INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2011 r. (data wpływu 16.08.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest producentem suplementów diety. Bezpośrednimi odbiorcami produktów Spółki na terenie Polski są m.in. hurtownie, które następnie sprzedają produkty Spółki do punktów sprzedaży detalicznej. W ramach prowadzonej działalności, Spółka podejmuje szereg różnorodnych działań handlowych, które mają na celu wsparcie sprzedaży Jej produktów. W szczególności, zgodnie z przyjętą przez Spółkę polityką sprzedaży, Spółka planuje, że w sytuacji, gdy termin przydatności do spożycia towarów znajdujących się w punktach sprzedaży detalicznej upłynie lub gdy towar z innych przyczyn nie będzie się nadawał do dalszej sprzedaży (np. na skutek uszkodzenia), przedstawiciele handlowi Spółki będą wymieniać takie produkty na produkty pełnowartościowe (towar przeterminowany lub np. uszkodzony będzie odbierany przez przedstawicieli handlowych Spółki).

Powyższe działania ze strony Spółki mają m.in. na celu ograniczenie sytuacji, w których do obrotu wprowadzane byłyby produkty Spółki po upływie ich terminu przydatności do spożycia. Tego rodzaju bowiem przypadki (pomimo, że wynikające z zachowania podmiotów prowadzących punkty sprzedaży detalicznej) mogłyby mieć negatywny wpływ na ciągłość sprzedaży produktów Spółki, a co za tym idzie mogłyby negatywnie wpłynąć na wyniki Jej sprzedaży (a więc osiągane przez Spółkę przychody podatkowe).

A zatem, planowane działania umożliwią wycofanie z rynku towarów niepełnowartościowych, (z krótkim terminem przydatności, przeterminowanych, uszkodzonych etc.) i z punktu widzenia interesów Spółki, niezgodnych z Jej standardami jakości. Niezbędna kontrola obrotu mająca na celu realizację powyższych interesów Spółki dokonywana będzie przez przedstawicieli handlowych Spółki, którzy w trakcie wizyt w punktach sprzedaży detalicznej odnotowywać będą konieczność podjęcia ww. działań przez Spółkę. Planowane przez Spółkę działania stosowane będą wobec wszystkich punktów sprzedaży detalicznej, a podmioty je prowadzące będą informowane o możliwości dokonania w wyżej opisanych sytuacjach wyrównania poniesionych strat lub wymiany towarów. A zatem, podmioty prowadzące punkty sprzedaży detalicznej będą mieć świadomość, że nabywając produkty Spółki od hurtowni, będą mogły liczyć w powyższych sytuacjach na określone działania ze strony Spółki (pomimo, że pomiędzy Spółką a takim podmiotem nie dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży towarów, taka bowiem zawierana będzie pomiędzy Spółką a hurtownią).

Powyższe działania będą ewidencjonowane za pomocą dokumentów pobrania, które będą opisywane przez przedstawicieli handlowych Spółki i akceptowane (przez osoby sprawujące nadzór nad ww. działaniami przedstawicieli handlowych) zgodnie z przyjętą w tym zakresie przez Spółkę procedurą. Spółka ponadto informuje, że przy kalkulacji ceny za Jej produkty będzie uwzględniała koszty związane z ewentualnymi przyszłymi działaniami związanymi z dostawami i wymianą towarów w opisanych powyżej sytuacjach (a więc Spółka kalkulując marżę handlową na swoje produkty uwzględniać będzie potencjalną możliwość wymiany towarów). W konsekwencji, podmioty prowadzące punkty sprzedaży detalicznej nie będą zobowiązane do zapłaty dodatkowych kwot na rzecz Spółki tytułem wynagrodzenia za ww. działania, czy też na rzecz hurtowni. Nie będzie następować również korekta rozliczeń VAT związanych z uprzednim nabyciem towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy koszty związane z dostarczeniem produktów Spółki do punktów sprzedaży w celu ich wymiany z towarów przeterminowanych lub innych nienadających się do dalszej sprzedaży (np. uszkodzonych) na towary pełnowartościowe, stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z wymianą w punktach sprzedaży towarów przeterminowanych lub innych nienadających się do dalszej sprzedaży (np. uszkodzonych) na towary pełnowartościowe, stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Powyższe działania Spółki umożliwią wycofanie z rynku towarów niepełnowartościowych (z krótkim terminem przydatności, przeterminowanych, uszkodzonych etc.) i z punktu widzenia interesów Spółki niezgodnych z Jej standardami jakości i standardami jakości funkcjonującymi na rynku „A”. Stąd planowane przez Spółkę działania stanowić mają również odpowiedź na sytuację rynkową i dostosowanie się do przyjętych i funkcjonujących na rynku „A” standardów, co z perspektywy poszerzenia pozycji Spółki na tym rynku i w celu zwiększenia Jej przychodów, staje się koniecznym.

Tego rodzaju przypadki mogłyby mieć również negatywny wpływ na ciągłość sprzedaży Spółki. Natomiast z punktu widzenia Spółki ważne jest, by w celu zachowania tej ciągłości towar dotarł jak najszybciej do sprzedaży i nie przechodził procedury reklamacyjnej, co jest czasochłonne. Ponadto, w tym czasie kontrahent mógłby nie kupić już nowego towaru w obawie, że reklamacja nie zostanie pozytywnie rozpatrzona, co wpłynie na zmniejszenie konkurencyjności Spółki na rynku, spadek Jej sprzedaży i w konsekwencji, zmniejszenie Jej przychodów.

Planowane przez Spółkę działania stosowane będą wobec wszystkich punktów sprzedaży, a podmioty je prowadzące będą informowane o możliwości dokonania w wyżej opisanych sytuacjach wymiany towarów. Świadomość po stronie podmiotów prowadzących punkty sprzedaży detalicznej, co do możliwości podjęcia przez Spółkę ww. działań w opisanych powyżej sytuacjach może doprowadzić do zwiększenia efektywności i zakupów towarów Spółki dokonywanych przez te podmioty (będą bowiem mogły liczyć na określone zachowanie po stronie Spółki, co może przełożyć się na większą ilość składanych zamówień).

Jak już wspomniano powyżej, koszty planowanych działań (dostawy towarów w celu wymiany towarów niepełnowartościowych na pełnowartościowe) znajdować będą odzwierciedlenie w marży handlowej stosowanej przez Spółkę. Spółka bowiem przy kalkulacji ceny sprzedaży za swoje towary uwzględniać będzie potencjalną konieczność podjęcia tego rodzaju działań (jeśli Spółka nie wprowadziłaby możliwości ewentualnej wymiany towarów w opisanych sytuacjach cena towarów byłaby niższa).

Wobec powyższego, pobieranie przez Spółkę wyższego wynagrodzenia (będącego dla Niej przychodem dla celów podatkowych) z tytułu sprzedaży towarów będzie wynikało z faktu, że może w przyszłości ponosić dodatkowe koszty związane z podjęciem określonych działań w opisanych powyżej sytuacjach. Nie może zatem ulegać wątpliwości, że koszty z tym związane będą ponoszone w związku z osiąganiem przez Spółkę przychodów podatkowych.

W świetle przedstawionej argumentacji, w ocenie Spółki, koszty związane z dostarczeniem do punktów sprzedaży Jej produktów w związku ze zbliżającym się upływem terminu ich przydatności, jak również koszty związane z wymianą w takich punktach towarów przeterminowanych lub innych nienadających się do dalszej sprzedaży (np. uszkodzonych) na towary pełnowartościowe stanowić będą dla Niej koszty uzyskania przychodów.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 stycznia 2010 r. o sygn. IPPB3/423-875/09-3/GJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie, w odniesieniu do powołanej przez Spółkę interpretacji stwierdzić należy, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Ponadto nadmienia się, iż w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.