Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.462.2020.2.TK
z 9 marca 2021 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 21 listopada 2020 r. (data wpływu 26 listopada 2020 r.) uzupełnionym pismem z 3 lutego 2021 r. (data wpływu 9 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w Nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 4/3 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w Nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 4/3. Wniosek uzupełniono pismem z 3 lutego 2021 r. (data wpływu 9 lutego 2021 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego, przeformułowanie pytania oraz stanowisko Wnioskodawczyni do zadanego pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni dnia 5 października 2020 r. zawarła przedwstępną umowę sprzedaży udziału wynoszącego 3/32 do nieruchomości gruntowej, niezabudowanej, oznaczonej numerem ewidencyjnym 4/3 o powierzchni 0,9517 ha, objętej Planem Zagospodarowania Przestrzennego, oznaczonej symbolem 2U/P – tereny zabudowy usługowej i obiektów produkcyjnych, składów, magazynów. Prawo do udziału wynoszącego 3/32 Wnioskodawczyni nabyła prawomocnym orzeczeniem Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, do majątku osobistego. Zainteresowana jest w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

Grunt będzie nabywała polska spółka będąca czynnym płatnikiem podatku VAT – Sp. z o.o., która będzie na nabywanym terenie budowała obiekt magazynowy.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, pobiera stałą rentę z tytułu niezdolności do pracy.

W dniu 31 lipca 2020 r. zgodnie z zawartym aktem notarialnym. Zainteresowana sprzedała wraz z mężem, we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej udział wynoszący 10/12 części działku gruntu nr 5/14 o obszarze 1,1094 ha, objętej Planem Zagospodarowania Przestrzennego, oznaczonej symbolem 4U/P – tereny zabudowy usługowej i obiektów produkcyjnych, składów i magazynów. Nieruchomość była nabywana przez spółkę pod nazwą ABC Sp. z o.o. Do ww. transakcji zostały przedłożone przez Wnioskodawczynię i jej męża 2 interpretacje podatkowe wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr z dnia 6 lutego 2020 r. oraz z dnia 8 maja 2020 r., z którymi w związku z transakcją Wnioskodawczyni została uznana podatnikiem podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a dostawa Nieruchomości za wykonaną w ramach działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 wymienionej ustawy.

Dla przedmiotowej transakcji Zainteresowana zarejestrowała działalność, wystawiła Fakturę VAT ze stawką 23%, należny podatek rozliczyła na drukach podatkowych JPK i deklaracji VAT-7, a należność przekazała na mikro konto podatkowe, a następnie działalność wyrejestrowała.

Środki ze sprzedaży swojego udziału Wnioskodawczyni przeznaczy na zakup nieruchomości gruntowej, na potrzeby własne.

W uzupełnieniu z 3 lutego 2021 r. na pytania zadane w wezwaniu z dnia 22 stycznia 2021 r. Wnioskodawczyni udzieliła następujących odpowiedzi:

  • Pytanie nr 1
    W jaki sposób sprzedawany udział 3/32 w działce nr 4/3 był/jest/będzie przez Wnioskodawczynię wykorzystywany od momentu jego nabycia w drodze spadku do czasu sprzedaży?
    Odpowiedź: „Nie był, nie jest i nie będzie przeze mnie wykorzystywany. Zajmował się moim udziałem brat. Ja nie prowadzę działalności gospodarczej i nie jestem zarejestrowanym podatnikiem VAT, pobieram stałą rentę z tytułu niezdolności do pracy”.
  • Pytanie nr 2
    Czy sprzedawany udział w działce był/jest/będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
    Odpowiedź: „Nie jest, nie był i nie będzie”.
  • Pytanie nr 3
    Czy przedmiotowy udział w działce nr 4/3 był/jest wykorzystywany przez Wnioskodawczynię na cele działalności rolniczej? Jeżeli tak, to należy wskazać, czy Wnioskodawczyni prowadziła gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy zwolniony od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy?
    Odpowiedź: „Udział w Nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie był i nie jest przeze mnie wykorzystywany na cele działalności rolniczej”.
  • Pytanie nr 4
    Czy z przedmiotowej działki dokonywane były/są przez Wnioskodawczynię zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych? Czy też Wnioskodawczyni przeznaczała produkty rolne uzyskane z przedmiotowej działki wyłącznie na własne potrzeby?
    Odpowiedź: „Z przedmiotowej działki nie dokonywałam i nie dokonuję zbiorów ani dostaw produktów rolnych”.
  • Pytanie nr 5
    Czy sprzedawany udział w działce był/jest/będzie udostępniany przez Wnioskodawczynię osobom trzecim na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (np. dzierżawy, najmu, użyczenia itp.)? Jeżeli tak, to czy były/są/będą to umowy odpłatne czy nieodpłatne oraz kiedy były/będą zawierane?
    Odpowiedź: „Nie udostępniałam swojego udziału w nieruchomości i nie zawierałam żadnych umów cywilnoprawnych”.
  • Pytanie nr 6
    Czy Wnioskodawczyni wystawiła na działce, będącej przedmiotem zapytania, ogłoszenie o sprzedaży lub ogłaszała sprzedaż działki w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu bądź podejmowała inne działania marketingowe? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie.
    Odpowiedź: „Nie wystawiałam na działce informacji o sprzedaży ani nie ogłaszam informacji w środkach masowego przekazu”.
  • Pytanie nr 7
    Czy Wnioskodawczyni dokonywała/będzie dokonywała jakichkolwiek czynności (poniosła/poniesie nakłady) w celu przygotowania do sprzedaży udziału w działce nr 4/3, będącego przedmiotem wniosku (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wytyczenie i utwardzenie dróg dojazdowych do działki, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki)? Jeśli tak, to jakie były/będą to czynności (nakłady)?
    Odpowiedź: „Nie dokonywałam i nie będę dokonywać żadnych czynności w celu przygotowania udziału do sprzedaży”.
  • Pytanie nr 8
    Jakie warunki zawiera umowa przedwstępna sprzedaży zawarta z potencjalnym kupującym, które należy spełnić, aby doszło do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży? Należy szczegółowo opisać jakie postanowienia dotyczące planowanej transakcji sprzedaży udziału w działce wynikają z zawartej umowy przedwstępnej (np. uzyskanie zgód, pozwoleń, opinii, decyzji itp.).
    Odpowiedź: „Z umowy przedwstępnej zawartej w dniu 5 października 2020 r. wynika, że do czasu podpisania umowy przyrzeczonej muszę ustalić, czy sprzedaż będzie opodatkowana podatkiem VAT, nie mogę oferować sprzedaży udziału w Nieruchomości innym ewentualnie zainteresowanym nabywcom oraz nie mogę obciążyć udziału w Nieruchomości żadnymi umowami cywilnoprawnymi, zgromadzić dokumenty dla notariusza: wypis i wyrys z rejestru gruntów, zaświadczenie o planie zagospodarowania przestrzennego dla terenu, zaświadczenie czy nieruchomość jest położona w strefie rewitalizacji, zaświadczenie czy teren jest objęty uproszczonym planem urządzenia lasu, zaświadczenia z Urzędu Skarbowego w sprawie spadków i darowizn, czy podatki zostały pobrane. Kupujący w czasie trwania umowy ma dokonać na swój koszt badań geotechnicznych określających warunki gruntowo-wodne i cechy mechaniczne podłoża gruntowego, na którym ma realizować swoje zamierzenie inwestycyjne”.
  • Pytanie nr 9
    Jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień umowy przedwstępnej ciążą na Wnioskodawczyni, a jakie na stronie kupującej? Należy opisać.
    Odpowiedź: „Do dnia podpisania umowy przyrzeczonej mam obowiązek uzyskać indywidualną interpretację podatkową, z której będzie wynikało czy sprzedaż ww. udziału w nieruchomości będzie objęta podatkiem VAT oraz nieoferowania nieruchomości innym zainteresowanym i nie podpisywania umów cywilnoprawnych. Mam obowiązek sprzedać ww. nieruchomość a Kupujący zobowiązał się do jej nabycia”.
  • Pytanie nr 10
    Czy w ramach ww. umowy przedwstępnej Wnioskodawczyni udzieliła lub zamierza udzielić jakichkolwiek pełnomocnictw dla kupującego? Jeżeli odpowiedź na to pytanie jest twierdząca, to należy wskazać w jakim zakresie (do jakich czynności) Wnioskodawczyni udzieliła/udzieli pełnomocnictwa dla kupującego (należy enumeratywnie wymienić zakres) w zawiązku z zamierzoną sprzedażą?
    Odpowiedź: „W umowie przedwstępnej z dnia 5 października 2020 r. udzieliłam Kupującemu pełnomocnictwa na dysponowanie udziałem w Nieruchomości w celu wykonania niezbędnych badań gruntu, wglądu do dokumentów, które znajdują się w Sądzie Rejonowym Wydziale Ksiąg Wieczystych, pobrania niezbędnych dokumentów z Urzędu”.
  • Pytanie nr 11
    Czy po zawarciu ww. umowy przedwstępnej strona kupująca na ww. działce będzie dokonywać inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą jej atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie? Jeżeli tak, to należy wskazać jakich?
    Odpowiedź: „Kupujący po zawarciu umowy przedwstępnej nie będzie dokonywał żadnych inwestycji infrastrukturalnych”.
  • Pytanie nr 12
    Czy strona kupująca poniesie jakiekolwiek nakłady finansowe związane z ww. udziałem w działce od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej?
    Odpowiedź: „Kupujący może ponieść koszty badań geotechnicznych, o ile zleci ich wykonanie”.
  • Pytanie nr 13
    Z czyjej inicjatywy został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego opisanej działki? Czy to Wnioskodawczyni wystąpiła o opracowanie ww. planu dla przedmiotowej działki?
    Odpowiedź: „Plan zagospodarowania dla terenu, na którym znajduje się moja nieruchomość został opracowany z inicjatywy Rady, Uchwałą nr (…) z dnia 30 czerwca 2005 r.”.
  • Pytanie nr 14
    Czy cała działka nr 4/3 na moment planowanej sprzedaży będzie stanowić grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego?
    Odpowiedź: „Tak cała działka nr 4/3 na moment planowanej sprzedaży będzie stanowić grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 3 lutego 2021 r.).

