Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.839.2020.2.AK
z 23 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2020 r. (data wpływu 30 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 marca 2021 r. (data wpływu 4 marca 2021 r.) na wezwanie z dnia 19 lutego 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.839.2020.1.AK o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Od dnia 02.12.2020 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (…) o nr NIP (…) REGON (…) .Numery PKD prowadzonej działalności to Z - działalność związana z oprogramowaniem oraz Z - badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwaną dalej ustawą o PIT). Prowadzi ewidencję podatkową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Osiągane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dochody Wnioskodawca opodatkowuje zgodnie z art. 30c ust.1 ustawy o PIT podatkiem liniowym. Od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej prowadzi dodatkową ewidencję spełniającą wymogi określone w art. 30cb ustawy o PIT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych, które prowadzone byłyby przez inne podmioty oraz nie nabywa też praw autorskich od innych podmiotów. Wytwarzane, w ramach realizacji na rzecz zleceniodawców projektów, oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wytwarzane oprogramowanie zawsze posiada cechę nowości, w wyniku czego choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania. Realizując zlecenia Wnioskodawca wykorzystuje własną wiedzę, umiejętności oraz własną inwencje twórczą. Twórczy charakter potwierdza również fakt, że rezultatem działań są nowe wytwory intelektu w postaci nowych kodów źródłowych. Wszystkie realizowane projekty prowadzone są w sposób metodyczny i zaplanowany. Podejmowane w ramach realizowanych projektów czynności są wykonywane w sposób regularny i uporządkowany. Umowy ze zleceniodawcami zawierają cel do realizacji oraz termin realizacji tego celu. W wyniku nałożonych przez zleceniodawcę celów, Wnioskodawca podejmuje aktywności zmierzające do uzyskania specjalistycznej wiedzy oraz zastosowanie tej wiedzy do tworzenia nowego lub istotnie zmodyfikowanego oprogramowania. W każdej umowie ze zleceniodawcami zawarty jest zapis o przeniesieniu całości autorskich praw majątkowych na oprogramowanie, w zamian za wynagrodzenie za sprzedaż tych praw. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Realizacja prac na podstawie podpisanej umowy nie odbywa się pod kierownictwem zleceniodawcy oraz w wyznaczonym przez niego miejscu i czasie.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w ramach umów ze zleceniodawcami

Wnioskodawca realizuje następujące projekty.

1. Projekt nr 1

Projektowanie, tworzenie od podstaw i rozwój portalu, który adresowany jest do pacjentów oraz lekarzy zajmujących się leczeniem schorzeń neurologicznych. Programowanie (…) obejmuje aplikacje internetową oraz stronę (…) Programowanie (…) obejmuje warstwę usługową aplikacji internetowej, w tym elementy aplikacji pracujące na serwerze.

W wyniku tworzenia i rozwijania (ulepszania) istniejącego oprogramowania komputerowego tworzone są nowe kody i algorytmy. W ramach świadczonej usługi jest wytwarzany kod źródłowy, dzięki któremu nowe funkcjonalności uzyskują lekarze oraz ich pacjenci.

Nowe funkcjonalności dla lekarzy : planowania ich pracy, system rejestracji pacjentów, archiwum wizyt, archiwum przepisywanych pacjentom leków oraz archiwum terapii pacjentów.

Nowe funkcjonalności dla pacjentów : aplikacja on linę umożliwiająca śledzenie historii leczenia w tym zastosowanych leków i terapii. W powyższym do zadań Wnioskodawcy zalicza się również pisanie oprogramowania na potrzeby tworzenia i rozwijania rozwiązania opartego na sztucznej inteligencji, odpowiedzialnego za zaproponowanie diagnozy pacjenta oraz terapii lekowej. W wyniku tworzonego kodu źródłowego wraz ze zwiększającą się liczba pacjentów i diagnoz system sztucznej inteligencji będzie się automatycznie rozbudowywał, aktualizował, w wyniku czego wydawane diagnozy będą z upływem czasu coraz bardziej precyzyjne. W pracy nad projektem Wnioskodawca wykorzystuje następujące narzędzia programistyczne :

(…)

2. Projekt nr 2

Projektowanie, tworzenie od podstaw i rozwój portalu, który adresowany jest do użytkowników przeprowadzających audyty dotyczące odnawialnych źródeł energii (programowanie (…) oraz aplikacja internetowa). W powyższym do zadań Wnioskodawcy zalicza się również projektowanie architektury tworzonego systemu. W wyniku rozwijania (ulepszania) istniejącego oprogramowania komputerowego tworzone są nowe kody i algorytmy

Tworzone oprogramowanie pozwala uzyskiwać nowe funkcjonalności portalu. Nowe funkcjonalności to m.in..:

1. możliwość generowania gwarancji pochodzenia unikniętej emisji,
2. możliwość rozliczania przedsiębiorstw poprzez obniżanie śladu węglowego,
3. obsługa instalacji biogazowych wchodzących w skład systemu poprzez funkcje możliwości generowania oraz zawierania umów z tymi instalacjami,
4. możliwość przeprowadzania audytów instalacji biogazowych przez zewnętrzne firmy audytorskie. W ramach audytu zostaje ujawniona uniknięta emisja, która jest zapisywana w odpowiednim module systemu informatycznego. Uniknięta emisja będzie podlegała handlowi (sprzedaż/kupno).

Zleceniodawca prowadzi rozmowy z towarową giełdą energii na temat integracji certyfikatów unikniętej emisji z ich systemem giełdowym.

W ramach projektu Wnioskodawca wykorzystuje następujące narzędzie programistyczne :

(…)

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi następujące miesięczne koszty:

1. Obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne,
2. Opłata za usługi księgowe,
3. Wydatki na doradztwo podatkowe,
4. Wydatki na zakup sprzętu komputerowego tj. laptopa, komputer, klawiatura, myszki itd.
5. Wydatki na sprzęt sieciowy tj. kable, routery, serwery, switche
6. Wydatki na telefon,
7. Wydatki na internet,
8. Wydatki na oprogramowanie specjalistyczne np. (…)
9. Wydatki i koszty związane z samochodem ( np. amortyzacja , paliwo ),
10. Wydatki na szkolenia ( kursy on - linę, konferencje ).

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca ustala faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Pismem z dnia 19 lutego 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.839.2020.1.AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania, natomiast Wnioskodawca pismem z dnia 2 marca 2021 r. (data wpływu 4 marca 2021 r.) w wyznaczonym terminie dokonał uzupełnienia wniosku. Wnioskodawca dokonał wpłaty należnej opłaty oraz przeformułował pytanie Nr 2 i własne stanowisko do pytania Nr 2, co zostało przedstawione poniżej.

1. Wskazanie za jaki okres Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej tj. 02.12.2020 do dnia zakończenia realizacji wskazanych we wniosku projektów lub do dnia zmiany przepisów prawa podatkowego w tym zakresie.

2. Czy działalność, którą prowadzi Wnioskodawca, jest działalnością twórczą obejmującą:

badania naukowe, czy prace rozwojowe?

Jeżeli prowadzona działalność obejmuje badania naukowe/prace rozwojowe należy wskazać, czy są to badania naukowe/prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. poz., 1668, z późn. zm.)?

Podejmowane, w ramach tworzonego oprogramowania, systematyczne działania mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie istniejących zasobów wiedzy do projektowania i tworzenia nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów (oprogramowania lub jego części), a zatem w przekonaniu Wnioskodawcy mają charakter twórczy i obejmują prace rozwojowe.

3. Czy tworzenie, rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca wskazał, że we wniosku przedstawił stan faktyczny dotyczący realizowanych w ramach działalności gospodarczej projektów. Jedno z postawionych we wniosku pytań brzmi:

„Czy prowadzona przeze mnie działalność, polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego w opisany we wniosku, sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o pit?”

Wnioskodawca wskazuje, że to organ poprzez analizę stanu faktycznego jest zobowiązany do odpowiedzi na pytanie, czy tworzenie, rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

4. Czy autorskie prawa do tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.)?

W przekonaniu Wnioskodawcy wytwarzane oprogramowania lub ich części (kody, algorytmy), opisane w stanie faktycznym wniosku o interpretację, stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

1. Czy ewentualne działania Wnioskodawcy polegające na ulepszeniu/rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Tak, podejmowane działania polegające na ulepszaniu/rozwijaniu oprogramowania, zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonowania tego oprogramowania.

2. Czy dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu:
   1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
   2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
   3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
   4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu;
   
   

Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

3. Czy odrębna ewidencja (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów), prowadzona jest w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

Tak, prowadzona ewidencja spełnia wszystkie wymogi określone w art. 30cb ustawy o PIT.

4. Czy - w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza oprogramowanie – Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej?

Wnioskodawcy nie będą przysługiwały prawa do przeniesionego już programu, w przypadku jego dalszego ulepszania/modyfikacji (na podstawie umowy licencji ani też oprogramowanie ulepszane nie jest już własnością/współwłasnością wnioskodawcy). Będą Wnioskodawcy, przysługiwały prawa majątkowe (prawo własności) do składowych (części oprogramowania), które modyfikują ulepszane oprogramowanie, ale tylko do momentu przeniesienia ich na rzecz Zleceniodawcy. Części oprogramowania mają na celu ulepszenie danego oprogramowania.

5. Jeśli Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej to czy z umowy wynika, że zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji?
   
   
6. Jeśli nie nabył Pan na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie, wniosek należy uzupełnić poprzez wskazanie:
   • na jakiej podstawie następuje ulepszenie/rozwinięcie tego programu?
     
   • czy w wyniku tworzenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej?
     
   • czy Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
     
   
   

Tak jak w odpowiedzi na pytanie Nr 9.

Zgodnie z informacjami przedstawionymi we wniosku Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, które to oprogramowanie staje się w momencie jego stworzenia własnością Wnioskodawcy, a następnie własnością Zleceniodawcy wskutek wykonania z nim umowy. Wskazał również we wniosku, że zajmuje się ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania, często tego, które sam stworzył. Wnioskodawca nie jest więc właścicielem oprogramowania modyfikowanego, ale czasowo właścicielem składowych (części) oprogramowania, które powoduje finalnie ulepszenie oprogramowania ulepszanego, nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego to nowe funkcjonalności, które są osobnym oprogramowaniem. Nowe, dodane funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw autorskich oraz podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Właścicielem oprogramowania, które powoduje ulepszenie oprogramowania właściwego (ulepszanego) stanie się więc ostatecznie Zleceniodawca. W wyniku ulepszania/modyfikacji powstają więc nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

7. Czy, w związku z tworzeniem, rozwinięciem i ulepszeniem ww. oprogramowania, Wnioskodawca osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód został osiągnięty:
   1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
   2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
   3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
   4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu;
   
   

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej został i będzie uzyskiwany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

8. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesienia kosztów na „usługi księgowe, doradztwo podatkowe, szkolenia, zakup sprzętu komputerowego, sieciowego, telefon, internet, oprogramowanie specjalistyczne, szkolenia, wydatki związane z samochodem, wydatki na najem lokalu”? Organ prosi o szczegółowe informacje w tym zakresie? Czy wydatki te są związane wyłącznie z bezpośrednio prowadzoną działalnością badawczo-rozwojowej związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej??

„usługi księgowe”

Są to cykliczne wydatki ponoszone na opłacenie faktury za usługi księgowe.

W ramach usługi jest prowadzona podatkowa księga przychodów i rozchodów, są obliczane podatki oraz składane wymagane prawem deklaracje. Wnioskodawca sam nie posiada wiedzy i umiejętności do wykonywania tych czynności, a obliczanie i wpłaty właściwej kwoty podatków jest obowiązkiem wynikającym z przepisów prawa w związku z prowadzoną przeze mnie działalnością gospodarczą. Prowadzenie działalności gospodarczej jest niezbędne do osiągania przychodów ze zbycia wytwarzanego w ramach działalności oprogramowania.

„doradztwo podatkowe”

Są to wydatki ponoszone na opłacenie faktur za usługi doradcze z zakresu prawa podatkowego.

Zgodnie z zaleceniami Ministra Finansów zawartymi w opublikowanych objaśnieniach podatkowych dotyczących stosowania przepisów’ przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w celu skorzystania z tej możliwości zalecane jest wystąpienie z wnioskiem o indywidualną interpretacje przepisów prawa podatkowego. Konsultacje w sprawie wniosku oraz pomoc w jego sporządzeniu zleciłem doradcy podatkowemu.

„szkolenia”

Szkolenia dotyczące technik programowania, algorytmiki oraz elektroniki. Branża informatyczna rozwija się bardzo intensywnie, w związku z czym zmuszony jestem do poszerzania swojej wiedzy i kompetencji, aby wytwarzać oprogramowanie o najwyższych standardach rynkowych.

„zakup sprzętu komputerowego”

Zakup komputera, laptopa, klawiatury i myszki. Są to niezbędne narzędzia bez których Wnioskodawca nie miałby możliwość wytwarzać i sprzedawać oprogramowania.

„zakup sprzętu sieciowego”

Są to kable, routery, przełączniki, serwery. Są to niezbędne narzędzia bez których nie byłoby możliwość wytwarzać i sprzedawać oprogramowania.

„telefon”

Są to wydatki ponoszone na opłacenie faktury za usługi telefoniczne. Dzięki usługom telekomunikacyjnym Wnioskodawca może komunikować się z kontrahentem w celu ustalenia wymagań biznesowych oraz technicznych oraz omawiać działania i ich rezultaty .

„internet”

Są to wydatki ponoszone na opłacenie faktury za internet. Dzięki usługom internetowym Wnioskodawca może komunikować się z kontrahentem drogą elektroniczną, w celu realizacji zadań wynikających z umowy z kontrahentem.

„oprogramowanie”

Są to wydatki na zakup oprogramowania oraz za opłaty licencyjne programów i narzędzi programistycznych, ponoszone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Oprogramowanie oraz licencje do programów i narzędzi programistycznych są niezbędne do wytwarzania nowego oprogramowania lub jego części.

„wydatki związane z samochodem”

Są to wydatki na paliwo oraz koszty amortyzacji. Niektóre działania wymagają osobistego spotkania z kontrahentem i w tym celu używam samochodu jako środka transportu.

9. Czy składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów czy odlicza od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wydatki ponoszone na opłacenie obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne do zakładu ubezpieczeń społecznych tj. składki na ubezpieczenie emerytalne, składki na ubezpieczenie rentowe, składki na ubezpieczenie chorobowe oraz składki na ubezpieczenia wypadkowe będę zaliczał, w dacie zapłaty, do kosztów uzyskania przychodów. W tym miejscu Wnioskodawca chciałby sprostować informacje podane we wniosku dotyczące kwestii składek na ubezpieczenia społecznego. W ty m momencie Wnioskodawca jest również zatrudniony na umowę o pracę za wynagrodzeniem, w wyniku którego nie jest zobowiązany do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność, polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego w opisany we wniosku, sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT ?
2. Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych przez Wnioskodawcę samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust.2 pkt 8 ustawy o PIT?
3. Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT ?
4. Czy Wnioskodawca może stosować preferencyjną 5% stawkę podatku dochodowego dla dochodu ze zbycia prawa autorskiego tworzonego oprogramowania komputerowego lub jego części ?
5. Czy wydatki m.in. na obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne, opłata za usługi księgowe, wydatki na doradztwo podatkowe, wydatki na zakup sprzętu komputerowego (tj. laptopa, komputer, klawiatura, myszki itd.), wydatki na sprzęt sieciowy ( tj. kable, routery, serwery, switche), wydatki na telefon, wydatki na internet, wydatki na oprogramowanie specjalistyczne ( np. (…)), wydatki i koszty związane z samochodem ( np. amortyzacja, paliwo ), wydatki na szkolenia ( kursy on - line, konferencje ), w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, (proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie), można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Odpowiedź na pytanie nr 1

Wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności każdorazowo mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy do nowych zastosowań. Czynności są realizowane w sposób systematyczny i wykonywanie czynności wynika z nałożonych przez zleceniodawcę celów. Dodatkowy cel wykonywanych czynności to stworzenie nowej lub ulepszonej usługi na rzecz klienta. W przekonaniu Wnioskodawcy prowadzona działalność gospodarcza, polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Odpowiedź na pytanie nr 2

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Ustawy podatkowe oraz pozostałe ustawy, w tym szczególnie ustawa z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiują pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, Ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których oprogramowanie komputerowe odgrywa kluczową role, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia. Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. „Autorskie prawo do programu komputerowego” jest przyznawane na mocy art. 74 ustawy z dnia4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przekonaniu Wnioskodawcy przez Niego oprogramowanie jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Odpowiedź na pytanie 3

W przekonaniu Wnioskodawcy, dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

Odpowiedź na pytanie 4

W przekonaniu Wnioskodawcy spełnia On warunki do stosowania preferencyjnej 5% stawki opodatkowania dochodu ze sprzedaży tworzonego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oprogramowania.

Odpowiedź na pytanie 5

W przekonaniu Wnioskodawcy wydatki ponoszone na:

Obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne,

Opłata za usługi księgowe,

Wydatki na doradztwo podatkowe,

Wydatki na zakup sprzętu komputerowego tj. laptopa, komputer, klawiatura, myszki itd.

Wydatki na sprzęt sieciowy tj. kable, routery, serwery, switche

Wydatki na telefon,

Wydatki na internet,

Wydatki na oprogramowanie specjalistyczne np. (…)

Wydatki i koszty związane z samochodem ( np. amortyzacja , paliwo ),

Wydatki na szkolenia ( kursy on - line, konferencje )

można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia 2 grudnia 2020 r.

Jednym z przedmiotów działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych, które prowadzone byłyby przez inne podmioty oraz nie nabywa też praw autorskich od innych podmiotów. Wytwarzane, w ramach realizacji na rzecz zleceniodawców projektów, oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wytwarzane oprogramowanie zawsze posiada cechę nowości, w wyniku czego choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania. Realizując zlecenia Wnioskodawca wykorzystuje własną wiedzę, umiejętności oraz własną inwencje twórczą. Twórczy charakter potwierdza również fakt, że rezultatem działań są nowe wytwory intelektu w postaci nowych kodów źródłowych. Wszystkie realizowane projekty prowadzone są w sposób metodyczny i zaplanowany. Podejmowane w ramach realizowanych projektów czynności są wykonywane w sposób regularny i uporządkowany. Umowy ze zleceniodawcami zawierają cel do realizacji oraz termin realizacji tego celu. W każdej umowie ze zleceniodawcami zawarty jest zapis o przeniesieniu całości autorskich praw majątkowych na oprogramowanie, w zamian za wynagrodzenie za sprzedaż tych praw. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W przekonaniu Wnioskodawcy wytwarzane oprogramowania lub ich części (kody, algorytmy), opisane w stanie faktycznym wniosku o interpretację, stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca odpłatnie przenosi autorskie prawo majątkowe do wytworzonego programu komputerowego za co otrzymuje wynagrodzenie z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów

Reasumując podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

---------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;
2. Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie/część oprogramowania w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
4. Wnioskodawca dokonuje odpłatnego przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania,
5. Wnioskodawca prowadzi od 2 grudnia 2020 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca najpierw wytworzy oprogramowanie komputerowe, następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz Zamawiającego, który w następnej kolejności udostępni to oprogramowanie komputerowe Wnioskodawcy w celu jego rozwinięcia lub ulepszenia lub Wnioskodawca będzie dokonywał ww. modyfikacji tego oprogramowania na zlecenie Zamawiającego (wytworzonego przez innego programistę), to dojdzie do ulepszenia „przedmiotu cudzej własności”, ponieważ Wnioskodawca przed rozwinięciem wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Z informacji przedstawionych we wniosku i uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, które to oprogramowanie staje się w momencie jego stworzenia własnością Wnioskodawcy, a następnie własnością Zleceniodawcy wskutek wykonania z nim umowy. Wnioskodawca zajmuje się również ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania, często tego, które sam stworzył. Wnioskodawca nie jest więc właścicielem oprogramowania modyfikowanego, ale czasowo właścicielem składowych (części) oprogramowania, które powoduje finalnie ulepszenie oprogramowania ulepszanego, nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego to nowe funkcjonalności, które są osobnym oprogramowaniem. Nowe, dodane funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw autorskich oraz podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Właścicielem oprogramowania, które powoduje ulepszenie oprogramowania właściwego (ulepszanego) stanie się więc ostatecznie Zleceniodawca. W wyniku ulepszania/modyfikacji powstają więc nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały prawa do przeniesionego już programu, w przypadku jego dalszego ulepszania/modyfikacji (na podstawie umowy licencji ani też oprogramowanie ulepszane nie jest już własnością/współwłasnością wnioskodawcy). Będą Wnioskodawcy, przysługiwały prawa majątkowe (prawo własności) do składowych (części oprogramowania), które modyfikują ulepszane oprogramowanie, ale tylko do momentu przeniesienia ich na rzecz Zleceniodawcy. Części oprogramowania mają na celu ulepszenie danego oprogramowania.

Reasumując powyższe – autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszane/modyfikowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Tym samym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać w zeznaniu rocznym z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu za 2020 r. i będzie mógł skorzystać w zeznaniach rocznych za lata kolejne (przy założeniu, że jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Jako koszty Wnioskodawca podał koszty: składki na ubezpieczenie społeczne, opłata za usługi księgowe, wydatki na doradztwo podatkowe, wydatki na zakup sprzętu komputerowego tj. laptopa, komputer, klawiatura, myszki itd., wydatki na sprzęt sieciowy tj. kable, routery, serwery, switche, wydatki na telefon, wydatki na internet, wydatki na oprogramowanie specjalistyczne np. (…), wydatki i koszty związane z samochodem ( np. amortyzacja, paliwo), wydatki na szkolenia ( kursy on - line, konferencje).

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zatem należy przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy również zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony jednorazowo w kosztach uzyskania przychodów. Zaliczyć do kosztów w takim wypadku można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
  

• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  
  

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
  

• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
  
  
  

Z objaśnień wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Tym samym, w analizowanej sprawie, kosztami – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą składki na ubezpieczenie społeczne (jeżeli Wnioskodawca będzie zobowiązany je opłacać) , opłata za usługi księgowe, wydatki na doradztwo podatkowe, wydatki na zakup sprzętu komputerowego, wydatki na sprzęt sieciowy, wydatki na telefon, wydatki na internet, wydatki na oprogramowanie specjalistyczne, wydatki i koszty związane z samochodem, wydatki na szkolenia – jak wskazał Wnioskodawca – są one bezpośrednio związane z wytworzeniem Oprogramowania.

Zatem powyżej wskazane wydatki a ponoszone przez Wnioskodawcę, można uznać za koszty związane z tworzeniem praw własności intelektualnej, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na składki na ubezpieczenie społeczne (jeżeli Wnioskodawca będzie zobowiązany je opłacać), opłata za usługi księgowe, wydatki na doradztwo podatkowe, wydatki na zakup sprzętu komputerowego, wydatki na sprzęt sieciowy, wydatki na telefon, wydatki na internet, wydatki na oprogramowanie specjalistyczne, wydatki i koszty związane z samochodem, wydatki na szkolenia, które Wnioskodawca ponosił i będzie ponosił w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią koszty związane z tworzeniem praw własności intelektualnej, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy dodać, że wybór metody ustalenia odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postepowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postepowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.