Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.103.2020.1.MZ
z 2 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 listopada 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny środków pieniężnych z majątku wspólnego małżonków do majątku osobistego męża (Wnioskodawcy) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny środków pieniężnych z majątku wspólnego małżonków do majątku osobistego męża (Wnioskodawcy).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zamierza nabyć budynek produkcyjno-magazynowy wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu. Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim i związanym z tym ustrojem wspólności majątkowej małżeńskiej. Nie zawierał z żoną żadnych umów, które by ten ustrój majątkowy modyfikowały. Tym samym także majątek należący do prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa wchodzi do majątku wspólnego małżonków. Ze względu na wymogi postawione przez zbywcę nabywanej nieruchomości, nabyta może być ona jedynie przez Wnioskodawcę z własnych środków, niewchodzących do majątku wspólnego małżonków. W tym celu Wnioskodawca zawarł z żoną umowę darowizny, na mocy której z ich majątku wspólnego przekazali do majątku odrębnego Wnioskodawcy kwotę wyższą niż wymieniona w art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Kwota ta została przekazana przelewem bankowym z rachunku firmowego (wchodzącego, jak całość majątku przedsiębiorstwa, do majątku wspólnego małżonków) na specjalnie w tym celu założony na Wnioskodawcę rachunek bankowy, z którego następnie Wnioskodawca dokona zapłaty za nabywaną nieruchomość.

W okresie 5 lat poprzedzających rok sporządzenia umowy i przekazania darowizny (tj. rok 2020) nie były z majątku żony (w tym także z majątku wspólnego małżonków) dokonywane żadne inne darowizny na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatkowi od spadków i darowizn w opisanym stanie faktycznym podlega ½ kwoty wynikającej z umowy darowizny i czy tylko tę część Wnioskodawca jest zobowiązany wykazać w deklaracji SD-Z2 z prawem do potraktowania jej jako zwolnioną od podatku na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo -kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Oznacza to zdaniem Wnioskodawcy, że przy spełnieniu powyższych warunków połowa kwoty objętej umową darowizny winna być wykazana w deklaracji SD-Z2, przy czym będzie ona objęta zwolnieniem od podatku na podstawie ww. przepisu. Nie jest zdaniem Wnioskodawcy właściwe potraktowanie całej kwoty objętej umową darowizny jako podlegającej opodatkowaniu, skoro Wnioskodawca był przed zawarciem przedmiotowej umowy jej współwłaścicielem. Wprawdzie małżeńska wspólność majątkowa ma charakter łączny, a nie ułamkowy, jednak ze względu na fakt, że współwłaścicielem całej kwoty objętej umową darowizny Wnioskodawca był na równych prawach z żoną, wykazanie tej całej kwoty jako podlegającej opodatkowaniu nie odzwierciedlałoby istoty umowy, gdyż wskazywałoby na dwukrotnie wyższe niż w rzeczywistości przysporzenie majątkowe na jego rzecz. Przy tym istotne jest, że niezależnie od wysokości tej kwoty uznanej jako darowizna (całość czy jej połowa), kwota ta i tak będzie w całości zwolniona od podatku na podstawie ww. przepisu.

Reasumując, w przekonaniu Wnioskodawcy cała kwota darowizny w opisanym stanie faktycznym korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu, przy czym za kwotę podlegającą opodatkowaniu należy przyjąć 1/2 ogólnej kwoty wskazanej w umowie darowizny i tylko tę część należy wykazać w deklaracji SD-Z2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1813 ze zm.) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Na podstawie art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy stanowi, że – obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że – wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy – do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III – innych nabywców.
   
   

Stosownie do treści art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo -kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Wskazane powyżej zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

Należy podkreślić, że w przypadku darowizny środków pieniężnych oba warunki wskazane w art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy muszą być spełnione łącznie, aby można było zastosować zwolnienie.

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 cyt. ustawy).

Przy czym, w myśl art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Jak wynika zatem z wyżej powołanych przepisów prawa nabycie w drodze darowizny rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powyżej kwoty 9.637 zł, dokonane przez osoby wymienione w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest zwolnione z podatku od spadków i darowizn, jeżeli zostaną spełnione warunki wymienione w art. 4a ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zamierza nabyć budynek produkcyjno -magazynowy wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu. Wnioskodawca jest w związku małżeńskim, z obowiązującą wspólnością majątkową małżeńską. Do majątku wspólnego małżonków wchodzi zatem także majątek przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę. Ze względu na wymogi postawione przez zbywcę nabywanej nieruchomości, nabyta może być ona jedynie przez Wnioskodawcę z własnych środków, niewchodzących do majątku wspólnego małżonków. W tym celu Wnioskodawca zawarł z żoną umowę darowizny, na mocy której z ich majątku wspólnego przekazano do majątku odrębnego Wnioskodawcy kwotę wyższą niż wymieniona w art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Kwota ta została przekazana przelewem bankowym z rachunku firmowego (wchodzącego, jak całość majątku przedsiębiorstwa, do majątku wspólnego małżonków) na specjalnie w tym celu założony na Wnioskodawcę rachunek bankowy, z którego następnie Wnioskodawca dokona zapłaty za nabywaną nieruchomość. W okresie 5 lat poprzedzających rok sporządzenia umowy i przekazania darowizny (tj. rok 2020) nie były z majątku żony (w tym także z majątku wspólnego małżonków) dokonywane żadne inne darowizny na rzecz Wnioskodawcy. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi to, czy podatkowi od spadków i darowizn w opisanym stanie faktycznym podlega ½ kwoty wynikającej z umowy darowizny i czy tylko tę część Wnioskodawca jest zobowiązany wykazać w deklaracji SD-Z2 z prawem do potraktowania jej jako zwolnioną od podatku na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W tym miejscu konieczne jest odniesienie się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1359), w której uregulowane są kwestie stosunków majątkowych między małżonkami.

Na podstawie z art. 31 § 1 tej ustawy – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie do art. 31 § 2 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – w przypadku gdy między małżonkami istnieje ustrój ustawowej wspólności majątkowej, dochody z działalności zarobkowej każdego z małżonków należą do majątku wspólnego. Przy czym – zgodnie z art. 43 § 1 ww. Kodeksu – oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Dokonując oceny tak przedstawionego stanu faktycznego w kontekście wskazanych przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, stwierdzić należy, że dokonanie darowizny środków pieniężnych przez żonę Wnioskodawcy do majątku osobistego Wnioskodawcy z ich majątku wspólnego małżeńskiego, co do zasady, podlega regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jednakże, z uwagi na fakt, że przedmiotowa umowa darowizny została zawarta pomiędzy osobami wymienionymi w zamkniętym katalogu określonym w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (tj. pomiędzy żoną i mężem), to nabycie wskazanych ww. środków pieniężnych przez Wnioskodawcę korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 4a powołanej ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Skoro zatem środki pieniężne w chwili dokonania darowizny znajdowały się na rachunku firmowym wchodzącym, jak całość majątku przedsiębiorstwa, do majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego żony i zostały przekazane przelewem na rachunek założony przez Wnioskodawcę na jego imię, to zachodzą przesłanki zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zatem, w sytuacji gdy Wnioskodawca dokona zgłoszenia na formularzu SD-Z2 nabycia otrzymanych w darowiźnie od żony środków pieniężnych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy podatku od spadków i darowizn od przedmiotowej darowizny.

Wnioskodawca twierdzi, że przy spełnieniu powyższych warunków połowa kwoty objętej umową darowizny winna być wykazana w deklaracji SD-Z2, przy czym będzie ona objęta zwolnieniem od podatku na podstawie ww. przepisu. Nie jest zdaniem Wnioskodawcy właściwe potraktowanie całej kwoty objętej umową darowizny jako podlegającej opodatkowaniu, skoro Wnioskodawca był przed zawarciem przedmiotowej umowy jej współwłaścicielem. Wprawdzie małżeńska wspólność majątkowa ma charakter łączny, a nie ułamkowy, jednak ze względu na fakt, że współwłaścicielem całej kwoty objętej umową darowizny Wnioskodawca był na równych prawach z żoną, wykazanie tej całej kwoty jako podlegającej opodatkowaniu nie odzwierciedlałoby istoty umowy, gdyż wskazywałoby na dwukrotnie wyższe niż w rzeczywistości przysporzenie majątkowe na jego rzecz. Przy tym istotne jest, że niezależnie od wysokości tej kwoty uznanej jako darowizna (całość czy jej połowa), kwota ta i tak będzie w całości zwolniona od podatku na podstawie ww. przepisu.

Odnosząc się do powyższego stanowiska Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że mając na uwadze charakter wspólności majątkowej istniejącej między małżonkami, a w szczególności zasadę wyrażoną w art. 43 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, Wnioskodawca składając na formularzu SD-Z2 zgłoszenie nabycia otrzymanych w darowiźnie od żony środków pieniężnych (otrzymanych z majątku wspólnego małżonków do majątku osobistego Wnioskodawcy), winien w tym zgłoszeniu w części G, w poz. 82 wykazać połowę kwoty darowizny.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.