Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.49.2021.2.MR
z 21 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 lutego 2021 r. (data wpływu 10 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z 7 kwietnia 2021 r. (data wpływu 15 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży licytacyjnej nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży licytacyjnej nieruchomości zabudowanej. Wniosek uzupełniono w dniu 15 kwietnia 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym, działając zgodnie z wnioskiem wierzyciela dokonał zajęcia nieruchomości dłużnika X SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ , która położona jest pod adresem Spółki. Dla nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą numer (…). Zgodnie z wypisem z ewidencji gruntów nieruchomość składa się z działki nr (…) i stanowi grunty rolne zabudowane w klasie użytku Br-RIIIb o powierzchni 0,2259 ha. Nieruchomość zabudowana jest budynkiem przechowalni warzyw z sortownią i zapleczem socjalnym oraz wiatą magazynową.

W toku postępowania ustalono, że Spółka dłużna nabyła nieruchomość w dniu (…) maja 2012 r. w drodze darowizny, która to czynność zgodnie z oświadczeniem osoby uprawnionej do reprezentacji była opodatkowana podatkiem VAT. Nieruchomość w chwili nabycia była niezabudowana.

Prace budowlane podjęto na podstawie decyzji Starosty z dnia (…) kwietnia 2012 r. W dniu 29 czerwca 2012 r. decyzją nr (…) wydaną przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego udzielone zostało pozwolenie na użytkowanie budynku przechowalni warzyw z sortownią i zapleczem socjalnym.

Nieruchomość od początku była wykorzystywana wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej mającej na celu pakowanie i sprzedaż warzyw. Nie była udostępniana innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych (dzierżawa, najem). W ten sposób jest wykorzystywana przez Spółkę do dnia dzisiejszego.

Nieruchomość w najbliższym czasie ma być przedmiotem sprzedaży licytacyjnej.

W piśmie z dnia 7 kwietnia 2021 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca podał następujące informacje:

• dłużnik X Sp. z o.o. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;
• budynek przechowalni warzyw wraz z sortownią i zapleczem socjalnym mający być przedmiotem sprzedaży był wybudowany przez dłużnika;
• z tytułu budowy ww. budynku dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego;
• wiata magazynowa, o której mowa we wniosku została wybudowana przez dłużnika;
• z tytułu budowy ww. wiaty dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego;
• wymieniona wiata była i jest wykorzystywana w działalności gospodarczej dłużnika.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż licytacyjna przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa wyżej wymienionej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dłużnik od chwili nabycia był czynnym podatnikiem podatku VAT, nieruchomość wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki/budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zaznacza się, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Komornik, działając zgodnie z wnioskiem wierzyciela dokonał zajęcia nieruchomości dłużnika X SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ, która położona jest pod adresem Spółki. Zgodnie z wypisem z ewidencji gruntów nieruchomość składa się z działki nr (…) i stanowi grunty rolne zabudowane w klasie użytku Br-RIIIb o powierzchni 0,2259 ha. Nieruchomość zabudowana jest budynkiem przechowalni warzyw z sortownią i zapleczem socjalnym oraz wiatą magazynową. W toku postępowania ustalono, że Spółka dłużna nabyła nieruchomość w dniu (…) maja 2012 r. w drodze darowizny, która to czynność zgodnie z oświadczeniem osoby uprawnionej do reprezentacji była opodatkowana podatkiem VAT. Nieruchomość w chwili nabycia była niezabudowana. Prace budowlane podjęto na podstawie decyzji Starosty z dnia (…) kwietnia 2012 r. W dniu (…) czerwca 2012 r. decyzją (…) wydaną przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego udzielone zostało pozwolenie na użytkowanie budynku przechowalni warzyw z sortownią i zapleczem socjalnym. Nieruchomość od początku była wykorzystywana wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej mającej na celu pakowanie i sprzedaż warzyw. Nie była udostępniana innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych (dzierżawa, najem). W ten sposób jest wykorzystywana przez Spółkę do dnia dzisiejszego. Nieruchomość w najbliższym czasie ma być przedmiotem sprzedaży licytacyjnej. Dłużnik X Sp. z o.o. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług. Budynek przechowalni warzyw wraz z sortownią i zapleczem socjalnym mający być przedmiotem sprzedaży był wybudowany przez dłużnika. Z tytułu budowy ww. budynku dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wiata magazynowa, o której mowa we wniosku została wybudowana przez dłużnika. Z tytułu budowy ww. wiaty dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego – ww. wiata była i jest wykorzystywana w działalności gospodarczej dłużnika.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy sprzedaż licytacyjna przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zabudowanej budynkiem przechowalni warzyw wraz z sortownią i zapleczem socjalnym oraz wiatą magazynową, należy uznać dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wynika z opisu sprawy – dłużnik jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a ww. nieruchomość od początku była wykorzystywa¬na wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej mającej na celu pakowanie i sprzedaż warzyw i w ten sposób jest wykorzystywana przez dłużnika do dnia dzisiejszego. Tym samym, w opisanej sytuacji dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym sprzedaż licytacyjna przedmiotowej nieruchomości podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tutejszy organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności czy sprzedaż nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania lub czy będzie opodatkowana właściwą stawką podatku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.