Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.99.2020.1.PB
z 22 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 września 2020 r. (data wpływu 26 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny od matki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2020 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny od matki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

81 letnia matka Wnioskodawcy dokonała zbycia nieruchomości za kwotę 506.250 zł. Na podstawie udzielonego w Kancelarii Notarialnej pełnomocnictwa kwota została wpłacona przez kupującego na konto córki (siostry Wnioskodawcy). Następnie matka rozdysponowała kwotę według zawartych umów darowizn.

Wnioskodawca jest w związku małżeńskim – we wspólnocie majątkowej – nie posiada konta bankowego. Ze środków pieniężnych matki Wnioskodawcy, znajdujących się na rachunku bankowym siostry Wnioskodawcy, została przekazana kwota na rachunek bankowy żony Wnioskodawcy w wysokości 145.700 zł z zaznaczeniem kwota darowizny od matki dla syna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1-2 ustawy o podatku od spadków i darowizn – darowizna środków pieniężnych przekazanych na rachunek bankowy jest zwolniona od opodatkowania po jej zgłoszeniu właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 (winno być: art. 6 ust. 1 pkt 4) ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami wynikających z ustawy o podatku od spadków i darowizn dokonana darowizna środków pieniężnych zwolniona jest od opodatkowania na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2, art. 4a ust. 1 pkt 1-2 ustawy o podatku od spadków i darowizn pod warunkiem złożenia zeznania podatkowego SD-Z2 w terminie 6 miesięcy od daty otrzymania środków pieniężnych na rachunek bankowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1813, ze zm.) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Na podstawie art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy – do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Stosownie do art. 4a ust. 1 ww. ustawy – zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 cyt. ustawy).

Z kolei, z art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że 81 letnia matka Wnioskodawcy dokonała zbycia nieruchomości za kwotę 506.250 zł. Na podstawie udzielonego w Kancelarii Notarialnej pełnomocnictwa kwota została wpłacona przez kupującego na konto córki (siostry Wnioskodawcy). Następnie matka rozdysponowała kwotę według zawartych umów darowizn. Wnioskodawca jest w związku małżeńskim – we wspólnocie majątkowej – nie posiada konta bankowego. Ze środków pieniężnych matki Wnioskodawcy znajdujących się na rachunku bankowym siostry Wnioskodawcy została przekazana kwota na rachunek bankowy żony Wnioskodawcy w wysokości 145.700 zł z zaznaczeniem kwota darowizny od matki dla syna.

Z treści przepisu art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że w przypadku gdy przedmiotem darowizny są środki pieniężne, dla skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania konieczne jest spełnienie trzech warunków:

• otrzymanie darowizny od jednej z osób wymienionych w tym przepisie;
• złożenie zgłoszenia o nabyciu własności środków pieniężnych (poza sytuacją przewidzianą w zacytowanym art. 4a ust. 4 ustawy);
• udokumentowanie ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
  
  

Przenosząc powołane powyżej przepisy na grunt analizowanej sprawy należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że otrzymana przez niego darowizna środków pieniężnych (na podstawie umowy darowizny) podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn. Spełnione są bowiem – jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego – warunki do zwolnienia. Wnioskodawca otrzymał darowiznę od najbliższego członka rodziny – matki, czyli osoby wymienionej w art. 4a ust. 1 ustawy podatku od spadków i darowizn, w ustawowym terminie zamierza zgłosić właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego otrzymanie darowizny, przekazanie środków zostało udokumentowane w sposób określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Warunek określony w art. 4a ust.1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest bowiem spełniony również w przypadku przekazania środków pieniężnych na rachunek indywidualny małżonka osoby obdarowanej, jeżeli pomiędzy małżonkami występuje wspólność majątkowa.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca pozostaje we wspólnocie majątkowej z żoną. Stąd też uznać należy spełnienie warunku udokumentowania nabycia środków pieniężnych.

Bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia pozostaje natomiast fakt, że środki pieniężne zostały przekazane nie z rachunku darczyńcy lecz z rachunku córki darczyńcy.

Jak wskazano, warunkiem zastosowania zwolnienia określonym w art. 4a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy jest dokonanie zgłoszenia nabycia przez Wnioskodawcę na formularzu SD-Z2 w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego. Stosownie do treści powołanego wyżej art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy powstaje w razie zawarcia umowy bez zachowania formy aktu notarialnego z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia. Spełnienie świadczenia następuje wtedy, gdy darowizna jest wykonana, a zatem kiedy nastąpi wydanie obdarowanemu przedmiotu darowizny. W przypadku darowizny środków pieniężnych znajdujących się na rachunku bankowym darczyńcy – wydanie oznacza obciążenie rachunku darczyńcy, a nie jak wskazał Wnioskodawca otrzymanie środków pieniężnych na rachunek bankowy.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że darowizna środków pieniężnych przekazana Wnioskodawcy przez matkę na rachunek bankowy jego żony korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, po spełnieniu warunków określonych w ww. przepisie.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać – z ww. zastrzeżeniem – za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.