2020.11.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.170.2020.1.PJ
z 23 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 sierpnia 2020 r. (data wpływu: 14 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prowadzenia elektronicznej ewidencji ilościowej energii elektrycznej – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prowadzenia elektronicznej ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Spółka jest zarejestrowana dla celów podatku akcyzowego. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży pasz. Produkcja pasz odbywa się w 8 zakładach w następujących lokalizacjach: […].

Spółka zamierza rozpocząć prowadzenie koncesjonowanej działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, w związku z którą zobowiązana będzie do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej.

Spółka zamierza prowadzić ewidencję w formie elektronicznej z wykorzystaniem rozwiązania opartego o program Y. , z zaimplementowanymi funkcjonalnościami napisanymi w języku programowania VBA (Visual Basic for Applications) - dalej jako: „rozwiązanie”.

Rozwiązanie będzie oparte o odpowiednio skonfigurowane i połączone ze sobą pliki w formacie .xlsm [Format .xlsm umożliwia rozbudowanie standardowych arkuszy kalkulacyjnych w programie Y. o programowanie VBA oraz makropolecenia, tj. umożliwia implementację algorytmów]. Baza danych w formacie .xlsm zostanie zainstalowana w określonej lokalizacji sieciowej (dysku sieciowym) i będzie stanowiła bazę danych (dalej: „Baza danych”), w której ewidencjonowane będą wymagane przez ustawę akcyzową i akty wykonawcze do niej dane. Wszystkie makra oraz zakładki zostaną zabezpieczone hasłem, co uniemożliwi jakąkolwiek ingerencję w dane wprowadzone już w Bazę danych, w szczególności niemożliwe będzie ich trwale usunięcie. Hasło zostanie zdefiniowane przez zewnętrzny podmiot lub określone losowo - będzie to stanowiło dalsze zabezpieczenie wprowadzonych do ewidencji danych przed ich zniekształceniem lub utratą.

Uzupełnianie danych w Bazie danych następować będzie przez powiązany z nim plik w formacie .xlsm stanowiący bramkę komunikacyjną (dalej: „Interfejs użytkownika”). Spółka określi użytkowników ewidencji elektronicznej, których identyfikacja następować będzie poprzez ich login do systemu operacyjnego. Próba komunikacji z Bazą danych przez użytkownika niewskazanego uprzednio przez administratora zakończy się niepowodzeniem, co zabezpieczy ewidencję akcyzową przed dostępem (dodawaniem wpisów, podglądem istniejących wpisów) przez osoby nieupoważnione.

Prawidłowo określony użytkownik będzie mógł - poprzez Interfejs użytkownika - komunikować się z Bazą danych. Zakres czynności, które będzie mógł wykonywać użytkownik obejmie:

dodawanie wpisów do Bazy danych w zakresie wymaganym przez ustawę akcyzowy i akty wykonawcze do niej, w szczególności rozporządzenie ws. ewidencji;
korygowanie wpisów już dokonanych - niemożliwym będzie trwałe usunięcie wpisów w ewidencji, natomiast możliwa będzie korekta wpisów już istniejących, z tymi że zastosowane makra oraz programowanie VBA spowodują, iż będzie możliwy podgląd wpisów w brzmieniu przed ich korektą, wskazana będzie data dokonania korekty, jej przyczyna oraz osoba użytkownika, który jej dokonał;
wgląd w treść dokonywanych wpisów poprzez wygenerowanie raportu (podglądu ewidencji) według zdefiniowanych kryteriów (np. kodu CN, daty), wygenerowanie raportu w formacie .pdf oraz jego wydrukowanie.

Rozwiązanie będzie pozwalało na drukowanie wpisów i raportów z ewidencji we wskazanymi zakresie i za wskazane okresy (dni, miesiące, lata), w porządku chronologicznymi.

Dodatkowo, każde uruchomienie i zamknięcie Interfejsu użytkownika spowoduje stworzenie i zapisanie kopii zapasowej Bazy danych (ewidencji) w określonej lokalizacji sieciowej. Wszystkie makra oraz zakładki zostaną zabezpieczone hasłem, co uniemożliw jakąkolwiek ingerencję w dane zapisane już w kopii zapasowej Bazy danych, w szczególności niemożliwe będzie ich trwałe usunięcie. Hasło zostanie zdefiniowane przez zewnętrzny podmiot lub określone losowo - będzie to stanowiło dalsze zabezpieczenie wprowadzonych do ewidencji danych przed ich zniekształceniem lub utratą.

Tak przygotowane rozwiązanie oparte o arkusze Y. miałoby składać się na ewidencję akcyzową prowadzoną w formie elektronicznej. Zostanie ona uzupełniona o pisemną instrukcję obsługi rozwiązania, dodatkowo jej konfiguracja, stosowane

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy akcyzowej oraz rozporządzenia ws. ewidencji, można stwierdzić, że ewidencja w formie elektronicznej, którą na podstawie art. 138p ust. 1 ustawy akcyzowej zamierza prowadzić Spółka, spełniać będzie wymogi wskazane w § 9 ust. 1-3 rozporządzenia ws. ewidencji?

Spółka stoi na stanowisku, że w świetle przepisów ustawy akcyzowej oraz rozporządzenia ws. ewidencji, należy stwierdzić, że ewidencja w formie elektronicznej, którą na podstawie art. 138p ust. 1 ustawy akcyzowej zamierza prowadzić Spółka, spełniać będzie wymogi wskazane w § 9 ust. 1-3 rozporządzenia ws. ewidencji.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Jak stanowi art. 138p ust. 1 ustawy akcyzowej, ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art. 138a-138l i art. 138o, tj.:

ewidencja składów podatkowych;
ewidencja zarejestrowanych wysyłających;
ewidencja wyrobów nabywanych wewnątrzwspólnotowo;
księgi kontroli nad produkcją alkoholu etylowego, obrotem nim i jego zużyciem;
ewidencja dokumentów handlowych;
ewidencja wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie;
ewidencja suszu tytoniowego;
ewidencja energii elektrycznej;
ewidencja wyrobów węglowych;
ewidencja wyrobów gazowych;
ewidencje rodzaju, ilości i wartości wyrobów akcyzowych określonych w art. 118 ust. 1 pkt 1 3 i 6 u.p.a.;
ewidencja znaków akcyzy;
dokumentacja podmiotów z branży winiarskiej i browarniczej

-mogą być prowadzone w formie papierowej lub elektronicznej.

Na podstawie delegacji ustawowej z art. 138s ustawy akcyzowej, w rozporządzeniu ws. ewidencji określony został m.in. sposób prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e, art. 138f i art. 138h-138i, uwzględniający konieczność zapewnienia właściwej kontroli nad wyrobami akcyzowymi oraz wydanymi znakami akcyzy, a także właściwego poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych i funkcjonowania zwolnień od akcyzy.

Zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ewidencji, do prowadzenia dokumentacji w formie elektronicznej może być wykorzystywany więcej niż jeden program komputerowy.

Jak Spółka wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, rozwiązanie miałoby się opierać o współpracujące ze sobą pliki .xlsm (obsługiwane przez program Y.), Spółka wykorzystywałby więc de facto jeden program komputerowy, lecz uzupełniony o odpowiednio skonfigurowane pliki.

W myśl § 9 ust. 2 rozporządzenia ws. ewidencji, dokumentacja w formie elektronicznej prowadzona jest zgodnie z pisemną instrukcją obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia tej dokumentacji.

Ewidencja, którą zamierza prowadzić Wnioskodawca prowadzona będzie zgodnie z pisemną instrukcją obsługi programu komputerowego - pakietu Y. oraz pisemną wewnętrzną instrukcją obsługi Bazy danych oraz Interfejsu Użytkownika.

§ 9 ust. 2 rozporządzenia ws. ewidencji wskazuje, że dokumentacja w formie elektronicznej prowadzona jest w taki sposób, aby:

umożliwiała wgląd w treść dokonywanych wpisów oraz zapewniała ochronę przechowywanych danych przed zniekształceniem lub utratą;
umożliwiała dokonywanie korekty danych wyłącznie przy opatrzeniu jej adnotacją osoby dokonującej tej korekty oraz daty jej dokonania;
pozwalała na drukowanie wpisów i raportów, o których mowa w § 7 rozporządzenia, w porządku chronologicznym;
uniemożliwiała usuwanie wpisów.

Rozwiązanie, którego wdrożenie rozważa Spółka, spełnia zadość wszystkim wymogom określonym w przywołanym przepisie. W szczególności Interfejs użytkownika pozwala zdefiniowanym użytkownikom uzyskać wgląd w dokonane wpisy, jednocześnie zapewniając ochronę wpisów przed utratą lub zniekształceniem - ani użytkownik, ani administrator nie jest w stanie trwale usunąć wpisów znajdujących się w Bazie danych. Wszystkie makra oraz zakładki zostaną zabezpieczone hasłem, co uniemożliwi jakąkolwiek ingerencję w dane wprowadzone już w Bazę danych, w szczególności niemożliwe będzie ich trwałe usunięcie. Hasło zostanie zdefiniowane przez zewnętrzny podmiot lub określone losowo - będzie to stanowiło dalsze zabezpieczenie wprowadzonych do ewidencji danych przed ich zniekształceniem lub utratą. Nadto, korekta wpisów już dokonanych możliwa będzie jedynie po wskazaniu przyczyny korekty, a data zmiany oraz użytkownik jej dokonujący będzie automatycznie uzupełniany przez Interfejs użytkownika. Ponadto, będzie możliwy podgląd wpisów w brzmieniu przed ich korektą. Spółka określi użytkowników ewidencji elektronicznej, których identyfikacja następować będzie poprzez ich login do systemu operacyjnego. Próba komunikacji z Bazą danych przez użytkownika niewskazanego uprzednio przez administratora zakończy się niepowodzeniem, co zabezpieczy ewidencję akcyzową przed dostępem (dodawaniem wpisów, podglądem istniejących wpisów) przez osoby nieupoważnione.

Interfejs użytkownika umożliwi wyświetlenie wpisów w porządku chronologicznymi, jak również według innych, zdefiniowanych kryteriów, a następnie ich wydrukowanie.

Ponadto, zgodnie z § 9 ust. 3 rozporządzenia w sprawie ewidencji, kopię dokumentacji w formie elektronicznej podmiot przechowuje na informatycznymi nośniku danych w sposób zapewniający ochronę przechowywanych danych przed zniekształceniem lub utratą, lub w formie wydruku sporządzonego za okresy jednodniowa.

W przedstawionymi we wniosku schemacie prowadzenia dokumentacji, Wnioskodawca przechowuje ewidencję w formie Bazy danych na dysku sieciowymi. Dodatkowo, na bieżąco tworzone są jej kopie zapasowe. Każde uruchomienie i zamknięcie Interfejsu użytkownika spowoduje stworzenie i zapisanie kopii zapasowej Bazy danych (ewidencji) w określonej lokalizacji sieciowej. Wszystkie makra oraz zakładki zostaną zabezpieczone hasłem, co uniemożliwi jakąkolwiek ingerencję w dane zapisane już w kopii zapasowej Bazy danych, w szczególności niemożliwe będzie ich trwale usunięcie. Hasło zostanie zdefiniowane przez zewnętrzny podmiot lub określone losowo - będzie to stanowiło dalsze zabezpieczenie wprowadzonych do ewidencji danych przed ich zniekształceniem lub utratą. Należy zatem uznać, iż spełniony jest warunek, o którymi mowa w przytoczonym przepisie.

Spółka wskazuje, że mając na uwadze powyżej przedstawione argumenty, w świetle przepisów ustawy akcyzowej oraz rozporządzenia ws. ewidencji, należy stwierdzić, że ewidencja w formie elektronicznej, którą na podstawie art. 138p ust. 1 ustawy akcyzowej zamierza prowadzić Spółka, spełniać będzie wymogi wskazane w § 9 ust. 1-3 rozporządzenia ws. ewidencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 722 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 138h ustawy:

Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:
1. podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
2. podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
3. podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;
4. podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.
Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.
Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych.
Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:
1. energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;
2. energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3. energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
4. energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6. energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7. strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.
W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe

Przepis art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy nakłada na podatnika zużywającego energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Ewidencja ta powinna zawierać dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości m.in. energii elektrycznej wyprodukowanej oraz energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne.

Stosownie do art. 138p ustawy:

Ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art. 138a-138l i art. 138o, prowadzi się w formie papierowej lub elektronicznej.
Ewidencje, o których mowa w art. 138a-138c i art. 138e-138l, mogą zostać zastąpione dokumentacją prowadzoną na podstawie przepisów prawa podatkowego innych niż przepisy o akcyzie, albo na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że dokumentacja ta zawiera wszystkie dane wymagane dla danej ewidencji.

Ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art. 138a-138o, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone - art. 138q ustawy.

Zgodnie z art. 138s ustawy Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencjach, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138g i art. 138l, oraz protokołach, o których mowa w art. 138m ust. 1,
sposób prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138l,
wzory ewidencji, o której mowa w art. 138l, oraz wzory protokołów, o których mowa w art. 138m ust. 1 pkt 2-4,
rodzaje ksiąg kontroli, o których mowa w art. 138d ust. 1, szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w tych księgach, oraz wzory tych ksiąg, a także sposób ich prowadzenia,
rodzaje dokumentacji, o której mowa w art. 138o, szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w tej dokumentacji, oraz jej wzory, a także sposób jej prowadzenia

–uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej kontroli nad wyrobami akcyzowymi oraz wydanymi znakami akcyzy, a także właściwego poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych i funkcjonowania zwolnień od akcyzy.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2019 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz.U. z 2019 r. poz. 2534), rozporządzenie określa:

szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencjach, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138g i art. 138l ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej "ustawą", oraz protokołach, o których mowa w art. 138m ust. 1 ustawy;
sposób prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138l ustawy;
wzory ewidencji, o której mowa w art. 138l ustawy, oraz protokołów, o których mowa w art. 138m ust. 1 pkt 2-4 ustawy;
rodzaje ksiąg kontroli, o których mowa w art. 138d ust. 1 ustawy, szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w tych księgach, oraz ich wzory, a także sposób ich prowadzenia;
rodzaje dokumentacji, o której mowa w art. 138o ustawy, szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w tej dokumentacji, oraz jej wzory, a także sposób jej prowadzenia.

Ewidencje, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e-138l ustawy, księgi kontroli, o których mowa w art. 138d ust. 1 ustawy, oraz dokumentacja, o której mowa w art. 138o ustawy, zwane w niniejszym rozdziale „dokumentacją”, prowadzone są w sposób ciągły i umożliwiający identyfikację poszczególnych rodzajów wyrobów akcyzowych oraz podlegających wpisaniu czynności lub stanów faktycznych związanych z wyrobami akcyzowymi, znakami akcyzy lub dokumentami handlowymi towarzyszącymi przemieszczaniu wyrobów akcyzowych - § 2 ust. 1 rozporządzenia.

Wpisów do dokumentacji dokonuje się niezwłocznie po zakończeniu czynności lub zaistnieniu stanu faktycznego, podlegających wpisaniu, nie później jednak niż następnego dnia roboczego - § 2 ust. 2 rozporządzenia.

Natomiast zgodnie z § 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia w przypadku zużycia energii elektrycznej, użycia wyrobów gazowych albo wyrobów węglowych, wpisów do ewidencji prowadzonej odpowiednio przez podatnika zużywającego energię elektryczną, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, pośredniczący podmiot gazowy albo pośredniczący podmiot węglowy, dokonuje się nie rzadziej niż raz w miesiącu.

Podmiot prowadzący ewidencję w formie elektronicznej przekazuje na żądanie właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego raport z ewidencji we wskazanym zakresie i za wskazane miesiące, w terminie 14 dni od dnia doręczenia żądania - § 7 rozporządzenia.

Zgodnie z § 9 rozporządzenia:

Do prowadzenia dokumentacji w formie elektronicznej może być wykorzystywany więcej niż jeden program komputerowy.
Dokumentacja w formie elektronicznej prowadzona jest zgodnie z pisemną instrukcją obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia tej dokumentacji i w taki sposób, aby:
1. umożliwiała wgląd w treść dokonywanych wpisów oraz zapewniała ochronę przechowywanych danych przed zniekształceniem lub utratą;
2. umożliwiała dokonywanie korekty danych wyłącznie przy opatrzeniu jej adnotacją osoby dokonującej tej korekty oraz daty jej dokonania;
3. pozwalała na drukowanie wpisów i raportów, o których mowa w § 7, w porządku chronologicznym;
4. uniemożliwiała usuwanie wpisów.
Podmiot prowadzący dokumentację w formie elektronicznej przechowuje kopię dokumentacji zapisaną na informatycznym nośniku danych, w sposób zapewniający ochronę przechowywanych danych przed zniekształceniem lub utratą, lub w formie wydruku sporządzonego za okresy jednodniowe.

Z przedstawionych wyżej przepisów wynika, że ustawodawca wymaga od określonych podmiotów prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Ewidencja powinna być prowadzona w sposób ciągły i umożliwiający identyfikację poszczególnych rodzajów wyrobów akcyzowych oraz podlegających wpisaniu czynności lub stanów faktycznych związanych z wyrobami akcyzowymi, znakami akcyzy lub dokumentami handlowymi towarzyszącymi przemieszczaniu wyrobów akcyzowych. Wpisów do ewidencji dokonuje się niezwłocznie po zakończeniu czynności lub zaistnieniu stanu faktycznego, podlegających wpisaniu, nie później jednak niż następnego dnia roboczego. W przypadku zużycia energii elektrycznej, wpisów do ewidencji prowadzonej przez podatnika zużywającego energię elektryczną, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, dokonuje się nie rzadziej niż raz w miesiącu.

