Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.1092.2020.2.MP
z 8 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2020 r. (data wpływu 29 grudnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 marca 2021 r. (data wpływu 24 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 9 marca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.1092.2020.1.MP, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 9 marca 2021 r. i doręczono w dniu 15 marca 2021 r. W dniu 24 marca 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 23 stycznia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sąd Rejonowy w …postanowieniem z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. akt I …/19, stwierdził, że spadek po JŚ zmarłym w dniu x grudnia 1994 r., w … na podstawie ustawy nabyła jego żona AŚ w całości. Następnie stwierdzono, że spadek po AŚ zmarłej w dniu x grudnia 2018 r., w … na podstawie testamentu notarialnego z dnia 28 sierpnia 2012 r., z dobrodziejstwem inwentarza nabyli FM i MM (Wnioskodawczyni). W skład spadku po ww. wchodziła nieruchomość dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą o nr …. Dana nieruchomość wchodziła w skład małżeńskiego majątku wspólnego AŚ i JŚ. Nieruchomość została nabyta przez ww. spadkodawców w dniu 27 stycznia 1982 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem FM stali się współwłaścicielami ww. nieruchomości na podstawie ww. postanowienia z dnia 19 grudnia 2019 r. i odprowadzili podatek od spadku i darowizn.

W dniu 3 września 2020 r. nieruchomość została zbyta za kwotę 230 000 zł.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w skład spadku po ww. spadkodawcach wchodził udział 1/2 w nieruchomości dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą o nr ... Dana nieruchomość wchodziła w skład małżeńskiego majątku wspólnego AŚ i JŚ. Nieruchomość została nabyta przez ww. spadkodawców w dniu 27 stycznia 1982 r.

Wnioskodawczyni wraz z mężem FM stali się współwłaścicielami ww. nieruchomości w udziale 1/2 na podstawie umowy dożywocia z dnia 26 czerwca 2012 r., gdy AŚ przeniosła na rzecz Wnioskodawczyni i Jej męża FM udział w wysokości 1/2 do ich wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Następnie na podstawie ww. postanowienia z dnia 19 grudnia 2019 r., w drodze postępowania spadkowego po AŚ, otrzymali po 1/4 udziału jako majątek odrębny w ww. nieruchomości oraz odprowadzili podatek od spadku i darowizn. W dniu 3 września 2020 r. sprzedali za łączną kwotę 230 000 zł udział wynoszący 1/2 części tej nieruchomości przysługujący Wnioskodawczyni i Jej mężowi FM oraz udziały wynoszące po 1/4 części przysługujące każdemu z nich z osobna, które stanowiły ich majątek osobisty. Nieruchomość objęta wnioskiem to nieruchomość gruntowa zabudowana, położona w … (Gmina …) przy ul. …(działka nr …m. 1, obręb …, o pow. 0,0745 ha). Dla ww. nieruchomości Sąd Rejonowy w … V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr …. Częścią składową nieruchomości gruntowej zabudowanej położonej w …przy ul. …jest budynek jednorodzinny przeznaczony do remontu oraz budynek gospodarczy. Budynek mieszkalny o pow. użytkowej 115 m², wybudowany został w latach 70-tych ubiegłego wieku. Budynek ten to obiekt parterowy tzw. „wysoki parter”, murowany, niepodpiwniczony, z dachem o konstrukcji betonowej krytym papą.

Postanowienie Sądu Rejonowego w … z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. akt …/19, dotyczyło stwierdzenia w pkt 1, że spadek po JŚ zmarłym w dniu x grudnia 1994 r., w …, ostatnio stale zamieszkałego w …na podstawie ustawy nabyła żona AŚ (córka …) w całości. W pkt 2 stwierdzono, że spadek po AŚ zmarłej w dniu x grudnia 2018 r., w …, ostatnio stale zamieszkałej w …, na podstawie testamentu notarialnego z dnia 28 sierpnia 2012 r., z dobrodziejstwem inwentarza nabyli FM w 1/2 części i MM (córka …) w 1/2 części. Czyli Wnioskodawczyni nabyła 1/2 części spadku po AŚ. Postanowienie jest prawomocne z dniem 28 grudnia 2019 r. AŚ była współwłaścicielem ww. nieruchomości w wysokości 1/2 udziału po śmierci męża JŚ. Drugi udział w wysokości 1/2, posiadała Wnioskodawczyni wraz z mężem jako majątkowa wspólność małżeńska na podstawie umowy dożywocia z dnia 26 czerwca 2012 r. W skład masy spadkowej po AŚ wchodziła tylko wysokość 1/2 udziału w ww. nieruchomości.

Spadkobiercami ustawowymi po AŚ byli pozostali uczestnicy postępowania, tj. TK, MS, EG i SB.

Wnioskodawczyni otrzymała spadek po AŚ jako udział do majątku odrębnego w 1/2 części i tożsamy udział 1/2, otrzymał mąż Wnioskodawczyni FM. Mając na uwadze fakt, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem byli już udziałowcami w udziale 1/2 ww. nieruchomości jako majątek wspólny małżeński, w ramach postępowania spadkowego nabyli po 1/4 udziału ww. nieruchomości jako majątek odrębny.

Przedmiotem odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię w dniu 3 września 2020 r. była 1/4 udziału ww. nieruchomości jako majątek odrębny (nabyty w wyniku postanowienia z dnia 19 grudnia 2019 r.) oraz 1/2 udziału ww. nieruchomości wchodzący w skład małżeńskiej wspólności majątkowej (nabyty w wyniku umowy dożywocia z dnia 26 czerwca 2012 r.). Odpłatne zbycie ww. udziałów w nieruchomości nie było dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni jest wraz z mężem FM w związku z małżeńskim od dnia x kwietnia 1973 r. Od tej chwili pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa małżeńska. Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie wchodziła w skład majątku wspólnego małżonków. Wnioskodawczyni przysługiwała 1/2 części spadku po AŚ oraz 1/2 części przysługiwała Jej mężowi FM. Po zmarłej AŚ nie było prowadzone postępowanie o zniesienie współwłasności nieruchomości, ani nie było prowadzone postępowanie o dział spadku. Jedynym składnikiem majątku po ww. zmarłej był udział 1/4 części nieruchomości, który to udział sprzedała Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym oraz na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 i art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku od osób fizycznych, Wnioskodawczyni winna zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych od sprzedaży 1/4 udziału, jako odrębnego majątku osobistego Wnioskodawczyni, przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otrzymanie spadku na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w … z dnia 19 grudnia 2019 r., jeżeli spadkodawczyni nabyła nieruchomość w dniu 27 stycznia 1982 r. wraz z mężem, a w wyniku zgonu męża w dniu 5 grudnia 1994 r. stała się jego jedynym właścicielem (co potwierdziło postanowienie Sąd Rejonowego w … z dnia 19 grudnia 2019 r.)?

Zdaniem Wnioskodawczyni (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), podatek dochodowy od osób fizycznych nie powinien zostać zapłacony przez Wnioskodawczynię od sprzedaży 1/4 udziału w ww. nieruchomości, mając na uwadze fakt, iż nie jest on źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ww. podstawą prawną odpłatne zbycie nieruchomości nie jest źródłem przychodu, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę. JŚ i AŚ nabyli nieruchomość w dniu 27 stycznia 1982 r.

Wnioskodawczyni wraz z mężem FM stali się współwłaścicielami w wysokości 1/2 udziału nieruchomości wchodzącej w skład małżeńskiej wspólności majątkowej na podstawie umowy dożywocia zawartej z AŚ w dniu 26 czerwca 2012 r., natomiast współwłaścicielami w udziale 1/4 jako majątek odrębny na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w … z dnia 19 grudnia 2019 r., a następnie dokonali sprzedaży w dniu 3 września 2020 r. Mając na uwadze fakt, że AŚ stała się jedynym właścicielem nieruchomości w dniu 5 grudnia 1994 r., w wyniku zgonu męża (1/2 należała do męża i 1/2 do AŚ), to z całą pewnością upłynął okres 5 lat od dnia nabycia nieruchomości przez spadkodawcę AŚ, a tym samym Wnioskodawczyni sprzedając m.in. 1/4 udziału w ww. nieruchomości w dniu 3 września 2020 r., na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 i art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma obowiązku płacenia podatku dochodowego od sprzedanego 1/4 udziału w ww. nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)–c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz wymienionych praw majątkowych przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Jeżeli więc odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych następuje po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i wymienionych praw istotne znaczenie ma ustalenie daty i formy prawnej ich nabycia.

Wskazać należy, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159), dodano m.in. art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Stosownie do treści art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Wobec powyższego przy dokonanym od dnia 1 stycznia 2019 r. odpłatnym zbyciu nieruchomości (ich części, udziału w nieruchomości lub praw majątkowych) pięcioletni, okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości (ich części, udziału w nieruchomości lub praw majątkowych) nabytych w drodze spadku, liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. – od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca).

Moment nabycia spadku przez spadkobiercę należy ocenić zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740). Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Z opisu przedstawionego we wniosku i jego uzupełnienia wynika, że w dniu 27 stycznia 1982 r. małżonkowie AŚ i JŚ nabyli nieruchomość, która wchodziła w skład ich małżeńskiego majątku wspólnego. Była to nieruchomość gruntowa zabudowana (działka nr …), o pow. 0,0745 ha. Dla ww. nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Częścią składową ww. nieruchomości gruntowej zabudowanej jest budynek mieszkalny jednorodzinny przeznaczony do remontu oraz budynek gospodarczy. Wnioskodawczyni wraz z mężem stali się współwłaścicielami ww. nieruchomości w udziale 1/2 na podstawie umowy o dożywocie z dnia 26 czerwca 2012 r., ponieważ w tym dniu AŚ przeniosła na rzecz Wnioskodawczyni i Jej męża do ich wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej udział w wysokości 1/2 ww. nieruchomości. Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 19 grudnia 2019 r., stwierdził, że spadek po JŚ zmarłym w dniu 5 grudnia 1994 r., na podstawie ustawy nabyła jego żona AŚ w całości. Ponadto stwierdził, że spadek po AŚ zmarłej w dniu 12 grudnia 2018 r., na podstawie testamentu notarialnego z dnia 28 sierpnia 2012 r., z dobrodziejstwem inwentarza nabyli FM w 1/2 części i Wnioskodawczyni w 1/2 części. Postanowienie Sądu jest prawomocne z dniem 28 grudnia 2019 r. W skład masy spadkowej po AŚ wchodził udział 1/2 w ww. nieruchomości. Stosownie do ww. postanowienia Sądu z dnia 19 grudnia 2019 r., Wnioskodawczyni i Jej mąż otrzymali jako majątek odrębny po 1/4 udziału w ww. nieruchomości. Po zmarłej AŚ nie było prowadzone postępowanie o zniesienie współwłasności nieruchomości, ani nie było prowadzone postępowanie o dział spadku. W dniu 3 września 2020 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż sprzedali ww. nieruchomość za łączną kwotę 230 000 zł - przedmiotem odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię był udział 1/4 ww. nieruchomości jako Jej majątek odrębny (nabyty w wyniku postanowienia z dnia 19 grudnia 2019 r.) oraz udział 1/2 ww. nieruchomości wchodzący w skład małżeńskiej wspólności majątkowej (nabyty w wyniku umowy o dożywocie z dnia 26 czerwca 2012 r.). Odpłatne zbycie ww. udziałów w nieruchomości nie było dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej.

Należy wskazać, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Natomiast, stosownie do art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje więc wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Natomiast, przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, należą do majątku odrębnego (chyba że spadkodawca inaczej postanowił).

Podkreślić należy, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 908 § 1 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on, w braku odmiennej umowy, przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.

Umowa dożywocia ma więc charakter umowy zobowiązującej, odpłatnej i wzajemnej. Przedmiotem świadczenia ze strony zbywcy (dożywotnika) jest przeniesienie własności nieruchomości. Umowa o dożywocie z uwagi na to, że łączy się z przeniesieniem własności nieruchomości, wymaga dla swej ważności formy aktu notarialnego.

Natomiast, stosownie do art. 922 ustawy Kodeks cywilny, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej Stosownie do art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego, powołanie do spadku, czyli przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie w drodze spadku”. Należy jednak zauważyć, że w orzecznictwie sądów administracyjnych pod pojęciem „nabycie w drodze spadku”, użytym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć nabycie w drodze dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego (np. wyroki NSA z dnia 28 listopada 2013 r., sygn. akt II FSK 2983/11; z dnia 25 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 1120/11; z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 1966/11; z dnia 19 czerwca 2015 r., sygn. akt II FSK 625/13; z dnia 29 listopada 2015 r., sygn. akt II FSK 3281/15).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że skoro nabycie przez Wnioskodawczynię 1/4 udziału w nieruchomości (będącego przedmiotem sformułowanego pytania) nastąpiło w drodze spadku, na podstawie testamentu, do określenia skutków podatkowych sprzedaży tego udziału w nieruchomości zastosowanie ma art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż udziału w nieruchomości przez Wnioskodawczynię podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa i uchwałę NSA wskazać należy, że spadkodawczyni AŚ nabyła zabudowaną nieruchomość do majątku wspólnego małżeńskiego w dniu 27 stycznia 1982 r. W rozpatrywanej sprawie przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni jest Jej udział 1/4 w nieruchomości, który Wnioskodawczyni nabyła w spadku po AŚ na podstawie testamentu.

Zatem, w przypadku 1/4 udziału w zabudowanej nieruchomości nabytego przez Wnioskodawczynię do majątku odrębnego, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinien być liczony od końca 1982 r., tj. roku nabycia nieruchomości przez spadkodawcę (tj. AŚ) do majątku wspólnego małżeńskiego. Wobec powyższego stwierdzić należy, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do 1/4 udziału ww. nieruchomości Wnioskodawczyni upłynął z dniem 31 grudnia 1987 r.

Reasumując, sprzedaż w 2020 r. przez Wnioskodawczynię 1/4 udziału w zabudowanej nieruchomości (tj. udziału będącego przedmiotem przedstawionego we wniosku pytania), nie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dokonana sprzedaż przedmiotowego udziału w nieruchomości została więc dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez spadkodawcę. Zatem, z tytułu odpłatnego zbycia ww. udziału w nieruchomości, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W rozpatrywanej sprawie zauważyć należy, że Wnioskodawczyni w opisie stanu faktycznego podała, że cyt.: „Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie wchodziła w skład majątku wspólnego małżonków”, natomiast z treści pozostałego przedstawionego we wniosku opisu wynika, że jedynie udział Wnioskodawczyni w wysokości 1/4 ww. nieruchomości - będący przedmiotem pytania - nigdy nie wchodził w skład majątku wspólnego małżonków. Powyższe uznano za oczywistą omyłkę niemającą wpływu na rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla innych osób.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w…, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.