INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2011 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie: 14 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 12 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2011 r. Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

Pismem z dnia 11 lipca 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 17 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, przekazał wniosek Pana, do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił –w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest - w związku z § 6 ww. rozporządzenia – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

W dniu 14 lipca 2011 r. przedmiotowy wniosek wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 3 października 2011 r. nr ILPB2/415-754/11

-2/AJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Zainteresowanego do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia.

Pouczono również Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 3 października 2011 r., (skutecznie doręczono dnia 10 października 2011 r.), zaś w dniu 12 października 2011 r. Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 11 października 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiadał spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Ww. prawo nabył na podstawie przydziału lokalu mieszkalnego z dnia 16 stycznia 1996 r. Był to lokal mieszkalny o powierzchni 38 m², położony na parterze, składał się z jednego pokoju, kuchni, łazienki z WC, korytarza oraz przynależnej do lokalu piwnicy o powierzchni 6,9 m².

Zainteresowany był członkiem spółdzielni mieszkaniowej lokatorsko-własnościowej, w skład której wchodziło przedmiotowe mieszkanie.

Dnia 27 września 2010 r. - na podstawie umowy o spółdzielniach mieszkaniowych - Wnioskodawca zawarł ze spółdzielnią mieszkaniową umowę (w formie aktu notarialnego) ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia własności lokalu.

Prawo do lokalu nie było obciążone ograniczonymi prawami rzeczowymi, nie było zajęte w postępowaniu egzekucyjnym, nie stanowiło praw lub roszczeń osób trzecich oraz nie istniały też ograniczenia w rozporządzaniu prawem.

Do dnia zawarcia powyższej umowy zostały spłacone przez Wnioskodawcę wszelkie długi na rzecz spółdzielni mieszkaniowej związane z przedmiotowym lokalem oraz część innych zobowiązań spółdzielni przypadających na lokal, związanych z budową budynku mieszkalnego, w którym znajdował się lokal.

W 2010 r. Zainteresowany założył księgę wieczystą dla lokalu, prowadzoną przez sąd rejonowy – wydział ksiąg wieczystych. Dnia 20 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca sprzedał przedmiotowy lokal mieszkalny za cenę 160 000,00 zł.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, iż w dniu 16 stycznia 1996 r. nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu i zamieszkiwał w tym lokalu od 1980 r. Wnioskodawca wskazał również, iż w dniu 16 maja 1995 r. został członkiem spółdzielni lokatorsko-własnościowej, a dnia 16 stycznia 1996 r. na zasadzie wykupu – właścicielem przedmiotowego lokalu w ww. spółdzielni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle powyższych działań związanych z nabyciem, a następnie sprzedażą mieszkania własnościowego Wnioskodawca jest zobowiązany do odprowadzenia podatku od sprzedaży w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowy lokal mieszkalny nabył od spółdzielni mieszkaniowej w dniu przydziału lokalu, tj. w dniu 16 stycznia 1996 r. Natomiast dnia 27 września 2010 r. nastąpiło jedynie przeniesienie własności, przy którym Zainteresowany poniósł koszty opłat notarialnych i opłat cywilnoprawnych. Upłynął więc - do czasu sprzedaży przez Wnioskodawcę mieszkania – pięcioletni okres karencyjny w sprzedaży, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zainteresowany uważa, że obowiązkowi podatkowemu od sprzedaży lokalu mieszkalnego nie powinien więc podlegać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast odpłatne zbycie nieruchomości nastąpi po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zatem w przedmiotowej sprawie istotne jest prawidłowe określenie daty nabycia przez Wnioskodawcę sprzedanego udziału w nieruchomości.

Z analizy wniosku wynika, że w dniu 16 stycznia 1996 r. Wnioskodawca nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Zainteresowany zamieszkiwał w tym lokalu od 1980 r. Dnia 27 września 2010 r. ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało przekształcone w prawo odrębnej własności lokalu w trybie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Następnie w dniu 20 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca sprzedał przedmiotowy lokal mieszkalny.

Wskazać należy, iż spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w Księdze Drugiej Kodeksu cywilnego – „Własność i inne prawa rzeczowe”. Natomiast ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego powoduje, że osoba, której przysługuje to prawo, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu mieszkalnego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości gruntowej.

W sytuacji, w której podatnik nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie nastąpiło przeniesienie własności tego lokalu na rzecz podatnika w trybie ustawy z dnia 19 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.) za datę nabycia lokalu (nieruchomości), od której upływa 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności oznacza tylko zmianę formy prawnej faktycznego prawa do tego lokalu.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że za datę nabycia ww. lokalu należy uznać rok 1996 będący datą nabycia przez Wnioskodawcę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, iż sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, a więc od końca 1996 r. Tym samym Zainteresowany nie jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży przedmiotowego lokalu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.