Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.263.2020.4.PB
z 15 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.), uzupełnionym 8 marca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy cash poolingu.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 24 lutego 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.497.2020.3.BKD, 0111-KDIB2-2.4014.263.2020.3.PB wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 8 marca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

A Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) należy do międzynarodowej grupy (dalej: Grupa), zajmującej się m.in. produkcją i dystrybucją produktów leczniczych. Spółka uczestniczy w funkcjonującym w ramach Grupy systemie cash-poolingu (dalej: Cash Pooling, System), w ramach którego B GmbH (dalej: Agent) mający siedzibę na terytorium Niemiec świadczy na rzecz Spółki kompleksowe usługi zarządzania płynnością finansową (dalej: Usługi).

Usługa Cash-poolingu jest systemem zarządzania płynnością finansową, którego głównym celem jest bardziej efektywne wykorzystanie nadwyżek finansowych spółek biorących udział w strukturze. W efekcie dochodzi do zmniejszenia kosztów finansowania poszczególnych uczestników i efektywnej alokacji środków pieniężnych w ramach danej grupy kapitałowej.

Usługi świadczone są przez Agenta we współpracy z bankiem (dalej: Bank) z siedzibą w Niemczech, na podstawie umowy (dalej: Umowa) zawartej pomiędzy ww. stronami.

Poszczególni uczestnicy Systemu (dalej: Uczestnicy), w tym Spółka, jak również banki lokalne prowadzące rachunki Uczestników i należące do grupy kapitałowej Banku (dalej: Banki lokalne), które uczestniczą w realizacji Usługi – przystępują do Umowy na podstawie odrębnych aneksów.

Na podstawie odrębnej umowy zawartej pomiędzy Spółką i Agentem, tj. Current Account Agreement (dalej: CAA) w powiązaniu z Umową, Spółka uprawniona jest do korzystania w ramach Systemu z udostępnionych przez Agenta środków finansowych (w ramach ustalonego w tej umowie limitu kwotowego) w zamian za należne Agentowi z tego tytułu odsetki oraz do otrzymywania odsetek z tytułu ewentualnego udostępniania Agentowi środków finansowych zgromadzonych na rachunku Spółki (bez ograniczeń kwotowych).

Podstawę funkcjonowania cash-poolingu stanowią rachunki bankowe, otwarte i prowadzone przez Bank i Banki lokalne dla Agenta oraz Uczestników (w tym Spółki) na podstawie odrębnie zawartych umów (dalej: „Rachunek Docelowy” w odniesieniu do rachunku Agenta; „Rachunek” w odniesieniu do bieżącego rachunku Spółki prowadzonego w Banku lokalnym oraz „Rachunek Pośredniczący” w odniesieniu do rachunku Spółki prowadzonego w Banku).

Cash-Pooling opiera się na mechanizmie zerowania sald, tj. polega na przenoszeniu sald kredytowych (dodatnich) zgromadzonych na Rachunkach Uczestników na Rachunek Docelowy Agenta, a także na pokrywaniu sald debetowych (ujemnych) wykazywanych na tych Rachunkach z Rachunku Docelowego.

W praktyce, zgodnie z postanowieniami Umowy oraz CAA, rozliczenia finansowe realizowane w ramach Systemu obejmują zatem następujące aktywności:

• w przypadku, gdy na koniec danego dnia roboczego na Rachunku występuje saldo dodatnie – transfer nadwyżki środków finansowych na Rachunek Docelowy (przelana kwota zwiększa należności Spółki od Agenta lub zmniejsza wysokość zobowiązania Spółki wobec Agenta);
• w przypadku, gdy na koniec danego dnia roboczego na Rachunku występuje saldo ujemne – transfer na Rachunek z Rachunku Docelowego kwoty niezbędnej do wyrównania niedoboru na Rachunku (przelana kwota zmniejszy wysokość należności Spółki od Agenta lub zwiększa wysokość zobowiązania Spółki wobec Agenta).
  
  

Ww. transfery środków realizowane są automatycznie (bez dodatkowej dyspozycji ze strony Spółki), za pośrednictwem Rachunku Pośredniczącego (innymi słowy, w pierwszej kolejności transferowane środki trafiają z Rachunku/Rachunku Docelowego na Rachunek Pośredniczący, a następnie przekazywane są na Rachunek Docelowy/Rachunek.

Ww. transfery dokonywane są codziennie, a ich celem jest doprowadzenie Rachunku Uczestnika (na koniec dnia roboczego) do salda zerowego.

W wyniku ww. transferów, na koniec dnia roboczego po stronie Spółki wystąpi:

• należność od Agenta – w przypadku, w którym wartość środków przelanych z Rachunku na Rachunek Docelowy przekracza wartość środków przelanych z Rachunku Docelowego na Rachunek; lub
• zobowiązanie wobec Agenta – w przypadku, w którym wartość środków przelanych z Rachunku Docelowego na Rachunek przekracza wartość środków przelanych z Rachunku na Rachunek Docelowy.
  
  

Z tytułu udostępnienia środków finansowych Agentowi, Spółce przysługują odsetki określone w CAA. Odpowiednio, z tytułu korzystania ze środków Agenta Spółka zobowiązana jest do zapłaty Agentowi odsetek określonych CAA.

Kwota odsetek (należnych Spółce, lub do których zapłaty zobowiązana jest Spółka) ustalana jest w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Z technicznego punktu widzenia, ostateczna kwota odsetek, o której mowa powyżej ustalana jest w oparciu o dzienne kalkulacje odsetek – w odniesieniu do salda rozliczeń wykazywanego na koniec każdego dnia roboczego.

Zestawienie podsumowujące kalkulację odsetek za poszczególne dni robocze sporządzane jest przez Agenta po zakończeniu każdego miesięcznego okresu rozliczeniowego.

Ostateczna kwota odsetek kalkulowana jest jako różnica pomiędzy:

• odsetkami należnymi Spółce – w przypadku gdy w danym dniu roboczym z salda rozliczeń pomiędzy stronami wynika, że Spółka posiada należność od Agenta; a
• odsetkami należnymi Agentowi – w przypadku gdy w danym dniu roboczym z salda rozliczeń pomiędzy stronami wynika, że Spółka posiada zobowiązanie wobec Agenta.
  
  

W zależności od tego, czy ww. różnica jest w danym okresie rozliczeniowym dodatnia czy ujemna:

• Spółce należne będą odsetki (które to odsetki powiększą wartość należności Spółki od Agenta lub pomniejszą wartość zobowiązań Spółki wobec Agenta), lub
• Spółka zobowiązana będzie do zapłaty odsetek (które to odsetki zmniejszą wartość należności Spółki od Agenta lub zwiększą wartość zobowiązań Spółki wobec Agenta).
  
  

Odsetki kalkulowane w opisany powyżej sposób kapitalizowane są w okresach miesięcznych – odpowiednio: na korzyść Spółki lub Agenta (Rachunek uznawany jest wówczas lub bądź obciążany odpowiednią kwotą).

W przypadku wystąpienia nadwyżki pomiędzy kwotą odsetek należnych Agentowi a kwotą odsetek należnych Spółce, różnica ta (do której zapłaty zobowiązana jest Spółka) stanowi wynagrodzenie Agenta z tytułu świadczonych usług zarządzania płynnością.

Do odrębnego wynagrodzenia z tytułu technicznej obsługi Systemu uprawniony jest na podstawie Umowy Bank.

Wnioskodawca ma siedzibę na terytorium Polski i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) na tym terytorium.

Agent nie posiada na terytorium Polski siedziby ani też stałego miejsca prowadzenia działalności, nie jest również zarejestrowany na tym terytorium dla celów VAT.

Końcowo wskazać należy, iż opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, który został przedstawiony przez Wnioskodawcę w treści uzupełnienia wniosku jako, że dotyczy zagadnienia objętego podatkiem dochodowym od osób prawnych przedstawiony zostanie w rozstrzygnięciu obejmującym swym zakresem ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie ww. podatku.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle art. 1 ust. 1 ustawy o PCC zawarcie Umowy oraz realizowane w jej ramach czynności będą podlegały opodatkowaniu PCC? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) zawarcie Umowy oraz realizowane w jej ramach czynności nie będą podlegały opodatkowaniu PCC.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy o PCC zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z tym przepisem, podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
4. umowy dożywocia,
5. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
6. ustanowienie hipoteki,
7. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
8. umowy depozytu nieprawidłowego,
9. umowy spółki.
   
   

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania PCC oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o PCC).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu PCC. Równocześnie, ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o podleganiu opodatkowaniu PCC, decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w PCC, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Należy stwierdzić, że umowa cash-poolingu pozostaje umową nienazwaną. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.) – w księdze trzeciej zobowiązania – nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.

Usługa cash-poolingu jest usługą kompleksową, przeznaczoną do efektywnego zarządzania środkami finansowymi podmiotów gospodarczych. Głównym celem takiej umowy jest optymalizacja zarządzania stanem środków pieniężnych na wielu rachunkach bankowych należących do jednej grupy kapitałowej.

System zarządzania płynnością finansową umożliwia koncentrację środków Uczestników oraz kompensatę przejściowych nadwyżek wykazywanych przez jedne podmioty z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Jedną z najważniejszych korzyści takiego systemu jest możliwość globalnego minimalizowania kosztów działalności podmiotów z grupy kapitałowej.

Umowa cash-poolingu jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki wymienionej w katalogu czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu, określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC. Jednakże nie stanowi ona umowy pożyczki, bowiem w myśl art. 720 § 1 Kodeks cywilny, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Na gruncie Umowy Cash Poolingu mogą natomiast wystąpić różne sytuacje faktyczne, w tym – w skrajnym przypadku – w czasie obowiązywania Umowy może nie dojść do jakiegokolwiek transferu środków z Rachunku Spółki na Rachunek Docelowy Agenta ani też z Rachunku Docelowego Agenta na Rachunek Spółki. Innymi słowy, w momencie zawarcia Umowy Spółka (ani Agent) nie są w stanie określić czy w ogóle, a jeśli tak – ile środków finansowych zostanie udostępnionych Spółce lub Agentowi. Istotą Umowy jest natomiast zapewnienie możliwości automatycznego udostępniania środków finansowych Spółce przez Agenta albo Agentowi przez Spółkę – w zależności od bieżących potrzeb i uwarunkowań.

Konstrukcja Umowy Cash Poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi Uczestników, nie wyczerpuje zatem istotnych znamion pożyczki. W przedmiotowym systemie zarządzania płynnością niektóre spółki będące Uczestnikami Systemu mogą posiadać chwilowo wolne środki finansowe, podczas gdy inne mogą posiadać niedobór tych środków.

Dany Uczestnik systemu zarządzania płynnością, posiadając wolne środki, udostępnia je na swoim rachunku. W przypadku natomiast wystąpienia chwilowych niedoborów środków finansowych, Uczestnik może skorzystać ze środków udostępnionych przez innych Uczestników.

Z tytułu uczestnictwa w powyższych transakcjach dla Spółki powitają określone prawa i obowiązki (w tym uprawnienie do uzyskania odsetek lub zobowiązanie do ich zapłaty), jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia lub realizacji umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot.

Należy zaznaczyć, że w ramach Umowy, możliwość korzystania ze środków finansowych jak również możliwość udostępnienia środków finansowych Agentowi stanowią nierozerwalne elementy jednej, kompleksowej usługi świadczonej przez Agenta we współpracy z Bankiem.

Dodatkowo, wskazać należy, iż System funkcjonuje w ten sposób, że Uczestnik, którego środki transferowane są na Rachunek Docelowy Agenta (w tym Spółka) – nie wskazuje przez kogo (przez którego z Uczestników Systemu) środki te mają być wykorzystane. Jak wynika z powyższego, w analizowanych okolicznościach – dany Uczestnik nie będzie wiedział przez kogo zostały wykorzystane wpłacone przez niego środki. Podobnie, w przypadku otrzymania przez Uczestnika (w tym Spółkę) środków kompensujących niedobór środków pieniężnych na jego Rachunku – Uczestnik taki nie posiada informacji, od jakiego podmiotu uczestniczącego w Systemie faktycznie pochodzą te środki.

Umowa Cash-Poolingu w żadnym wypadku nie realizuje również ekonomicznego celu pożyczki. O ile ekonomicznym celem umowy pożyczki jest korzystanie przez ściśle określony czas z cudzego kapitału, w ściśle określonej wysokości, w celach inwestycyjnych lub konsumpcyjnych, zwykle za zapłatą pożyczkodawcy umówionego wynagrodzenia, o tyle w ramach Systemu, jego Uczestnicy realizują cel udostępnienia Agentowi ewentualnych nadwyżek finansowych na rachunkach bankowych w celu ich ewentualnego rozdysponowania podmiotom wykazującym niedobory środków pieniężnych.

Należy bowiem podkreślić, że nadrzędnym celem Umowy o zarządzenie płynnością finansową jest zwiększenie efektywności zarządzania środkami finansowymi podmiotów z grupy kapitałowej poprzez optymalne wykorzystanie nadwyżek środków pieniężnych na poszczególnych Rachunkach.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, brak jest podstaw do zakwalifikowania transakcji/transferów pieniężnych do jakich dochodzi w ramach Cash-Poolingu jako umów pożyczek, a tym samym brak jest podstaw do objęcia takich transakcji obowiązkiem podatkowym wynikającym z przepisów ustawy o PCC.

Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotowe czynności nie stanowią także umowy depozytu nieprawidłowego, ani umowy lokaty. Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego, przez depozyt nieprawidłowy rozumieć należy umowę, zgodnie z którą przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Do tego rodzaju umów stosuje się przepisy o pożyczce. Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro zawarcie Umowy Cash-Poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu PCC a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym – z powyższych przyczyn – czynności dokonywane w ramach Umowy Cash-Poolingu dotyczące zarządzania płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu PCC. Nie mieszczą się one bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu PCC.

Stanowisko to niejednokrotnie zostało potwierdzone przez organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 lipca 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4014.141.2020.2.LM stwierdził, że „skoro zawarcie umowy cash poolingu nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym – z powyższych przyczyn – czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu dotyczące zarządzania wspólną płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych; nie mieszczą się bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem kompleksowa usługa zarządzania płynnością finansową, do której przystąpi Wnioskodawca oraz świadczone w jej ramach czynności nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.”

Podobnie wskazał także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 17 kwietnia 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.26.2020.1.HS stwierdzając, że „(...) Środki, które przekazywane są Wnioskodawcy w sytuacji, gdy saldo jego rachunku jest ujemne nie mają bowiem swojego źródła w umowie pożyczki ale w zawartej umowie o zarządzanie środkami finansowymi. Z tej umowy natomiast nie wynikają elementy istotne umowy pożyczki. Co oznacza, że opisanej we wniosku umowy cash poolingu oraz przepływu środków pomiędzy rachunkami nie można zdefiniować jako umowy pożyczki. (...) skoro opisana we wniosku umowa nie przyjmie charakteru żadnej z czynności wymienionych w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to zarówno ona sama, usługi z nią związane, jak i w jej ramach wykonywane przelewy środków między rachunkami nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.”

Analogiczne podejście zaprezentowane zostało również przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w poniższych interpretacjach indywidualnych:

• z 5 sierpnia 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.119.2020.3.MM,
• z 14 lipca 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4014.155.2020.2.BD,
• z 21 maja 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.94.2020.1.MM,
• z 26 marca 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4014.48.2020.2 AD,
• z 11 lutego 2020 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.300.2019.2.PB.
  
  

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Usługi Cash-Poolingu nie zostały enumeratywnie wymienione w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu PCC. Nie można też tego typu czynności zakwalifikować jako umowy pożyczki, wymienionej w tym katalogu ani też jako umowy depozytu nieprawidłowego czy też innych kategorii czynności wskazanych w tym katalogu. Tym samym, zdaniem Spółki, w świetle art. 1 ust. 1 ustawy o PCC zawarcie Umowy oraz realizowane w jej ramach czynności nie będą podlegały opodatkowaniu PCC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej – interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do powołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.