Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.630.2020.1.RMA
z 22 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2020 r. (data wpływu 23 listopada 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oznaczania świadczonych usług numerem GTU „12” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie oznaczania świadczonych usług numerem GTU „12”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (….) Sp. z o.o. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Przeważającą działalnością Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Spółka świadczy usługi (…). (…) to wirtualny agent, inaczej (…), realizujący rozmowy z osobami docelowymi, wyznaczonymi przez kontrahenta. Usługi (…) to ogół procesów związanych z wykonaniem przedmiotu umowy z kontrahentem, w szczególności na przeprowadzaniu rozmów telefonicznych za pośrednictwem (…) na podstawie przygotowanych i zaakceptowanych schematów rozmów, wytrenowaniu sieci neuronowych pod kątem prawidłowego rozpoznawania i interpretowania reakcji rozmówcy, które polega na dostarczaniu systemowi nierozpoznanych wcześniej intencji, aby na przyszłość te intencje rozpoznał, jak również monitorowaniu i poprawie jakości oferowanej usługi. Powyższe usługi sklasyfikowano zgodnie z PKWiU pod numerem: 62.01.11 „Usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Spółkę usługi powinny zostać oznaczone numerem „12” (GTU) zgodnie z par. 10 ust. 3 pkt 2 lit. a)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Świadczone usługi nie powinny zostać oznaczone numerem „12”, ponieważ:

1. numer PKWiU, pod którym sklasyfikowano usługi świadczone przez Spółkę nie podlegają pod żaden z punktów wymienionych w par. 10 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług,
   
2. numer PKD Spółki nie mieści się w definicji usług objętych oznaczeniem 12, według odpowiedzi uzyskanej na stronie podatki.gov.pl.
   W pytaniach i odpowiedziach dotyczących JPK_VAT z deklaracją, na następujące pytanie: Gdzie szukać definicji pojęć na potrzeby oznaczenia GTU_12 w przypadku usług o charakterze niematerialnym, tj. usług doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (head offices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej oraz w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych?
   udzielono odpowiedzi:
   W ustawie o podatku od towarów i usług jak i w obowiązujących na jej podstawie rozporządzeniach brak jest definicji wymienionych w pytaniu usług o charakterze niematerialnym, które będzie należało oznaczać GTU_12. Zapis ten należy rozumieć względnie szeroko, uwzględniając faktyczną treść świadczonej usługi. Pomocne w tym przypadku może być:
   • doradcze (w tym doradztwo prawne i podatkowe, doradztwo związane z zarządzaniem): 62.02.1, 62.02.2, 66.19.91, 69.10.11, 69.10.12, 69.10.14, 69.20.3, 70.22.11, 70.22.12, 70.22.13, 70.22.14, 70.22.15, 70.22.16, 70.22.3, 71.11.24, 71.11.42, 71.12.11, 71.12.31, 74.90.15, 74.90.19;
     
   • księgowe: 69.20.2;
     
   • prawne: 69.1;
     
   • zarządcze: 62.03.11,62.03.12, 63.11.12, 66.11.19, 66.30.11, 66.30.12, 68.32.11, 68.32.12, 68.32.13, 69.20.4, 70.22.17, 70.22.2, 90.02.19.1;
     
   • marketingowe: 73.11.12;
     
   • firm centralnych: 70.1;
     
   • reklamowych: 73.1;
     
   • badania rynku i opinii publicznej: 73.2;
     
   • badań naukowych i prac rozwojowych: 72;
     
   • usług szkoleniowych: 85.
     
     
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Jak wynika z art. 99 ust. 2 ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Stosownie do art. 99 ust. 3 ustawy, mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

Art. 99 ust. 7c ustawy stanowi, że deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Zgodnie z art. 99 ust. 11b ustawy, deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Na podstawie art. 99 ust. 11c ustawy, deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Jak stanowi art. 99 ust. 13b ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3. kontrahentów;
4. dowodów sprzedaży i zakupów.

W myśl art. 109 ust. 3b ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Na podstawie art. 109 ust. 3c ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani przesyłać do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c:

1. za pierwszy i drugi miesiąc danego kwartału - w terminie do 25. dnia miesiąca następującego odpowiednio po każdym z tych miesięcy;
2. za ostatni miesiąc danego kwartału, łącznie z deklaracją - w terminie do złożenia tej deklaracji.

W myśl art. 109 ust. 14 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, w dniu 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 1988, z późn. zm.), zwane dalej „rozporządzeniem”, którego przepisy weszły w życie z dniem 1 października 2020 r.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b) ww. rozporządzenia, poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące świadczenia usług o charakterze niematerialnym - wyłącznie: doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (head offices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych - oznaczenie "12".

W opisie sprawy wskazano, że Wnioskodawca świadczy usługi (…). (…) to wirtualny agent, realizujący rozmowy z osobami docelowymi, wyznaczonymi przez kontrahenta. Usługi (…) to ogół procesów związanych z wykonaniem przedmiotu umowy z kontrahentem, w szczególności na przeprowadzaniu rozmów telefonicznych za pośrednictwem (…) na podstawie przygotowanych i zaakceptowanych schematów rozmów, wytrenowaniu sieci neuronowych pod kątem prawidłowego rozpoznawania i interpretowania reakcji rozmówcy, które polega na dostarczaniu systemowi nierozpoznanych wcześniej intencji, aby na przyszłość te intencje rozpoznał, jak również monitorowaniu i poprawie jakości oferowanej usługi. Powyższe usługi sklasyfikowano zgodnie z PKWiU pod numerem: 62.01.11 „Usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania”.

W tak przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące oznaczania numerem „12” GTU świadczonych przez siebie usług.

Stosownie do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.), dział 62 obejmuje „Usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki i usługi powiązane”.

Klasa 62.01 PKWiU to „Usługi związane z oprogramowaniem”.

Podkategoria 62.01.11 tej klasy to „Usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania”.

Natomiast klasa 62.02 PKWiU „Usługi związane z doradztwem w zakresie informatyki” obejmuje m.in. kategorie 62.02.1 „Usługi związane z doradztwem w zakresie sprzętu komputerowego” oraz 62.02.2 „Usługi związane z doradztwem w zakresie oprogramowania komputerowego”.

Pozostałe klasy w tym dziale to: 62.03 „Usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi”, obejmująca podkategorie 62.03.11 „Usługi związane z zarządzaniem siecią” i 62.03.12 „Usługi związane z zarządzaniem systemami informatycznymi” oraz klasa 62.09 „Pozostałe usługi w zakresie technologii informatycznych i komputerowych”.

Jak wyżej wskazano, Wnioskodawca klasyfikuje swoje usługi pod numerem PKWiU 62.01.11 „Usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania”.

Tym samym ww. usługi nie są w szczególności usługami doradczymi i zarządczymi, tj. jednymi z usług niematerialnych, wymienionych w ww. § 10 ust. 3 pkt 2 lit. b) rozporządzenia, jak również żadnymi z innych usług wyszczególnionych w tym przepisie.

Zatem świadczone przez Spółkę usługi (…) nie są oznaczane numerem „12” GTU.

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.