2021.01.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-1.4012.833.2020.2.RG

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.833.2020.2.RG
z 11 stycznia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2020 r. (data wpływu 30 października 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego zabudowanej działki nr … w trybie egzekucji komorniczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dostawy prawa użytkowania wieczystego zabudowanej działki nr … w trybie egzekucji komorniczej.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 grudnia 2020 r. (data wpływu 22 grudnia 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

… Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w … (wnioskodawca) prowadzi od dnia 15.10.2019 r. z wniosku wierzyciela: Gminy … postępowanie egzekucyjne przeciwko …. Sp. z o.o. z siedzibą w … (REGON …). Egzekucja jest prowadzona z użytkowania wieczystego nieruchomości - działki nr … objętej księgą wieczysta o nr KW ….

Na podstawie art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

W toku podejmowanych czynności egzekucyjnych Wnioskodawca planuje sprzedaż w trybie określonym w art. 972 i nast. k.p.c. nieruchomości gruntowej - działki nr … o nr KW ….będącej w użytkowaniu wieczystym spółki dłużnej … Sp. z o.o.

Działka ta w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy … - część południowo wschodnia znajduje się na obszarze oznaczonym symbolem:

KDd10 - teren dróg dojazdowych,

WZ1, WZ2 - teren urządzeń zaopatrzenia w wodę.

Nieruchomość stanowi niezabudowany grunt porośnięty niepielęgnowaną roślinnością trawiastą (pastwisko trwałe). Na terenie nieruchomości znajduje się nieużytkowana budowla w postaci dwóch studni z kręgów betonowych, bez urządzeń lecz z dostępem do drogi publicznej.

Spółka dłużna nie złożyła oświadczenia czy jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) w świetle par. 15-17 w zw. z par. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz par. 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku, niektórym podatnikom zaliczkowego zwrotu podatku wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług od których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Organ egzekucyjny uzyskał informację, że spółka nabyła ww. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości na podstawie umowy darowizny z dnia 06.07.2015 r. W okresie tym była zarejestrowana jako podatnik podatku VAT lecz obecnie - od 29.03.2019 r. jest wykreślona z rejestru jako podatnik VAT.

W związku z tak przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca powziął wątpliwość czy sprzedaż ww. prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych będzie opodatkowana stawką 23% czy też transakcja ta powinna być zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ze względów wynikających z treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Na pytania Organu:

Czy budowle znajdujące się na działce objętej zakresem wniosku, zostały nabyte czy wybudowane przez dłużnika?
Czy nabycie przez dłużnika prawa użytkowania wieczystego działki objętej zakresem wniosku i posadowionych na niej budowli nastąpiło w wyniku czynności opodatkowanych, zwolnionych czy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy nabycie przez dłużnika prawa użytkowania wieczystego działki objętej zakresem wniosku zostało udokumentowane fakturą wystawioną na dłużnika? Jeśli tak, to należy wskazać czy na fakturze został wykazany podatek?
Czy z tytułu nabycia prawa użytkowania wieczystego działki objętej zakresem wniosku dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony?
Czy budowle (studnie z kręgów betonowych) znajdujące się na nieruchomości stanowią budowle w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.)?
Czy ww. budowle są trwale związane z gruntem?
Jaki jest symbol PKOB, nazwa grupowania oraz wyszczególnienie budowli posadowionych na działce objętej zakresem wniosku, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.)?
Czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budowli znajdujących się na działce objętej zakresem wniosku w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.)? Jeżeli tak, to należy wskazać dokładną datę.
Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 8, należy wskazać w wyniku jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie poszczególnych budowli?
Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem przedmiotowych budowli a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
Kiedy nastąpiło pierwsze zajęcie do używania poszczególnych budowli? Należy wskazać dokładną datę.
W jaki sposób dłużnik wykorzystywał przedmiotowe budowle? W szczególności należy jednoznacznie wskazać, czy budowle wykorzystywane były w działalności gospodarczej dłużnika i w jakim okresie?
Czy budowle były/są przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia, itp.? Jeżeli tak, to należy wskazać kiedy ww. budowle zostały oddane w najem, dzierżawę, użyczenie, itp. (należy wskazać dzień, miesiąc i rok).
Czy budowle były/są wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były/są budowle, wykonywał/wykonuje dłużnik – należy podać podstawę prawną zwolnienia?
Czy w odniesieniu do budowli objętych zakresem wniosku, dłużnik lub najemca ponosił wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym? Jeśli tak, to należy wskazać:

czy wydatki przekraczały 30% wartości początkowej poszczególnych budowli, czy były niższe niż 30% ww. wartości?
w jakim okresie były ponoszone te wydatki?
czy nakłady ponoszone na ulepszenie budowli lub ich części stanowiły „przebudowę” rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystania budowli lub w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia?
czy w stosunku do wydatków na ulepszenie budowli lub ich części objętych zakresem wniosku przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
kiedy budowle po dokonaniu ulepszeń, zostały oddane do użytkowania? Należy wskazać dokładną datę.
czy po oddaniu do użytkowania ulepszonych budowli lub ich części miało miejsce pierwsze zasiedlenie tych budowli? Jeżeli tak, to należy wskazać dzień, miesiąc i rok, kiedy nastąpiło/nastąpi „pierwsze zasiedlenie”.
w ramach jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie ulepszonych budowli lub ich części po oddaniu ich do użytkowania?
czy między pierwszym zasiedleniem ulepszonych budowli lub ich części, a ich dostawą, upłynie/upłynął okres dłuższy niż 2 lata?
w jaki sposób dłużnik wykorzystywał/wykorzystuje ulepszone budowle lub ich części?
czy ulepszone budowle były/są udostępniane osobom trzecim na podstawie najmu, dzierżawy, itp.? Czy była/jest to czynność odpłatna?
czy ulepszone budowle były/są wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?

Jeżeli Wnioskodawca nie posiada informacji, o których mowa w ww. pytaniach, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 9-10a ustawy od podatku od towarów i usług, to należy wskazać:

czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Wnioskodawcę działań?
czy działania te zostały udokumentowane?
czy podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika?

pkt l - budowle w postaci studni z kręgów betonowych - zagłębione w gruncie na ok. 4 m i wystające nad powierzchnię na wysokość ok. l,5 m są obsypane gruntem jako skarpy. Średnica kręgów ma ok. 2 m. Budowle te, jak wynika z treści aktu notarialnego Repertorium A nr … z dnia 06.07.2015 r. (str. 5 pkt 2) zostały nabyte w drodze darowizny przez spółkę dłużną od poprzedniego użytkownika wieczystego – … Sp. z o.o. (REGON ….);
pkt 2 - organ egzekucyjny nie posiada informacji na temat czy nabycie nastąpiło w wyniku czynności opodatkowanych, zwolnionych czy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług; uzyskanie informacji od dłużnika okazało się bezskuteczne - spółka nie odbiera korespondencji;
pkt 3 - organ egzekucyjny nie posiada informacji na temat czy nabycie prawa zostało udokumentowane fakturą wystawioną na dłużnika; uzyskanie informacji od dłużnika okazało się bezskuteczne - spółka nie odbiera korespondencji;
pkt 4 - organ egzekucyjny nie posiada informacji na temat czy z tytułu nabycia prawa dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony; uzyskanie informacji od dłużnika okazało się bezskuteczne - spółka nie odbiera korespondencji;
pkt 5 - TAK - budowle (studnie z kręgów betonowych) stanowią budowle w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane;
pkt 6 - TAK - budowle są trwale związane z gruntem;
pkt 7 do pkt 10 - NIE DOTYCZY - budowle te nie podlegają zasiedleniu;
pkt 11 - organ egzekucyjny nie posiada informacji na temat pierwszego zajęcia do używania budowli; uzyskanie informacji od dłużnika okazało się bezskuteczne - spółka nie odbiera korespondencji; wiadomym jest jedynie data nabycia prawa użytkowania wieczystego - 06.07.2015 r.
pkt 12 do pkt 15 - organ egzekucyjny nie posiada informacji na temat sposobu wykorzystywania budowli przez dłużnika, czy były one przedmiotem najmu lub dzierżawy, użyczenia itp., czy były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług i czy ponosił on wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym; uzyskanie informacji od dłużnika okazało się bezskuteczne - spółka nie odbiera korespondencji; wiadomym jest, że od dnia wszczęcia egzekucji z prawa użytkowania wieczystego tj. 07.11.2019 r. nieruchomość ani znajdujące się na niej budowle nie są użytkowane, co stwierdzono na podstawie dokonanych oględzin;
pkt 16 - jak wskazano powyżej, organ egzekucyjny ( Wnioskodawca) podejmował próby uzyskania informacji od dłużnika, wzywając go do złożenia oświadczeń w sprawie czy jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) w świetle § 15-17 w zw. z § 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz § 24 Rozporządzenia Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego zawiadomienia po rygorem uznania, że dłużnik nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).
Korespondencja wysyłana zgodnie z przepisami na adres rejestrowy spółki nie jest podejmowana.
Komornik jest w posiadaniu kopii aktu notarialnego, na podstawie którego spółka dłużna nabyła przedmiotowe prawo użytkowania wieczystego nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego) w trybie art. 972 i nast. Kodeksu postępowania cywilnego należy zastosować stawkę podatku 23% - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług czy zastosować art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - uprawniający do zwolnienia z opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr ... w trybie przewidzianym w art. 972 i nast. k.p.c należy zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług uznać za zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT.

Zbycie nieruchomości opisanej w złożonym wniosku nastąpi w ramach rozporządzania majątkiem należącym do Spółki. Zatem, mimo iż w chwili sprzedaży Dłużnik będzie wyrejestrowany z rejestru podatników VAT czynnych to nadal pozostaje osobą prawną. Zatem zbycie nieruchomości nastąpi w ramach działalności gospodarczej, do której mają zastosowanie unormowania ustawy o VAT. W konsekwencji uznać należy, że sprzedaż należącej do Dłużnika przedmiotowej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad właściwych dla przedmiotu transakcji. Tym samym, skoro Dłużnik z tytułu omawianej transakcji wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT, również dostawa dokonana przez Komornika sądowego będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem według zasad właściwych dla przedmiotu transakcji Komornik wystąpi z tytułu tej transakcji jako płatnik podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT jako tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powołanego przepisu wynika że postanowienia Planu mają rozstrzygające znaczenie dla ustalenia czy grunty przeznaczone pod urządzenia zaopatrzenia w wodę, które w Planie zostały oznaczone symbolem WZ, stanowią grunty przeznaczone pod zabudowę.

W planie miejscowym zagospodarowania przestrzennego dla miasta ... - część południowo wschodnia uchwalonym Uchwałą Rady Miasta i Gminy ... nr ... z dnia 21 marca 2005 r. (z późn. zmianami) w par. 30.

Należy wskazać, że stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Stanowisko analogiczne wielokrotnie zajmował Minister Finansów, m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 czerwca 2013 r., sygn. IPTPP1/443-284/13-2/RG, w której Organ stwierdził, że grunt oznaczony „symbolem ZZ2, dla którego ustalono w planie zagospodarowania przestrzennego: przeznaczenie podstawowe - tereny dolin rzecznych, łąk i cieków, przeznaczenie dopuszczalne - zbiorniki wodne zieleń urządzoną i nieurządzona: tereny rolne; obiekt, urządzenia i sieci infrastruktury technicznej, drogi i ciągi komunikacyjne, szlaki piesze i ciągi rowerowe [...] nie jest terenem zabudowanym oraz budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy;

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 kwietnia 2014 r., sygn. IBPP2/443-27/13/AB, w której Organ przyznał, że terenami przeznaczonymi pod zabudowę nie są m.in. tereny zieleni nieurządzonej zagrożone zalaniem wodą stuletnią, z podstawowym przeznaczeniem pod łąki i pastwiska, obudowę biologiczną rzek i cieków” oraz tereny zieleni nieurządzonej z podstawowym przeznaczeniem pod łąki i pastwiska, obudowę biologiczną rzek i cieków;

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 stycznia 2014 r., sygn. IPPP1/443-1303/13- 2/AW, w której Organ, nie wskazawszy uzasadnienia, uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, w myśl którego z faktu, że działka 2392/248 znajduje się na terenach oznaczonych symbolem Z II (tj. tereny otwarte o podwyższonych walorach przyrodniczych i krajobrazowych), wynika, że obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie przewiduje jej przeznaczania pod zabudowę (podkreślenia wymaga, że w przedstawionym stanie faktycznym nie wskazano jakichkolwiek informacji w zakresie dopuszczalnych form zabudowy terenów Z II);

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 stycznia 2014 r., sygn. IPPP3/443-1141/13-2/MKw, w której Organ odniósł się do kwestii gruntu, dla którego zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego [...] ustalono m.in. zakaz przekształcania rzeźby terenu, zakaz lokalizowania nowych obiektów budowlanych oraz rozbudowy i nadbudowy obiektów istniejących, chyba że ustalenia szczegółowe stanowią inaczej (ustalenie nie dotyczy inwestycji celu publicznego w zakresie układu drogowo-ulicznego i infrastruktury inżynieryjnej). Organ uznał, że w opisanej sprawie z uwagi na brak możliwości zabudowania opisanego gruntu, zastosowanie znajdzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy;

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 stycznia 2014 r sygn. ILPP2/443-986/13-4/MN, w której Organ zwrócił uwagę, że z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w zakresie dotyczącym działki, która jest przeznaczona pod tereny istniejącej eksploatacji powierzchniowej złoża piasku, gdzie ustala się po zakończeniu eksploatacji złoża rekultywację w kierunku leśnym lub wodnym (symbol 28 PE)? [...] ? nie wynika przeznaczenie pod zabudowę tej działki;

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 września 2013 r., sygn. ITPP2/443-718/13/EK, w której Organ zajął stanowisko, zgodnie z którym nawet teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wskazany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie może być uznany za teren przeznaczony pod zabudowę w sytuacji, w której usytuowanie nieprzekraczalnej linii zabudowy na rysunku ww. miejscowego planu uniemożliwia zabudowę tej działki;

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 3 czerwca 2013 r. sygn. ITPP2/443-216/13/PS w której Organ, nie wskazawszy uzasadnienia zgodził się z wnioskodawcą, że tereny rolne na których dopuszcza się realizację nowych zagród, nie stanowią gruntów przeznaczonych pod zabudowę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r., poz. 1427 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, iż opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze więc, konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem w pierwszej kolejności należy rozważyć kwestię, czy dłużnik będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży przedmiotowej działki, a tym samym sprzedaż ta będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej.

Jak wskazał Wnioskodawca, Spółka nabyła ww. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości na podstawie umowy darowizny z dnia 06.07.2015 r. i w okresie tym była zarejestrowana jako podatnik podatku VAT. Budowle w postaci dwóch studni z kręgów betonowych, jak wynika z treści aktu notarialnego zostały nabyte w drodze darowizny przez spółkę dłużną od poprzedniego użytkownika wieczystego.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, iż dłużnikiem jest Spółka, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku przedsiębiorstwa Dłużnika. Zatem przy dostawie ww. działki nr … spełnione będą przesłanki do uznania Dłużnika za podatnika podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składników majątku przedsiębiorstwa Dłużnika. W konsekwencji, dostawa przez Komornika ww. działki nr … wraz ze znajdującymi się na niej budowlami będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy, jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest komornikiem sądowym prowadzącym postępowanie egzekucyjne z wniosku wierzyciela nieruchomości - działki nr … będącej w użytkowaniu wieczystym spółki dłużnej. Działka ta w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy znajduje się na obszarze oznaczonym symbolem: KDd10 - teren dróg dojazdowych, WZ1, WZ2 - teren urządzeń zaopatrzenia w wodę.

Spółka nabyła ww. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości na podstawie umowy darowizny z dnia 06.07.2015 r. W okresie tym była zarejestrowana jako podatnik podatku VAT lecz obecnie - od 29.03.2019 r. jest wykreślona z rejestru jako podatnik VAT.

Na terenie nieruchomości znajduje się nieużytkowana budowla w postaci dwóch studni z kręgów betonowych, bez urządzeń lecz z dostępem do drogi publicznej. Budowle te stanowią budowle w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Budowle są trwale związane z gruntem. Przedmiotowe budowle, jak wynika z treści aktu notarialnego zostały nabyte w drodze darowizny przez spółkę dłużną od poprzedniego użytkownika wieczystego – … Sp. z o.o.

Przedmiotem wniosku jest kwestia dotycząca opodatkowania lub zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy prawa użytkowania wieczystego zabudowanej działki nr … w trybie egzekucji komorniczej.

Należy wskazać, że ww. nieruchomości – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – nie można uznać za teren niezabudowany, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że na gruncie tym znajdują się budowle w postaci dwóch studni z kręgów betonowych. Zatem działka ta stanowi działkę zabudowaną i tym samym w rozpatrywanej sprawie nie będzie miało zastosowania zwolnienie z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy ww. działki, wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i 10a ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca nie posiada informacji na temat czy nabycie nastąpiło w wyniku czynności opodatkowanych, zwolnionych czy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie posiada również informacji na temat pierwszego zajęcia do używania budowli, wiadomym jest jedynie data nabycia prawa użytkowania wieczystego - 06.07.2015 r. Wnioskodawca nie posiada informacji na temat sposobu wykorzystywania budowli przez dłużnika, czy były one przedmiotem najmu lub dzierżawy, użyczenia itp., czy były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług i czy ponosił on wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Od dnia wszczęcia egzekucji z prawa użytkowania wieczystego tj. 07.11.2019 r. nieruchomość ani znajdujące się na niej budowle nie są użytkowane, co stwierdzono na podstawie dokonanych oględzin.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Wnioskodawcę w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym przedmiotowych budowli położonych na działce nr … będzie korzystać ze zwolnień, o których mowa w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do dokonania takiej oceny. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że uzyskanie informacji od dłużnika okazało się bezskuteczne - spółka nie odbiera korespondencji.

W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, o ile podjęte przez Wnioskodawcę udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku. Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Wnioskodawcę nie była przedmiotem interpretacji.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku planowana dostawa zabudowanej działki nr …, nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, lecz będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki.

Dostawa prawa użytkowania wieczystego działki, na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy, będzie opodatkowana taką samą stawką podatku, jak położone na niej budowle.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z powołanym przez Wnioskodawcę publikatorem ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), należy zauważyć, że obecnie prawidłowym publikatorem ustawy o podatku od towarów i usług jest Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.)

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie wskazać należy, że kwestia ustalenia stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydawania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy o VAT.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin