2021.03.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.880.2020.1.MD
z 9 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2020 r. (data wpływu 9 grudnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni udziały w nieruchomości nr KW A (lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość):

nabyła po rodzicach:
1. B zmarłym w dniu 13 stycznia 1999 r. – udział wielkości 1/8 tytułem dziedziczenia (postanowienie Sądu C o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 22 sierpnia 2000 r., sygn. akt D).
  B swój udział w przedmiotowej nieruchomości nabył na mocy umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego i oddania w użytkowanie wieczyste części gruntu z dnia 24 maja 1989 r.;
2. E zmarłej w dniu 26 marca 2015 r. – udział wielkości 4/8 i 1/8 tytułem dziedziczenia (postanowienie Sądu C o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 8 grudnia 2015 r., sygn. akt F).
E swoje udziały nabyła:
1. 4/8 na mocy umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego i oddania w użytkowanie wieczyste części gruntu z dnia 24 maja 1989 r.,
2. 1/8 tytułem dziedziczenia po B;
nabyła na skutek przeprowadzenia postępowania o podział majątku wspólnego E i B, działu spadku po B oraz zniesienia współwłasności (postanowienie Sądu C z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. akt G):
1. udział wielkości 1/8 przysługujący wcześniej jej bratu H z tytułu dziedziczenia po B – bez obowiązku spłaty,
2. udział wielkości 1/8 przysługujący wcześniej jej bratu I z tytułu dziedziczenia po B – za spłatą.

Wartość rynkowa składników majątkowych nabytych przez Wnioskodawczynię nie przekroczyła wartości udziału poszczególnych spadkobierców nabytego w spadku we wszystkich składnikach majątkowych wchodzących w skład spadku. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, gdyby Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego osobie trzeciej:

powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie udziału wielkości 1/8 nabytego w drodze dziedziczenia po jej ojcu B (tj. w zakresie 1/8 wartości lokalu)?
powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie udziału wielkości 5/8 nabytego w drodze dziedziczenia po jej matce E (tj. w zakresie 5/8 wartości lokalu)?
powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie udziału wielkości 1/8 przysługującego wcześniej jej bratu H z tytułu dziedziczenia po ojcu B, oraz czy powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie udziału nabytego od brata I za spłatą (tj. łącznie w zakresie 2/8 wartości lokalu)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku, gdyby dokonała sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego osobie trzeciej:

nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie udziału wielkości 1/8 nabytego w drodze dziedziczenia po B (tj. w zakresie 1/8 wartości lokalu).
W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości jeżeli zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Przepis ust. 5 tego artykułu stanowi natomiast, że w przypadku odpłatnego zbycia nabytych w drodze spadku nieruchomości, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Natomiast w art. 10 ust. 7 unormowano, że nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.
B swój udział w przedmiotowej nieruchomości nabył na mocy umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego i oddania w użytkowanie wieczyste części gruntu z 24 maja 1989 r., zatem upłynął już wspomniany wyżej okres pięcioletni;
nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie udziału wielkości 5/8 nabytego w drodze dziedziczenia po E (tj. w zakresie 5/8 wartości lokalu).
W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości jeżeli zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Przepis ust. 5 tego artykułu stanowi natomiast, że w przypadku odpłatnego zbycia nabytych w drodze spadku nieruchomości, okres, o którym mowa w tym przepisie liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Natomiast w art. 10 ust. 7 unormowano, że nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.
E swoje udziały nabyła:
1. 4/8 na mocy umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego i oddania w użytkowanie wieczyste części gruntu z dnia 24 maja 1989 r.
2. 1/8 tytułem dziedziczenia po B.
  Zatem upłynął już wspomniany wyżej okres pięcioletni;
powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie udziałów wielkości 2/8 nabytych w drodze działu spadku – w przypadku, gdy odpłatne zbycie zostanie dokonane przed dniem 1 stycznia 2024 r.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości jeżeli zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Przepis ust. 5 tego artykułu stanowi natomiast, że w przypadku odpłatnego zbycia nabytych w drodze spadku nieruchomości, okres, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Natomiast w art. 10 ust. 7 unormowano, że nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W przedstawionej sytuacji wskutek działu spadku doszło do przyrostu majątku podatnika, a więc art. 10 ust. 7 u.p.d.o.f. nie ma zastosowania do udziałów we własności przedmiotowej nieruchomości, które zostały nabyte przez podatnika na skutek działu spadku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a źródłami przychodów są m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Postanowienie Sądu C zostało wydane w dniu 14 grudnia 2017 r. i uprawomocniło się po upływnie 21 dni, tj. z dniem 4 stycznia 2018 r., zatem okres pięcioletni w myśl powołanego wyżej przepisu liczy się od dnia 31 grudnia 2018 r. i upłynie z dniem 31 grudnia 2023 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 powołanej ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Według art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Art. 30e ust. 2 powołanej ustawy stanowi, że podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni udziały w nieruchomości nr KW A (lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość):

nabyła po rodzicach:
1. B zmarłym w dniu 13 stycznia 1999 r. – udział wielkości 1/8 tytułem dziedziczenia (postanowienie Sądu C o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 22 sierpnia 2000 r., sygn. akt D).
  B swój udział w przedmiotowej nieruchomości nabył na mocy umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego i oddania w użytkowanie wieczyste części gruntu z dnia 24 maja 1989 r.;
2. E zmarłej w dniu 26 marca 2015 r. – udział wielkości 4/8 i 1/8 tytułem dziedziczenia (postanowienie Sądu C o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 8 grudnia 2015 r., sygn. akt F).
E swoje udziały nabyła:
1. 4/8 na mocy umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego i oddania w użytkowanie wieczyste części gruntu z dnia 24 maja 1989 r.,
2. 1/8 tytułem dziedziczenia po B;
nabyła na skutek przeprowadzenia postępowania o podział majątku wspólnego E i B, działu spadku po B oraz zniesienia współwłasności (postanowienie Sądu C z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. akt G):
1. udział wielkości 1/8 przysługujący wcześniej jej bratu H z tytułu dziedziczenia po B – bez obowiązku spłaty,
2. udział wielkości 1/8 przysługujący wcześniej jej bratu I z tytułu dziedziczenia po B – za spłatą.

W świetle art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Według art. 924 i 925 powołanej ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. (art. 1025 § 1 cytowanej ustawy).

Przepis art. 1035 Kodeksu cywilnego stanowi, że jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 ww. ustawy).

Z kolei wedle art. 195 Kodeksu cywilnego, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 przywołanej ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 210 przytoczonej ustawy każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 powołanej ustawy zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Jeżeli w wyniku dokonanego działu spadku, przedmiotem którego były nieruchomości lub prawa majątkowe, udział w nich zwiększa się, tj. przekracza wartość udziału dotychczas posiadanego, to data działu spadku będzie również datą nabycia tego udziału, o który uległ powiększeniu udział w nich po dokonaniu tej czynności. Wobec tego nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców (współwłaścicieli), należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza dotychczasowy udział w spadku, należy przyjąć datę dokonania działu spadku (tj. dzień zawarcia umowy bądź uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli dział spadku dokonany był na drodze postępowania sądowego).

Mając zatem na uwadze wyżej przywołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że planowane odpłatne zbycie udziałów w lokalu mieszkalnym, jakie zostały przez Wnioskodawczynię nabyte w drodze spadku po rodzicach nie będzie stanowić dla Niej źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, liczonego od dnia nabycia nieruchomości przez spadkodawców.

Natomiast planowane odpłatne zbycie udziałów w nieruchomości nabytych w drodze działu spadku, ponad pierwotny udział w spadku, będzie skutkować dla Wnioskodawczyni powstaniem przychodu kwalifikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy w związku z art. 10 ust. 7 tej ustawy, jeśli nastąpi przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie (w drodze działu spadku dokonanego poprzez postanowienie sądu, które uprawomocniło się w 2018 r.), tj. przed upływem 2023 r. Tym samym, dochód z odpłatnego zbycia udziałów w lokalu mieszkalnym nabytych wskutek działu spadku ponad udział posiadany w wyniku spadkobrania, będzie podlegać – zgodnie z art. 30e ust. 1 przywołanej ustawy – opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, a Wnioskodawczyni obowiązana będzie do złożenia zeznania podatkowego oraz zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin