Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.47.2021.1.EK
z 30 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2021 r. (data wpływu 30 stycznia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (Wnioskodawca) jest nowo założoną spółką, z siedzibą i zarządem na terytorium Polski (jest polskim rezydentem podatkowym). Spółka nie dokonała jeszcze rejestracji do VAT.

Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest działalność rachunkowo-księgowa dedykowana obsłudze funduszy inwestycyjnych i towarzystw funduszy inwestycyjnych, w tym przede wszystkim wycena funduszy inwestycyjnych oraz sprawozdawczość i raportowanie funduszy inwestycyjnych.

Wnioskodawca zamierza świadczyć na rzecz funduszy inwestycyjnych, o których mowa w art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 95 ze zm., zwana dalej jako „UFI”) tj. na rzecz funduszy inwestycyjnych otwartych oraz alternatywnych funduszy inwestycyjnych: specjalistycznych funduszy inwestycyjnych i funduszy inwestycyjnych zamkniętych, dalej łącznie: „Fundusze”) na zlecenie zarządzających tymi Funduszami towarzystw funduszy inwestycyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 1 UFI (dalej: „Towarzystwa”) następujące usługi:

• prowadzenie ksiąg rachunkowych Funduszy;
• sporządzanie sprawozdań finansowych Funduszy i udział w ich przeglądzie lub badaniu wykonywanym przez biegłego rewidenta;
• sporządzanie raportów i analiz finansowych dotyczących Funduszy;
• badanie ustawowych i statutowych ograniczeń inwestycyjnych i limitów kosztowych Funduszy;
• sporządzanie wyceny aktywów brutto, ustalenia wartości aktywów netto oraz wartości aktywów netto przypadających na jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny;
• przechowywanie dokumentów finansowych uwzględnianych w wycenach, sprawozdaniach finansowych lub raportach Funduszy za bieżący rok, które po zakończeniu audytu przekazywane są do wyznaczonego archiwum;

(zwane dalej: „Usługi Podstawowe”);

ponadto, w zależności od rodzaju obsługiwanego Funduszu, czy potrzeb obsługiwanego Towarzystwa, Wnioskodawca świadczyć może również dodatkowo następujące usługi:

• prowadzenie ewidencji VAT Funduszy, odprowadzanie podatku w imieniu Funduszy i przygotowywanie pliku JPK;
• prowadzenie ewidencji CIT Funduszy, odprowadzanie podatku w imieniu Funduszy i przygotowywanie deklaracji;
• migracja ksiąg rachunkowych Funduszy z/do innego Towarzystwa;
• rozliczenia bieżących transakcji zawieranych przez Fundusze;
• wykonywanie przelewów z rachunków bankowych Funduszy;
• wycena składników lokat (np. na podstawie modeli wyceny);
• wsparcie przy prowadzeniu Ewidencji uczestników;
• bieżące udostępnianie Towarzystwom za pośrednictwem narzędzi informatycznych odpowiednio zestawionych rezultatów prac wskazanych powyżej, tj.:
  • bieżących i historycznych danych finansowych Funduszy;
    
  • raportów i analiz finansowych Funduszy;
    
  • sprawozdań finansowych Funduszy;
    
  • aktualnych wycen aktywów i składników lokat,
    

które to dane łącznie niezbędne są do bieżącego zarządzania Funduszami, podejmowania decyzji i czynności w zakresie dokonywanych inwestycji, bieżącego zarządzania ryzykiem inwestycyjnym w Funduszach lub czynności związanych z nadzorem podmiotów wykonujących wyceny pakietów wierzytelności i zarządzających pakietami wierzytelności;

(zwane dalej łącznie: „Usługi Dodatkowe”).

Należy podkreślić, że Usługi Dodatkowe mogą być wykonywane przez Wnioskodawcę, jeżeli rodzaj obsługiwanego Funduszu (ewentualnie zakres prowadzonych przez nie inwestycji) będzie tego wymagał, również w zależności od potrzeb danego Towarzystwa (w sytuacji braku posiadania odpowiedniej infrastruktury, personelu etc.).

(Usługi Podstawowe i Usługi Dodatkowe zwane dalej łącznie „Usługi”)

Za świadczone Usługi Wnioskodawcy przysługiwać będzie od Funduszy/Towarzystw określone w pisemnej umowie, zawartej w imieniu Funduszy, wynagrodzenie.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy Usługi będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Usługi opisane w zdarzeniu przyszłym, które świadczone będą przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. 1 Ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, Usługi, które będą świadczone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. 1 Ustawy o VAT.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez terytorium kraju - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 Ustawy o VAT - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT).

Stosownie do art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 pkt a i b Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

1. funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,
2. portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią.

Zgodnie z art. 43 ust. 15 Ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.

Zakres zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 Ustawy o VAT, oparty jest na przepisach art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Dyrektywa VAT”), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają transakcje: zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Aby ustalić, które z czynności podlegają powyższemu zwolnieniu, konieczne jest ustalenie zakresu obowiązywania wskazanego przepisu, co sprowadza się do ustalenia definicji: „zarządzania funduszami inwestycyjnymi (fi) oraz alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (afi)”.

W odniesieniu do definicji pojęcia „funduszu inwestycyjnego” oraz „alternatywnego funduszu inwestycyjnego” Ustawa o VAT odsyła nas do Ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (dalej: „UFI”).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i ust. 3 UFI, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Fundusz inwestycyjny prowadzi działalność, ze szczególnym uwzględnieniem interesu uczestników, przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego określonych w ustawie.

Stosownie do art. 3 ust. 4 UFI, fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:

1. fundusz inwestycyjny otwarty;
2. alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty.

W odniesieniu do pojęcia „zarządzania”, należy zauważyć, że zgodnie z art. 4 ust. 1 UFI to towarzystwo funduszy inwestycyjnych tworzy fundusz inwestycyjny, zarządza nim i reprezentuje fundusz w stosunkach z osobami trzecimi. Fundusze inwestycyjne nie posiadają własnych organów zarządczych i nie zatrudniają pracowników.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 i 1a UFI przedmiotem działalności towarzystwa funduszy inwestycyjnych jest wyłącznie tworzenie funduszy inwestycyjnych otwartych lub funduszy zagranicznych, zarządzanie nimi, w tym pośrednictwo w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa, reprezentowanie ich wobec osób trzecich oraz zarządzanie zbiorczym portfelem papierów wartościowych. Za zezwoleniem Komisji towarzystwo może rozszerzyć przedmiot działalności o tworzenie specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych i funduszy inwestycyjnych zamkniętych, zarządzanie tymi funduszami, w tym pośrednictwo w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa, a także reprezentowanie ich wobec osób trzecich oraz zarządzanie unijnymi AFI, w tym wprowadzanie ich do obrotu.

Przy tym, zgodnie z art. 45a ust. 1 i 2 UFI towarzystwo funduszy inwestycyjnych może, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie czynności związanych z działalnością prowadzoną przez to towarzystwo. Powierzenie wykonywania czynności nie może prowadzić do zaprzestania faktycznego wykonywania działalności, o której mowa w art. 45, przez towarzystwo.

Zgodnie z powyżej przytoczonymi przepisami, czynność zarządzania funduszami inwestycyjnymi została ustawowo zarezerwowana dla towarzystw funduszy inwestycyjnych, które mają możliwość delegacji na inne podmioty wykonywania czynności związanych m.in. z zarządzaniem funduszami inwestycyjnymi, przy czym same nie mogą zaprzestać całkowitego wykonywania tych czynności (tj. nie mogą stać się wyłącznie formalnym wykonawcą czynności, muszą wykonywać je faktycznie).

Jeżeli chodzi o zakres pojęcia „zarządzania funduszami”, obecnie w Ustawie o VAT nie znajdziemy zakresu czynności mieszczących się w tym pojęciu. Nie znajdziemy ich również w UFI czy Dyrektywie VAT.

W tym zakresie wielokrotnie wypowiadał się w swoich wyrokach TSUE, zgodnie z którego orzecznictwem, definicja zarządzania jest autonomiczną definicją prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniana przez państwa członkowskie (tak np. TSUE w wyroku w sprawie C-169/04 Abbey National plc oraz w sprawie C-275/11 GfBk Gesellschaft fur Bursenkommumkation mbH). Powyższe powoduje, że definicji zarządzania funduszami inwestycyjnymi oraz alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi należy szukać w prawie unijnym.

W związku z powyższym, dla celów ustalenia definicji/zakresu czynności jakie mieszczą się w ramach pojęcia zarządzania stosuje się: przepisy Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE w sprawie koordynacji przepisów ustawowych wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (dalej: „Dyrektywa UCITS”), a dokładniej załącznika nr II do Dyrektywy UCITS (dalej: „Załącznik II do UCITS”) oraz, zawierające niemalże identyczną definicję, przepisy Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zmiany dyrektyw 2003/41/WE i 2009/65/WE oraz rozporządzeń (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 1095/2010 (dalej: „Dyrektywa ZAFI”), a dokładniej załącznika nr I do Dyrektywy ZAFI (dalej: „Załącznik I do ZAFI”).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. b Dyrektywy UCITS, spółką zarządzającą jest spółka, której zasadniczym rodzajem działalności jest zarządzanie UCITS w formie funduszy wspólnych lub spółek inwestycyjnych (zarządzanie zbiorowym portfelem UCITS). Zgodnie z art. 6 ust. 1 Dyrektywy UCITS, działalność związana z zarządzaniem UCTIS obejmuje, do celów niniejszej dyrektywy, obowiązki, o których mowa w załączniku II.

Zgodnie z Załącznikiem II do UCITS, działalność związana z zarządzaniem UCITS obejmuje:

• zarządzanie inwestycjami,
  
• administracja:
  1. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;
     
  2. zapytania klientów;
     
  3. wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
     
  4. monitorowanie przestrzegania uregulowań;
     
  5. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
     
  6. wypłata zysków;
     
  7. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;
     
  8. rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
     
  9. prowadzenie ksiąg,
• wprowadzanie do obrotu.
  
  
  
  

Z kolei, zgodnie z Załącznikiem I do Dyrektywy ZAFI:

1. Minimalny zakres funkcji w zakresie zarządzania inwestycyjnego, które musi wykonywać ZAFI, zarządzając AFI:
   1. zarządzanie portfelami inwestycyjnymi;
      
   2. zarządzanie ryzykiem.
2. Inne funkcje, które ZAFI może dodatkowo wykonywać w trakcie wspólnego zarządzania AFI:
   1. administrowanie:
      • obsługa prawna i usługi w zakresie rachunkowości w zarządzaniu funduszami;
        
      • zapytania klientów;
        
      • wycena i wyznaczanie ceny w tym zeznania podatkowe;
        
      • monitorowanie przestrzegania uregulowań;
        
      • prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa i udziałów;
        
      • podział dochodu;
        
      • emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa i udziałów;
        
      • ustalenia umowne, w tym wysyłanie świadectw;
        
      • przechowywanie ksiąg;
   2. wprowadzanie do obrotu;
      
   3. działalność związana z aktywami AFI, a mianowicie usługi niezbędne do wypełniania funkcji powierniczej ZAFI, zarządzanie infrastrukturą, działalność w zakresie administrowania nieruchomościami, porady dla przedsiębiorstw w zakresie struktury kapitałowej, strategii inwestycyjnej i spraw związanych, porady i usługi związane z łączeniem i nabywaniem przedsiębiorstw i inne usługi związane z zarządzaniem AFI oraz spółkami i innymi aktywami w które zainwestowali.
      
   
   

Istotne jest, że pomimo literalnego brzmienia pkt 1 Załącznika I do Dyrektywy ZAFI, zgodnie z licznymi i jednolitymi wyrokami sądów administracyjnych, wykonywanie przez podmiot trzeci wyłącznie czynności z zakresu pkt 2 (bez jednoczesnego wykonywania czynności z zakresu pkt 1) również podlega zwolnieniu z VAT, o ile czynności te spełniają warunki płynącymi z wyroków TSUE tj. są kompleksowe, specyficzne i istotne dla funkcjonowania funduszu.

Tak przykładowo w wyroku WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2020 r. (sygn.: III SA/Wa 1390/19): „ Takie zaś wąskie rozumienie pojęcia zarządzania pozostaje w sprzeczności nie tylko z jego literalnym brzmieniem, ale i z Dyrektywą VAT. Nie budzi bowiem wątpliwości, że szeroka jego definicja miała na celu zwolnienie wszelkich usług immanentnie związanych z usługami zarządzania funduszem i jego aktywami, tak by konsumenci nie byli obciążeni kwotą podatku VAT niezależnie od tego, czy usługi te świadczone są przez fundusz lub podmiot nim zarządzający, czy też przez podmiot zewnętrzny pod warunkiem, że są to usługi specjalistyczne, nierozerwalnie związane z zarządzaniem funduszami”. Podobnie wypowiedział się w swoim wyroku WSA w Warszawie z dnia 24 czerwca 2020 r. (sygn.: III SA/Wa 1519/19). Również w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 6 lutego 2020 r. (sygn.: I SA/Wr 860/19) możemy przeczytać: „Alternatywne fundusze inwestycyjne zostały wprawdzie wyłączone na gruncie prawa polskiego z kategorii przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w rozumieniu Dyrektywy UCITS, jednak powyższe nie wyłącza zastosowania niniejszego zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, także wobec podmiotów świadczących usługi na rzecz alternatywnych funduszy inwestycyjnych a więc na rzecz podmiotów nie będących przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania. Zatem, mają one znaczenie systemowe dla wszelkiego rodzaju funduszy. Wobec tego, Sąd podziela pogląd, że ustawodawca unijny obejmuje zwolnieniem także czynności opisane w pkt 2 załącznika I do Dyrektywy ZAFI.”

Należy zauważyć, na co wskazał Dyrektor KIS w wydanej przez siebie interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2020 r. (sygn.: 0113-KDIPT1-2.4012.375.2020.2.KT), że „definicja zarządzania UCITS ma zastosowanie również w odniesieniu do specjalnych funduszy inwestycyjnych innych niż objęte dyrektywą UCITS. W pkt 38 wyroku w sprawie C-595/13 TSUE stwierdził, że spółki takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, które zostały utworzone przez wielu inwestorów wyłącznie w celu zainwestowania zgromadzonego majątku w nieruchomości, nie mogą zostać uznane za przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w rozumieniu dyrektywy UCITS. W takich okolicznościach faktycznych, tj. w odniesieniu do funduszy innych niż objętych dyrektywą UCITS, TSUE przytoczył definicję zarządzania funduszami, którą podał w wyroku C-169/04, a więc nawiązującą do dyrektywy UCITS. W ww. wyroku w sprawie C-595/13 TSUE wskazał, że poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, takie jak te wymienione w załączniku II do dyrektywy UCITS w rubryce "Administracja".”

W zakresie stosowania pojęcia „zarządzania funduszami” wydanych zostało wiele wyroków TSUE, które określają/doprecyzowują zakres czynności mieszczących się w tym pojęciu. Są to m.in.:

1. wyrok z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 (Abbey National plc Inscape Investment Fund v. Commissioners of Customs & Excise), w ramach którego TSUE wskazał, że: celem zwolnienia z opodatkowania transakcji związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi jest w szczególności ułatwienie małym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pomocą przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania - zapewnienie neutralności podatkowej wspólnego systemu podatku VAT w kwestii wyboru między inwestowaniem bezpośrednim w papiery wartościowe a inwestowaniem za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Ponadto wskazał, że „zarządzanie funduszami" jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniona przez państwa członkowskie. (...) pojęcie to obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli - gdy oceniać je globalnie - tworzą one odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. Natomiast pojęcie to nie obejmuje świadczenia usług odpowiadających obowiązkom wypełnianym przez depozytariusza. Obowiązki te nie stanowią bowiem zarządzania przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, lecz kontrolę i nadzór nad ich działalnością, przy czym zamierzonym ich celem jest zapewnienie, aby zarządzanie przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania odbywało się zgodnie z prawem. (...) usługi w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią powinny - gdy oceniać je globalnie -tworzyć odrębną całość, która w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w owym pkt 6, samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnienie systemu informatycznego, nie jest objęte zakresem zwolnienia.
2. wyrok z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 (GfBk Gesellschaft fur Borsenkommunikation mbH v. Finanzamt Bayreuth), w ramach którego TSUE wskazał, że: usługi doradztwa inwestycyjnego w zakresie inwestowania w zbywalne papiery wartościowe świadczone przez osobę trzecią na rzecz spółki inwestycyjnej zarządzającej specjalnym funduszem inwestycyjnym mieszczą się w zakresie pojęcia zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi do celów zwolnienia ustanowionego we wskazanym przepisie (...) muszą one stanowić w globalnej ocenie odrębną całość oraz spełniać szczególne i istotne funkcje z zakresu zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi. Ponadto TSUE wskazał, że fakt, iż usługi doradcze i informacyjne świadczone przez osobę trzecią nie wiążą się z dokonaniem zmian w sytuacji prawnej lub finansowej funduszu również nie stoi na przeszkodzie objęciu ich pojęciem zarządzania specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy VAT).

Wnioski jakie można wyciągnąć z przytoczonego orzecznictwa unijnego w zakresie definicji zarządzania funduszami są następujące:

• zwolnienie z VAT dla usług świadczonych na rzecz funduszy inwestycyjnych ma charakter przedmiotowy - o możliwości zastosowania tego zwolnienia nie decyduje status podatnika (usługodawcy), lecz zakres/charakter podejmowanych przez niego działań. Oznacza to, że zwolnieniem z VAT mogą być objęte także usługi świadczone przez podmioty inne niż towarzystwa funduszy inwestycyjnych;
• w kontekście zwolnienia z VAT nie jest konieczne, aby usługi świadczone przez podatnika dotyczyły wyłącznie działalności inwestycyjnej funduszu - pojęcie zarządzania funduszem inwestycyjnym obejmuje również czynności o charakterze administracyjnym;
• zwolnienie z VAT dotyczy usług, które tworzą odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. Samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnianie systemu informatycznego, nie jest objęte zakresem zwolnienia;
• katalog usług wskazany w ramach Załącznika do UCITS nie jest katalogiem zamkniętym.

W powyższym duchu wypowiadają się zazwyczaj polskie sądy administracyjne. Tak przykładowo: NSA w wyroku z dnia 13 lutego 2018 r., sygn. I FSK 634/16: „Usługi mogą zostać uznane za usługi zarządzania funduszem, jeżeli tworzą odrębną całość i - jeśli je oceniać globalnie - są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. Przez zarządzanie funduszem inwestycyjnym należy rozumieć również zarządzenie jego majątkiem (...)”.

Zgodnie z wydawanymi interpretacjami podatkowymi (tak przykładowo w interpretacji indywidualnej, wydanej przez Dyrektora KIS z dnia 3 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.877.2019.2.IK ), uwzględniając dotychczasowe orzecznictwo TSUE, należy przyjąć, że usługi zarządzania podlegają zwolnieniu od podatku VAT, jako usługi w zakresie zarządzania funduszem inwestycyjnym, o ile spełniają poniższe warunki:

1. są ściśle związane z działalnością właściwą dla funduszu (tj. polityką inwestycyjną, kupnem i sprzedażą aktywów, itp.) i służą jednemu celowi, tj. skutecznemu i efektywnemu zarządzaniu funduszem,
2. bez nabycia tych usług fundusz nie byłby w stanie skutecznie prowadzić działalności i realizować swojej polityki inwestycyjnej,
3. są bezpośrednio związane z transakcjami realizowanymi przez fundusz i nie można ich łatwo od nich oddzielić,
4. tworzą odrębną całość, która wypełnia specyficzne i istotne funkcje dla procesu zarządzania funduszem.

Zdaniem Wnioskodawcy, analiza Usług, jakie Wnioskodawca będzie świadczył na zlecenie Towarzystw pod kątem wniosków płynących z przytoczonych przepisów i wyroków, a także powyższych wymogów prowadzi do wniosku, że Usługi te korzystają ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 Ustawy o VAT.

Przede wszystkim należy zauważyć, że zarządzanie funduszem inwestycyjnym może zostać przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych częściowo zlecone do wykonywania podmiotom trzecim, a usługi zarządzania świadczone przez podmiot trzeci również korzystają ze zwolnienia z VAT. Towarzystwo funduszy inwestycyjnych nie może zlecić wykonywania usług zarządzania podmiotowi trzeciemu w całości (pozbawiając się ich faktycznego wykonywania), tym samym zlecone usługi mogą stanowić tylko wybiórcze czynności związane z zarządzaniem, czy też mogą być dopełnieniem tych czynności wykonywanych przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych. Tym samym wykonywanie przez Wnioskodawcę na zlecenie Towarzystw części czynności związanych z zarządzaniem Funduszami może korzystać ze zwolnienia.

Dodatkowo, zdaniem Wnioskodawcy, Usługi, które świadczone będą przez niego na zlecenie towarzystw funduszy inwestycyjnych zawierają się wprost w katalogu czynności stanowiących usługi zarządzania funduszami, ujętych w Dyrektywie UCITS czy Dyrektywie ZAFI, m.in.

• prowadzenie ksiąg rachunkowych Funduszy;
• sporządzanie sprawozdań finansowych Funduszy;
• sporządzanie raportów i analiz finansowych Funduszy;
• przechowywanie dokumentów finansowych uwzględnianych w wycenach, sprawozdaniach finansowych lub raportach Funduszy za bieżący rok, które po zakończeniu audytu przekazywane są do wyznaczonego archiwum;
• prowadzenie ewidencji VAT Funduszy, odprowadzanie podatku w imieniu Funduszy i przygotowywanie pliku JPK;
• prowadzenie ewidencji CIT Funduszy, odprowadzanie podatku w imieniu Funduszy i przygotowywanie deklaracji;
• migracja ksiąg rachunkowych Funduszy z/do innego Towarzystwa;
• rozliczenia transakcji zawieranych przez Fundusze;
• wykonywanie przelewów z rachunków bankowych Funduszy,
  zawierają się m.in. w punktach „administracja:
• obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem
• rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
• prowadzenie ksiąg;
• przechowywanie ksiąg;”

Należy przy tym zauważyć, że w wyroku TSUE z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04, Abbey National wskazano wprost, że usługi rachunkowe wchodzą w zakres usług zarządzania funduszami.

• sporządzanie wyceny aktywów brutto, ustalenia wartości aktywów netto oraz wartości aktywów netto przypadających na jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny;



• wycena składników lokat (np. na podstawie modeli wyceny);

zawierają się m.in. w punktach „zarządzania inwestycjami” oraz w punkcie „administracja -wycena i wyznaczanie ceny”

W tym punkcie należy wskazać, że dokonywanie wyceny aktywów funduszy inwestycyjnych jest realizacją ustawowego (m.in. wynikającego z UFI) obowiązku przeprowadzania ich wycen przez podmioty nimi zarządzające, tym samym bezsprzecznie należy uznać, że stanowią one obowiązkowy element „zarządzania”.

Przykładowo w odniesieniu do alternatywnych funduszy inwestycyjnych, w wyroku WSA w Warszawie z dnia 24 czerwca 2020 r. (sygn.: III SA/Wa 1519/19) możemy przeczytać: „Kluczowa dla wykładni systemowej i celowościowej art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a u.p. t. u. jest treść ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. (...) Wycena aktywów nie została więc pozostawiona swobodnemu uznaniu. Wymagane jest przestrzeganie reguł wskazanych w tym przepisie. Wycena aktywów ASI jest więc działaniem szczególnego typu, ze względu na wymogi prawne, charakterystyczne właśnie dla zarządzania AFI. (...) W każdym przypadku podmiot dokonujący wycen aktywów obowiązany jest jednak stosować do ich sporządzania modele i standardy wynikające z przepisów. (...) Istnieją więc specjalne zasady odpowiedzialności odszkodowawczej ze względu na uchybienia w zakresie wyceny. Ustawodawca krajowy w sposób bardzo szczegółowy reguluje wyceną aktywów ASI przez co nabiera ona cech specyficznych oraz istotnych dla zarządzania AFI. Powyższe znajduje też odzwierciedlenie w treści Dyrektywy ZAFI. W rozdziale III „Warunki dotyczące prowadzenia działalności przez ZAFI” ustawodawca unijny w art. 19, zatytułowanym „Wycena”, szczegółowo normuje kwestie wyceny aktywów. Tym samym wykładnia systemowa i celowościowa wskazuje, że wycena aktywów stanowi element zarządzania alternatywną spółką inwestycyjną. (...) Wycenę aktywów poddano szczególnym restrykcjom, więc zaliczono ją do czynności stanowiących zarządzanie funduszem alternatywnym.”

• badanie ustawowych i statutowych ograniczeń inwestycyjnych i limitów kosztowych Funduszy;

zawiera się m.in. w punkcie „zarządzanie ryzykiem” a także w punkcie „administracja -monitorowanie przestrzegania uregulowań”.

Fundusze inwestycyjne zobowiązane są przestrzegać zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego. Zgodnie z art. 3 ust. 3 UFI fundusz inwestycyjny zobowiązany jest do prowadzenia działalności ze szczególnym uwzględnieniem interesu uczestników, przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego określonych w ustawie. Jest to jedna z podstawowych zasad funkcjonowania funduszy inwestycyjnych. Zasady ograniczania ryzyka inwestycyjnego związanego z działalnością każdego funduszu inwestycyjnego znajdują swoje źródło i umocowanie w wielu miejscach: w ustawie, aktach wykonawczych do ustawy, statucie funduszu oraz regulacjach wewnętrznych towarzystwa (np. polityce zarządzania ryzykiem w towarzystwie). Konieczne jest bieżące śledzenie i monitorowanie, czy dokonywane inwestycje spełniają wskazywane warunki - z jednej strony stanowi to monitorowanie przestrzegania uregulowań, z drugiej można twierdzić, że jest swojego rodzaju elementem zarządzania ryzkiem.

• wsparcie przy prowadzeniu Ewidencji uczestników;

zawiera się m.in. w punkcie „administracja - prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa i udziałów;

• bieżące udostępnianie Towarzystwom za pośrednictwem narzędzi informatycznych odpowiednio zestawionych rezultatów prac pozostałych usług tj.:
  • bieżących i historycznych danych finansowych Funduszy;
    
  • raportów i analiz finansowych Funduszy;
    
  • sprawozdań finansowych Funduszy;
    
  • aktualnych wycen aktywów i składników lokat,
    

które to dane łącznie niezbędne są do bieżącego zarządzania Funduszami, podejmowania decyzji i czynności w zakresie dokonywanych inwestycji, bieżącego zarządzania ryzykiem inwestycyjnym w Funduszach lub czynności związanych z nadzorem podmiotów wykonujących wyceny pakietów wierzytelności i zarządzających pakietami wierzytelności;

zawierają się m.in. w punkcie „zarządzanie inwestycjami” a także w punkcie „administracja - monitorowanie przestrzegania uregulowań”.

W tym miejscu należy przede wszystkim zauważyć, że powyższe czynności, związane z udostępnianiem informacji finansowych o Funduszach stanowią nierozerwalną część związaną z pozostałymi usługami, jakie świadczyć będzie Wnioskodawca i stanowią ich „fizyczny” rezultat, sprowadzający się do odpowiedniej prezentacji na bieżąco analizowanych, wprowadzanych, aktualizowanych danych finansowych konkretnego Funduszu i jego inwestycji, które dzięki ich odpowiedniemu, profesjonalnemu zestawieniu i aktualizacji będą pozwalały Towarzystwom dokonywać bieżącej oceny stanu prowadzonych w ramach Funduszy inwestycji oraz pozwolą tym samym na zarządzanie ryzykiem inwestycyjnym, ułatwią również (w przypadku przykładowo funduszy sekurytyzacyjnych) sprawowanie nadzoru nad podmiotami wykonującymi wycen pakietów wierzytelności i zarządzających pakietami wierzytelności; Pozyskiwanie powyższych informacji jest niezbędne dla prawidłowego zarządzania Funduszem przez Towarzystwo, tym samym uznać należy, że usługi w powyższym zakresie zawierają się jako takie w pojęciu „zarządzania funduszami”, a tym samym korzystają ze zwolnienia z VAT.

Ponadto, jak wskazał NSA w swoim wyroku z dnia 23 kwietnia 2018 r. (sygn.: I FSK 1028/16): „Usługa zawierająca elementy informacyjne, doradcze i analityczne, a także narzędzia (konieczne algorytmy) pozwalające wykorzystać te elementy do realizacji bieżącej polityki inwestycyjnej danego funduszu, jest usługą istotną i specyficzną dla usługi zarządzania.

Ponadto, odnosząc się kolejno do wskazanych warunków:

1. ścisły związek usług z działalnością właściwą dla funduszu (tj. polityką inwestycyjną, kupnem i sprzedażą aktywów, itp.) i służące jednemu celowi, tj. skutecznemu i efektywnemu zarządzaniu funduszem;

Zdaniem Wnioskodawcy zarówno Usługi Podstawowe jak i Usługi Dodatkowe są ściśle związane z działalnością Funduszy - prowadzenie ksiąg rachunkowych, sporządzanie raportów i sprawozdań, a także wypełnianie pozostałych obowiązków rachunkowych (jeżeli to konieczne rozliczanie CIT, VAT) uwzględniających specyfikę Funduszy - mogą zostać wykorzystane wyłącznie przez Fundusze/Towarzystwa. Również wycena Funduszy, jest usługą dedykowaną wyłącznie im. Świadczone Usługi służyć będą skutecznemu i efektywnemu zarządzaniu Funduszami. Badanie ustawowych i statutowych ograniczeń inwestycyjnych i limitów kosztowych Funduszy jest niezbędne do jego prawidłowego funkcjonowania i efektywnego zarządzania, z zachowaniem zasady ograniczania ryzyka. Identycznie, odpowiednie zestawienia powyższych informacji finansowych, które dotyczyły będą konkretnego Funduszu i jego konkretnych inwestycji, stanowiły będą podstawowe narzędzie Towarzystwa pozwalające na efektywne zarządzanie Funduszami - jego inwestycjami, ryzykiem, ułatwią także dokonywanie czynności związanych z nadzorem.

2. brak nabycia usług spowodowałby, że fundusz nie byłby w stanie skutecznie prowadzić działalności i realizować swojej polityki inwestycyjnej,

Brak prowadzenia ksiąg rachunkowych i wykonywania pozostałych obowiązków rachunkowo finansowych, czy brak dokonywania wycen Funduszy skutkowałby brakiem możliwości prowadzenia przez Fundusz działalności w ogóle. Dotyczy to również Usług Dodatkowych, które mogą być wykonywane przez Wnioskodawcę, jeżeli rodzaj obsługiwanego Funduszu (ewentualnie zakres prowadzonych przez niego inwestycji) będzie tego wymagał - co oznacza jednocześnie, że wykonywanie tych czynności przez Fundusz będzie obligatoryjne, również dotyczy to Usług Dodatkowych, które będą świadczone w zależności od potrzeb danego Towarzystwa (w sytuacji braku posiadania odpowiedniej infrastruktury, personelu etc.) - również w tym przypadku Towarzystwa są zobligowane do wykonywania tych czynności samodzielnie lub poprzez zlecenie ich podmiotom trzecim.

Przykładowo, w zakresie wyceny aktywów funduszy inwestycyjnych wypowiedział się WSA w Warszawie w swoim wyroku z dnia 24 czerwca 2020 r. (sygn.: III SA/Wa 1519/19): „W ocenie Sądu, czynności wskazane we wniosku, czyli usługi wyceny aktywów ASI i periodycznej aktualizacji takiej wyceny są nierozerwalnie związane z czynnością zarządzania portfelem inwestycyjnym i ryzykiem funduszu. Bez tych czynności nie jest możliwe poprawne funkcjonowanie AFI na rynku, zatem nie jest możliwe świadome inwestowanie przez fundusz środków powierzonych przez inwestorów. Usługa "zarządzania" funduszem inwestycyjnym, aby była owym zarządzaniem, musi mieć w sobie element uczestnictwa w działalności funduszu. Wykonawca usługi wyceny aktywów dostarcza kluczowy pakiet wiedzy, który stanowi o tym, że usługa spełnia szczególne i istotne funkcje z zakresu zarządzania funduszami inwestycyjnymi. ’’

3. bezpośredni związek usług z transakcjami realizowanymi przez fundusz, brak możliwości łatwego ich rozdzielenia,

W związku z tym, że planowane Usługi związane są z rachunkowością i sprawozdawczością Funduszy, w zakresie których to obowiązki są obligatoryjne do spełnienia przez Fundusze, nie jest możliwe ich rozdzielenie od transakcji realizowanych przez Fundusze. Podobnie nie można od działalności Funduszu oddzielić dokonywania wycen Funduszy, czy badania ustawowych i statutowych ograniczeń inwestycyjnych i limitów kosztowych Funduszy.

4. tworzenie odrębnej całości, która wypełnia specyficzne i istotne funkcje dla procesu zarządzania funduszem.

Usługi Wnioskodawcy będą świadczone w sposób ciągły i stanowić będą kompleksową usługę, związaną z bieżącym prowadzeniem ksiąg, przygotowywaniem sprawozdań i raportów finansowych, wyceną aktywów oraz przechowywaniem tych dokumentów, a także badaniem ustawowych i statutowych ograniczeń inwestycyjnych i limitów kosztowych Funduszy (Usługi Podstawowe). Ponadto pakiet wskazanych kompleksowych czynności może zostać wzbogacony o Usługi Dodatkowe, jak: bieżące rozliczanie transakcji, prowadzenie ewidencji VAT i CIT, wycena składników lokat, które to czynności również są obligatoryjne dla Funduszy (w tym dla określonych rodzajów Funduszy). Ponadto Wnioskodawca w ramach usług dostarczać może narzędzia informatyczne pozwalające prowadzić i dokumentować działalność Funduszy i podejmować decyzje inwestycyjne, a także decyzje związane z zarządzaniem ryzykiem, czy ułatwiające prowadzenie nadzoru inwestycyjnego. Zdaniem Wnioskodawcy Usługi, jakie będzie świadczył, stanowić będą odrębną całość, obejmującą istotną część usługi zarządzania Funduszami, która jest niezbędna do skutecznego prowadzenia działalności przez Fundusze. Usługi Wnioskodawcy jednocześnie pozwolą Towarzystwom w istotny sposób ograniczyć własne środki kadrowe i administracyjne, dzięki przejęciu od nich wskazanych obowiązków przez Wnioskodawcę.

Tutaj odnieść należy się także do przytaczanego już wyroku TSUE z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04, Abbey National. TSUE w tym wyroku, w pkt 26, 63 i 64, orzekł, że: „nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów, wchodzą w zakres pojęcia "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym. TSUE wyraźnie wskazał, że usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli tworzą one odrębną całość i - jeśli je oceniać globalnie - są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami”.

Podobnie w zakresie usług wyceny wypowiedział się WSA w Warszawie w swoim wyroku z dnia 24 czerwca 2020 r. (sygn.: III SA/Wa 1519/19), w którym wskazał: „Wycena aktywów ASI może być uznana za specyficzną dla zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Trudno sobie wyobrazić możliwość wykorzystania wyceny aktywów ASI, dokonywanej przecież pod szczególnymi restrykcjami, w inny sposób niż w działalności funduszu inwestycyjnego”. Powyższe odnosi się do wszystkich typów Funduszy, jako że sposób wyceny ich aktywów w odniesieniu do każdego typu Funduszy jest specyficzny i specyficznie uregulowany.

Również udostępnianie na bieżąco informacji finansowych o Funduszach, z jednej strony stanowi dopełnienie kompleksowej usługi rachunkowo-finansowej i jako takie powinno być traktowane w zakresie VAT jak pozostała część kompleksowej usługi i tak samo opodatkowana, z drugiej - dzięki na bieżąco analizowanych, wprowadzanych, aktualizowanych danych finansowych konkretnego Funduszu i jego inwestycjach, które dzięki ich odpowiedniemu, profesjonalnemu zestawieniu i aktualizacji będą pozwalały Towarzystwom dokonywać bieżącej oceny stanu prowadzonych w ramach Funduszy inwestycji, podejmować decyzje o tych inwestycjach oraz pozwolą tym samym na zarządzanie ryzykiem inwestycyjnym, ułatwią sprawowanie nadzoru - stanowią samodzielnie istotną część usługi zarządzania Funduszem i jako takie podlegać powinny zwolnieniu z VAT. W tym zakresie można ponownie odnieść się do treści wyroku NSA z dnia 23 kwietnia 2018 r. (sygn.: I FSK 1028/16): w którym Sąd wskazał w odniesieniu do usług polegających na przedstawianiu danych: „Analiza dostarczanych w ramach usługi informacji oraz profesjonalnych narzędzi wykorzystywanych w zarządzaniu aktywami finansowymi nie pozwala przyjąć, że są to jedynie czynności o charakterze „technicznym”, które de facto stanowią jedynie kompleksową usługę odpłatnego nabywania informacji w określonym zakresie, jak to wynika z interpretacji Ministra Finansów. Nie można się zgodzić z traktowaniem tych czynności jako wyłącznie technicznych, ponieważ wykorzystanie określonych informacji poprzedziła wcześniejsza analiza niezbędnych danych, ich skatalogowanie i wykorzystanie w konkretnym celu, związanym z odpowiednim inwestowaniem, co wiąże się z oferowanymi w ramach usługi B. analizą i rekomendacją niezbędnymi do podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych. Innymi słowy, jest to wiedza ukierunkowana i kreatywna, a nie odtwórcza czy przypadkowa, co mogłoby sugerować użycie pojęcia „czynność techniczna”.”

Wnioskodawca pragnie dodatkowo wskazać, że Usługi, które będą przez niego świadczone na rzecz Towarzystw/Funduszy nie stanowią czynności o których mowa w art. 41 ust. 15 pkt 2 Ustawy o VAT (tj. nie stanowią (1) czynności ściągania długów, w tym factoringu, (2) usług doradztwa, (3) usług w zakresie leasingu. Przy czym należy wskazać, że polski ustawodawca, wprowadzając wyłączenie ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 15 pkt 2 Ustawy o VAT (usługi doradztwa) wykroczył poza zakres Dyrektywy VAT, a tym samym wprowadził do polskiego porządku prawnego przepis, który jest niezgodny z prawem unijnym - w takim przypadku podatnik ma prawo dokonać wyboru w oparciu o treść którego przepisu zostaną ukształtowane jego prawa i obowiązki - a tym samym ma prawo nie stosować się do wadliwie implementowanej regulacji prawnej - co oznacza, że wyłączenie w tym zakresie nie znajduje zastosowania (tak m.in.: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrok z dnia 17 listopada 2016 r., sygn. III SA/Wa 2344/15).

Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, że Usługi, które będą świadczone przez Wnioskodawcę podlegają zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 Ustawy o VAT.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że czynności zawierające się w ramach świadczonych przez niego Usług były wielokrotnie uznawane w wydawanych interpretacjach podatkowych i wyrokach sądów administracyjnych za czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi zwolnione z VAT.

Tak przykładowo w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 3 kwietnia 2020 r., wydanej przez Dyrektora KIS, (znak: 0111-KDIB3-1.4012.877.2019.2.IK), potwierdzono że takie czynności jak: „Wycena, księgowość i sprawozdawczość funduszy, w tym: działania w zakresie wyceny aktywów (m.in. ustalanie zobowiązań, wartości aktywów, wartości aktywów netto, wycena i wyznaczanie ceny, ewidencja wyceny), prowadzenie ksiąg, prowadzenie rejestru certyfikatów funduszu, ewidencja transakcji i rezerw w księgach rachunkowych, sprawozdawczość bieżąca i okresowa, sporządzenie i bieżąca aktualizacja polityki rachunkowości.”, podlegają zwolnieniu z VAT, jako czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi.

Z kolei, w wyroku WSA z dnia 24 czerwca 2020 r. (sygn. akt III SA/Wa 1519/19), Sąd potwierdził, że: „Czynności w zakresie wyceny aktywów alternatywnego funduszu inwestycyjnego, wykonywane przez stronę jako podmiot niezależny, należy uznać za usługi zarządzania alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. W konsekwencji te świadczenia będą podlegały zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a u.p.t.u.”. Identycznie WSA w Warszawie wypowiedział się w swoim wyroku z dnia 23 października 2019 r. (sygn. III SA/Wa 530/19) oraz w wyroku z dnia 14 listopada 2019 r. (sygn.: III SA/Wa 579/19) - i jak widać podtrzymuje i ugruntowuje swoje stanowisko w tym zakresie.

Powyższe potwierdzone zostało także w wydanej po wyroku sądu administracyjnego interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2020 r. wydanej przez Dyrektora KIS (sygn.: KDIP4.4012.100.2019.9.MP). Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2020 r. wydanej przez Dyrektora KIS (sygn.: KDIP4.4012.612.2018.12.MP).

Z kolei w zakresie czynności dostarczania przeanalizowanych i odpowiednio zestawionych informacji wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 23 kwietnia 2018 r. (sygn.: I FSK 1028/16), w którym wskazał, że: „Usługa zawierająca elementy informacyjne, doradcze i analityczne, a także narzędzia (konieczne algorytmy) pozwalające wykorzystać te elementy do realizacji bieżącej polityki inwestycyjnej danego funduszu, jest usługą istotną i specyficzną dla usługi zarządzania”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy, zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

1. funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,
2. portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią.

Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.

Stosowanie zwolnień od podatku lub stawek preferencyjnych ma charakter wyjątkowy i nie podlega wykładni rozszerzającej. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług lub stawki obniżonej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest nowo założoną spółką, z siedzibą i zarządem na terytorium Polski (jest polskim rezydentem podatkowym). Spółka nie dokonała jeszcze rejestracji do VAT. Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest działalność rachunkowo-księgowa dedykowana obsłudze funduszy inwestycyjnych i towarzystw funduszy inwestycyjnych, w tym przede wszystkim wycena funduszy inwestycyjnych oraz sprawozdawczość i raportowanie funduszy inwestycyjnych.

Wnioskodawca zamierza świadczyć na rzecz funduszy inwestycyjnych, o których mowa w art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, tj. na rzecz funduszy inwestycyjnych otwartych oraz alternatywnych funduszy inwestycyjnych: specjalistycznych funduszy inwestycyjnych i funduszy inwestycyjnych zamkniętych, na zlecenie zarządzających tymi Funduszami towarzystw funduszy inwestycyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 1 UFI następujące usługi (Usługi Podstawowe):

• prowadzenie ksiąg rachunkowych Funduszy;
• sporządzanie sprawozdań finansowych Funduszy i udział w ich przeglądzie lub badaniu wykonywanym przez biegłego rewidenta;
• sporządzanie raportów i analiz finansowych dotyczących Funduszy;
• badanie ustawowych i statutowych ograniczeń inwestycyjnych i limitów kosztowych Funduszy;
• sporządzanie wyceny aktywów brutto, ustalenia wartości aktywów netto oraz wartości aktywów netto przypadających na jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny;
• przechowywanie dokumentów finansowych uwzględnianych w wycenach, sprawozdaniach finansowych lub raportach Funduszy za bieżący rok, które po zakończeniu audytu przekazywane są do wyznaczonego archiwum.

Ponadto, w zależności od rodzaju obsługiwanego Funduszu, czy potrzeb obsługiwanego Towarzystwa, Wnioskodawca świadczyć może również dodatkowo następujące usługi (Usługi Dodatkowe):

• prowadzenie ewidencji VAT Funduszy, odprowadzanie podatku w imieniu Funduszy i przygotowywanie pliku JPK;
• prowadzenie ewidencji CIT Funduszy, odprowadzanie podatku w imieniu Funduszy i przygotowywanie deklaracji;
• migracja ksiąg rachunkowych Funduszy z/do innego Towarzystwa;
• rozliczenia bieżących transakcji zawieranych przez Fundusze;
• wykonywanie przelewów z rachunków bankowych Funduszy;
• wycena składników lokat (np. na podstawie modeli wyceny);
• wsparcie przy prowadzeniu Ewidencji uczestników;
• bieżące udostępnianie Towarzystwom za pośrednictwem narzędzi informatycznych odpowiednio zestawionych rezultatów prac wskazanych powyżej, tj.:
  • bieżących i historycznych danych finansowych Funduszy;
    
  • raportów i analiz finansowych Funduszy;
    
  • sprawozdań finansowych Funduszy;
    
  • aktualnych wycen aktywów i składników lokat,
    

które to dane łącznie niezbędne są do bieżącego zarządzania Funduszami, podejmowania decyzji i czynności w zakresie dokonywanych inwestycji, bieżącego zarządzania ryzykiem inwestycyjnym w Funduszach lub czynności związanych z nadzorem podmiotów wykonujących wyceny pakietów wierzytelności i zarządzających pakietami wierzytelności.

Usługi Dodatkowe mogą być wykonywane przez Wnioskodawcę, jeżeli rodzaj obsługiwanego Funduszy (ewentualnie zakres prowadzonych przez nie inwestycji) będzie tego wymagał, również w zależności od potrzeb danego Towarzystwa (w sytuacji braku posiadania odpowiedniej infrastruktury, personelu etc.).

Za świadczone Usługi Wnioskodawcy przysługiwać będzie od Funduszy/Towarzystw określone w pisemnej umowie, zawartej w imieniu Funduszy, wynagrodzenie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT dla świadczonych Usług opisanych jako Usługi Podstawowe i Usługi Dodatkowe.

W odniesieniu do kwestii, objętej zakresem pytania, należy wskazać, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy, uzależnione jest od łącznego spełnienia dwóch warunków:

• przedmiotowego – świadczone usługi powinny być kwalifikowane jako usługi zarządzania oraz
  

• podmiotowego – ww. usługi zarządzania powinny być świadczone w odniesieniu m.in. do funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych i zbiorczych portfeli papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.
  
  
  

Wskazać należy, że przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia usług zarządzania. Jednakże przepis art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1, z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku VAT podlega zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie. W kontekście ww. przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE, TSUE wielokrotnie wskazywał, że jego wykładnia powinna być dokonywana z uwzględnieniem kontekstu, w jaki się wpisuje, celów oraz układu tej dyrektywy oraz z uwzględnieniem zwłaszcza ratio legis zwolnienia, które przewiduje. TSUE przypominał ponadto, że zwolnienia od podatku stanowią wyjątki od ogólnej zasady, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie usługi świadczone odpłatnie przez podatnika, wobec czego należy dokonywać ich ścisłej wykładni. Ponadto zauważono, że zwolnienia przewidziane w art. 13 Szóstej Dyrektywy stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a zatem powinny zostać zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, co ma na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich.

W kwestii wyjaśnienia pojęcia „zarządzania funduszem” można wskazać, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE (m.in. w sprawach C-169/04, C-275/11, C-595/13) wynika, że celem zwolnienia z opodatkowania transakcji związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi, przewidzianego w art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE), jest w szczególności ułatwienie małym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pomocą przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Celem pkt 6 tego przepisu jest zapewnienie neutralności podatkowej wspólnego systemu podatku VAT w kwestii wyboru między inwestowaniem bezpośrednim w papiery wartościowe, a inwestowaniem za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Z powyższego wynika, że transakcje, których dotyczy to zwolnienie, są typowe dla działalności, jaką wykonują przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania. Zatem art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu zbiorowym portfelem obejmuje czynności, które polegają na zarządzaniu samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe, takie jak te zamieszczone w załączniku II do zmienionej Dyrektywy Rady 85/611/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (85/611/EWG) w rubryce „Administracja”, które są czynnościami właściwymi przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania. Dyrektywa 85/611/EWG została zastąpiona dyrektywą 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS).

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE, działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II.

Załącznik II do tej dyrektywy określa funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem. Są to odpowiednio:

• zarządzanie inwestycjami,
• administracja:
  1. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;
  2. zapytania klientów;
  3. wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
  4. monitorowanie przestrzegania uregulowań;
  5. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
  6. wypłata zysków;
  7. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;
  8. rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
  9. prowadzenie ksiąg,
• wprowadzanie do obrotu.

Należy ponadto wskazać, że ww. definicja zarządzania ma zastosowanie również w odniesieniu do specjalnych funduszy inwestycyjnych innych niż objęte dyrektywą UCITS. W pkt 38 wyroku w sprawie C-595/13 TSUE stwierdził, że spółki takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, które zostały utworzone przez wielu inwestorów wyłącznie w celu zainwestowania zgromadzonego majątku w nieruchomości, nie mogą zostać uznane za przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w rozumieniu dyrektywy UCITS. W takich okolicznościach faktycznych, tj. w odniesieniu do funduszy innych niż objętych dyrektywą UCITS, TSUE przytoczył definicję zarządzania funduszami, którą podał w wyroku C-169/04, a więc nawiązującą do dyrektywy UCITS. W ww. wyroku w sprawie C-595/13 TSUE wskazał, że poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, takie jak te wymienione w załączniku II do dyrektywy UCITS w rubryce „Administracja”. Zdaniem TSUE, nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów wchodzą w zakres pojęcia „zarządzania” specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy.

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy że Usługi (zarówno Usługi Podstawowe jak również Usługi Dodatkowe) mieszczą się w definicji zarządzania w rozumieniu tego określenia zdefiniowanego przez TSUE. Opisane Usługi zawierają się w ww. załączniku II do dyrektywy 2009/65/WE. Ponadto, świadczone Usługi są ściśle związane z działalnością właściwą dla funduszu i służą jednemu celowi, tj. skutecznemu i efektywnemu zarządzaniu funduszem, są niezbędne do skutecznego prowadzenia działalności funduszu oraz do realizowania polityki inwestycyjnej, są bezpośrednio związane z transakcjami realizowanymi przez fundusz, tworzą odrębną całość, która wypełnia specyficzne i istotne funkcje dla procesu zarządzania funduszem.

Usługi te będą podlegać zwolnieniu od podatku pod warunkiem, że spełnione będzie kryterium podmiotowe. Drugim bowiem warunkiem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT jest warunek podmiotowy. Ww. zwolnieniu podlegają usługi zarządzania świadczone na rzecz funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych lub zbiorczych portfeli papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, a także portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa wyżej, lub ich częścią.

Działalność funduszy inwestycyjnych jest regulowana przepisami ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2020 r., poz. 95 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o funduszach inwestycyjnych”.

Jeżeli zatem usługi zarządzania świadczone są m.in. na rzecz funduszy inwestycyjnych lub alternatywnych funduszy inwestycyjnych w rozumieniu przepisów ww. ustawy, to zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

W myśl art. 3 ust. 4 ustawy o funduszach inwestycyjnych, fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:

1. fundusz inwestycyjny otwarty;
2. alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, towarzystwo tworzy fundusz inwestycyjny, zarządza nim i reprezentuje fundusz w stosunkach z osobami trzecimi.

Towarzystwo, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej pod rygorem nieważności, może przekazać spółce zarządzającej prowadzącej działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zarządzanie funduszem inwestycyjnym otwartym i prowadzenie jego spraw (art. 4 ust. 1a ustawy o funduszach inwestycyjnych).

Zgodnie z art. 45a ust. 1 ww. ustawy o funduszach inwestycyjnych, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 6 oraz z uwzględnieniem art. 75-82 rozporządzenia 231/2013, towarzystwo może, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie czynności związanych z działalnością prowadzoną przez to towarzystwo.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 10a ustawy o funduszach inwestycyjnych, ilekroć w ustawie jest mowa o alternatywnym funduszu inwestycyjnym – rozumie się przez to instytucję wspólnego inwestowania, której przedmiotem działalności, w tym w ramach wydzielonego subfunduszu, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną, niebędącą funduszem działającym zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.

W niniejszej sprawie Usługi będą świadczone na rzecz funduszy inwestycyjnych, o których mowa w art. 3 ust. 4 ustawy o funduszach inwestycyjnych na zlecenie zarządzających tymi Funduszami towarzystw funduszy inwestycyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych.

Mając na uwadze powołane przepisy ustawy o funduszach inwestycyjnych należy uznać, że przesłanka podmiotowa dotycząca świadczenia opisanych Usług na rzecz opisanych pomiotów – została spełniona.

Z uwagi zatem na okoliczności sprawy oraz powołane powyżej przepisy i orzecznictwo TSUE, należy stwierdzić, że Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy będą mieściły się w zakresie czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy, gdyż jak wskazano wyżej, Usługi te będę spełniały zarówno warunek podmiotowy jak i przedmiotowy określony w tym przepisie. W konsekwencji, świadczenie opisanych Usług korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie wskazanego przepisu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.