Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.112.2021.1.MD
z 30 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2021 r. (data wpływu 3 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dodatków i nagród spisowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dodatków i nagród spisowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zasady organizacji i realizacji przeprowadzenia w 2021 r. Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań regulują przepisy ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań.

W myśl art. 24 ust. pkt 5 ww. ustawy do zadań gminy należy wyznaczenie pracowników urzędu gminy do przeprowadzenia prac spisowych. Zgodnie z art. 33 ust. 3 ww. ustawy – na terenie gminy pracami spisowymi kieruje wójt (burmistrz, prezydent miasta) – jako gminny komisarz spisowy.

Stosownie do art. 34 ust. 2 pkt 2 – do wykonania prac spisowych gminni komisarze spisowi tworzą gminne biura spisowe. Z kolei art. 34 ust. 4. stanowi, że prace spisowe na rzecz wojewódzkich i gminnych biur spisowych wykonują odpowiednio pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego, a art. 34 ust. 5 mówi, że pracę gminnego biura spisowego nadzoruje zastępca właściwego miejscowo wojewódzkiego komisarza spisowego. Biorąc pod uwagę powyższe Wójt Gminy A utworzył w dniu 25 stycznia 2021 r. na mocy zarządzenia ... gminne biuro spisowe, w skład którego weszło czworo pracowników Urzędu Gminy A.

Z przepisu art. 37 ust. 1 ww. ustawy wynika, że prace spisowe są finansowane ze środków budżetu państwa. Środki na wykonanie zadań, o których mowa w art. 24 ust. 1, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego przekazuje gminie za pośrednictwem dyrektora urzędu statystycznego właściwego ze względu na miejsce położenia gminy w terminach umożliwiających wykonanie prac spisowych. Środki te, zgodnie z art. 38 ust. 1 pkt 2, przeznaczone są między innymi na wynagrodzenie dla pracowników jednostek samorządu terytorialnego wykonujących prace spisowe; dodatek spisowy i nagroda spisowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskane przez pracowników Urzędu Gminy A z tytułu dodatku spisowego i nagród należy kwalifikować jako przychody ze stosunku pracy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też należy kwalifikować je jako przychody z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dodatki spisowe i nagrody jednorazowe przyznawane pracownikom jednostki samorządu terytorialnego wypłacane osobom skierowanym do pracy w Gminnym Biurze Spisowym nie powinny być kwalifikowane jako przychód ze stosunku pracy. Świadczenia te zostaną bowiem wypłacone w związku z realizacją prac zleconych przez Głównego Komisarza Spisowego, czyli inny podmiot niż pracodawca. Z tego też powodu należy zaliczyć je do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ww. należności traktować należy jako przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej zlecił wykonanie określonych czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

W świetle art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z art. 31 przywołanej ustawy wynika, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Na mocy art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Art. 41 ust. 1 przytoczonej ustawy stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że zasady organizacji i realizacji przeprowadzenia w 2021 r. Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań regulują przepisy ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań. W myśl art. 24 ust. pkt 5 ww. ustawy do zadań gminy należy wyznaczenie pracowników urzędu gminy do przeprowadzenia prac spisowych. Zgodnie z art. 33 ust. 3 ww. ustawy – na terenie gminy pracami spisowymi kieruje wójt (burmistrz, prezydent miasta) – jako gminny komisarz spisowy. Stosownie do art. 34 ust. 2 pkt 2 – do wykonania prac spisowych gminni komisarze spisowi tworzą gminne biura spisowe. Z kolei art. 34 ust. 4. stanowi, że prace spisowe na rzecz wojewódzkich i gminnych biur spisowych wykonują odpowiednio pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego, a art. 34 ust. 5 mówi, że pracę gminnego biura spisowego nadzoruje zastępca właściwego miejscowo wojewódzkiego komisarza spisowego. Biorąc pod uwagę powyższe Wójt Gminy A utworzył w dniu 25 stycznia 2021 r. na mocy zarządzenia ... gminne biuro spisowe, w skład którego weszło czworo pracowników Urzędu Gminy A. Z przepisu art. 37 ust. 1 ww. ustawy wynika, że prace spisowe są finansowane ze środków budżetu państwa. Środki na wykonanie zadań, o których mowa w art. 24 ust. 1, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego przekazuje gminie za pośrednictwem dyrektora urzędu statystycznego właściwego ze względu na miejsce położenia gminy w terminach umożliwiających wykonanie prac spisowych. Środki te, zgodnie z art. 38 ust. 1 pkt 2, przeznaczone są między innymi na wynagrodzenie dla pracowników jednostek samorządu terytorialnego wykonujących prace spisowe; dodatek spisowy i nagroda spisowa.

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2021 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 1775) reguluje zakres, formę i tryb przeprowadzenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego narodowego spisu powszechnego ludności i mieszkań w 2021 r. oraz zakres, formę i tryb prac związanych z jego przygotowaniem i opracowaniem wyników tego spisu.

Zgodnie z art. 34 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, do wykonywania prac spisowych gminny komisarz spisowy tworzy gminne biuro spisowe w drodze zarządzenia, określając skład i organizację pracy danego biura spisowego, mając na względzie konieczność zapewnienia prawidłowego i sprawnego wykonywania prac spisowych.

Na podstawie art. 34 ust. 4 ustawy o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2021 r. prace spisowe na rzecz wojewódzkich i gminnych biur spisowych wykonują odpowiednio pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego.

Stosownie do art. 37 ust. 1 cytowanej ustawy prace spisowe są finansowane z budżetu państwa.

Środki na wykonanie zadań, o których mowa w art. 24 ust. 1, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego przekazuje gminie za pośrednictwem dyrektora urzędu statystycznego właściwego ze względu na miejsce położenia gminy w terminach umożliwiających wykonanie prac spisowych (art. 37 ust. 3 przywołanej ustawy).

W świetle art. 38 ust. 1 ww. ustawy, w ramach wydatków osobowych mogą być finansowane:

1. wynagrodzenia pracowników jednostek służb statystyki publicznej wykonujących prace spisowe;
2. dodatki za wykonywanie prac spisowych, zwane dalej „dodatkami spisowymi”, lub jednorazowa nagroda za wykonywanie prac spisowych, zwana dalej „nagrodą spisową”, dla pracowników jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego oraz zastępców komisarzy spisowych;
3. nagroda spisowa dla komisarzy spisowych.

Zasady przyznawania i wysokość powyższych dodatków i nagród określone zostały w art. 38 ust. 2-11 ustawy o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2021 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wyżej wskazane przepisy należy stwierdzić, że dodatki spisowe i jednorazowe nagrody spisowe przyznane członkom Gminnego Biura Spisowego nie stanowią przychodu ze stosunku pracy dla pracowników Urzędu Gminy. Świadczenia te są otrzymywane w związku z wykonywaniem przez te osoby prac zleconych przez inny podmiot niż pracodawca, mianowicie Gminnego Komisarza Spisowego, dlatego też przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do których mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 powołanej ustawy. W związku z tym na podmiocie dokonującym świadczeń w postaci dodatków spisowych i nagród ciążą obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.