Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.755.2020.1.MP
z 10 grudnia 2020 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2020 r. (data wpływu 8 września 2020 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 2 grudnia 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia wydatków na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej w ramach ulgi termomodernizacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia wydatków na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej w ramach ulgi termomodernizacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 25 listopada 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.755.2020.1.MP, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 25 listopada 2020 r., zaś w dniu 2 grudnia 2020 r. złożono uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w lipcu 2020 r. poprosił o kredyt w banku, był to kredyt konsolidacyjny z gotówką. Za gotówkę kredytu Wnioskodawca zakupił w pewnej firmie fotowoltaikę razem z montażem i uruchomieniem. Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej w 2021 r. W związku z tym rozważa, czy może liczyć na zwrot kosztów instalacji fotowoltaicznej podczas rozliczeń corocznych, jako jednokrotną ulgę, czy wysokość poniesionych kosztów będzie rozłożona na trzy kolejne lata.

W uzupełnieniu wniosku dodano:

W lipcu 2020 r. Wnioskodawca sfinalizował zakup oraz montaż fotowoltaiki na gruncie, obok budynku mieszkalnego, którego jest współwłaścicielem tak, jak i gruntu przyległego do budynku. Tak wynika z zaświadczenia o podatku od spadków i darowizn o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych tytułem dziedziczenia. Panele typu …, o mocy … kW, służą do wytwarzania energii elektrycznej dla budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem. Budynek ten to budowla wolnostojąca, która jest budynkiem jednorodzinnym. Wszystkie lokale wchodzące w jego skład stanowią lokale mieszkalne. Energia wytwarzana przez panele fotowoltaiczne wykorzystywana jest na bieżąco, na potrzeby prywatne, a jej nadmiar odprowadzany jest do sieci energetycznej …. Środki na zakup i montaż paneli fotowoltaicznych pochodzą z gotówki kredytu konsolidacyjnego, który Wnioskodawca zaciągnął w banku (…) na spłatę dwóch kredytów. Pieniądze te nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od kosztów uzyskania zryczałtowanego podatku dochodowego, ani też Wnioskodawca nie korzysta z innych ulg związanych z zakupem i montażem paneli fotowoltaicznych. Przedsięwzięcie zostało całkowicie zakończone. Instalacja została wdrożona do sieci … w dniu 20 października 2020 r. Kwota, która umożliwiła zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej wynosi 41 118 zł 86 gr. Wnioskodawca płaci podatek dochodowy od osób fizycznych wynoszący 17%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w związku z rozumieniem tekstu zawartego w zaświadczeniu o podatku od spadku i darowizn o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych tytułem dziedziczenia oraz art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2246; Dz. U. z 2018 r., poz. 2489), Wnioskodawca może ubiegać się w miejscowym urzędzie skarbowym o ulgę termomodernizacyjną na zakup i montaż fotowoltaiki, którą sfinalizował ze środków kredytu konsolidacyjnego, w 2021 r. bez konieczności spłaty rat kredytu w ciągu 3 następnych lat?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakupu dokonał za gotówkę kredytu konsolidacyjnego, którym spłacił dwa kredyty, a fotowoltaikę za pozostałą gotówkę tegoż kredytu.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, powołując się na zaświadczenie o podatku od spadku i darowizn o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych tytułem dziedziczenia oraz na art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2246; Dz. U. z 2018 r. , poz. 2489), uważa On, iż składając wniosek w miejscowym urzędzie skarbowym o przyznanie ulgi termomodernizacyjnej za 2020 r., będzie Mu przysługiwała taka ulga bez konieczności zakańczania spłaty rat kredytu konsolidacyjnego w ciągu 3 lat, tj. do września 2023 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19 % stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjne oznacza przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
   
   

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),
7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
11. pompa ciepła wraz z osprzętem,
12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.
    
    

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
2. wykonanie analizy termograficznej budynku,
3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
10. montaż pompy ciepła,
11. montaż kolektora słonecznego,
12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
13. montaż instalacji fotowoltaicznej,
14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.
    
    

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
   
   

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin
(art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Podsumowując, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego, ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego tego budynku mieszkalnego, które to przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostanie zakończone w okresie trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekraczać 53 000 zł – w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. W sytuacji współwłasności budynku mieszkalnego, każdy ze współwłaścicieli ma prawo odliczyć całość poniesionych przez siebie wydatków. Współwłaściciele nie stosują proporcji odpowiadającej udziałowi we współwłasności budynku. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok, w którym poniesiono wydatki. Zatem, z punktu widzenia zastosowania ulgi termomodernizacyjnej istotna jest data poniesienia wydatku. Za datę poniesienia wydatku uważa się dzień sprzedaży (datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi) określony na fakturze VAT, ponieważ na podstawie faktury ustala się wysokość poniesionych wydatków na termomodernizację budynku. W przypadku, gdy na fakturze VAT brak jest informacji o dniu sprzedaży przyjmuje się, że dzień ten przypada na dzień, w którym wystawiono fakturę. Ponadto, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia z tego podatku.

W rozpatrywanej sprawie należy zauważyć, że Wnioskodawca mimo wezwania nie wskazał we wniosku i jego uzupełnieniu, czy posiada wystawioną na swoje nazwisko fakturę VAT, dokumentującą poniesienie wydatku na przedsięwzięcie termomodernizacyjne (instalację fotowoltaiczną).

Należy więc wskazać, że zgodnie z art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Zatem, to każdy ze współwłaścicieli budynku mieszkalnego, jako odrębny podatnik jest uprawniony do skorzystania z ulgi określonej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak więc, jeszcze raz należy podkreślić, że z ulgi termomodernizacyjnej może skorzystać podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, który poniósł wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne oraz posiada dokument (fakturę) potwierdzający ich poniesienie. Jednocześnie wydatki nie mogą zostać zwrócone podatnikowi ze środków publicznych, np. Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub Wojewódzkich Funduszy Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

W analizowanej sprawie należy również zaznaczyć, że jeżeli poniesione wydatki na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (np. instalacji fotowoltaicznej) zostały sfinansowane kredytem bankowym, to w ramach ulgi termomodernizacyjnej – można odliczyć poniesione wydatki na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego – które zostały zapłacone, tj. bez względu na wysokość spłaconego kredytu, z którego zostały sfinansowane. Źródło finansowania tych wydatków (kredyt, pożyczka) nie ma znaczenia dla możliwości skorzystania z ulgi, jeżeli to podatnik ostatecznie ponosi wydatek (czy to bezpośrednio ze swoich dochodów, czy też zaciągając kredyt, który następnie spłaca). Zatem, jeżeli wydatki są sfinansowane kredytem (lub pożyczką), których spłata obciąża podatnika, wówczas są traktowane jako sfinansowane przez podatnika i podlegają odliczeniu. Istotne jest więc zastrzeżenie, że unormowania dotyczące ulgi termomodernizacyjnej nie uwzględniają spłaty rat kredytu, którym został sfinansowany wydatek na przedsięwzięcie termomodernizacyjne.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w 2020 r. poniósł wydatki związane z zakupem, montażem i uruchomieniem instalacji fotowoltaicznej. Montaż instalacji fotowoltaicznej został wykonany na gruncie, obok budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem tak, jak i gruntu przyległego do budynku. Panele typu…, o mocy … kW, służą do wytwarzania energii elektrycznej dla budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawca jest współwłaścicielem. Budynek ten jest budynkiem jednorodzinnym, wszystkie lokale wchodzące w jego skład stanowią lokale mieszkalne. Ww. przedsięwzięcie zostało całkowicie zakończone. Instalacja została wdrożona do sieci …, w dniu 20 października 2020 r. Kwota, która umożliwiła zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej wynosi 41 118 zł 86 gr. W celu sfinansowania instalacji fotowoltaicznej Wnioskodawca w lipcu 2020 r. zaciągnął w banku kredyt. Wnioskodawca płaci podatek dochodowy od osób fizycznych według skali podatkowej. Wymienione wydatki nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów ani odliczone od kosztów uzyskania zryczałtowanego podatku dochodowego, ani też Wnioskodawca nie korzysta z innych ulg związanych z zakupem i montażem paneli fotowoltaicznych. Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej w 2021 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie mógł odliczyć w zeznaniu rocznym, w ramach ulgi termomodernizacyjnej określonej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki poniesione w 2020 r. na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, jakim jest zakup, montaż i podłączenie instalacji fotowoltaicznej w sytuacji, gdy jest współwłaścicielem budynku mieszkalnego (w którym wykorzystuje się prąd wytwarzany z ww. instalacji fotowoltaicznej) oraz jeżeli Wnioskodawca posiada fakturę VAT, dokumentującą poniesienie przez Niego wydatków na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku

– nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Należy dodatkowo wskazać, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. współwłaścicieli budynku mieszkalnego).

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.