Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.392.2020.1.MF
z 26 listopada 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 października 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP 2 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

• wartość Nowego Odcinka Linii, zbudowanego przez Inwestora w celu usunięcia kolizji i przekazanego Spółce, stanowić będzie dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie i w konsekwencji przychód dla Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT,
• w związku z usunięciem kolizji wartość początkowa Linii wzrośnie lub Spółka będzie miała obowiązek rozpoznania nowego środka trwałego i wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2020 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

• wartość Nowego Odcinka Linii, zbudowanego przez Inwestora w celu usunięcia kolizji i przekazanego Spółce, stanowić będzie dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie i w konsekwencji przychód dla Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT,
• w związku z usunięciem kolizji wartość początkowa Linii wzrośnie lub Spółka będzie miała obowiązek rozpoznania nowego środka trwałego i wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych.
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka jest operatorem systemu przesyłowego (…), zdefiniowanym w art. 3 pkt 24 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 833 z późn. zm.), jako przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem energii elektrycznej, odpowiedzialne za ruch sieciowy w systemie przesyłowym (…), bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tego systemu, eksploatację, konserwację, remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci przesyłowej, w tym połączeń z innymi systemami (…). Zadania te realizowane są m.in. przy pomocy znajdujących się w majątku Spółki napowietrznych linii (…) (dalej jako: „Linie”).

Napowietrzne linie (…) Spółka rozpoznaje jako środki trwałe dla celów rozliczeń z tytułu CIT i ujmuje je w ewidencji środków trwałych. Linie te stanowią budowle w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1992 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1170 ze zm., dalej jako: „u.p.o.l.”)

W toku działalności Spółki dochodzi do sytuacji, w których inwestycja planowana przez podmiot trzeci koliduje z aktualnym przebiegiem Linii (kolizja). Obowiązek usunięcia takiej kolizji i przywrócenia funkcjonalności Linii może przy tym wynikać m.in. z mocy ustawy.

W sytuacji, w której obowiązek usunięcia kolizji wynika z mocy ustawy, w toku działalności Spółki dotyczy to kolizji z inwestycjami w zakresie dróg publicznych. Tego rodzaju kolizji dotyczy m.in. porozumienie zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a (…) (dalej jako: „Inwestor”) w dniu (…).

Porozumienie zawarte zostało w związku z treścią art. 32 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2068 z póżn. zm. dalej jako: „ustawa o drogach”), który w ust. 1 stanowi, że: „w przypadku gdy budowa lub przebudowa drogi w miejscu jej przecięcia się z inną drogą transportu lądowego - z wyjątkiem skrzyżowania z linią kolejową w poziomie szyn, o którym mowa w art. 28 ust. 1 - wodnego, korytarzem powietrznym w strefie lotniska lub urządzeniem typu liniowego (w szczególności linią energetyczną lub telekomunikacyjną, rurociągiem, taśmociągiem) powoduje naruszenie tych obiektów lub urządzeń albo konieczność zmian dotychczasowego ich stanu, przywrócenie poprzedniego stanu lub dokonanie zmiany należy do zarządcy drogi, z zastrzeżeniem ust. 2-4”.

W ramach powyższego obowiązku, zarządca drogi ma obowiązek pokryć w całości koszty przyłączy do urządzeń liniowych w granicach pasa drogowego (ust. 2) oraz koszty przełożenia urządzeń liniowych w pasie drogowym, wynikające z naruszenia lub konieczności zmian stanu dotychczasowego urządzenia liniowego, w wysokości odpowiadającej wartości tych urządzeń i przy zachowaniu dotychczasowych właściwości użytkowych i parametrów technicznych (ust 3). W obu tych przypadkach, jeżeli w wyniku uzgodnień zarządcy drogi z zainteresowaną stroną zostaną wprowadzone ulepszenia urządzeń, koszty tych ulepszeń pokrywa odpowiednio ich właściciel lub użytkownik (ust. 4).

Po usunięciu kolizji przez zarządcę drogi, zarządca zwraca Spółce urządzenia nieodpłatnie (ust. 5). Regulacje te zostały przeniesione do wzoru umowy pomiędzy Inwestorem a Wnioskodawcą, stanowiącego załącznik do porozumienia z dnia (…).

Powyższe przepisy nakładają zatem niejako na Spółkę prawny obowiązek wyrażenia zgody na usunięcie kolizji, w tym na udostępnienie składników majątku zarządcy drogi oraz znoszenia ingerencji w ten majątek.

Wspomniany wzorzec umowy, będący załącznikiem do porozumienia z dnia (…) zawiera m.in. następujące postanowienia:

1. W celu usunięcia kolizji Spółka udostępnia Inwestorowi odcinek Linii.
   
2. Usunięcie kolizji zostaje wykonane zgodnie z projektem wykonawczym uzgodnionym przez Spółkę oraz zgodnie z harmonogramem usunięcia kolizji, zaakceptowanym przez Wnioskodawcę.
   
3. Inwestor oświadcza, że uzyskał wszelkie niezbędne opinie i zezwolenia w zakresie wymaganym przez obowiązujące przepisy prawa na przeprowadzenie prac związanych z usunięciem kolizji.
   
4. Inwestor na swój koszt m.in.:
   
   1. uzyska wpisy ograniczeń do ksiąg wieczystych prowadzonych dla danych nieruchomości wynikających z decyzji ostatecznej zezwalającej na realizację inwestycji drogowej, ustanawiającą ograniczenia w sposobie korzystania z nieruchomości na rzecz właściciela Linii w zakresie umożliwiającym co najmniej prowadzenie prac konserwacyjnych (tj. prac eksploatacyjnych, remontowych) oraz usuwania awarii dotyczących udostępnionego odcinka Linii, lub
      
   2. w przypadku realizacji inwestycji na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę pozyska decyzję ostateczną ograniczającą sposób korzystania z nieruchomości na rzecz właściciela Linii w zakresie umożliwiającym co najmniej prowadzenie prac konserwacyjnych (tj. prac eksploatacyjnych, remontowych) oraz usuwania awarii dotyczących udostępnionego odcinka Linii oraz uzyska wpisy ww. ograniczeń do ksiąg wieczystych prowadzonych dla danych nieruchomości, lub
      
   3. w przypadku gdy ustanowienie ograniczeń na podstawie lit. a i b nie będzie możliwe lub będzie nadmiernie utrudnione, notarialnie ustanowi ograniczenia w sposobie korzystania z nieruchomości na rzecz właściciela Linii w zakresie umożliwiającym co najmniej prowadzenie prac konserwacyjnych (tj. prac eksploatacyjnych, remontowych) oraz usuwania awarii dotyczących udostępnionego odcinka Linii oraz uzyska wpisy ww. ograniczeń do ksiąg wieczystych prowadzonych dla danych nieruchomości.
5. Dla potrzeb usunięcia kolizji Spółka zapewni niezbędne z punktu widzenia technologii prac wyłączenia Linii.
   
6. Inwestor jest zobowiązany umożliwić Spółce lub osobom przez nią upoważnionym m.in. dostęp do wszystkich miejsc usuwania kolizji, sprawowanie kontroli zgodności realizacji usuwania kolizji z dokumentacją techniczną, sprawdzanie jakości wykonywanych robót i wbudowanych wyrobów budowlanych.
   
7. Inwestor zwróci po usunięciu kolizji odcinek Linii w stanie umożliwiającym uruchomienie i eksploatację Linii.
   
8. Koszty związane z usunięciem kolizji, o których mowa w umowie, ponosi Inwestor, zgodnie z art. 32 ustawy o drogach, z wyłączeniem kosztów nadzoru właścicielskiego i koordynacji prac w zakresie usunięcia kolizji. Inwestor nie zgłasza i nie będzie zgłaszać w przyszłości z tego tytułu do Spółki żadnych roszczeń.
   
   

Ponadto Wnioskodawca pragnie wskazać, że:

a. Inicjatorem i jedynym beneficjentem korzyści wynikających z przebudowy Linii, mającej na celu usunięcie kolizji z planowaną inwestycją, jest Inwestor.

b. Przebudowa odcinka Linii w celu usunięcia kolizji realizowana jest wyłącznie w celu odtworzenia stanu pierwotnego Linii w sensie funkcjonalnym i użytkowym zgodnie z wymaganiami technicznymi określonymi na podstawie:

• norm z zakresu (…) linii napowietrznych;
• obowiązujących aktów prawnych dotyczących (…) linii napowietrznych;
• standardów i wymagań obowiązujących w Spółce.

c. Spółka, za zdarzenia w postaci usunięcia kolizji, nie osiąga żadnych wymiernych korzyści, co więcej każda przebudowa generuje po stronie Spółki dodatkowe koszty, tj.:

• zmniejszenie bezpieczeństwa (…) podczas realizacji przebudowy infrastruktury przesyłowej;
  
• straty związane ze wstrzymaniem przesyłu na czas wyłączeń Linii, niezbędnych do realizacji przebudowy udostępnionego odcinka Linii;
  
• utrudnienia w identyfikacji źródła awarii i znacznie wydłużony czas jej usuwania w przypadku skablowania odcinka Linii;
  
• koszty eksploatacji, w tym w szczególności:
  
  • koszty wycinek (przy zmianie długości Linii i/lub poprowadzenia odcinka linii kablowej w terenie leśnym),
  • koszty obchodów Linii (przy zmianie długości Linii),
  • koszty pomiarów uziemień (dla dodatkowych słupów, w tym kablowych),
  • koszty przygotowania i wykonania pomiarów i badań w ramach bieżącej eksploatacji (przegląd 5-letni) oraz po usunięciu awarii - linia kablowa wymaga dużo większego zakresu pomiarów i badań niż napowietrzna linia (…) oraz zastosowania kosztownych układów pomiarowych,
  • koszty zabezpieczeń antykorozyjnych (dla większych słupów, w tym skomplikowanych w budowie słupów kablowych) oraz
• koszty uzyskania większej liczby pozwoleń i/lub wypłaty odszkodowań właścicielom nieruchomości za wejście i wykonanie prac na Linii (przy zwiększeniu długości Linii).

d. W ujęciu ilościowym, Linie po przebudowie (dalej jako: „Nowy Odcinek Linii”) w stosunku do Linii przed przebudową (dalej jako: „Zlikwidowany Odcinek Linii”), przy zachowaniu dotychczasowych właściwości użytkowych i parametrów technicznych, mogą mieć:

• tę samą długość i ilość słupów (liczba nowobudowanych jest równa liczbie demontowanych, słupy posiadają inne parametry funkcjonalne),
• tę sama długość i zwiększoną ilość słupów (liczba nowobudowanych jest większa od liczby demontowanych),
• zwiększoną długość przy zachowaniu tej samej ilości słupów (od kilku metrów do kilku kilometrów),
• zwiększoną długość i ilość słupów,
• zmienione rozwiązanie technologiczne poprzez zastąpienie odcinka napowietrznej linii (…) linią kablową (zmiana długości trasy oraz liczby i funkcjonalności słupów).

e. W wyniku prac związanych z usunięciem kolizji nie dochodzi zatem do zwiększenia wartości użytkowej Linii jako całości, mierzonej poprzez zastępowanie dotychczasowych elementów Linii elementami:

• nowymi, spełniającymi te same funkcje, o wyższych walorach użytkowych (w praktyce Spółka instaluje elementy nowe, lecz o tożsamych cechach/walorach użytkowych jak dotychczasowe),
• prowadzącymi do zmniejszenia strat w przesyle,
• pozwalającymi na wydłużenie okresu remontowego,
• pozwalającymi na wydłużenie okresu użytkowania.

f. Usuwanie kolizji może przyjmować postać przebudowy/rozbudowy lub skablowania Linii.

• W razie rozbudowy Linia rozbudowywana - przy zachowaniu dotychczasowych właściwości użytkowych i parametrów technicznych - ma zwiększoną długość i ilość słupów.
• W przypadku skablowania dochodzi do zastąpienia odcinka napowietrznej linii (…) odcinkiem linii kablowej, który zostaje usytuowany pod ziemią. Należy jednak podkreślić, iż przebudowa napowietrznej linii (…) na odcinek linii kablowej nie jest standardowym sposobem usuwania kolizji i wynika z planowanego sposobu zmiany zagospodarowania nieruchomości, na których jest usytuowana napowietrzna linia (…) należąca do Wnioskodawcy. Wariant taki może być dopuszczony tylko w uzasadnionych sytuacjach w przypadku braku możliwości technicznych wykonania przebudowy w układzie napowietrznym lub kiedy budowa napowietrznej linii (…) jest niemożliwa ze względów ochrony środowiska. Wiąże się to z przedstawieniem przez Inwestora analiz technicznych i obiektywnych powodów, dla których wariant napowietrzny przebudowy nie jest możliwy do wykonania, np. brak możliwości realizacji alternatywnej napowietrznej linii (…) ze względu na silnie zurbanizowany teren i brak uniknięcia kolizji z gęstą zabudową mieszkalną lub budynkami użyteczności publicznej. Ponadto koszt budowy linii kablowych najwyższych napięć (szczególnie linii „podziemnej” na napięciu 400 kV) jest wielokrotnie droższy niż napowietrznych linii (…) (nawet 10-krotnie).

W takich sytuacjach gdy usunięcie kolizji następuje poprzez skablowanie Linii, Linie po przebudowie poprzez zastąpienie fragmentu napowietrznej linii (…) fragmentem linii kablowej (która zostanie usytuowana pod ziemią) w stosunku do Linii przed przebudową, przy zachowaniu dotychczasowych właściwości funkcjonalnych, mogą mieć zwiększoną, zmniejszoną lub tę samą długość oraz mniejszą, większą lub tę samą liczbę słupów, z uwzględnieniem, że przy zastąpieniu odcinka napowietrznej linii (…) linią kablową niezbędne jest wybudowanie 2 słupów kablowych.

g. Zastosowane materiały i technologia nie przyczynią się do obniżenia kosztów prac eksploatacyjnych lub remontowych Linii. Zastosowanie nowszych materiałów wynika tylko z postępu technologicznego (skutkującego wycofaniem z produkcji określonych asortymentów materiałowych) i nie zwiększa funkcjonalności sieci.

h. Na podstawie zawartej umowy Spółka udostępnia Inwestorowi odcinek Linii w celu usunięcia kolizji (po spełnieniu przez Inwestora wszystkich warunków określonych w umowie, w tym po uzyskaniu wszystkich wymaganych zezwoleń), który to odcinek Linii po przełożeniu (przebudowie) zwracany jest na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego wraz z niezbędną dokumentacją wymaganą do eksploatacji Linii. Przełożenie Linii realizowane jest w oparciu o dokumentację dotyczącą przebudowy Linii, uzgodnioną przez Wnioskodawcę.

i. W toku prac mających na celu usunięcie kolizji zostaje zdemontowany Zlikwidowany Odcinek Linii, który jest zastępowany Nowym Odcinkiem Linii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wartość Nowego Odcinka Linii, zbudowanego przez Inwestora w celu usunięcia kolizji i przekazanego Spółce, stanowić będzie dla Wnioskodawcy nieodpłatne świadczenie i w konsekwencji przychód dla Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT?
2. Jeśli odpowiedź na pierwsze pytanie będzie pozytywna (tj. brak przychodu podatkowego dla Wnioskodawcy), to czy w związku z usunięciem kolizji wartość początkowa Linii wzrośnie lub Spółka będzie miała obowiązek rozpoznania nowego środka trwałego i wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych?
3. Jeżeli odpowiedź na pierwsze pytanie będzie negatywna, tj. Spółka uzyska przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, to czy będzie ona mogła zaliczyć niezamortyzowaną wartość Zlikwidowanego Odcinka Linii do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 w zw. z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT?
4. Jeśli odpowiedź na pierwsze pytanie będzie negatywna (tj. powstanie przychód podatkowy dla Wnioskodawcy), to czy wartość początkowa Linii wzrośnie o wartość nieodpłatnego świadczenia i czy Spółka będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tak ustalonej wartości początkowej?
5. Jeśli odpowiedź na pierwsze pytanie będzie negatywna (tj. powstanie przychód podatkowy dla Wnioskodawcy), to czy Spółka powinna dokonać korekty wartości początkowej Linii poprzez pomniejszenie jej o wartość Zlikwidowanego Odcinka Linii, który podlega odłączeniu w toku prac mających na celu usunięcie kolizji, stosownie do treści art. 16g ust. 16 ustawy o CIT?
6. Jeżeli odpowiedź na pytanie piąte będzie pozytywna, tj. wartość początkowa Linii powinna zostać skorygowana stosownie do treści art. 16g ust. 16 ustawy o CIT, to czy w sytuacji, gdy Spółka nie może ustalić wartości nabycia lub wytworzenia Zlikwidowanego Odcinka Linii z uwagi na brak takich danych, Spółka może ustalić tę wartość stosując odpowiedni klucz alokacji - proporcjonalnie do długości Zlikwidowanego Odcinka Linii w długości całej Linii oraz odniesienie tej proporcji do historycznej wartości początkowej całej Linii, a jeżeli niemożliwe będzie zastosowanie zaproponowanego klucza alokacji - to czy wartość Zlikwidowanego Odcinka Linii może zostać oszacowana przez wewnętrznych ekspertów Spółki posiadających odpowiednie kwalifikacje?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

1. Wartość Nowego Odcinka Linii, zbudowanego przez Inwestora w celu usunięcia kolizji i przekazanego Spółce nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy nieodpłatnego świadczenia i w konsekwencji nie będzie przychodem dla Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, dalej: „ustawa o CIT”).
2. Jeśli odpowiedź na pierwsze pytanie będzie pozytywna (tj. brak przychodu podatkowego dla Wnioskodawcy), to w związku z usunięciem kolizji wartość początkowa Linii nie wzrośnie oraz Spółka nie będzie miała obowiązku rozpoznania nowego środka trwałego i wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, do przychodów zalicza się m.in. „wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie”.

Pojęcie nieodpłatnego świadczenia na gruncie przepisów ustawy o CIT nie zostało zdefiniowane. Jego rozumienie zostało jednak ugruntowane w praktyce orzeczniczej, w tym w dwóch uchwałach Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W pierwszej z nich, tj. w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 wskazano, że pojęcie nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT ma szerszy zakres niż jego odpowiednik w prawie cywilnym. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego pojęcie to obejmuje „wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

Analogiczne stanowisko przyjęto w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt II FPS 1/06, w której wskazano ponadto, że o ile w prawie cywilnym nie ma świadczenia bez świadczącego, o tyle na gruncie ustawy o CIT nie jest istotne kto świadczył, ani czy w ogóle działanie innego podmiotu było źródłem przysporzenia majątkowego.

Nieodpłatne świadczenie ma zatem charakter jednostronny, tj. nie jest związane z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym, czy ekwiwalentem z drugiej strony. Zawsze wiąże się jednak z otrzymaniem przez jedną ze stron korzyści (przysporzenia) kosztem drugiej.

Kwestię nieodpłatnego świadczenia analizował również Trybunał Konstytucyjny. W wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 określił on cechy nieodpłatnego świadczenia w podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże tezy te można odnieść także do podatku dochodowego od osób prawnych. W przywołanym orzeczeniu Trybunał Konstytucyjny wskazał, że przychodem są świadczenia, które:

1. zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie);
2. zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść;
3. korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
   
   

W świetle przywołanych powyżej przepisów prawnych oraz orzeczeń sądowych należy stwierdzić, że wartość odcinka Linii po usunięciu kolizji zbudowanego przez Inwestora nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy nieodpłatnego świadczenia.

Usunięcie kolizji nie skutkuje przysporzeniem majątku Spółki. Prace Inwestora mają bowiem na celu jedynie odtworzenie Linii - w zakresie funkcjonalnym i użytkowym. Prace nie powodują wzrostu wartości użytkowej sieci ani nie przysparzają funkcjonalności Linii. Ponadto w ich wyniku nie zostają stworzone możliwości przyłączenia usługobiorców, nie są obniżone koszty eksploatacji ani nie wzrasta przepustowość Linii. Ewentualne zastosowanie nowszych materiałów do przebudowy Linii wynika jedynie z postępu technologicznego (skutkującego wycofaniem z produkcji określonych asortymentów materiałowych).

Stanowisko to potwierdził w interpretacji indywidualnej Znak: 0115-KDIT2-3.4010.240.2017.2.KP z dnia 28 listopada 2017 r. Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej, który stwierdził, że „odtworzenia odcinka sieci w innym miejscu, nawet jeśli byłby on dłuższy, bądź wykonany przez w innej technologii lub z innych materiałów niż fragment pierwotny, a nie pozyskał żadnej nowej funkcjonalności, nowego przeznaczenia, czy możliwości szerszego niż przed przebudową wykorzystania, nie należy traktować w kategorii przysporzenia”. Skoro więc nie dochodzi do przysporzenia, nie można mówić o powstaniu przychodu dla Spółki.

Analogiczne stanowisko przyjęto w następujących interpretacjach indywidualnych oraz w orzeczeniu sądu administracyjnego:

• interpretacja indywidualna Znak: IPPB5/423-1119/12-2/KS z dnia 18 grudnia 2012 r.,
• interpretacja indywidualna Znak: ILPB3/423-220/11/12-S/EK z dnia 2 lipca 2012 r.,
• interpretacja indywidualna Znak: IPPB5/423-600/09-2/AJ z dnia 15 grudnia 2009 r.,
• interpretacja indywidualna Znak: IPPB5/423-560/10-5/IŚ z dnia 1 grudnia 2010 r.,
• wyrok WSA w Poznaniu sygn. akt I SA/Po 862/11 z dnia 1 lutego 2012 r.
  
  

W przedmiotowej sprawie nie zachodzi również przesłanka wskazana w cytowanym wyroku Trybunału Konstytucyjnego, zgodnie z którą nieodpłatnym świadczeniem jest czynność spełniona w interesie otrzymującego (a nie przekazującego) i skutkuje dla niego zwiększeniem aktywów lub uniknięciem wydatków, które musiałby ponieść.

Otóż inicjatorem przebudowy Linii jest Inwestor. To właśnie jego celem (i ustawowym obowiązkiem) jest usunięcie kolizji - dzięki czemu może on przeprowadzić inwestycję drogową - a nie Wnioskodawcy. Zachowanie Spółki sprowadza się jedynie do „godzenia się” na wykonywane prace. Gdyby nie potrzeba ze strony Inwestora, Wnioskodawca nie byłby zainteresowany przebudową Linii, która przed rozpoczęciem prac mających na celu usunięcie kolizji jest w pełni funkcjonalna i zdatna do użytku.

Ponadto wspomnieć należy o tym, że mimo iż zgodnie z Porozumieniem Spółka nie ponosi żadnych kosztów związanych bezpośrednio z usunięciem kolizji (oprócz kosztów nadzoru właścicielskiego i koordynacji prac w zakresie usunięcia kolizji), to jednak może dojść do sytuacji, w których rozbudowa Linii będzie skutkować wzrostem wydatków na eksploatację, spowodowanym wydłużeniem ich długości lub/i budową większych słupów (m.in. koszty pomiarów uziemień, badań termowizyjnych, zabezpieczeń antykorozyjnych, koszty oblotów, koszty obchodów). Ponadto w związku z przebudową Linii Spółka poniesie również straty na przesyle. Biorąc pod uwagę powyższe trudno dopatrywać się korzyści Wnioskodawcy w przeprowadzeniu przedmiotowej rozbudowy sieci.

Należy również szczególnie podkreślić, iż Spółka wystąpiła uprzednio z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej w analogicznym do opisywanego stanie faktycznym, w wyniku czego uzyskała ona potwierdzenie, iż usunięcie opisanej w nim jednostkowo kolizji (…) nie powoduje po jej stronie powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 listopada 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.413.2019.1.JS.)

W opisanym w powyższym wniosku stanie faktycznym, usuwana kolizja odnosiła się do prywatnej inwestycji polegającej na chęci rozbudowy kopalni węgla brunatnego. Obowiązek jej usunięcia nie wynikał zatem z ustawy. Skoro zatem, w przypadkach gdy usunięcie kolizji na wniosek prywatnego Inwestora nie skutkuje po stronie Spółki powstaniem przychodu, to tym bardziej przychód taki nie powstanie w sytuacji gdy Spółka udostępnia swoją Linię celem realizacji ustawowego obowiązku usunięcia kolizji (…).

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wartość odcinka Linii po usunięciu kolizji, zbudowanego przez Inwestora, nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy nieodpłatnego świadczenia i w konsekwencji nie będzie przychodem dla Spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego

Gdyby odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku numerem 1 była pozytywna i nie powstałby przychód podatkowy dla Spółki w związku z usunięciem kolizji przez Inwestora, to w ocenie Wnioskodawcy zaszłyby skutki opisane poniżej.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o CIT środkami trwałymi, które podlegają amortyzacji, są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o CIT „jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji”.

Z ulepszeniem mamy więc do czynienia w sytuacjach, w których następuje:

1. przebudowa - zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środka trwałego na inny;
2. rozbudowa - powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.;
3. adaptacja - przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych;
4. rekonstrukcja - odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych;
5. modernizacja - unowocześnienie środka trwałego, tj. wyposażenie obiektu bądź jego elementów składowych w takie urządzenia lub cechy, których wcześniej nie miał, a które są wytworem nowszej myśli technicznej).
   
   

Jednocześnie konieczne jest spełnienie dwóch dodatkowych warunków: (i) suma poniesionych wydatków musi przekraczać 10.000 zł oraz (ii) wydatki te muszą powodować wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

W ocenie Wnioskodawcy, usunięcie kolizji nie stanowi ulepszenia z następujących względów:

• usunięcie kolizji przez Inwestora nie powoduje wzrostu wartości użytkowej linii (…);
• nie wzrasta funkcjonalność linii (…) ani jej przepustowość;
• koszty eksploatacji mogą wzrosnąć w przypadku zbudowania większych słupów, wydłużenia linii i/lub skablowania odcinka linii (…);
• Spółka ponosi straty na przesyle, wynikające z przebudowy Linii.
  
  

Główna przesłanka do zwiększenia wartości początkowej środka trwałego, wymieniona w art. 16g ust. 13 ustawy o CIT nie została więc w rozpatrywanej sprawie spełniona. Prace wykonane przez Inwestora mają na celu jedynie przywrócenie Linii do stanu poprzedniego, tak aby była ona kompletna i zdatna do użytku, a nie jej ulepszenie.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca nie będzie także zobowiązany do rozpoznania nowego środka trwałego, gdyż Nowy Odcinek Linii nie spełnia kryterium kompletności (a jest to jeden z obligatoryjnych warunków uznania składnika majątku za środek trwały), wymienionego w definicji środka trwałego w art. 16a ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z usunięciem kolizji wartość początkowa Linii nie wzrośnie, a Spółka nie będzie miała obowiązku rozpoznania nowego środka trwałego i wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie objętym pytaniem Nr 1 i Nr 2 jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 i Nr 2.

Jednocześnie, tut. Organ wskazuje, że w związku z uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i Nr 2, bezprzedmiotowe stało się rozstrzyganie w kwestii dotyczących pytań oznaczonych we wniosku Nr 3, Nr 4, Nr 5 i Nr 6.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.