Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.79.2021.1.MPU
z 16 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2021 r. (data wpływu 17 luty 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących czynności związane z wykonaniem zadania pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących czynności związane z wykonaniem zadania pn. „(…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Gmina (…) (dalej: ,,Wnioskodawca” lub ,,Gmina”) jest jednostką samorządu terytorialnego, która jako wspólnota samorządowa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 713 ze zm.) (dalej: UOSG) obejmuje swoim zakresem działania wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów (art. 6 UOSG).

Gmina od 1 marca 2010 r. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej VAT) i posiada własny nr NIP.

Wypełniając swoje cele ustawowe gmina realizować będzie zadania własne polegające na modernizacji punktu selektywnej zbiórki odpadów komunalnych. Gmina uzyskała w Urzędzie Marszałkowskim Województwa (…) dofinasowanie dla przedmiotowego zadania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata (…) ((…)) dla osi priorytetowej: (…).(…):(…) (…):(…) (…). W ramach inwestycji gmina realizować będzie zadanie pn.: „(…)”.

W wyniku operacji osiągnięty zostanie następujący cel: (...) (…).

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.2020.713 t.j. z dnia 21.04.2020 r.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należą zaspokojenie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy w zakresie ładu przestrzennego, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych.

Realizacja planowanej inwestycji nastąpi w ramach zadań własnych Gminy, tj. poprawy gminnej infrastruktury skierowanej na zaspokojenie potrzeb związanych z utrzymaniem porządku i czystości.

Inwestycja obejmuje (...)

Zakres prac budowlanych obejmuje:

• budowę drogi wewnętrznej ((…)m²),
• budowę nawierzchni utwardzonej pod kontenery wraz z drogą manewrową ((…) m²),
• pobocze utwardzone ((…)m²),
• ustawienie obrzeży betonowych ((…) mb),
• ustawienie krawężników (…) ((…) mb),
• ustawienie krawężników (…) ((…) mb),
• humusowanie ((…) m²),
• rury ochronne dwudzielne (…)(…) ((…) mb).
  
  

Projekt zakłada również zakup elementów wyposażenia (…) (dwóch kontenerów (…), dwóch kontenerów (…), jednego rębaka spalinowego o mocy min. (…) ((…)) o średnicy min. (…) cm, jedną wagę samochodową (…) ton z legalizacją, jedną wagę magazynową z legalizacją). W ramach projektu zostanie również przeprowadzona kampania edukacyjno-informacyjna.

Przedmiotowy punkt selektywnej zbiórki odpadów komunalnych umiejscowiony jest w bezpośrednim sąsiedztwie (...) w (…) przy ul. (…). Dostęp do obiektu będzie bezpłatny, korzystać z niego będą mogli tylko mieszkańcy Gminy (…). Obiekt wykorzystany zostanie jako miejsce zbiórki odpadów wielkogabarytowych, budowlanych itp. Właścicielem zmodernizowanej infrastruktury będzie Gmina (…). Gmina prowadzi działalność w zakresie utrzymania czystości i porządku na swoim terenie, prowadzi i zarządza (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina (…) ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących czynności związane z wykonaniem zadania pn. „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina (…) nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących czynności związane z „(…)”.

Gmina (…) realizując projekt pn. (…)” wykonuje swoje zadanie ustawowe wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 UOSG, jakim jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie ładu przestrzennego, ochrony środowiska i przyrody, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych. Jest to zadanie własne gminy.

Wytworzony obiekt nie będzie wykorzystywany dla celów działalności gospodarczej, nie będzie przy jego wykorzystaniu prowadzona działalność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Korzystanie z wytworzonej infrastruktury będzie nieodpłatne.

Realizując ten projekt Gmina (…) nie działa w charakterze podatnika podatku VAT (art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT), ale w charakterze organu władzy publicznej realizującego zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych (art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z ww. przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Realizowana inwestycja, polegająca na modernizacji (…) w (…), nie będzie służyła do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Tak więc nie zostaną spełnione warunki dające prawo Gminie (…) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ podatek należny nie będzie generowany.

Nabyte towary i usługi dotyczące modernizacji (…) w (…) Gmina zamierza wykorzystać wyłącznie do celów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że Gmina (…), dokonując zakupu towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji, nie będzie wykonywać czynności w celu prowadzenia działalności gospodarczej i nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i tym samym nie spełni przesłanki wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy.

Gmina (…) przystępując do realizacji przedmiotowej inwestycji działa jako organ władzy publicznej realizując cel publiczny.

Zatem Gminie (…) nie będzie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących czynności objęte zakresem rzeczowym realizowanej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”). Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy w szczególności w zakresie ładu przestrzennego, ochrony środowiska i przyrody, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych (art. 7 ust. l pkt 2 i 3 ww. ustawy).

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że realizacja zadań własnych ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie z przepisów tych wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jednostką samorządu terytorialnego. Gmina uzyskała w Urzędzie Marszałkowskim Województwa dofinasowanie dla przedmiotowego zadania w ramach (…). W ramach inwestycji gmina realizować będzie zadanie pn.: „(…)”. W wyniku operacji zostanie (...). Realizacja planowanej inwestycji nastąpi w ramach zadań własnych Gminy, tj. poprawy gminnej infrastruktury skierowanej na zaspokojenie potrzeb związanych z utrzymaniem porządku i czystości. Inwestycja obejmuje (...)wraz z wyposażeniem oraz przeprowadzenie kampanii edukacyjno-informacyjnej. Przedmiotowy punkt selektywnej zbiórki odpadów komunalnych umiejscowiony jest w bezpośrednim sąsiedztwie (…) w (…). Dostęp do obiektu będzie bezpłatny, korzystać z niego będą mogli tylko mieszkańcy Gminy. Obiekt wykorzystany zostanie jako miejsce zbiórki odpadów wielkogabarytowych, budowlanych itp. Właścicielem zmodernizowanej infrastruktury będzie Gmina. Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie utrzymania czystości i porządku na swoim terenie, prowadzi i zarządza (…). W stanowisku własnym Gmina wskazała również na istotny element przedstawionego zdarzenia przyszłego mającego być przedmiotem interpretacji tj., że realizowana inwestycja, polegająca na modernizacji (…) w (…), nie będzie służyła do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nabyte towary i usługi dotyczące modernizacji (…) w (…) Gmina zamierza wykorzystać wyłącznie do celów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących czynności związane z wykonaniem ww. zadania.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z informacji zawartych we wniosku wynika, że realizacja planowanej inwestycji nastąpi w ramach zadań własnych Gminy związanych z wykonywaniem zadań publicznoprawnych, wynikających z ustawy o samorządzie gminnym. Dostęp do obiektu będzie bezpłatny, korzystać z niego będą mogli tylko mieszkańcy Gminy. Właścicielem zmodernizowanej infrastruktury będzie Gmina.

Wnioskodawcy zatem nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących czynności związane z wykonaniem zadania pn. „(…)” Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją opisanej inwestycji polegającej na modernizacji (…) nie będą służyły do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym brak jest podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.