Czy przy sprzedaży udziału w Nieruchomości wynoszącego 3/32 Wnioskodawczyni będzie musiała występować jako podatnik VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 3 lutego 2021 r.) będzie ona musiała otworzyć działalność gospodarczą, dla dokonania sprzedaży udziału w Nieruchomości, ponieważ jest to teren objęty planem zagospodarowania przestrzennego, oznaczony symbolem 2 U/P (tereny zabudowy usługowej i obiektów produkcyjnych, składów, magazynów) i będzie przeznaczony pod zabudowę obiektem magazynowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

  1. określone udziały w nieruchomości,
  2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
  3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), zwanej dalej: Kodeks cywilny.

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt, jak i nieruchomość zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy zbywca w celu dokonania ich sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Zatem uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni dnia 5 października 2020 r. zawarła przedwstępną umowę sprzedaży udziału wynoszącego 3/32 do nieruchomości gruntowej, niezabudowanej, oznaczonej numerem ewidencyjnym 4/3 o powierzchni 0,9517 ha, objętej Planem Zagospodarowania Przestrzennego, oznaczonej symbolem 2U/P – tereny zabudowy usługowej i obiektów produkcyjnych, składów, magazynów. Prawo do udziału wynoszącego 3/32 Wnioskodawczyni nabyła prawomocnym orzeczeniem Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, do majątku osobistego. Zainteresowana jest w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

Grunt będzie nabywała polska spółka będąca czynnym płatnikiem podatku VAT – Sp. z o.o., która będzie na nabywanym terenie budowała obiekt magazynowy.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, pobiera stałą rentę z tytułu niezdolności do pracy.

Udział w działce nr 4/3 nie był, nie jest i nie będzie przez Wnioskodawczynię wykorzystywany. Zajmował się udziałem brat. Sprzedawany udział w działce nie jest, nie był i nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz na cele działalności rolniczej. Wnioskodawczyni nie udostępniała swojego udziału w Nieruchomości i nie zawierała żadnych umów cywilnoprawnych.

Wnioskodawczyni nie wystawiała na działce informacji o sprzedaży ani nie ogłasza informacji w środkach masowego przekazu. Wnioskodawczyni nie dokonywała i nie będzie dokonywać żadnych czynności w celu przygotowania udziału do sprzedaży.

Wnioskodawczyni została zobowiązana do uzyskania dokumentów dla notariusza: wypis i wyrys z rejestru gruntów, zaświadczenie o planie zagospodarowania przestrzennego dla terenu, zaświadczenie czy nieruchomość jest położona w strefie rewitalizacji, zaświadczenie czy teren jest objęty uproszczonym planem urządzenia lasu, zaświadczenia z Urzędu Skarbowego w sprawie spadków i darowizn, czy podatki zostały pobrane. Kupujący w czasie trwania umowy ma dokonać na swój koszt badań geotechnicznych określających warunki gruntowo-wodne i cechy mechaniczne podłoża gruntowego, na którym ma realizować swoje zamierzenie inwestycyjne.

W umowie przedwstępnej z dnia 5 października 2020 r. Wnioskodawczyni udzieliła Kupującemu pełnomocnictwa na dysponowanie udziałem w Nieruchomości w celu wykonania niezbędnych badań gruntu, wglądu do dokumentów, które znajdują się w Sądzie Rejonowym Wydziale Ksiąg Wieczystych, pobrania niezbędnych dokumentów z Urzędu.

Kupujący po zawarciu umowy przedwstępnej nie będzie dokonywał żadnych inwestycji infrastrukturalnych. Kupujący może ponieść koszty badań geotechnicznych, o ile zleci ich wykonanie.

Plan zagospodarowania dla terenu, na którym znajduje się Nieruchomość został opracowany z inicjatywy Rady. Cała działka nr 4/3 na moment planowanej sprzedaży będzie stanowić grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą ustalenia, czy przy sprzedaży udziału w Nieruchomości wynoszącego 3/32 będzie występować jako podatnik VAT.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni – w związku z planowaną sprzedażą udziału wynoszącego 3/32 w nieruchomości gruntowej niezabudowanej oznaczonej numerem ewidencyjnym 4/3 – za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.


Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, sprzedawany udział w działce nie jest, nie był i nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz na cele działalności rolniczej. Wnioskodawczyni nie udostępniała swojego udziału w Nieruchomości i nie zawierała żadnych umów cywilnoprawnych, nie wystawiała na działce informacji o sprzedaży ani nie ogłasza informacji w środkach masowego przekazu. Wnioskodawczyni nie dokonywała i nie będzie dokonywać żadnych czynności w celu przygotowania udziału do sprzedaży. Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego dla terenu, na którym znajduje się Nieruchomość został opracowany z inicjatywy Rady w 2005 r. Wnioskodawczyni udzieliła Kupującemu pełnomocnictwa jedynie na dysponowanie udziałem w Nieruchomości w celu wykonania niezbędnych badań gruntu oraz wglądu do dokumentów, które znajdują się w Sądzie w Wydziale Ksiąg Wieczystych i pobrania niezbędnych dokumentów z Urzędu.

Tym samym analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia udziału w Nieruchomości (działce nr 4/3), która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. działki, w której Wnioskodawczyni posiada udział w wysokości 3/32, wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podjęła takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowana sprzedając przedmiotowy udział w nieruchomości, będzie korzystać z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Zainteresowana dokonując sprzedaży udziału wynoszącego 3/32 w Nieruchomości będzie korzystała z przysługującego Jej prawo do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży udziału w działce nr 4/3 wynoszącego 3/32, a dostawę tego udziału cech czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, Zainteresowana przy sprzedaży udziału w Nieruchomości (działce nr 4/3) wynoszącego 3/32, nie będzie działała jako podatnik podatku od towarów i usług, a sprzedaż ww. udziału nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W niniejszej interpretacji oparto się w szczególności na informacjach podanych przez Wnioskodawczynię, że sprzedawany udział w działce nie jest, nie był i nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz na cele działalności rolniczej. Wnioskodawczyni nie udostępniała swojego udziału w Nieruchomości i nie zawierała żadnych umów cywilnoprawnych. Wnioskodawczyni nie wystawiała na działce informacji o sprzedaży ani nie ogłasza informacji w środkach masowego przekazu. Wnioskodawczyni nie dokonywała i nie będzie dokonywać żadnych czynności w celu przygotowania udziału do sprzedaży oraz, że w umowie przedwstępnej z dnia 5 października 2020 r. Wnioskodawczyni udzieliła Kupującemu pełnomocnictwa jedynie na dysponowanie udziałem w Nieruchomości w celu wykonania niezbędnych badań gruntu, wglądu do dokumentów, które znajdują się w Sądzie Rejonowym w Wydziale Ksiąg Wieczystych, pobrania niezbędnych dokumentów z Urzędu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj