2021.03.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.43.2021.2.MK
z 31 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2021 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku składania wniosku aktualizacyjnego VAT-26 oraz prawa do odliczenia 100% podatku VAT z faktury wykupu samochodu od leasingodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku składania wniosku aktualizacyjnego VAT-26 oraz prawa do odliczenia 100% podatku VAT z faktury wykupu samochodu od leasingodawcy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 marca 2021 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedsiębiorca posiadał w leasingu operacyjnym samochód osobowy o wartości nieprzekraczające 150 tys. zł. W trakcie trwania umowy leasingu samochód był zgłoszony do urzędu skarbowego na dokumencie VAT-26. Samochód był używany tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej a przedsiębiorca odliczał 100% podatku VAT od poniesionych kosztów eksploatacji. W dniu 23.11.2020 wykupił samochód z leasingu i wprowadził go na stan środków trwałych. Nr rejestracyjny pojazdu jaki i przeznaczenie pojazdu się nie zmieniło. Zmienił się formalny właściciel pojazdu.

Na pytania zawarte w wezwaniu o treści:

Czy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?
Czy faktura wykupu samochodu osobowego z leasingu została wystawiona na Wnioskodawcę?
Do jakich czynności Wnioskodawca wykorzystuje pojazd samochodowy:
- opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;
- zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,
- niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu samochodowego? Jeżeli tak, to od kiedy.
Jeżeli Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu samochodowego, to należy wskazać jakie elementy zawiera ta ewidencja?
Czy z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów obiektywnie wynika, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone jest wykorzystanie tego samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą?
Z jakiej dokumentacji wynika, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej? Czy wynika to np. z regulaminów, umów, zarządzeń, innych dokumentów – należy wskazać z jakich dokumentów.
W jaki sposób Wnioskodawca kontroluje, czy przedmiotowy pojazd jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej?
Czy przedmiotowy pojazd jest pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług? Jeżeli tak to należy wskazać, który konkretnie przepis dotyczy tego pojazdu?
Jeżeli przedmiotowy pojazd jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT, to czy spełnienie wymagań określonych w tym przepisie zostało stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz adnotacją w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu tych wymagań (dotyczy pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy) lub na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (dotyczy pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy)?
Czy pojazd samochodowy jest pojazdem samochodowym, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeśli tak to należy wskazać którym i czy spełnia wszystkie wymagania określone tymi przepisami?

Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Faktura zakupu samochodu osobowego z leasingu jest wystawiona na Wnioskodawcę.
Wnioskodawca wykorzystuje pojazd samochodowy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję przebiegu pojazdu samochodowego od 04.11.2019. Data złożenia informacji dokumentu VAT-26 - 08.11.2019.
Elementy które zawiera ewidencja przebiegu pojazdu samochodowego to:
- numer rejestracyjny pojazdu samochodowego,
- dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji,
- stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji,
- wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu obejmujący:
  1. kolejny numer wpisu,
  2. datę i cel wyjazdu,
  3. opis trasy (skąd-dokąd),
  4. liczbę przejechanych kilometrów,
  5. imię i nazwisko oraz podpis osoby kierującej pojazdem
  6. potwierdzony przez podatnika w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem,

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Z posiadanych dokumentów przez Wnioskodawcę obiektywnie wynika, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone jest wykorzystanie tego samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.
Właściwe wykorzystanie pojazdu wynika z:
- Regulaminu wykorzystania samochodu osobowego,
- Rzetelnie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu samochodowego.
Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą gdzie sam pilnuje obostrzeń znajdujących się w regulaminie wykorzystania pojazdu oraz pilnuje rzetelności ewidencji przebiegu pojazdu. Jest jedyną osobą która ma dostęp do samochodu osobowego. Nie ma możliwości wykorzystania pojazdu przez inną osobę.
Nie jest to pojazd samochodowy , o którym mowa w art. 86a ust 9 pkt 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W niniejszym wniosku wskazany jest standardowy samochód osobowy, nieprzekraczający 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 5 osób łącznie z kierowcą.
Brak
Nie jest to pojazd samochodowy, o którym mowa w art. 86a ust 16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca powinien składać wniosek aktualizacyjny VAT-26 w przypadku wykupu pojazdu i wprowadzenie go na stan środków trwałych jeśli nr rejestracyjny pojazdu i przeznaczenie pojazdu się nie zmienia ? Czy przysługiwało Wnioskodawcy odliczenie 100% podatku vat od faktury wykupu samochodu od leasingodawcy w tym przypadku?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca uważa że nie powinienem składać aktualizacji dokumentu VAT-26 i przysługiwało mu prawo odliczenia 100% podatku VAT od faktury wykupu samochodu od leasingodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z obowiązującymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania: w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jak stanowi art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd – dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W świetle art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy

Zgodnie z art. 86a ust. 10 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;
pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

W myśl art. 86a ust. 11 ustawy, w przypadku gdy w pojeździe samochodowym, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 9 pkt 1 lub 2, uznaje się, że pojazd nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej:

od dnia wprowadzenia zmian,
jeżeli nie można określić dnia wprowadzenia zmian:
1. od okresu rozliczeniowego, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył podatek naliczony od wydatków związanych z tym pojazdem samochodowym, z zastrzeżeniem lit. b,
2. od okresu rozliczeniowego następującego po okresie rozliczeniowym, dla którego podatnik wykaże, że pojazd samochodowy spełniał wymagania, o których mowa w ust. 9 pkt 1 lub 2

- chyba że zachodzi przypadek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1.

Jak wynika z art. 86a ust. 12 ustawy, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Na podstawie art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany (art. 86a ust. 14 ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 110, z późn. zm.), przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ustawy Prawo o ruchu drogowym wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedsiębiorca posiadał w leasingu operacyjnym samochód osobowy o wartości nieprzekraczające 150 tys. zł. W trakcie trwania umowy leasingu samochód był zgłoszony do urzędu skarbowego na dokumencie VAT-26. Samochód był używany tylko i wyłącznie do działalności gospodarczej a przedsiębiorca odliczał 100% podatku VAT od poniesionych kosztów eksploatacji. W dniu 23.11.2020 wykupił samochód z leasingu i wprowadził go na stan środków trwałych. Nr rejestracyjny pojazdu jak i przeznaczenie pojazdu się nie zmieniło. Faktura zakupu samochodu osobowego z leasingu jest wystawiona na Wnioskodawcę. Wnioskodawca wykorzystuje pojazd samochodowy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję przebiegu pojazdu samochodowego od 04.11.2019. Data złożenia informacji dokumentu VAT-26 - 08.11.2019. Z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów obiektywnie wynika, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone jest wykorzystanie tego samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Właściwe wykorzystanie pojazdu wynika z regulaminu wykorzystania samochodu osobowego oraz rzetelnie prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu samochodowego. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą gdzie sam pilnuje obostrzeń znajdujących się w regulaminie wykorzystania pojazdu oraz pilnuje rzetelności ewidencji przebiegu pojazdu. Jest jedyną osobą która ma dostęp do samochodu osobowego. Nie ma możliwości wykorzystania pojazdu przez inną osobę. W niniejszym wniosku wskazany jest standardowy samochód osobowy, nieprzekraczający 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 5 osób łącznie z kierowcą.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z fakturą wykupu samochodu od leasingodawcy oraz czy Wnioskodawca powinien składać wniosek aktualizacyjny VAT-26 w przypadku wykupu pojazdu i wprowadzenie go na stan środków trwałych jeśli nr rejestracyjny pojazdu i przeznaczenie pojazdu się nie zmienia.

Jak wynika z powołanych powyżej uregulowań art. 86a ustawy zasadą jest, że w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Zatem w przypadku takich pojazdów samochodowych wykorzystywanych do użytku mieszanego przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia, rat leasingowych oraz innych wydatków. Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że skoro – jak wynika z treści wniosku – Wnioskodawca wykorzystuje pojazd samochodowy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję przebiegu pojazdu samochodowego, a z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów obiektywnie wynika, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone jest wykorzystanie tego samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, to Wnioskodawcy przysługuje pełne odliczenie podatku VAT z faktury dokumentującej wykup pojazdu samochodowego z leasingu.

Ponadto Wnioskodawca zgodnie z art. 86a ust. 14 ustawy, nie ma obowiązku złożenia wniosku aktualizacyjnego VAT-26 w przypadku wykupu pojazdu i wprowadzenie go na stan środków trwałych jeśli nr rejestracyjny pojazdu i przeznaczenie pojazdu się nie zmienia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin