Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.1013.2020.2.AKU
z 31 marca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2020 r. (data wpływu 8 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 marca 2021 r. (data wpływu 15 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2020 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 16 lutego 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.1013.2020.1.AKU, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 16 lutego 2021 r., doręczono w dniu 5 marca 2021 r., zaś w dniu 15 marca 2021 r. (nadane w dniu 9 marca 2021 r. ) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem wraz z żoną budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej. W 2015 r. budynek został ocieplony warstwą styropianu oraz zaciągnięty klejem. W 2020 r. położono strukturę – ostatnią warstwę wykończenia elewacji. Również w tym samym roku zostały wykonane na tarasach posadzki kamienne wraz z podłożem hydroizolacyjnym.

Wnioskodawca posiada faktury na materiały budowlane oraz wykonane usługi.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca wraz z żoną nabył w dniu 29 lipca 2008 r. działkę budowlaną, na podstawie aktu notarialnego Repertorium A nr …. Budynek mieszkalny jednorodzinny w zabudowie szeregowej, który powstał na ww. działce, został oddany do użytku w dniu 26 września 2016 r.

W 2020 r. Wnioskodawca poniósł następujące wydatki, związane z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym:

• położenie struktury na całości budynku, wraz z zakupem niezbędnych materiałów,
  

• wykonanie na balkonach hydroizolacji wraz z położeniem posadzki kamiennej.
  
  

Według Jego wiedzy ww. wydatki znajdują się w Dz. U. z 2018r., poz. 2489.

Rozpoczęcie ocieplenia budynku nastąpiło w 2015 r. Został położony styropian wraz z siatką, klejem. Wnioskodawca poniósł wtedy pierwszy wydatek z ww. przedsięwzięciem. Położenie struktury – ostatniej warstwy elewacji, według wiedzy Wnioskodawcy, było częścią ww. przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

Wykonanie posadzki kamiennej wraz z podłożem hydroizolacyjnym dotyczy tego samego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Kwota odliczenia w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w ww. budynku nie przekroczy 53 000 zł. W wyniku przeprowadzonej modernizacji zmniejszyło się zużycie nośników energii potrzebnych do ogrzania.

W 2020 r. zostały wystawione na Wnioskodawcę faktury VAT oraz dokument – Pozostały przychód. Wystawcy faktur VAT określili w wystawionych dokumentach stawki podatku VAT.

Wystawca dokumentu Pozostały przychód wskazał podstawę prawną zwolnienia z VAT.

Wnioskodawca nie ubiegał się o żadne dofinansowanie. Jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej i rozlicza się z dochodu w ramach PIT-37, osiągając dochód ze stosunku pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przeprowadzonymi pracami przysługuje Wnioskodawcy ulga termomodernizacyjna?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On przesłanki zawarte w ustawie, zatem przysługuje Mu ulga w tym zakresie. Według Niego wykonane prace pozwalają skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl powyższego przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Z uwagi na powyższe należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w treści art. 26h ust. 1 wymienionej ustawy, to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. ˗ Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym ˗ należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Artykuł 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne ˗ przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
   
   

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się natomiast w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia poniesione na:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),
7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
11. pompa ciepła wraz z osprzętem,
12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.
    
    

Powyższym odliczeniem objęte są również wydatki poniesione na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
2. wykonanie analizy termograficznej budynku,
3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
10. montaż pompy ciepła,
11. montaż kolektora słonecznego,
12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
13. montaż instalacji fotowoltaicznej,
14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.
    
    

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

Dodać również należy, że w myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
   
   

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki – art. 26h ust. 6 wyżej wymienionej ustawy.

Artykuł 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi jednak, że kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Natomiast, w myśl art. 26h ust. 8 powyższej ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ww. ustawy).

Reasumując, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych, w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. W ramach ulgi termomodernizacyjnej odliczeniu podlegają wydatki m.in. na materiały budowlane, wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemu dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed wilgocią, oraz związane z tym usługi budowlane. Rozporządzenie Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych jednoznacznie określa, że odliczenie obejmuje wydatki dotyczące docieplenia istniejących przegród budowlanych, nie zaś ich całkowitej wymiany czy też budowy w celu odpowiedniego wyizolowania czy też zapobieganiu zawilgoceniu. Ulga termomodernizacyjna nie dotyczy wydatków poniesionych na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym w budowie (przebudowie). Skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej można w części dotyczącej istniejących przegród budowlanych w budynku. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem wraz z żoną budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej. Rozpoczęcie ocieplenia budynku nastąpiło w 2015 r. Wnioskodawca poniósł wtedy pierwszy wydatek związany z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym. Budynek został ocieplony warstwą styropianu oraz zaciągnięty klejem. Natomiast, oddanie do użytkowania ww. budynku nastąpiło w dniu 26 września 2016 r.

W 2020 r. Wnioskodawca poniósł kolejne następujące wydatki, związane z ww. przedsięwzięciem termomodernizacyjnym:

• położenie struktury na całości budynku, wraz z zakupem niezbędnych materiałów,
  

• wykonanie na balkonach hydroizolacji wraz z położeniem posadzki kamiennej.
  
  

Kwota odliczenia w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w ww. budynku nie przekroczy 53 000 zł. W wyniku przeprowadzonej modernizacji zmniejszyło się zużycie nośników energii potrzebnych do ogrzania.

Wnioskodawca posiada faktury na materiały budowlane oraz wykonane usługi, nie ubiegał się o żadne dofinansowanie. Jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej i rozlicza się z dochodu w ramach PIT-37.

Jak wskazano wyżej, ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202, z późn. zm.). Należy bowiem podkreślić, że przepisy normujące tę ulgę nie odwołują się do nowo budowanego budynku jednorodzinnego. W związku z tym odliczenie nie przysługuje, jeżeli w momencie ponoszenia wydatków na przedsięwzięcie termomodernizacyjne budynek mieszkalny nie został oddany do użytkowania.

Jak wskazał Wnioskodawca, ocieplanie ścian miało miejsce w 2015 r., tj. w trakcie budowy budynku mieszkalnego, ponieważ oddanie budynku do użytkowania nastąpiło w dniu 26 września 2016 r. W związku z tym, prowadzone w 2020 r. prace związane z położeniem struktury na całości budynku, wraz z zakupem niezbędnych materiałów, oraz wykonaniem na balkonach hydroizolacji wraz z położeniem posadzki kamiennej dotyczyły dokończenia niezrealizowanego przedsięwzięcia, związanego z budową tego budynku, a nie termomodernizacji istniejącego już budynku mieszkalnego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że poniesienie przez Wnioskodawcę w 2020 r. wydatków na położenie struktury na całości budynku, wraz z zakupem niezbędnych materiałów oraz wykonanie na balkonach hydroizolacji wraz z położeniem posadzki kamiennej nie uprawnia do ich odliczenia w ramach ulgi termomodernizacyjnej, o której mowa w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak to zostało wskazane, odliczenie z tytułu ulgi termomodernizacyjnej stosuje się m.in do przedsięwzięcia termomodernizacyjnego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2019 r., które zostanie zakończone po dniu 31 grudnia 2018 r., jednak nie później niż w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Natomiast, opisane przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało rozpoczęte w 2015 r., a zakończone w 2020 r., czyli po upływie 3-letniego terminu, wskazanego w ww. przepisie.

Ponadto, ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego, a nie budynku znajdującego się w budowie. Zatem, ponieważ Wnioskodawca rozpoczął prace związane z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym w budynku w 2015 r., czyli przed datą jego oddania do użytkowania, co nastąpiło 26 września 2016 r., to wydatki poniesione w 2020 r. nie będą podlegały odliczeniu w ramach ulgi termomodernizacyjnej, ponieważ dotyczyły dokończenia niezrealizowanego przedsięwzięcia, związanego z budową tego budynku, a nie termomodernizacji istniejącego już budynku mieszkalnego.

Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.