Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.759.2020.2.IZ
z 4 lutego 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 10 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 stycznia 2021 r. (data wpływu 20 stycznia 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z dnia 13 stycznia 2021 r. (skutecznie doręczone 18 stycznia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Projektu „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 stycznia 2021 r. (data wpływu 20 stycznia 2021 r.),o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Projektu „(…).”

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).
Gmina jest w trakcie realizacji inwestycji pn. „(…)” (dalej: Projekt). Projekt będzie polegał na utworzeniu centrum aktywności mieszkańców wsi poprzez odpowiednią przebudowę istniejącej sali wiejskiej. Inwestycja zostanie zakończona w 2021 r.

Budynek sali wiejskiej jest własnością Gminy. Obecnie przedmiotowy budynek jest w złym stanie technicznym, uniemożliwiającym bezpieczne korzystanie z obiektu. Prace budowlane obejmą w szczególności: roboty murowe i dachowe, położenie tynków i okładzin wewnętrznych, wymianę stolarki okiennej, wymianę posadzek, malowanie ścian czy roboty instalacyjne elektryczne. Wydatki Gminy są/będą dokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT (z NIP Gminy).

Gmina ubiega się o dofinansowanie Projektu ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej. Gmina ubiega się o dofinasowanie do kwoty brutto wydatków (VAT będzie kosztem kwalifikowanym).

Realizacja Projektu przyczyni się do zniwelowania nierówności społecznych, bowiem centrum aktywności będzie miejscem integracji osób bezrobotnych w tym długotrwale bezrobotnych, osób do 35 roku życia, osób powyżej 50 roku życia oraz wszystkich chętnych do włączenia się do aktywnego życia lokalnej ludności. Będzie to pierwszy tego typu ośrodek na terenie Gminy.

Po zakończeniu realizacji inwestycji sala wiejska będzie ogólnodostępna dla lokalnej społeczności - będą odbywały się w niej warsztaty, szkolenia, zajęcia kulturalne, etc. Korzystanie z przedmiotowej sali wiejskiej będzie wyłącznie nieodpłatne, w szczególności Gmina nie planuje wynajmować/wydzierżawiać obiektu czy organizować odpłatnych wydarzeń, za które pobierałaby opłatę wstępu.

Gmina w związku z realizacją Projektu wykonuje zadania własne w zakresie kultury, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazano, że nabywane na potrzeby realizowanego projektu towary i usługi są/będą zdaniem Gminy wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających ustawie o VAT (innymi słowy nie są/nie będą służyły czynnościom opodatkowanym VAT).

Jak Gmina wskazała, przedmiotowa sala wiejska będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności nieodpłatnych - będzie udostępniana nieodpłatnie lokalnej społeczności na cele gminne. W tym zakresie zdaniem Gminy, nie działa ona jako podatnik VAT. Nieodpłatne udostępnianie świetlic wiejskich lokalnej społeczności jest przejawem działania Gminy jako organu władzy publicznej w ramach tzw. reżimu publiczno-prawnego. Stanowisko Gminy w tym zakresie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 5 sierpnia 2015 r., sygn. IBPP3/4512-368/15/JP, wskazano, że „(...) z tytułu nieodpłatnego udostępniania sali do celów gminnych, Gmina nie jest zobowiązana do naliczenia podatku należnego’’. Podobne podejście zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 9 maja 2012 r., sygn. ILPP2/443-153/12-3/MR, zgodnie z którą „w związku z tym, iż Gmina będzie nieodpłatnie udostępniała świetlice wiejskie na rzecz lokalnej społeczności, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VA T, z uwagi na jej nieodpłatność oraz fakt, iż nie będzie miał w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy - nieodpłatne wykorzystanie będzie się odbywało w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością (wykonywanie we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych)”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizacją Projektu Gmina ma/będzie miała prawo do odliczenia VAT naliczonego?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W związku z realizacją Projektu Gmina nie ma/nie będzie miała prawa do odliczenia VAT naliczonego.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jednocześnie, w świetle art. 15 ust. 6 cyt. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto, jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji Gmina nie występuje w charakterze podatnika VAT. Realizując Projekt Gmina wykonuje zadania własne, o których mowa w ustawie o samorządzie gminnym w ramach reżimu publicznoprawnego. Po zakończeniu inwestycji, sala wiejska będzie ogólnodostępna i nie będzie służyła Gminie do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT - sala wiejska będzie wykorzystywana do czynności nieodpłatnych.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że w świetle art. 86 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od wydatków na Projekt, jako że wydatki Gminy mają związek z wykonywaniem przez Gminę czynności niepodlegających ustawie o VAT.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.550.2020.1.JJ, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że „rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika VAT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ z okoliczności sprawy nie wynika, że towary i usługi nabywane w ramach realizowanego zadania są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Zainteresowany nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji ww. Projektu”.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 5 marca 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.45.2019.1.AP, w której wskazano, iż „Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie został spełniony, skoro - jak wynika z wniosku - planowana inwestycja nie będzie związana z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Gminie nie przysługuje, prawo do odliczenia podatku naliczonego”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
   
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. od tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713, z Póżn.zm), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 9).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest w trakcie realizacji inwestycji pn. „(…)”. Projekt będzie polegał na utworzeniu centrum aktywności mieszkańców wsi poprzez odpowiednią przebudowę istniejącej sali wiejskiej. Inwestycja zostanie zakończona w 2021 r. Budynek sali wiejskiej jest własnością Wnioskodawcy. Obecnie przedmiotowy budynek jest w złym stanie technicznym, uniemożliwiającym bezpieczne korzystanie z obiektu. Prace budowlane obejmą w szczególności: roboty murowe i dachowe, położenie tynków i okładzin wewnętrznych, wymianę stolarki okiennej, wymianę posadzek, malowanie ścian czy roboty instalacyjne elektryczne. Wydatki są/będą dokumentowane wystawianymi na Wnioskodawcę fakturami VAT. Realizacja Projektu przyczyni się do zniwelowania nierówności społecznych, bowiem centrum aktywności będzie miejscem integracji osób bezrobotnych w tym długotrwale bezrobotnych, osób do 35 roku życia, osób powyżej 50 roku życia oraz wszystkich chętnych do włączenia się do aktywnego życia lokalnej ludności. Będzie to pierwszy tego typu ośrodek na terenie Wnioskodawcy. Po zakończeniu realizacji inwestycji sala wiejska będzie ogólnodostępna dla lokalnej społeczności - będą odbywały się w niej warsztaty, szkolenia, zajęcia kulturalne, etc. Korzystanie z przedmiotowej sali wiejskiej będzie wyłącznie nieodpłatne, w szczególności Wnioskodawca nie planuje wynajmować/wydzierżawiać obiektu czy organizować odpłatnych wydarzeń, za które pobierałaby opłatę wstępu. Wnioskodawca w związku z realizacją Projektu wykonuje zadania własne w zakresie kultury, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym.

Nabywane na potrzeby realizowanego projektu towary i usługi są/będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających ustawie o VAT (innymi słowy nie są/nie będą służyły czynnościom opodatkowanym VAT).

Przedmiotowa sala wiejska będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności nieodpłatnych - będzie udostępniana nieodpłatnie lokalnej społeczności na cele gminne. Nieodpłatne udostępnianie świetlic wiejskich lokalnej społeczności jest przejawem działania Wnioskodawcy jako organu władzy publicznej w ramach tzw. reżimu publiczno-prawnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją Projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku od poniesionych wydatków nie zostaną spełnione, bowiem - jak wskazał Wnioskodawca realizacja Projektu „(…)”, przyczyni się do zniwelowania nierówności społecznych, bowiem centrum aktywności będzie miejscem integracji osób bezrobotnych w tym długotrwale bezrobotnych, osób do 35 roku życia, osób powyżej 50 roku życia oraz wszystkich chętnych do włączenia się do aktywnego życia lokalnej ludności. Przebudowana sala wiejska będzie ogólnodostępna dla lokalnej społeczności - będą odbywały się w niej warsztaty, szkolenia, zajęcia kulturalne, etc. Korzystanie z przedmiotowej sali wiejskiej będzie wyłącznie nieodpłatne, w szczególności Wnioskodawca nie planuje wynajmować/wydzierżawiać obiektu czy organizować odpłatnych wydarzeń, za które pobierałaby opłatę wstępu. Nabywane na potrzeby realizowanego projektu towary i usługi są/będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających ustawie o VAT - nie są/nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca realizując Projekt pn. „(…)” działał w ramach zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Oznacza to więc, że w tym zakresie Wnioskodawca nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym w analizowanym przypadku nie ma możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług nabywanych w związku z realizacją ww. zadania. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. towary i usługi nabywane w celu realizacji przedmiotowego Projektu nie służą i nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację wskazanego we wniosku Projektu jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.