Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.47.2021.1.BS
z 1 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lutego 2021 r. (data wpływu 4 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia końca miesiąca danego roku podatkowego w którym zostanie odwołany stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 tzw. przychody Wnioskodawcy uzyskane z budynków będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2021 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia końca miesiąca danego roku podatkowego w którym zostanie odwołany stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 tzw. przychody Wnioskodawcy uzyskane z budynków będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), zwana dalej podatnikiem, stroną, Spółką lub Wnioskodawcą, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym. Strona jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych rokiem podatkowym jest okres 12 miesięcy liczonych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia Aktualnie rokiem podatkowym jest okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od tzw. przychodów uzyskanych z budynków. W okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia na podstawie z art. 38ha u.p.d.o.p. z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych przychodów tzw. przychodów uzyskanych z budynków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia końca miesiąca danego roku podatkowego w którym zostanie odwołany stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 tzw. przychody Wnioskodawcy uzyskane z budynków będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w Polsce nie został do chwili obecnej ogłoszony stan wyjątkowy lub też stan epidemii z powodu epidemii COVID-19. Skutkiem powyższego jedynym przepisem prawym jaki może mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie jest ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych warunkach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych z nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1842 ze zm., dalej w skrócie: „ustawa o COVID”). Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przepisów ustawy o COVID, może zostać wydane rozporządzenie, iż stan epidemii na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest odwołany. Dlatego też reasumując powyższe, na podstawie art. 38ha pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia końca miesiąca danego roku podatkowego w którym zostanie odwołany na podstawie rozporządzenia stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 tzw. przychody Wnioskodawcy uzyskane z budynków będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”), podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1. stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2. został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
3. jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

-zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

W tym miejscu zauważyć należy, że ustawą z dnia 19 czerwca 2020 r., o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz.U. z 2020 r., poz. 1086) wprowadzono do ustawy o CIT art. 38ha, zgodnie z którym, zwalnia się z podatku od przychodów z budynków przychody podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 24b, ustalone za okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

Wskazać należy, że ustawą z 28 listopada 2020 r., o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r., poz. 2123), zostało wprowadzone nowe brzmienie przepisu art. 38ha, który obowiązuje od 1 stycznia 2021 r.

Zgodnie z art. 38ha ustawy o CIT, zwalnia się z podatku od przychodów z budynków przychody podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 24b, ustalone za okres:

1. od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.;
2. od dnia 1 stycznia 2021 r. do końca miesiąca, w którym stan epidemii został odwołany – w przypadku obowiązywania po dniu 31 grudnia 2020 r. stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19.
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali użytkowych podmiotom gospodarczym oraz osobom fizycznym. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od tzw. przychodów uzyskanych z budynków. W okresie od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia na podstawie z art. 38ha u.p.d.o.p. z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych przychodów tzw. przychodów uzyskanych z budynków.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia ustalenia, czy od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia końca miesiąca danego roku podatkowego w którym zostanie odwołany stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 tzw. przychody Wnioskodawcy uzyskane z budynków będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, że w wyniku nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uzyskane przychody z budynków, opodatkowane na podstawie art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji obowiązywania po dniu 31 grudnia 2020 r. stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 są zwolnione z opodatkowania od dnia 1 stycznia 2021 r. do końca miesiąca, w którym stan epidemii został odwołany. Zatem, przychody Wnioskodawcy uzyskane z budynków od 1 stycznia 2021 r., będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych do końca miesiąca, w którym stan epidemii zostanie odwołany.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.