabycia towarów/usług, tj. czy będzie mógł wybrać miejsce zakupu towaru/usługi, czy też krąg miejsc jest ograniczony przez Dostawcę lub/i innego wystawcę obiektów legitymujących? Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Istota udostępnionych Wnioskodawcy obiektów legitymujących polega na tym, że dzięki nim Wnioskodawca będzie mógł dokonywać zakupu towarów/usług w dowolnym punkcie partnera serwisowego Dostawcy. Innymi słowy, jeżeli partnerem serwisowym Dostawcy jest sieć stacji paliw X, to Dostawca przy użyciu obiektów legitymujących będzie mógł dokonać zakupu paliwa na dowolnej stacji paliw X. Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.
Czy Wnioskodawca będzie decydował o asortymencie towarów/usług, które będą nabywane przez niego przy użyciu obiektów legitymujących, czy też będzie o tym decydować Dostawca lub/i inny wystawca obiektów legitymujących? Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Asortyment towarów/usług, które będą nabywane przez Wnioskodawcę przy użyciu obiektów legitymujących określa umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą. Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.
Na jakich zasadach będzie kalkulowana cena, jaką Wnioskodawca będzie płacił za nabywane paliwa oraz inne towary i usługi przy użyciu obiektów legitymujących? Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Zgodnie z OWH, z tytułu usług i dostaw Dostawca będzie zasadniczo naliczać ceny obowiązujące na miejscu lub ceny standardowe. Ceny paliwa Dostawca będzie jednak naliczać na podstawie aktualnych przekazanych mu przez samych partnerów serwisowych cen cennikowych lub cen na dystrybutorze fakturowanych w momencie zakupu, gdy był stosowany obiekt legitymujący. Ceny te w pojedynczych przypadkach w niektórych krajach mogą różnić się od tych widniejących na dystrybutorze w punkcie serwisowym („ceny widniejące na maszcie na stacji paliw”). W takim przypadku skalkulowana przez Dostawcę cena dla Klienta różni się również od tej wskazanej na dokumencie obciążeniowym/dowodzie dostawy, gdy jest on sporządzany na miejscu przez punkt serwisowy.
Za dostawy i/lub usługi, z których Wnioskodawca korzysta w kraju i za granicą, Dostawca naliczy dodatkowo odpowiednie opłaty serwisowe w formie procentowych dopłat lub stałych kwot i/lub specjalnych opłat za kartę, które wynikają z cennika opłat serwisowych (dalej „cennik opłat serwisowych”).
Jednocześnie, ustalone indywidualnie z Wnioskodawcą warunki współpracy mogą określać rabaty lub/i indywidualne ceny, czy rezygnację z naliczania opłat serwisowych z tytułu dokonywania zakupów za pomocą obiektów legitymujących.
Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.
Kto będzie ponosił odpowiedzialność za jakość i wady nabywanych towarów i usług (np. rozpatrywał reklamacje składane przez Wnioskodawcę)? Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Zgodnie z OWH, reklamacje dotyczące jakości i/lub ilości dostaw i usług należy niezwłocznie zgłosić Dostawcy pisemnie w przypadku stwierdzenia widocznych wad, najpóźniej jednak w ciągu (…) godzin od przejęcia/odbioru dostaw i usług, w przypadku niewidocznych wad w ciągu (…) godzin od wykrycia wady.
Dostawca dokona zgodnie z zasadą proporcjonalności odpowiedniego wyboru w zakresie rodzaju świadczenia uzupełniającego; postanowienie to obowiązuje również w przypadku prawa dotyczącego sprzedaży. Jeżeli świadczenie uzupełniające zakończy się niepowodzeniem, przy czym C należy umożliwić zasadniczo dwie próby dla wykonania świadczenia uzupełniającego, Klient może odstąpić od danej umowy jednostkowej lub zmniejszyć cenę kupna lub wynagrodzenie, w przypadku umowy o dzieło również samodzielnie usunąć wadę w zamian za zwrot poniesionych przez siebie wydatków.
W przypadku wystąpienia wad, Dostawca nie ponosi odpowiedzialności za dostawy i usługi partnera serwisowego, jeżeli dotyczy to dostaw realizowanych przez podmiot trzeci. Reklamacje z tytułu wad nie uzasadniają prawa do zatrzymania i nie naruszają zobowiązania do spłaty rozliczenia, o ile w chwili wymagalności rozliczenia ewentualne wady nie były bezsporne lub stwierdzone wobec Dostawcy prawomocnie.
Ponadto, zgodnie z OWH, jeżeli Wnioskodawca chce dochodzić tego, że naliczona mu dostawa i/lub usługa nie została zrealizowana lub nie została zrealizowana na rzecz podmiotu uprawnionego do korzystania i/lub dokument obciążający/dowód dostawy został sporządzony przy udziale innych osób niż Wnioskodawca lub podmioty pomagające mu w wykonaniu zobowiązania z naruszeniem postanowień dotyczących korzystania, musi fakt ten zgłosić Dostawcy niezwłocznie, najpóźniej w ciągu 2 miesięcy od daty faktury (podając wszystkie podlegające reklamacji dane, w szczególności kwotę, pozycję na fakturze i wszystkie powody reklamacji) pisemnie lub faksem i niezwłocznie przesłać wszystkie możliwe dowody.
Dostawca rozpatrzy zobowiązanie do zapłaty na podstawie informacji przekazanych mu przez Klienta i właściwego partnera serwisowego, dochowując przy tym staranności rzetelnego partnera handlowego.
Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.
Czy obiekty legitymujące będą zawierać jakiś limit transakcyjny (np. kwotowy, ilościowy), tj. czy Wnioskodawca będzie mógł za pomocą obiektów legitymujących dokonać zakupu towarów i usług do jakiegoś określonego (ustalonego) limitu transakcyjnego czy będzie mógł bez żadnych limitów transakcyjnych dokonywać zakupu towarów i usług przy użyciu obiektów legitymujących? Informacji należy udzielić do każdego obiekty legitymującego.
Zgodnie z OWH, Dostawca przyznaje Wnioskodawcy określony limit kredytowy i wyznacza określony termin zapłaty. Wnioskodawca może korzystać z obiektów legitymujących tylko w ramach udzielonego przez Dostawcę limitu kredytowego i odpowiednio do stopnia swojej wypłacalności, tak by zapewnić możliwość uregulowania wierzytelności Dostawcy w przypadku, gdy te staną się wymagalne.
Ponadto, zgodnie z OWH, Dostawca ma prawo do jednostronnego powiększenia lub zmniejszenia limitu kredytowego w oparciu o zasadę słuszności i poinformuje o tym Wnioskodawcę w odpowiedniej formie po dokonaniu przez C wyboru telefonicznie, mailowo lub w innej formie tekstowej. Zmieniony limit kredytowy jest dostępny dla Wnioskodawcy również w zabezpieczonej strefie klienta w serwisie online Dostawcy. Dostawca może dokonać zmniejszenia limitu kredytowego w terminie przynajmniej (…) dni, a z ważnego powodu ze skutkiem natychmiastowym. Wysokość zmniejszenia limitu kredytowego ustalana jest wtedy w oparciu o zasadę słuszności. Dostawca może zwiększyć limit kredytowy ze skutkiem natychmiastowym. Wnioskodawca może uzgodnić z Dostawcą również zwiększenie limitu kredytowego. Zwiększenie limitu kredytowego wymaga pisemnego potwierdzenia przez Dostawcę.
Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.
Kto będzie miał wpływ na możliwość ustalenia ewentualnych limitów kwotowych lub też ilościowych transakcji realizowanych przy użyciu obiektów legitymujących – Wnioskodawca czy też Dostawca lub/i inny wystawca obiektów legitymujących? Informacji należy udzielić do każdego obiektu oddzielnie.
Odpowiedź na pytanie zawarto w ramach odpowiedzi na pytanie nr 11.
Kto będzie uprawniony do zablokowania obiektów legitymujących w przypadku ich np. zagubienia, kradzieży lub w przypadku nieuregulowania płatności przez Wnioskodawcę itp.? Informacji należy udzielić do każdego obiektu oddzielnie.
Zgodnie z OWH, jeżeli Wnioskodawca stwierdzi, że doszło do utraty lub kradzieży udostępnionego mu obiektu legitymującego, nieuprawnionego korzystania lub innego nieautoryzowanego użycia obiektu legitymującego lub kodu PIN lub gdy Wnioskodawca podejrzewa, że inna osoba weszła w nieuprawnione posiadanie obiektu legitymującego lub kodu PIN lub doszło do nieuprawnionego korzystania lub innego nieautoryzowanego użycia obiektu legitymującego lub kodu PIN, bezzwłocznie powiadomi o tym fakcie Dostawcę („zgłoszenie blokujące”). Zgłoszenie blokujące można przekazać telefonicznie, mailem, faksem lub pisemnie, korzystając z danych kontaktowych służących do przekazywania zgłoszeń blokujących, które Klient otrzymał w chwili podjęcia stosunków handlowych. Właściwe dane kontaktowe służące do przekazywania zgłoszeń blokujących dostępne są również na stronie internetowej Dostawcy. Klient musi niezwłocznie powiadomić Dostawcę po stwierdzeniu nieautoryzowanego lub nieprawidłowego użycia obiektu legitymującego. Wnioskodawca ma obowiązek złożyć niezwłocznie na policję doniesienie o każdym przypadku kradzieży lub nieuprawnionego użycia obiektu legitymującego. Klient musi dostarczyć do Dostawcy kopię doniesienia.
Ponadto, w myśl OWH, Dostawca może również bez podawania powodów w dowolnym momencie w odpowiednim terminie, przy uwzględnieniu uprawnionych interesów Wnioskodawcy, zakazać korzystania z obiektów legitymujących i zablokować je u partnerów serwisowych.
Jeżeli zachodzi ważny powód, przez który Dostawca nie może akceptować dalszego korzystania z poszczególnych lub wszystkich obiektów legitymujących i/lub kontynuowania stosunków handlowych z Wnioskodawcą, Dostawca może również bez zachowania terminu i ze skutkiem natychmiastowym lub przy wyznaczeniu według słusznego uznania konkretnego krótkiego terminu zakazać korzystania z poszczególnych lub wszystkich obiektów legitymujących i zablokować obiekty legitymujące u partnerów serwisowych Dostawcy. Taki ważny powód zachodzi w szczególności, jeżeli:
1. Wnioskodawca bez wcześniejszej zgody Dostawcy przekroczy przyznany mu limit kredytowy,
2. Wnioskodawca podał nieprawidłowe dane dotyczące jego sytuacji majątkowej, mające istotne znaczenie dla podjęcia przez Dostawcę decyzji o nawiązaniu stosunków handlowych,
3. w przypadku złożenia wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego wobec Wnioskodawcy,
4. obiekty legitymujące zostaną przekazane podmiotom trzecim w sposób nieupoważniony,
5. zachodzi uzasadnione podejrzenie korzystania z obiektów legitymujących w sposób niezgodny z umową.
Wnioskodawcy zakazuje się całkowicie, tj. również bez specjalnego zawiadomienia Dostawcy, dalszego używania obiektów legitymujących, jeżeli stwierdzi on, że nie jest możliwe terminowe opłacanie faktur Dostawcy lub doszło do zakończenia stosunków handlowych.
Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.
Komu będzie przysługiwać prawo do zgłaszania reklamacji w przypadku kwestionowania jakości lub ilości zakupionego towaru lub nabytych usług, czy też ewentualnej negocjacji ceny (w tym także upustów, rabatów itp.) – Wnioskodawcy czy Dostawcy lub/i innemu dostawcy obiektów legitymujących? Informacji należy udzielić do każdego obiektu oddzielnie.
Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do zgłaszania reklamacji we wskazanych w pytaniu przypadkach. Opis procedur reklamacyjnych zawarto w odpowiedzi na pytanie nr 10. Z racji tego, że stronami umowy są Dostawca i Wnioskodawca, to strony te będą władne ustalać warunki rozliczeń między sobą, w tym upusty, rabaty itp. Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.
Czy w przypadku, gdy usługi będą realizowane w imieniu Dostawcy lub/i innego wystawcy, tj. w przypadku dostawy bezpośredniej, reklamację wobec Dostawcy lub/innego wystawcy należy będzie zgłaszać powiadamiając jednocześnie o niej określonego partnera serwisowego?
OWH oraz umowa między Wnioskodawcą a Dostawcą nie regulują tej kwestii.
Czy w przypadku uprawnionej, terminowej reklamacji Dostawca lub/i inny wystawca będzie udzielał gwarancji dotyczących dostaw bezpośrednich? Jeżeli nie, należy wskazać kto.
OWH oraz umowa między Wnioskodawcą a Dostawcą nie przewidują udzielania gwarancji dotyczących dostaw bezpośrednich przez żaden podmiot.
Jakie zasady dokonywania transakcji przy użyciu obiektów legitymujących będą określać zawarte umowy, w szczególności należy opisać, w jaki sposób uregulowane będą skutki nienależytego wykonania umowy, obowiązki reklamacyjne, w jaki sposób Dostawca lub/i inny wystawca będzie wpływał na kształtowanie cen towarów i usług nabywanych przy użyciu obiektów legitymujących. Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Zasady dokonywania transakcji przy użyciu obiektów legitymujących opisano we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej i rozwinięto je w zakresie obowiązków reklamacyjnych oraz kształtowania cen w odpowiedziach na wcześniejsze pytania 1-16. W odniesieniu do skutków nienależytego wykonania umowy należy wskazać, m.in. na to, że:
- w przypadku, gdy Wnioskodawca nie będzie regulował terminowo należności wobec Dostawcy to będzie obciążony umownymi odsetkami, a w przypadku gdy Wnioskodawca popadnie w zwłokę w przypadku płatności pierwszej faktury, wówczas utraci wszelkie rabaty i zniżki;
- Dostawca będzie uprawniony do zablokowania obiektów legitymujących;
- każda ze stron będzie uprawniona do wypowiedzenia umowy bez zachowania terminów wypowiedzenia, jeżeli kontynuowanie współpracy nie będzie możliwe z przyczyn, za które odpowiedzialność ponosi druga strona.
Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.
Jakie będą zasady rozliczeń zakupów dokonywanych przez Wnioskodawcę przy użyciu obiektów legitymujących? Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Zgodnie z OWH, z tytułu usług i dostaw Dostawca będzie zasadniczo naliczać ceny obowiązujące na miejscu lub ceny standardowe. Ceny paliwa Dostawca będzie jednak naliczać na podstawie aktualnych przekazanych mu przez samych partnerów serwisowych cen cennikowych lub cen na dystrybutorze fakturowanych w momencie zakupu, gdy był stosowany obiekt legitymujący. Ceny te w pojedynczych przypadkach w niektórych krajach mogą różnić się od tych widniejących na dystrybutorze w punkcie serwisowym („ceny widniejące na maszcie na stacji paliw”). W takim przypadku skalkulowana przez Dostawcę cena dla Klienta różni się również od tej wskazanej na dokumencie obciążeniowym/dowodzie dostawy, gdy jest on sporządzany na miejscu przez punkt serwisowy.
Za dostawy i/lub usługi, z których Wnioskodawca korzysta w kraju i za granicą, Dostawca naliczy dodatkowo odpowiednie opłaty serwisowe w formie procentowych dopłat lub stałych kwot i/lub specjalnych opłat za kartę, które wynikają z cennika opłat serwisowych (dalej „cennik opłat serwisowych”).
Jednocześnie, ustalone indywidualnie z Wnioskodawcą warunki współpracy mogą określać rabaty lub/i indywidualne ceny, czy rezygnację z naliczania opłat serwisowych z tytułu dokonywania zakupów za pomocą obiektów legitymujących.
Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.
W jakich okresach rozliczeniowych dokonywane będą rozliczenia Wnioskodawcy z Dostawcą lub/i innym wystawcą dotyczące transakcji dokonywanych przy użyciu obiektów legitymujących? Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Dostawca będzie wystawiał faktury dwa razy w miesiącu z terminem płatności wynoszącym (...) dni od dnia wystawienia faktury. Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.
Czy Wnioskodawca będzie otrzymywał faktury, o których mowa w art. 106e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) dalej zwanej ustawą? Jeżeli tak, należy wskazać czy będą wystawiane na rzecz Wnioskodawcy.
Dostawca będzie wystawiać na rzecz Wnioskodawcy faktury, o których mowa w art. 106e ustawy o VAT.
Czy paliwo tankowane przy użyciu obiektów legitymujących będzie tankowane wyłącznie do baków samochodów Wnioskodawcy.
Tak.
Na terytorium jakich państw Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi przy użyciu obiektów legitymujących? Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Na terytorium A oraz Niemiec. Nie jest wykluczone, że także na terytorium innych państw europejskich. Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.
Czy towary i usługi nabywane przy pomocy obiektów legitymujących będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług? Informacji należy udzielić do każdego obiektu legitymującego.
Towary i usługi nabywane przy pomocy obiektów legitymujących mogą być wykorzystywane nie tylko do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podatek VAT zawarty w fakturach od Dostawcy za dostawy paliw i innych towarów i usług z jego oferty nabyte przez Spółkę przy użyciu obiektów legitymujących, w szczególności kart flotowych będzie stanowił dla Spółki VAT naliczony i na zasadach wynikających z przepisów Ustawy o VAT będzie ona miała prawo odliczyć ten VAT w całości w przypadku samochodów, które nie są samochodami osobowymi, lub są samochodami osobowymi wykorzystywanymi wyłącznie w działalności gospodarczej i Spółka spełni warunki pełnego odliczenia VAT oraz odliczyć 50% VAT w przypadku samochodów osobowych, niewykorzystywanych wyłącznie w działalności gospodarczej lub co do których nie są spełnione warunki formalne pełnego odliczenia VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT zawarty w fakturach od Dostawcy za dostawy paliw i innych towarów i usług z jego oferty, nabyte przez Spółkę przy użyciu obiektów legitymujących, w szczególności kart flotowych będzie stanowił dla Spółki VAT naliczony i na zasadach wynikających z przepisów Ustawy o VAT będzie ona miała prawo odliczyć ten VAT w całości w przypadku samochodów, które nie są samochodami osobowymi, lub są samochodami osobowymi wykorzystywanymi wyłącznie w działalności gospodarczej i Spółka spełni warunki pełnego odliczenia VAT oraz odliczyć 50% VAT w przypadku samochodów osobowych, niewykorzystywanych wyłącznie w działalności gospodarczej lub co do których nie są spełnione warunki formalne pełnego odliczenia VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Transakcje dokonywane pomiędzy Dostawcą a Spółką, polegające na sprzedaży towarów i usług wydane na stacjach paliw partnerskich, stanowią odpłatną dostawę towarów lub usług w rozumieniu Ustawy o VAT. Zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 8 Ustawy o VAT, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. Tego rodzaju transakcje nazywa się transakcjami łańcuchowymi. W transakcjach tego rodzaju przyjmuje się, że każdy z podmiotów uczestniczących w łańcuchu dostaw (poza ostatnim) wykonał odpłatną dostawę towarów.

Z kolei w odniesieniu do świadczenia usług, art. 8 ust. 2a Ustawy o VAT wskazuje, że gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył tę usługę.

W ocenie Wnioskodawcy, regulacje powyższe mają zastosowanie w przypadku nabywania towarów i usług od Dostawcy przy użyciu kart flotowych.

Na podstawie umów zawartych z partnerami serwisowymi Dostawca nabywa określone towary i usługi, które następnie odprzedaje Wnioskodawcy. Jedynie fizyczne wydanie towarów lub świadczenie usług ma miejsce pomiędzy partnerem serwisowym a Spółką.

W przypadku, gdy kolejny w łańcuchu podmiot ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot ten posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel. W tym kontekście duże znaczenie mają postanowienia umowne pomiędzy dostawcą towaru, emitentem karty flotowej i kolejnymi w łańcuchu podmiotami. Jeżeli zatem z treści umowy wynika, że kolejny w łańcuchu podmiot będzie miał wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez ten podmiot. Podkreślenia w tym aspekcie wymaga również to, że art. 7 ust. 8 ustawy o VAT posługuje się wprost stwierdzeniem, że „uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach”, czyli uznaje się, że prawo do rozporządzania towarami jak właściciel miał każdy z podmiotów występujących w ww. łańcuchu, tj. uznaje się, że podmiot taki miał możliwość władania rzeczą w sensie ekonomicznym, np. czerpania z niej pożytków. Dostawa łańcuchowa nie musi zatem oznaczać (i nie oznacza) faktycznego wydania towaru na każdym etapie łańcucha, ani nie musi oznaczać, że podmiot uznany za rozporządzający powinien rzeczywiście rozporządzać rzeczą w tym znaczeniu, że przykładowo winien być świadomy wszystkich czynności związanych z dysponowaniem towarem, tj. np. kiedy i kto faktycznie obraca (obracał) rzeczą. Termin „uznaje się” oznacza bowiem, że bez względu na faktyczne działania, przyznawane jest im – niejako a priori – takie, a nie inne znaczenie.

Warto również wspomnieć, że NSA w wyroku z 15 października 2014 r. sygn. akt I FSK 1478/13, uznał, że transakcje realizowane za pomocą kart paliwowych mogą być uznane za dostawy łańcuchowe. Będzie tak wówczas, gdy wystawca karty ma prawo kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, a także ponosi obowiązki reklamacyjne.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że:

nabycie towarów i usług odbywa się poprzez obiekty legitymujące, w szczególności kartę flotową, otrzymaną przez Spółkę od Dostawcy i okazywanej partnerowi serwisowemu Dostawcy. Innymi słowy Spółka zawiera transakcje nabycia towaru lub usługi z Dostawcą a fizycznie wydanie towaru lub zrealizowanie usługi odbywa się na stacji obsługi – partnera serwisowego Dostawcy po okazaniu obiektu legitymującego (karty flotowej);
Dostawca nie pobiera opłat za wydanie, używanie i wymianę kart flotowych przez Spółkę;
karta flotowa daje możliwość zrealizowania zakupu u partnerów serwisowych Dostawcy, ale tylko do wysokości przyznanego przez Dostawcę limitu wartości transakcji, który ustala Dostawca;
poprzez system teleinformatyczny Dostawca na bieżąco jest informowany o tym, że dochodzi do transakcji przy użyciu karty flotowej i w miarę konieczności może do niej nie dopuścić, np. poprzez zablokowanie lub unieważnienie karty flotowej z uwagi na zaległości płatnicze;
Dostawca ma prawo ograniczyć limit kwotowy przyznany Spółce, jak również ma prawo do jednostronnej zmiany przyznanego limitu;
Dostawca ma możliwość definiowania odrębnie dla każdej karty paliwowej rodzaju nabywanych towarów i usług (wybranego pakietu paliw oraz innych towarów i usług dostępnych dla Spółki) w ramach zindywidualizowanej karty;
Dostawca kart flotowych ma wpływ na kształtowanie ceny towarów i usług nabywanych przez Wnioskodawcę za pośrednictwem kart flotowych poprzez możliwość udzielenia Wnioskodawcy czy przyznanie mu indywidulanie uzgodnionej ceny. Dlatego cena, jaką Spółka uiszcza Dostawcy za dostarczone towary lub usługi może różnić się od ceny, jaką Spółka musiałby uiścić, gdyby nabywała towar lub usługę bezpośrednio od partnera serwisowego;
umowa pomiędzy Dostawcą a Spółką przewiduje procedury reklamacyjne i odpowiedzialność dostawcy m.in. z tytułu nieprawidłowo wystawionych faktur oraz wad dostarczonych towarów i usług.
OWH przewidują także możliwość zażądania przez Dostawcę ustanowienia zabezpieczenia wszystkich roszczeń wynikających z umowy.