W przypadku wyboru prowadzenia ewidencji przez podmiot obowiązany do jej prowadzenia, w wersji elektronicznej, ewidencja ta winna być prowadzona zgodnie z pisemną instrukcją obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia tej dokumentacji i w taki sposób, aby:

umożliwiała wgląd w treść dokonywanych wpisów oraz zapewniała ochronę przechowywanych danych przed zniekształceniem lub utratą;
umożliwiała dokonywanie korekty danych wyłącznie przy opatrzeniu jej adnotacją osoby dokonującej tej korekty oraz daty jej dokonania;
pozwalała na drukowanie wpisów i raportów z ewidencji w porządku chronologicznym;
uniemożliwiała usuwanie wpisów.

Nadto, na żądanie właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego podmiot obowiązany do prowadzenia ewidencji jest zobligowany do przekazania raportu z ewidencji we wskazanym zakresie i za wskazane miesiące, w terminie 14 dni od dnia doręczenia żądania.

Jednocześnie podmiot prowadzący ewidencję w wersji elektronicznej ma obowiązek przechowywać kopię dokumentacji zapisaną na informatycznym nośniku danych, w sposób zapewniający ochronę przechowywanych danych przed zniekształceniem lub utratą, lub w formie wydruku sporządzonego za okresy jednodniowe.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza rozpocząć prowadzenie koncesjonowanej działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, w związku z którą zobowiązana będzie do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej, o której mowa w art. art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej.

Spółka zamierza prowadzić ewidencję w formie elektronicznej z wykorzystaniem rozwiązania opartego o program Y., z zaimplementowanymi funkcjonalnościami napisanymi w języku programowania VBA (Visual Basic for Applications).

Wszystkie makra oraz zakładki zostaną zabezpieczone hasłem, co uniemożliwi jakąkolwiek ingerencję w dane wprowadzone już w Bazę danych, w szczególności niemożliwe będzie ich trwale usunięcie. Hasło zostanie zdefiniowane przez zewnętrzny podmiot lub określone losowo - będzie to stanowiło dalsze zabezpieczenie wprowadzonych do ewidencji danych przed ich zniekształceniem lub utratą.

Prawidłowo określony użytkownik będzie mógł - poprzez Interfejs użytkownika - komunikować się z Bazą danych. Zakres czynności, które będzie mógł wykonywać użytkownik obejmie:

dodawanie wpisów do Bazy danych w zakresie wymaganym przez ustawę akcyzowy i akty wykonawcze do niej, w szczególności rozporządzenie ws. ewidencji;
korygowanie wpisów już dokonanych - niemożliwym będzie trwałe usunięcie wpisów w ewidencji, natomiast możliwa będzie korekta wpisów już istniejących, z tymi że zastosowane makra oraz programowanie VBA spowodują, iż będzie możliwy podgląd wpisów w brzmieniu przed ich korektą, wskazana będzie data dokonania korekty, jej przyczyna oraz osoba użytkownika, który jej dokonał;
wgląd w treść dokonywanych wpisów poprzez wygenerowanie raportu (podglądu ewidencji) według zdefiniowanych kryteriów (np. kodu CN, daty), wygenerowanie raportu w formacie .pdf oraz jego wydrukowanie.

Rozwiązanie będzie pozwalało na drukowanie wpisów i raportów z ewidencji we wskazanymi zakresie i za wskazane okresy (dni, miesiące, lata), w porządku chronologicznymi.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że prowadzona przez Wnioskodawcę baza danych (ewidencja) będzie zawierała wymagane przez ustawę i akty wykonawcze do niej dane oraz będzie zapewniała w szczególności wgląd w treść dokonywanych wpisów, zapewniała ochronę przechowywanych danych przed zniekształceniem lub utratą, umożliwiała dokonywanie korekty danych wyłącznie przy opatrzeniu jej adnotacją osoby dokonującej tej korekty oraz daty jej dokonania, pozwalała na drukowanie wpisów i raportów z ewidencji w porządku chronologicznym oraz uniemożliwiała usuwanie wpisów, stwierdzić należy że w ocenie Organu prowadzona w powyższy sposób ewidencja będzie spełniać wymogi wskazane w § 9 ust. 1-3 rozporządzenia w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy.

Stanowisko Wnioskodawcy względem przedstawionego we wniosku pytania uznać tym samym należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zapytania Zainteresowanego i została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w […], za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin