Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.641.2020.2.MS
z 7 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 października 2020 r. (data wpływu 30 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z 3 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawczyni z tytułu planowanej sprzedaży działek będzie podatnikiem VAT o którym mowa w art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawczyni z tytułu planowanej sprzedaży działek będzie podatnikiem VAT o którym mowa w art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 3 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z 24 listopada 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.641.2020.1.MS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej i niebędącą podatnikiem VAT.

W 2005 r. Wnioskodawczym nabyła nieruchomość gruntową w postaci działki rolnej nr … o powierzchni 0,6479 hektara objętej księgą wieczystą nr … prowadzoną przez Sąd Rejonowy w …. W 2012 r. nabyła dwie nieruchomości gruntowe tj. nieruchomość objętą księga wieczystą nr … prowadzoną przez Sąd Rejonowy w … składającą się z trzech działek rolnych o nr …, … i … o łącznej powierzchni 0,6308 hektara oraz nieruchomość gruntową objętą księgą wieczystą nr … prowadzoną przez Sąd Rejonowy w … składającą się z dwóch działek o numerach … i … o łącznej powierzchni 0,6310 hektara.

Wszystkie wskazane powyżej nieruchomości gruntowe położone są w miejscowości … (Gmina …, powiat …, województwo …). Zgodnie z wiedzą Wnioskodawczyni dla terenów na których położone są wskazane powyżej nieruchomości gruntowe Rada Gminy … nie uchwaliła miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Nieruchomości gruntowe o których mowa powyżej zostały przez Wnioskodawczynię nabyte wraz z małżonkiem do majątku wspólnego w drodze zakupu od najbliższej rodziny (siostry małżonka) która znajdowała się wtedy w trudnej sytuacji finansowej po śmierci swojego męża i dlatego Wnioskodawczyni zdecydowała się nabyć od niej przedmiotowe nieruchomości bez określonego celu co do ich przyszłego wykorzystania. Transakcje nabycia nieruchomości nie były opodatkowane podatkiem VAT. Od chwili nabycia, ze względu na to, że rzeczone działki są gruntem rolnym, były uprawiane przez siostrę męża Wnioskodawczyni, prowadzącą gospodarstwo rolne (nieodpłatnie).

Małżonek Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą (sklep mięsny) opodatkowaną na zasadach ogólnych oraz jest czynnym podatnikiem VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, jednak wskazane powyżej nieruchomości gruntowe zostały nabyte do majątku prywatnego, niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą małżonka i nigdy nie były wykorzystywane w tej działalności.

Żadna z nabytych przez Wnioskodawcę działek nie była nigdy przedmiotem odpłatnego najmu ani dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jedynie uprawiane były one przez siostrę Wnioskodawcy na zasadzie nieodpłatnego użyczenia.

Oprócz wskazanych we wniosku nieruchomości, Wnioskodawczyni posiada wspólnie z małżonkiem grunty rolne o powierzchni 0,54 ha nabyte około 2015 r, i grunty rolne 0,36 ha nabyte około 2008 r. oraz 6 działek po około 700 m2 (nabyte w 2016 r., są to łąki), wszystkie nabyte drogą kupna bez określonego celu. Nieruchomości te mogą być w przyszłości przeznaczone do sprzedaży a obecnie są wykorzystywane jako grunty rolne lub łąki.

W przyszłości Wnioskodawczyni zamierza wraz z małżonkiem dokonać odpłatnego zbycia (sprzedaży) wszystkich wskazanych powyżej nieruchomości gruntowych, będących przedmiotem wniosku. Ze względu na uwarunkowania zawarte w Ustawie o kształtowaniu ustroju rolnego, przed planowanym zbyciem wskazanych powyżej działek rolnych, Wnioskodawczyni dokona ich podziału geodezyjnego na mniejsze działki. W konsekwencji przedmiotem odpłatnego zbycia będzie kilkanaście mniejszych działek wydzielonych ze wskazanych powyżej nieruchomości gruntowych. Wnioskodawczyni zamierza dokonać odpłatnego zbycia wydzielonych działek na rzecz podmiotu gospodarczego (dewelopera) który jako potencjalny nabywca do Wnioskodawczyni i jej małżonka zgłosił się z własnej inicjatywy. Odpłatne zbycie będzie obejmowało kilka transakcji sprzedaży.

Wnioskodawczyni aby dokonać podziału nieruchomości gruntowych będących przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację, ze względu na to iż gmina nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów na których znajdują się działki, przed złożeniem wniosku o podział musi wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W tym celu Wnioskodawczyni planuje udzielić potencjalnemu nabywcy pełnomocnictwa do złożenia w jej imieniu wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Oprócz wskazanego wcześniej podziału geodezyjnego, Wnioskodawczyni nie będzie dokonywała innych czynności związanych z przedmiotowymi nieruchomościami gruntowymi tzn. nie będzie występowała o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla zbywanego gruntu, nie będzie dokonywała uzbrojenia terenu, nie będzie podejmowała działań marketingowych w celu sprzedaży działek.

Sprzedaż przedmiotowych działek nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej małżonka Wnioskodawczyni.

W piśmie z 3 grudnia 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że zamierza dokonać podziału i odpłatnego zbycia (sprzedaży) łącznie sześciu działek będących przedmiotem wniosku o interpretację:

• działka rolna nr … objęta KW nr …,
• działki rolne nr …, … i … objęte KW nr …,
• działki rolne nr … i … objęte KW ….
  
  

Przedmiotem podziału geodezyjnego i planowanej sprzedaży ma być sześć wskazanych powyżej działek. Wymienione powyżej sześć działek stanowi fizycznie jeden obszar ponieważ poszczególne działki graniczą ze sobą. Każdy obszar gruntu objęty jedną księgą wieczystą stanowi teren w przybliżeniu o kształcie długiego i wąskiego prostokąta (krótszy bok ma około 14 m a dłuższy około 440 m), poszczególne tereny objęte księgami wieczystymi graniczą ze sobą dłuższym bokiem, przy czym jedna księga wieczysta obejmuje jedną działkę, druga księga wieczysta obejmuje trzy działki a trzecia księga wieczysta obejmuje dwie działki. Ze względu na kształt i położenie działek objętych poszczególnymi księgami wieczystymi Wnioskodawczyni planuje dokonanie podziału wszystkich działek wskazanych powyżej traktując ich łączny obszar jako całość i ich późniejszą sprzedaż (po podziale). Wnioskodawczyni w chwili składania wniosku o interpretację nie jest w stanie szczegółowo wskazać sposobu podziału, łączna powierzchnia wszystkich działek to 1,9 ha (19.000 m2), Wnioskodawczyni wstępnie zakłada, że po podziale powstanie kilkanaście (lub kilkadziesiąt) działek o powierzchni kilkuset metrów kwadratowych.

Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła i nie prowadzi działalności rolniczej, Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła działalności rolniczej.

Wnioskodawczyni nie jest i nie była rolnikiem ryczałtowym.

Wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej prowadzonej na posiadanych działkach.

Przedmiotowe działki nigdy nie były przez Wnioskodawcę dzierżawione lub wynajmowane. Jako grunty rolne lub łąki wykorzystywane były przez siostrę małżonka Wnioskodawczyni, na zasadzie użyczenia a co za tym idzie Wnioskodawczyni nie czerpała z tego tytułu żadnych korzyści.

Wnioskodawczyni sama nie użytkowała przedmiotowych działek, jak wskazano powyżej użyczyła ich siostrze małżonka.

Z uwagi na fakt że przedmiotowe działki były użyczone siostrze małżonka, należy uznać że Wnioskodawczyni wykorzystywała je tylko na potrzeby osobiste.

Wnioskodawczyni udzieliła potencjalnemu nabywcy upoważnienia do dokonania w jej imieniu podziału geodezyjnego działek będących przedmiotem wniosku o interpretację. Jednocześnie Wnioskodawczyni uzyskała informację że do samego złożenia wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy nie jest wymagane pełnomocnictwo, jednak aby pozyskać lub sporządzić załączniki wymagane do wniosku a także prawidłowo wypełnić treść wniosku, należy wykonać szereg czynności i pozyskać odpowiednie dokumenty.

W związku z powyższym a także by potencjalny nabywca przed podjęciem decyzji o zakupie mógł uzyskać pewność że stan prawny i wszelkie uwarunkowania związane z przedmiotowymi działkami pozwolą mu na realizację inwestycji którą planuje potencjalny nabywca, Wnioskodawczyni wyraziła zgodę na podjęcie przez potencjalnego nabywcę wszelkich działań mających na celu przygotowanie procesu inwestycyjnego polegającego na wybudowaniu na nieruchomościach gruntowych (które stanowią przedmiot niniejszego wniosku o interpretację) zespołu budynków mieszkalnych z infrastrukturą według koncepcji opracowanej przez pełnomocnika (potencjalnego nabywcę) umożliwiających realizację tej inwestycji oraz do dokonania podziałów geodezyjnych i prawnych tychże nieruchomości gruntowych według koncepcji opracowanej przez pełnomocnika (potencjalnego nabywcę) związanej z realizacją zaplanowanej przez potencjalnego nabywcę (pełnomocnika) inwestycji i uzyskania niezbędnych dokumentów w celu zrealizowania tej inwestycji i podziałów, w tym koniecznych opinii, stanowisk, uzgodnień, pozwoleń sprawdzeń oraz informacji umożliwiających dokonanie analizy terenu zgodnie z warunkami określonymi w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz w przepisach wykonawczych wydanych w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu, w tym uzgodnień branżowych i warunków technicznych pozwalających na określenie zapotrzebowania na media i warunki techniczne przyłączenia nieruchomości/inwestycji do mediów, w szczególności w celu uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach planowanej inwestycji i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W związku z tym Wnioskodawczyni wyraziła również zgodę na wstęp na teren przedmiotowych nieruchomości gruntowych przez pełnomocnika (potencjalnego nabywcę) oraz podmioty działające na jego zlecenie i przeprowadzenie wszelkich badań i prób, w tym badań prawnych, technicznych, geotechnicznych i audytu środowiskowego tych nieruchomości gruntowych, prowadzenie pomiarów, testów oraz wszelkich innych badań, pobieranie próbek i dokonywanie odwiertów a także na pobieranie dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia tych badań, uzyskiwanie wszelkich informacji i dokumentów dotyczących tych nieruchomości gruntowych w odpowiednich urzędach, sądach i rejestrach, pobieranie ich odpisów i wypisów, występowanie do urzędów administracji publicznej (samorządowej lub rządowej), rejestrów lub jakichkolwiek innych organów i osób, w celu uzyskania zaświadczeń lub innych informacji (także pisemnych) dotyczących tych nieruchomości gruntowych, ponadto - w powyższym zakresie - na dysponowanie przez pełnomocnika (potencjalnego nabywcę) tymi nieruchomościami gruntowymi na cele budowlane oraz uzyskania wszelkich koniecznych zgód i decyzji odnośnie planowanej przez potencjalnego nabywcę (pełnomocnika) inwestycji na tych nieruchomościach. W związku z tym Wnioskodawczyni udzieliła potencjalnemu nabywcy wszelkich koniecznych pełnomocnictw i umocowań do dokonania wyżej opisanych czynności, reprezentowania Wnioskodawczyni przed wszystkimi instytucjami, urzędami władzami i sądami a także względem osób trzecich fizycznych i prawnych, składania wszelkich oświadczeń, wyjaśnień i wniosków, ich podpisywania, odbioru za pokwitowaniem dokumentów, zaświadczeń, pism i wezwań urzędowych i sądowych, do dokonania wszelkich czynności i dopełnienia wszystkich formalności nie wymienionych w treści pełnomocnictwa a służących jego realizacji. W ocenie Wnioskodawczyni udzielone pełnomocnictwo ma umożliwić przede wszystkim złożenie prawidłowego i kompletnego wniosku o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wraz z wymaganymi załącznikami oraz dokonanie podziału geodezyjnego przedmiotowych nieruchomości przez pełnomocnika w imieniu Wnioskodawczyni a także umożliwić potencjalnemu nabywcy pozyskanie informacji czy po zakupie działek będzie mógł zrealizować planowaną przez siebie inwestycję. Wnioskodawczyni pragnie podkreślić że pomimo tak szeroko udzielonego pełnomocnictwa, do momentu sprzedaży działek, nie będzie podejmowała żadnych czynności związane z uzbrojeniem terenu oraz zwiększających wartość nieruchomości.

W związku z podziałem planowanych do sprzedaży działek Wnioskodawczyni nie wydzieli działki (działek) pod drogę. Zapewnienie dostępu do drogi publicznej dla działek pozbawionych takiego dostępu zostanie przeprowadzone na zasadzie ustanowienia służebności przejazdu.

Wniosek o wyłączenie z produkcji rolnej działek będących przedmiotem planowanego podziału i sprzedaży będzie składał nabywca, już po ich ewentualnym zakupie (działając we własnym imieniu jako nowy właściciel działek).

Wnioskodawczyni planuje dokonania sprzedaży wszystkich działek (po ich podziale) wskazanemu we wniosku podmiotowi gospodarczemu (developerowi) jako potencjalnemu nabywcy który zgłosił się do Wnioskodawczyni z własnej inicjatywy. Wskazany we wniosku potencjalny nabywca w ramach dotychczasowych ustaleń (w umowie przedwstępnej) zastrzegł jednak możliwość wskazania przez siebie innych osób (fizycznych lub prawnych) uprawnionych do nabycia poszczególnych działek (po podziale dokonanym przez Wnioskodawczynię). W związku z tym Wnioskodawczyni w żadnym przypadku nie będzie podejmował jakichkolwiek działań zmierzających do pozyskania innych nabywców (w tym działań marketingowych, zamieszczania ogłoszeń o sprzedaży).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu planowanej, przyszłej czynności odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowych opisanych w poz.74 Wnioskodawczyni będzie podatnikiem VAT o którym mowa w art. 15 ust. 1 w powiązaniu z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, z tytułu czynności odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowych opisanych w poz. 74 Wnioskodawczyni nie będzie podatnikiem VAT o którym mowa w art. 15 ust. 1 w powiązaniu z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Mimo iż zbycie nieruchomości gruntowej traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, to aby podlegała ona opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są m.in. osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje m.in. wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Działalność gospodarcza o której mowa powyżej powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

W szczególności za działalność handlową uznaje się dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeśli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca czy usługodawcy to w świetle art. 15 ust. 2 ustawy, nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności. W związku z tym, iż Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała aktywnych działań w zakresie sprzedaży nieruchomości, takich jak uzbrojenie terenu, wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru czy działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, nieuprawnione jest uznanie jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego artykułu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług. Według Wnioskodawczyni sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym i z tytułu tej sprzedaży Wnioskodawczyni nie będzie występować jako podatnik VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1740), zwanej dalej: Kodeks cywilny.

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r., poz. 2086, z późn. zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28.11.2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b powołanej Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych J. S. przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz E. K. i H. J.-K. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowych) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności, w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań, jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działki będącej przedmiotem dokonanej sprzedaży.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nabyła wraz z małżonkiem do majątku wspólnego w 2005 r. nieruchomość gruntową w postaci działki rolnej nr … o powierzchni 0,6479 hektara objętej księgą wieczystą nr …. Ponadto w 2012 r. nabyła dwie nieruchomości gruntowe tj. nieruchomość objętą księga wieczystą nr … składającą się z trzech działek rolnych o nr …, … i … o łącznej powierzchni 0,6308 hektara oraz nieruchomość gruntową objętą księgą wieczystą nr … składającą się z dwóch działek o numerach … i … o łącznej powierzchni 0,6310 hektara.

Przedmiotowe nieruchomości gruntowe zostały nabyte od najbliższej rodziny (siostry małżonka Wnioskodawczyni), która je w dalszym ciągu użytkowała (uprawiała) na zasadzie nieodpłatnego użyczenia.

Obecnie Wnioskodawczyni planuje sprzedać działki (po ich podziale) podmiotowi gospodarczemu (developerowi). Przy czym potencjalny nabywca w ramach dotychczasowych ustaleń (w umowie przedwstępnej) zastrzegł jednak możliwość wskazania przez siebie innych osób (fizycznych lub prawnych) uprawnionych do nabycia poszczególnych działek.

Jednocześnie Wnioskodawczyni udzieliła potencjalnemu nabywcy wszelkich koniecznych pełnomocnictw i umocowań do dokonania w jej imieniu podziału geodezyjnego działek będących przedmiotem wniosku o interpretację oraz do złożenia wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz do pozyskania lub sporządzenia załączników wymaganych do wniosku w tym do wykonania szeregu czynności i pozyskania odpowiednich dokumentów.

W świetle powyższego Wnioskodawczymi ma wątpliwości czy z tytułu planowanej sprzedaży nieruchomości, działek powstałych z podziału działek nr …, …, …, …, … i … będzie podatnikiem VAT o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Podkreślić w tym miejscu należy, że zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 Kodeksu cywilnego).

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego, umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.

Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 Kodeksu cywilnego).

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego, umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Ponadto należy zwrócić uwagę na kwestię udzielania pełnomocnictw, która to została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. W świetle § 2 tego artykułu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 Kodeksu cywilnego, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni udzieliła potencjalnemu nabywcy upoważnienia do dokonania w jej imieniu podziału geodezyjnego działek będących przedmiotem wniosku o interpretację. Jednocześnie Wnioskodawczyni uzyskała informację, że do samego złożenia wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy nie jest wymagane pełnomocnictwo, jednak aby pozyskać lub sporządzić załączniki wymagane do wniosku a także prawidłowo wypełnić treść wniosku, należy wykonać szereg czynności i pozyskać odpowiednie dokumenty.

W związku z powyższym a także by potencjalny nabywca przed podjęciem decyzji o zakupie mógł uzyskać pewność, że stan prawny i wszelkie uwarunkowania związane z przedmiotowymi działkami pozwolą mu na realizację inwestycji którą planuje, Wnioskodawczyni wyraziła zgodę na podjęcie przez potencjalnego nabywcę wszelkich działań mających na celu przygotowanie procesu inwestycyjnego polegającego na wybudowaniu na nieruchomościach gruntowych (które stanowią przedmiot niniejszego wniosku o interpretację) zespołu budynków mieszkalnych z infrastrukturą według koncepcji opracowanej przez pełnomocnika (potencjalnego nabywcę) umożliwiających realizację tej inwestycji oraz do dokonania podziałów geodezyjnych i prawnych tychże nieruchomości gruntowych według koncepcji opracowanej przez pełnomocnika (potencjalnego nabywcę) związanej z realizacją zaplanowanej przez potencjalnego nabywcę (pełnomocnika) inwestycji i uzyskania niezbędnych dokumentów w celu zrealizowania tej inwestycji i podziałów, w tym koniecznych opinii, stanowisk, uzgodnień, pozwoleń sprawdzeń oraz informacji umożliwiających dokonanie analizy terenu zgodnie z warunkami określonymi w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz w przepisach wykonawczych wydanych w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu, w tym uzgodnień branżowych i warunków technicznych pozwalających na określenie zapotrzebowania na media i warunki techniczne przyłączenia nieruchomości/inwestycji do mediów, w szczególności w celu uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach planowanej inwestycji i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W związku z tym Wnioskodawczyni wyraziła również zgodę na wstęp na teren przedmiotowych nieruchomości gruntowych przez pełnomocnika (potencjalnego nabywcę) oraz podmioty działające na jego zlecenie i przeprowadzenie wszelkich badań i prób, w tym badań prawnych, technicznych, geotechnicznych i audytu środowiskowego tych nieruchomości gruntowych, prowadzenie pomiarów, testów oraz wszelkich innych badań, pobieranie próbek i dokonywanie odwiertów a także na pobieranie dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia tych badań, uzyskiwanie wszelkich informacji i dokumentów dotyczących tych nieruchomości gruntowych w odpowiednich urzędach, sądach i rejestrach, pobieranie ich odpisów i wypisów, występowanie do urzędów administracji publicznej (samorządowej lub rządowej), rejestrów lub jakichkolwiek innych organów i osób, w celu uzyskania zaświadczeń lub innych informacji (także pisemnych) dotyczących tych nieruchomości gruntowych, ponadto - w powyższym zakresie - na dysponowanie przez pełnomocnika (potencjalnego nabywcę) tymi nieruchomościami gruntowymi na cele budowlane oraz uzyskania wszelkich koniecznych zgód i decyzji odnośnie planowanej przez potencjalnego nabywcę (pełnomocnika) inwestycji na tych nieruchomościach. W związku z tym Wnioskodawczyni udzieliła potencjalnemu nabywcy wszelkich koniecznych pełnomocnictw i umocowań do dokonania wyżej opisanych czynności, reprezentowania Wnioskodawczyni przed wszystkimi instytucjami, urzędami władzami i sądami a także względem osób trzecich fizycznych i prawnych, składania wszelkich oświadczeń, wyjaśnień i wniosków, ich podpisywania, odbioru za pokwitowaniem dokumentów, zaświadczeń, pism i wezwań urzędowych i sądowych, do dokonania wszelkich czynności i dopełnienia wszystkich formalności nie wymienionych w treści pełnomocnictwa a służących jego realizacji.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni udzieliła kupującemu pełnomocnictwa, to czynności wykonane przez tego pełnomocnika wywołują skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawczyni. Stroną podejmowanych czynności jest bowiem Zainteresowana, a nie nabywca. Nabywca, jako pełnomocnik Wnioskodawczyni nie działał przecież we własnym imieniu, lecz w imieniu Zainteresowanej.

Zatem przedstawiona we wniosku aktywność Wnioskodawczyni wykraczała poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowych działek, a zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje, że w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni będzie działała jako podatnik VAT. W świetle powyższego należy wskazać, że Wnioskodawczyni, w zakresie sprzedaży działek powstałych z podziału działek nr …, …, …, …, … i … będzie zbywała majątek wykorzystywany de facto w ramach działalności gospodarczej.

W ocenie tutejszego organu uznać należy, że podejmowane przez Wnioskodawczynię działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowej działek w ramach zarządu majątkiem prywatnym Zainteresowanej. Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek powstałych z podziału działek nr …, …, …, …, … i … będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni, dokonując opisanych we wniosku czynności, będzie podejmował działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Wnioskodawczyni, a sprzedaż działek będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawczyni w zakresie sprzedaży działek powstałych z podziału działek nr …, …, …, …, … i … za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

W kwestii skutków prawnych, jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawczyni, należy stwierdzić, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Zainteresowaną, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla małżonka Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.