Reasumując, w realiach opisanego zdarzenia przyszłego dochodzi do sprzedaży towarów i świadczenia usług przez partnerów serwisowych na rzecz Dostawcy, a następnie odsprzedaży tych towarów i usług przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy. Tym samym, czynności dokonywane pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą przy wykorzystaniu kart flotowych stanowić będą odpłatną dostawę towarów oraz świadczenie usług, które w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 8 i art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, podlegać będzie opodatkowaniu właściwą stawką VAT dla danego przedmiotu sprzedaży.

W związku z powyższym oraz faktem, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, a nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do samochodów ciężarowych i osobowych wykorzystywanych w całości lub w sposób mieszany w działalności Wnioskodawcy, to zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, z uwzględnieniem ograniczeń, o których mowa w art. 86a ustawy o VAT, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Innymi słowy, faktury otrzymane od Dostawcy, dokumentujące nabycie towarów i usług z pomocą kart flotowych lub innych obiektów legitymujących wraz z narzutami serwisowymi, uprawniają Spółkę do stosownego odliczenia podatku z tych faktur.

Potwierdzenie stanowiska Spółki można odnaleźć w analogicznych sprawach, którymi zajmowały się organy podatkowe w następujących interpretacjach:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 12 maja 2020 r. sygn. nr 0113-KDIPT1-3.4012.218.2020.1.MK,
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 26 marca 2020 r. sygn. nr 0114-KDIP4-3.4012.78.2019.2.KM,
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 13 grudnia 2019 r. sygn. nr 0113-KDIPT1-3.4012.496.2019.3.MK,
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 4 listopada 2019 r. sygn. nr 0111-KDIB3-1.4012.481.2019.2.KO,
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 4 października 2019 r. sygn. nr 0114- KDIP4.4012.368.2019.3.MP,
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 5 września 2019 r. sygn. nr 0112-KDIL1-1.4012.258.2019.1.MW,
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2016 r. sygn. nr IBPP2/4512-552/16-2/KO,
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 9 maja 2016 r. sygn. nr IPPP1/4512-235/16-4/MK,
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 11 października 2013 r. sygn. nr IPTPP4/443-525/13-4/BM.

Na uwagę zasługuje również, że Dostawca wystąpił o interpretację podatkową, aby ustalić, czy powinien wystawiać faktury i naliczać VAT w odniesieniu do towarów i usług, jakie sprzedał swoim klientom w opisywanym mechanizmie zakupów przy użyciu kart paliwowych. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 25 lutego 2015 r. (IPPP3/443-1213/14-3/IG) uznał, że „W świetle powyżej przedstawionych okoliczności, czynności dokonywane pomiędzy Wnioskodawcą a jego klientem stanowiące odpłatną dostawę towarów, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT”.

Powyższe stanowi dodatkowy argument za prawidłowością stanowiska Wnioskodawcy, gdyż do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego powinny znaleźć zastosowanie tożsame warunki rozliczeń VAT, jak te opisane w wyżej wymienionej interpretacji wydanej na rzecz Kontrahenta. Tylko bowiem w takim przypadku rozstrzygnięcie organu wydającego interpretację może stanowić realizację zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych oraz zasadę równości opodatkowania.

Reasumując, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że podatek VAT zawarty w fakturach od Dostawcy za dostawy paliw i innych towarów i usług z jego oferty nabyte przez Spółkę przy użyciu obiektów legitymujących, w szczególności kart flotowych będzie stanowił dla Spółki VAT naliczony i na zasadach wynikających z przepisów ustawy o VAT będzie ona miała prawo odliczyć ten VAT w całości w przypadku samochodów, które nie są samochodami osobowymi, lub są samochodami osobowymi wykorzystywanymi wyłącznie w działalności gospodarczej lub co do których nie są spełnione warunki formalne pełnego odliczenia VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto stosownie do art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przy czym w myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Jednocześnie zgodnie z art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Natomiast w myśl art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W świetle art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Zgodnie z art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest firmą z siedzibą na terytorium A, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie projektowania, wdrażania i integracji w obiektach systemów teletechniki, automatyki oraz instalacji elektrycznych. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę z Dostawcą (spółką z siedzibą w B), która jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług w A, nie posiada natomiast siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Na podstawie umowy Dostawca umożliwia swoim klientom (m.in. Wnioskodawcy) bezgotówkowe nabywanie lub korzystanie z dostaw i usług związanych z użytkowaniem pojazdu samochodowego i oferowanych za pośrednictwem Dostawcy u powiązanych partnerów serwisowych i w ich punktach serwisowych.

Dostawca w związku z zawarciem umowy przyzna Wnioskodawcy określony limit, w ramach którego Wnioskodawca będzie mógł dokonywać zakupu paliwa, innych usług u partnerów serwisowych i pokryć opłaty drogowe. Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania zakupów tylko w ramach przyznanego limitu, który będzie jednocześnie dostosowany do stopnia wypłacalności Wnioskodawcy, tak aby zapewnić możliwość uregulowania wierzytelności Dostawcy, gdy te staną się wymagalne. Wnioskodawca będzie zobowiązany do weryfikacji dostępnego limitu, a Dostawcy przysługiwać będzie prawo do kontroli jego przestrzegania, a w określonych przypadkach np. korzystania z obiektów legitymujących (w tym kart flotowych) ponad przyznany limit czy podania nieprawdziwych informacji na temat sytuacji majątkowej, także zablokowania udostępnionych kart. Ponadto, Dostawca ma także prawo do jednostronnego powiększenia lub zmniejszenia przyznanego limitu w oparciu o zasadę słuszności. Dostawca ma możliwość definiowania odrębnie dla każdej karty flotowej rodzaju nabywanych towarów i usług (wybranego pakietu paliw oraz innych towarów i usług dostępnych dla Spółki) w ramach zindywidualizowanej karty.

Dostawy i usługi są realizowane na rzecz klienta (Wnioskodawcy) w imieniu i na rachunek Dostawcy. Należy także nadmienić, że poprzez fakt przyznania kart paliwowych, ani po stronie Dostawcy, ani po stronie jego partnerów serwisowych nie powstaje obowiązek do realizacji dostaw paliwa i świadczenia innych usług.

Spółka przy użyciu wydanych przez Dostawcę kart paliwowych będzie nabywała paliwa do zasilania używanych w jej działalności gospodarczej samochodów. Działalność Spółki, w której wykorzystywane są samochody jest opodatkowana VAT i nie korzysta ze zwolnienia. Wśród samochodów tych będą mogły być zarówno samochody ciężarowe, jak i osobowe. Część z samochodów osobowych może być wykorzystywana w sposób mieszany. W zależności od rodzaju środka transportu, zgodnie z zasadami wynikającymi z ustawy o VAT, Spółka odlicza VAT naliczony z faktur zakupowych związanych z tymi pojazdami w całości lub tylko w 50%, jeżeli samochód jest wykorzystywany do celów mieszanych.

Zgodnie z OWH Dostawcy, do wykonania celu umowy Dostawca udostępni Wnioskodawcy karty flotowe, aplikacje (...) lub inny sprzęt i urządzenia umożliwiające ewidencjonowanie wykorzystywanych dostaw i usług, które w OWH łącznie są nazywane obiektami legitymującymi. Aplikacja (...) umożliwia Klientowi korzystanie z kart flotowych w formie elektronicznej. Oprócz tego Dostawca udostępnia samodzielnie lub za pośrednictwem swoich partnerów serwisowych inne urządzenia należące do Dostawcy („urządzenia własne”) i partnerów serwisowych („urządzenia obce”), które służą do korzystania z usług oraz/lub ewidencjonowania, w szczególności w odniesieniu do opłat za korzystanie z dróg (opłata drogowa). Reasumując, przez obiekty legitymujące należy rozumieć karty flotowe, aplikację mobilną i ewentualnie urządzenia służące do rozliczania opłat za korzystanie z dróg.

Wnioskodawca nie będzie płacił gotówką/walutami/pieniędzmi za zakupy dokonywane przy użyciu obiektów legitymujących. Obiekty legitymujące stanowią środki płatnicze za pomocą których nabywane są towary/usługi. Jednocześnie, Dostawca wystawia na rzecz Wnioskodawcy faktury dwa razy w miesiącu z (…) dniowym terminem płatności dotyczące nabytych za pomocą obiektów legitymujących towarów/usług.

Co do zasady wystawcą obiektów legitymujących będzie spółka z siedzibą w B, tj. Dostawca. W odniesieniu do obiektów legitymujących służących rozliczaniu opłat drogowych wystawcą mogą być podmioty trzecie uprawnione do dystrybucji takich urządzeń.

Obiekty legitymujące przez cały okres użytkowania przez Wnioskodawcę pozostają własnością Dostawcy lub podmiotu trzeciego, który w momencie przekazywania obiektu legitymującego Wnioskodawcy był właścicielem obiektu legitymującego. Obiekty legitymujące należy niezwłocznie i bez wezwania zwrócić Dostawcy po upływie okresu obowiązywania, po zrezygnowaniu lub wyrejestrowaniu obiektów legitymujących, zakończeniu stosunków handlowych oraz wtedy, gdy obiekty legitymujące zostaną zablokowane. Urządzenia obce można zwrócić u partnera serwisowego. Jeżeli obiekty legitymujące stanowią karty flotowe, Wnioskodawca musi je zniszczyć i wyrejestrować pod wskazanym w OWH adresem strony internetowej Dostawcy. (…) należy odinstalować z mobilnych urządzeń końcowych. Wnioskodawca nie może zatrzymać obiektów legitymujących.

Wnioskodawca nie będzie obciążany za wydanie obiektów legitymujących i ich używanie. Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.

Dostawca ma wpływ na kształtowanie ceny sprzedaży produktów/usług kupowanych przy użyciu obiektów legitymujących poprzez możliwość udzielenia Wnioskodawcy rabatu czy przyznania indywidualnie uzgodnionej ceny. Dlatego cena, jaką Wnioskodawca uiszcza Dostawcy może różnić się od ceny, jaką Wnioskodawca musiałaby uiścić, gdyby Wnioskodawca nabywał produkty lub usługi bezpośrednio u partnera serwisowego bez wykorzystania obiektów legitymujących. Wynika to z faktu, że Dostawca indywidualnie negocjuje ceny z koncernami paliwowymi bądź podmiotami odpowiedzialnymi za pobór opłat drogowych, które są niższe niż standardowo oferowane, a następnie kształtuje cenę sprzedaży w relacji z Wnioskodawcą i innymi klientami na podstawie negocjacji z Wnioskodawcą i innymi klientami. Wnioskodawca nie ma jednak wpływu na cenę po jakiej Dostawca nabywa produkty/usługi. Dotyczy to każdego obiektu legitymującego.

Istota udostępnionych Wnioskodawcy obiektów legitymujących polega na tym, że dzięki nim Wnioskodawca będzie mógł dokonywać zakupu towarów/usług w dowolnym punkcie partnera serwisowego Dostawcy. Innymi słowy, jeżeli partnerem serwisowym Dostawcy jest sieć stacji paliw X, to Dostawca przy użyciu obiektów legitymujących będzie mógł dokonać zakupu paliwa na dowolnej stacji paliw X. Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.

Asortyment towarów/usług, które będą nabywane przez Wnioskodawcę przy użyciu obiektów legitymujących określa umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą. Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących.

Zgodnie z OWH, z tytułu usług i dostaw Dostawca będzie zasadniczo naliczać ceny obowiązujące na miejscu lub ceny standardowe. Ceny paliwa Dostawca będzie jednak naliczać na podstawie aktualnych przekazanych mu przez samych partnerów serwisowych cen cennikowych lub cen na dystrybutorze fakturowanych w momencie zakupu, gdy był stosowany obiekt legitymujący. Ceny te w pojedynczych przypadkach w niektórych krajach mogą różnić się od tych widniejących na dystrybutorze w punkcie serwisowym („ceny widniejące na maszcie na stacji paliw”). W takim przypadku skalkulowana przez Dostawcę cena dla Klienta różni się również od tej wskazanej na dokumencie obciążeniowym/dowodzie dostawy, gdy jest on sporządzany na miejscu przez punkt serwisowy. Za dostawy i/lub usługi, z których Wnioskodawca korzysta w kraju i za granicą, Dostawca naliczy dodatkowo odpowiednie opłaty serwisowe w formie procentowych dopłat lub stałych kwot i/lub specjalnych opłat za kartę, które wynikają z cennika opłat serwisowych (dalej „cennik opłat serwisowych”). Jednocześnie, ustalone indywidualnie z Wnioskodawcą warunki współpracy mogą określać rabaty lub/i indywidualne ceny, czy rezygnację z naliczania opłat serwisowych z tytułu dokonywania zakupów za pomocą obiektów legitymujących.

Zgodnie z OWH, reklamacje dotyczące jakości i/lub ilości dostaw i usług należy niezwłocznie zgłosić Dostawcy pisemnie w przypadku stwierdzenia widocznych wad, najpóźniej jednak w ciągu (…) godzin od przejęcia/odbioru dostaw i usług, w przypadku niewidocznych wad w ciągu (…) godzin od wykrycia wady. Dostawca dokona zgodnie z zasadą proporcjonalności odpowiedniego wyboru w zakresie rodzaju świadczenia uzupełniającego; postanowienie to obowiązuje również w przypadku prawa dotyczącego sprzedaży. Jeżeli świadczenie uzupełniające zakończy się niepowodzeniem, przy czym C należy umożliwić zasadniczo dwie próby dla wykonania świadczenia uzupełniającego, Klient może odstąpić od danej umowy jednostkowej lub zmniejszyć cenę kupna lub wynagrodzenie, w przypadku umowy o dzieło również samodzielnie usunąć wadę w zamian za zwrot poniesionych przez siebie wydatków. W przypadku wystąpienia wad, Dostawca nie ponosi odpowiedzialności za dostawy i usługi partnera serwisowego, jeżeli dotyczy to dostaw realizowanych przez podmiot trzeci. Reklamacje z tytułu wad nie uzasadniają prawa do zatrzymania i nie naruszają zobowiązania do spłaty rozliczenia, o ile w chwili wymagalności rozliczenia ewentualne wady nie były bezsporne lub stwierdzone wobec Dostawcy prawomocnie. Ponadto, zgodnie z OWH, jeżeli Wnioskodawca chce dochodzić tego, że naliczona mu dostawa i/lub usługa nie została zrealizowana lub nie została zrealizowana na rzecz podmiotu uprawnionego do korzystania i/lub dokument obciążający/dowód dostawy został sporządzony przy udziale innych osób niż Wnioskodawca lub podmioty pomagające mu w wykonaniu zobowiązania z naruszeniem postanowień dotyczących korzystania, musi fakt ten zgłosić Dostawcy niezwłocznie, najpóźniej w ciągu 2 miesięcy od daty faktury (podając wszystkie podlegające reklamacji dane, w szczególności kwotę, pozycję na fakturze i wszystkie powody reklamacji) pisemnie lub faksem i niezwłocznie przesłać wszystkie możliwe dowody. Dostawca rozpatrzy zobowiązanie do zapłaty na podstawie informacji przekazanych mu przez Klienta i właściwego partnera serwisowego, dochowując przy tym staranności rzetelnego partnera handlowego.

Zgodnie z OWH, Dostawca przyznaje Wnioskodawcy określony limit kredytowy i wyznacza określony termin zapłaty. Wnioskodawca może korzystać z obiektów legitymujących tylko w ramach udzielonego przez Dostawcę limitu kredytowego i odpowiednio do stopnia swojej wypłacalności, tak by zapewnić możliwość uregulowania wierzytelności Dostawcy w przypadku, gdy te staną się wymagalne.

Ponadto, zgodnie z OWH, Dostawca ma prawo do jednostronnego powiększenia lub zmniejszenia limitu kredytowego w oparciu o zasadę słuszności. Dostawca może dokonać zmniejszenia limitu kredytowego w terminie przynajmniej 5 dni, a z ważnego powodu ze skutkiem natychmiastowym. Wysokość zmniejszenia limitu kredytowego ustalana jest wtedy w oparciu o zasadę słuszności. Dostawca może zwiększyć limit kredytowy ze skutkiem natychmiastowym. Wnioskodawca może uzgodnić z Dostawcą również zwiększenie limitu kredytowego. Zwiększenie limitu kredytowego wymaga pisemnego potwierdzenia przez Dostawcę.

Zgodnie z OWH, jeżeli Wnioskodawca stwierdzi, że doszło do utraty lub kradzieży udostępnionego mu obiektu legitymującego, nieuprawnionego korzystania lub innego nieautoryzowanego użycia obiektu legitymującego lub kodu PIN lub gdy Wnioskodawca podejrzewa, że inna osoba weszła w nieuprawnione posiadanie obiektu legitymującego lub kodu PIN lub doszło do nieuprawnionego korzystania lub innego nieautoryzowanego użycia obiektu legitymującego lub kodu PIN, bezzwłocznie powiadomi o tym fakcie Dostawcę („zgłoszenie blokujące”). Ponadto, w myśl OWH, Dostawca może również bez podawania powodów w dowolnym momencie w odpowiednim terminie, przy uwzględnieniu uprawnionych interesów Wnioskodawcy, zakazać korzystania z obiektów legitymujących i zablokować je u partnerów serwisowych. Jeżeli zachodzi ważny powód, przez który Dostawca nie może akceptować dalszego korzystania z poszczególnych lub wszystkich obiektów legitymujących i/lub kontynuowania stosunków handlowych z Wnioskodawcą, Dostawca może również bez zachowania terminu i ze skutkiem natychmiastowym lub przy wyznaczeniu według słusznego uznania konkretnego krótkiego terminu zakazać korzystania z poszczególnych lub wszystkich obiektów legitymujących i zablokować obiekty legitymujące u partnerów serwisowych Dostawcy. Wnioskodawcy zakazuje się całkowicie, tj. również bez specjalnego zawiadomienia Dostawcy, dalszego używania obiektów legitymujących, jeżeli stwierdzi on, że nie jest możliwe terminowe opłacanie faktur Dostawcy lub doszło do zakończenia stosunków handlowych.

Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do zgłaszania reklamacji w przypadku kwestionowania jakości lub ilości zakupionego towaru lub nabytych usług, czy też ewentualnej negocjacji ceny (w tym także upustów, rabatów itp.).

W odniesieniu do skutków nienależytego wykonania umowy należy wskazać, m.in. na to, że:

w przypadku, gdy Wnioskodawca nie będzie regulował terminowo należności wobec Dostawcy to będzie obciążony umownymi odsetkami, a w przypadku gdy Wnioskodawca popadnie w zwłokę w przypadku płatności pierwszej faktury, wówczas utraci wszelkie rabaty i zniżki;
Dostawca będzie uprawniony do zablokowania obiektów legitymujących;
każda ze stron będzie uprawniona do wypowiedzenia umowy bez zachowania terminów wypowiedzenia jeżeli kontynuowanie współpracy nie będzie możliwe z przyczyn, za które odpowiedzialność ponosi druga strona.

Dostawca będzie wystawiać na rzecz Wnioskodawcy faktury, o których mowa w art. 106e ustawy.

Paliwo tankowane przy użyciu obiektów legitymujących będzie tankowane wyłącznie do baków samochodów Wnioskodawcy.

Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi przy użyciu obiektów legitymujących na terytorium A oraz Niemiec. Nie jest wykluczone, że także na terytorium innych państw europejskich.

Towary i usługi nabywane przy pomocy obiektów legitymujących mogą być wykorzystywane nie tylko do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W analizowanym przypadku wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach wystawionych przez Dostawcę za dostawy paliw i innych towarów i usług nabytych przez Spółkę przy użyciu obiektów legitymujących, w szczególności kart flotowych w przypadku samochodów, które nie są samochodami osobowymi, lub są samochodami osobowymi wykorzystywanymi wyłącznie w działalności gospodarczej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% w przypadku samochodów osobowych, niewykorzystywanych wyłącznie w działalności gospodarczej lub co do których nie są spełnione warunki formalne pełnego odliczenia podatku od towarów i usług.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności jest ustalenie, czy transakcje dokonywane pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą, dokonującym zakupów towarów i usług przy użyciu obiektów legitymujących, stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Powyższy przepis definiuje tzw. transakcje (dostawy) łańcuchowe. Warunkiem niezbędnym do ich zaistnienia jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Przepis ten bazuje zatem na fikcji prawnej, zgodnie z którą, dla potrzeb podatku VAT przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, pomimo że fizyczne wydanie towaru ma miejsce tylko jeden raz. W odniesieniu do powyższego, każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji, na którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel, musi posiadać praktyczną kontrolę nad tym towarem, możliwość korzystania z niego oraz ustalenia warunków takiego korzystania.

Z kolei art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powołany przepis obejmuje sytuacje, w której podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

W powyższym zakresie należy wskazać na orzeczenie TSUE z 6 lutego 2003 r. w sprawie C-185/01 (Auto Lease Holland BV), którego tezy mają istotne znaczenie dla analizy przedmiotowej sprawy. W ww. orzeczeniu Trybunał podkreślił, że pojęcie „dostawa towarów” należy interpretować jako przeniesienie prawa do dysponowania majątkiem rzeczowym jak właściciel, nawet jeśli nie występuje przeniesienie prawa własności tego majątku w sensie prawnym. Przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel nie musi wiązać się z cywilnoprawnym przeniesieniem własności, lecz polega na przeniesieniu władztwa ekonomicznego (rozporządzanie, dysponowanie, posiadanie) nad towarami. W punkcie 32 swojego uzasadnienia Trybunał stwierdził, że „z literalnego brzmienia przepisu wynika wprost, że „dostawa towarów” nie odnosi się do przeniesienia własności, przewidzianego wewnętrznymi przepisami państw członkowskich”. Jednocześnie podkreślił, że pojęcie to należy rozumieć w ten sposób, iż obejmuje swoim zakresem każde przeniesienie aktywów materialnych przez jedną stronę w ten sposób, że uprawnia to drugą stronę takiej transakcji do faktycznego rozporządzania tą rzeczą, na takich prawach jakby był właścicielem”.

Powyższe zaakceptowano również w wyroku TSUE z dnia 15 maja 2019 r. w sprawie C-235/18 Vega International Car Transport and Logistic – Trading GmbH dotyczącym zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji przeprowadzanych przy użyciu kart paliwowych. Trybunał stwierdził, że rozważania przedstawione w orzeczeniu C-185/01 w odniesieniu do art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy znajdują zastosowanie do okoliczności niniejszej sprawy w odniesieniu do wykładni pojęcia „dostawy towarów” w rozumieniu art. 14 ust. 1 dyrektywy 2006/112. Należy zatem zbadać, czy dostawcy paliw faktycznie przenieśli na Vega International lub Vega Poland uprawnienie do dysponowania paliwem jak właściciel.

Trybunał stwierdził, że „W szczególności należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie Vega International nie dysponuje paliwem, od zakupu którego domaga się zwrotu VAT, jak właściciel. Paliwo to jest bowiem nabywane przez Vega Poland bezpośrednio od dostawców i według jej wyłącznego uznania. Z tego względu Vega Poland decyduje w szczególności o sposobach nabycia paliwa, ponieważ może wybrać, na jakiej stacji usługowej spośród dostawców wskazanych przez Vega International może zatankować paliwo, korzystając z pełnej swobody wyboru jego ilości oraz jakości, jak również momentu zakupu i sposobu wykorzystania paliwa (zob. podobnie wyrok z dnia 16 kwietnia 2015 r., Wojskowa Agencja Mieszkaniowa w Warszawie, C-42/14, EU:C:2015:229, pkt 26). (…) W konsekwencji, w braku dostawy towaru, czyli paliwa, w sprawie w postępowaniu głównym, względem Vega International, spółka ta nie może domagać się zwrotu VAT zapłaconego od wystawionych na nią faktur, dotyczących zaopatrzenia w paliwo dokonanego przez Vega Poland na stacjach paliw”.

Z powyższego wynika, że spółka zajmująca się organizowaniem i zarządzaniem w zakresie zaopatrywania wszystkich swoich spółek w karty paliwowe (Vega International) świadczy usługę kredytową zwolnioną z VAT. W żadnym momencie bowiem nie dysponuje paliwem jak właściciel. Towar nabywa użytkownik karty (Vega Poland) bezpośrednio od koncernów paliwowych. To on wybiera, od którego dostawcy kupi paliwo, w jakiej ilości i kiedy. Dzięki karcie może jedynie zapłacić za nie w terminie do trzech miesięcy lub skompensować ze zobowiązaniami wobec austriackiej spółki matki. Vega International świadczy zatem usługę finansową na rzecz Vega Poland, finansując z góry zakup paliwa, a zatem działając w tym zakresie tak jak zwykła instytucja finansowa lub kredytowa – orzekł TSUE.

Mając na uwadze powołane orzecznictwo Trybunału, w celu określenia statusu podatkowego danej czynności każdorazowo należy dokonać analizy istotnych postanowień umowy zawartej pomiędzy stronami. W odniesieniu do możliwości zakwalifikowania opisanych transakcji z udziałem kart jako transakcji (dostaw) łańcuchowych, o których mowa w ww. art. 7 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług należy podkreślić, że warunkiem niezbędnym zaistnienia omawianego unormowania jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Wskazany przepis bazuje zatem na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą – dla potrzeb VAT – przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz. W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie – przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, a ponadto obciążony jest ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Jeżeli zatem z zawartych postanowień wynika, że drugi w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa na rzecz nabywcy będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez niego.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że schemat transakcji realizowanych za pośrednictwem Dostawcy przy wykorzystaniu obiektów legitymujących, odpowiada modelowi transakcji łańcuchowych opisanych powyżej. W pierwszej transakcji pomiędzy partnerami serwisowymi a Dostawcą, dochodzi do dostawy towaru i świadczenia usługi a następnie Dostawca odsprzedaje nabywane towary i usługi na rzecz Wnioskodawcy. Fizyczne wydanie towarów lub świadczenie usług ma natomiast miejsce pomiędzy partnerami serwisowymi (pierwszy podmiot w łańcuchu) a Wnioskodawcą (ostatni podmiot w łańcuchu). Zatem Dostawca występuje tu jako pośrednik, który uczestniczy w łańcuchu dostaw/usług, będąc zarówno nabywcą, jak i dostawcą towarów i usług.

Przedstawione w opisie sprawy informacje przemawiają za uznaniem, że Dostawca posiada prawo dysponowania towarami jak właściciel, jest aktywnym uczestnikiem w łańcuchu dostaw towarów i usług, dokonuje również odsprzedaży usług, które nabywane są przez Wnioskodawcę z wykorzystaniem obiektów legitymujących.

Schemat współpracy pomiędzy Dostawcą a Wnioskodawcą w zakresie realizacji transakcji z użyciem przekazanych Spółce przez Dostawcę obiektów legitymujących wskazuje, że:

Dostawca ma realny wpływ na katalog nabywanych za pomocą obiektów legitymujących towarów i usług. To Dostawca uzgadnia z klientami listę towarów i usług, które będą mogły zostać nabyte przy użyciu obiektów legitymujących a asortyment towarów/usług, które będą nabywane przez Wnioskodawcę przy użyciu obiektów legitymujących określa umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawca a Dostawcą;
paliwo jest bezpośrednio przez daną stację paliw (z którą Dostawca ma podpisaną umowę o dostawę paliw) wydawane Spółce za okazaniem karty flotowej lub aplikacji (…) (umożliwiającej Klientowi korzystanie z kart flotowych w formie elektronicznej) wydanej jej przez Dostawcę;
obiekty legitymujące pozostają cały czas własnością Dostawcy lub podmiotu trzeciego, który w momencie przekazywania Wnioskodawcy obiektu legitymującego był jego właścicielem. Spółce nie przysługuje prawo zatrzymania obiektów legitymujących, np. po upływie okresu ważności czy też zakończeniu umowy handlowej Spółka zobowiązana jest bezzwłocznie i bez wezwania je zwrócić do Dostawcy. W przypadku kart flotowych, Wnioskodawca musi je zniszczyć i wyrejestrować (pod wskazanym w OWH adresem strony internetowej Dostawcy) a w przypadku (…) – Spółka jest zobowiązana do odinstalowania aplikacji z mobilnych urządzeń końcowych;
Dostawca może nie dopuścić do transakcji przy użyciu obiektów legitymujących, w tym karty flotowej, np. poprzez jej zablokowanie.
Dostawca może zablokować obiekt legitymujący zarówno w przypadku jego utraty lub kradzieży, jak i w przypadku m.in.: przekroczenia przez Wnioskodawcę przyznanego limitu kredytowego; podejrzenia korzystania z obiektów legitymujących w sposób niezgodny z umową; nieterminowych płatności po stronie Spółki; zakończenia umowy handlowej. Przyczyną zablokowania obiektów legitymujących przez Dostawcę może być także wszczęcie postępowania upadłościowego wobec Wnioskodawcy, czy też przekazanie obiektów legitymujących podmiotom trzecim w sposób nieupoważniony;
Dostawca nie będzie obciążał Wnioskodawcy opłatą z tytułu wystawienia, użytkowania i wymianę obiektów legitymujących;
Dostawca ma realny wpływ na kształtowanie cen towarów i usług nabywanych przy pomocy obiektów legitymujących, poprzez politykę rabatową skierowaną do Wnioskodawcy. Wnioskodawca dokonuje zapłaty należności za towary w oparciu o ceny obowiązujące na stacjach (...), pomniejszone o rabat udzielony przez Dostawcę. Zatem cena, jaką klient Dostawcy (również Wnioskodawca) uiszcza za dostarczone paliwo i inne usługi objęte umową, jest inna niż cena, jaką musiałby on uiścić, gdyby nie był klientem Dostawcy.
Dostawca przy zawieraniu umowy z partnerami serwisowymi (w tym z koncernami paliwowymi bądź podmiotami odpowiedzialnym za pobór opłat drogowych) indywidualnie negocjuje ceny towarów i usług, a następnie odsprzedaje je Wnioskodawcy na warunkach uzgodnionych w umowie zawartej ze Spółką, Ceny, po jakich Spółka nabywa od Dostawcy towary i usługi (w tym paliwa) są ustalane przez Dostawcę, przy czym Spółka, aby móc korzystać z obiektów legitymujących musi zaakceptować ceny zaproponowane w umowie przez Dostawcę.
ceny za paliwo na fakturach wystawianych przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy są kalkulowane z uwzględnieniem opłat serwisowych w formie procentowych dopłat lub stałych kwot i/lub specjalnych opłat za kartę, wynikające z cennika z opłat serwisowych;
partner serwisowy wystawia na Dostawcę fakturę zbiorczą obejmującą wszystkie zarejestrowane w danym okresie transakcje dokonane przy użyciu karty, a Dostawca wystawia Wnioskodawcy fakturę dwa razy w miesiącu. Rozliczenie nabyć dokonanych przy pomocy wszystkich obiektów legitymujących nastąpi między Dostawcą a Wnioskodawcą dopiero po faktycznym nabyciu określonych towarów i usług. Rozliczenia nie bazują na szacunkach, lecz na rzeczywistych wartościach;
Dostawca nie ponosi odpowiedzialności za jakość towarów nabywanych za pomocą obiektów legitymujących, zobowiązany jest jednak do przyjmowania reklamacji w tym zakresie (reklamacje dotyczące jakości i/lub ilości towarów/usług należy bezzwłocznie zgłaszać Dostawcy na piśmie. Jeżeli wada wynikać będzie z winy Dostawcy, wówczas „Dostawca zapłaci odszkodowanie lub zwróci daremnie poczynione wydatki powstałe na skutek wady”);
Dostawca rozpatruje natomiast reklamacje dotyczące poprawności wystawienia faktur przez Dostawcę i wykazanych na nich kwot należnych z tytułu zrealizowanych dostaw/usług. Wnioskodawca ma obowiązek zgłosić reklamację Dostawcy niezwłocznie, nie później niż w terminie (…) miesięcy od daty wystawienia faktury;
Wnioskodawcy przysługuje odgórnie przydzielony przez Dostawcę (dostosowany do stopnia wypłacalności Wnioskodawcy) miesięczny limit transakcyjny (kredytowy) w określonej wysokości. Dostawcy przysługuje prawo dokonania zmian przydzielonego limitu w oparciu o zasadę słuszności.

Zatem należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie, w przypadku gdy Wnioskodawca będzie nabywał towary/usługi przy użyciu obiektów legitymujących, w tym kart flotowych, będzie dochodzić do sprzedaży towarów/usług przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy.

Informacje znajdujące się w opisie sprawy przemawiają za uznaniem, iż Dostawca posiada prawo do dysponowania towarami/usługami jak właściciel, a tym samym jest aktywnym uczestnikiem w łańcuchu dostaw tych towarów i świadczenia usług, jak również dokonuje odsprzedaży towarów i usług, nabytych przez Wnioskodawcę z wykorzystaniem obiektów legitymujących, w tym kart flotowych, a mianowicie:

ma wpływ na kształtowanie cen paliwa oraz innych towarów/usług nabywanych przez Wnioskodawcę z wykorzystaniem obiektów legitymujących (np. wysokość opłat drogowych). Dostawca przy zawieraniu umów z koncernami paliwowymi bądź podmiotami odpowiedzialnymi za pobór opłat drogowych negocjuje stawki a odsprzedając paliwo i inne towary/usługi swoim klientom sam ustala ceny sprzedaży, proponując swoim klientom własne stawki na warunkach uzgodnionych w umowie. Jak wskazano w opisie sprawy, „Wnioskodawca będzie uprawniony do zakupu paliwa i innych usług objętych umową po innych (korzystniejszych) cenach niż w przypadku, gdyby nie był klientem Dostawcy i kupował paliwo i usługi objęte umową we własnym zakresie”;
ma wpływ na katalog nabywanych za pomocą obiektów legitymujących towarów i usług. Asortyment świadczeń, który może zostać nabyty przy wykorzystaniu obiektów legitymujących jest ograniczony bowiem, jak wskazała Spółka w opisie sprawy „Asortyment towarów/usług, które będą nabywane przez Wnioskodawcę przy użyciu obiektów legitymujących określa umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą. Dotyczy to wszystkich obiektów legitymujących”;
przydziela Spółce miesięczny limit transakcyjny (kredytowy) w określonej wysokości (dostosowany do stopnia wypłacalności Wnioskodawcy) oraz ma możliwość dokonania zmian przydzielonego limitu, tj. „Dostawca ma prawo do jednostronnego powiększenia lub zmniejszenia limitu kredytowego w oparciu o zasadę słuszności (…)”;
jest uprawniony do zablokowania obiektu legitymującego zarówno w przypadku jego utraty lub kradzieży, jak i w przypadku m.in.: przekroczenia przez Wnioskodawcę przyznanego limitu kredytowego; podejrzenia korzystania z obiektów legitymujących w sposób niezgodny z umową; nieterminowych płatności po stronie Spółki; zakończenia umowy handlowej. Przyczyną zablokowania obiektów legitymujących przez Dostawcę może być także wszczęcie postępowania upadłościowego wobec Wnioskodawcy, czy też przekazanie obiektów legitymujących podmiotom trzecim w sposób nieupoważniony. Dostawca może nie dopuścić do transakcji przy użyciu karty, np. poprzez jej zablokowanie. Jak bowiem wskazano w opisie sprawy, „Dostawca może również bez podawania powodów w dowolnym momencie w odpowiednim terminie, przy uwzględnieniu uprawnionych interesów Wnioskodawcy, zakazać korzystania z obiektów legitymujących i zablokować je u partnerów serwisowych”;
nie będzie pobierać od Wnioskodawcy żadnych opłat z tytułu wydania, używania czy wymiany obiektów legitymujących;
ponosi odpowiedzialność – jak wskazano we wniosku – m.in. za ewentualne wady dostarczanych towarów i usług oraz z tytułu nieprawidłowo wystawionych faktur, jak również może zażądać ustanowienia zabezpieczenia wszystkich roszczeń wynikających z umowy.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe należy ponownie stwierdzić, że Dostawca nie ogranicza się wyłącznie do wydania Spółce obiektów legitymujących, za pośrednictwem których możliwy jest zakup towarów i usług, ale pełni rolę aktywnego pośrednika, mającego wpływ na warunki, w jakich dokonywane są transakcje. Tym samym, w ramach wskazanego w opisie sprawy schematu współpracy pomiędzy stronami z wykorzystaniem ww. obiektów legitymujących, będzie dochodziło do sprzedaży towarów/usług przez partnerów serwisowych na rzecz Dostawcy, a następnie odsprzedaży tych towarów/usług przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy (użytkownika obiektów legitymujących).

Z powyższej analizy wynika, że wskazany w opisie sprawy schemat transakcji realizowanych za pośrednictwem firmy Dostawcy przy wykorzystaniu obiektów legitymujących odpowiada modelowi transakcji łańcuchowych, w których Dostawca (w tym przypadku drugi w łańcuchu podmiot) występuje jako nabywca i dostawca biorący czynny udział w łańcuchu dostaw.

W konsekwencji należy uznać, że transakcje dokonywane pomiędzy Dostawcą a Spółką w zakresie zakupów towarów i usług, dokonywanych przy pomocy obiektów legitymujących, będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, które w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 8 ustawy opodatkowane będą według właściwych stawek podatku VAT dla danego przedmiotu sprzedaży.

Wnioskodawca wskazał, że towary i usługi nabywane przy użyciu obiektów legitymujących „mogą być wykorzystane nie tylko do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług”.

W tym miejscu należy podkreślić, że z powołanego powyżej art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zatem, przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W związku z powyższym, w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Dostawcę, dokumentujących nabycie towarów i usług przy wykorzystaniu obiektów legitymujących, z uwzględnieniem ograniczeń przewidzianych w art. 86a ustawy w zakresie odliczania podatku naliczonego od zakupu towarów i usług związanych z eksploatacją (użytkowaniem) samochodów.

Innymi słowy faktury wystawione przez Dostawcę na rzecz Wnioskodawcy, dokumentujące nabycie towarów i usług przy użyciu obiektów legitymujących wydanych przez Dostawcę, będą uprawniać Wnioskodawcę do stosownego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.

Podsumowując, w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi będą wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z uwzględnieniem ograniczeń, o których mowa w art. 86a ustawy – będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Dostawcy za nabyte przez Spółkę przy użyciu obiektów legitymujących, w szczególności kart flotowych, paliwa oraz inne towary i usługi z oferty Dostawcy:

w pełnej wysokości w przypadku samochodów, które nie są samochodami osobowymi, lub są samochodami osobowymi wykorzystywanymi wyłącznie w działalności gospodarczej Spółki, tj. w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy w zw. z art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy oraz
w wysokości 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych przez Wnioskodawcę w przypadku samochodów osobowych, niewykorzystywanych wyłącznie w działalności gospodarczej lub co do których nie są spełnione warunki formalne pełnego odliczenia, zgodnie treścią art. 86a ust. 1 w związku z art. 86a ust. 2 ustawy.

Przy czym podkreślić należy, że prawo do odliczenia w pełnej wysokości oraz w wysokości 50% podatku naliczonego będzie przysługiwało tylko wówczas, gdy Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabywane towary i usługi wyłącznie do czynności opodatkowanych oraz pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności analizy rodzaju oraz typu pojazdu/pojazdów samochodowych, w stosunku do których będą zawierane transakcje na podstawie obiektów legitymujących. Ponadto tut. Organ nie analizował kwestii zastosowania art. 90 i art. 86 ust. 2a-2h ustawy, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin