Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.260.2021.1.ASZ
z 29 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2021 r. (data wpływu 14 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji zadania pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji zadania pn. „…”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina S. (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Gmina zamierza zrealizować zadanie pod nazwą „…” (dalej: „inwestycja” lub „projekt”). Projekt polega na rewitalizacji terenu przy stawach poprzez budowę skateparku, ścieżki żwirowej i trawników oraz montażu urządzeń rekreacyjnych.

Inwestycja ta jest elementem dwuetapowego projektu rewitalizacyjnego Gminy. Pierwszy etap rewitalizacji obejmował m. in. wiaty z siedziskami i stołami, ławki, lampę, palenisko, plac oraz ścieżkę z polbruku prowadzącą do placu rekreacyjnego. Etap II (stanowiący przedmiot niniejszego wniosku) dotyczy budowy infrastruktury sportowej, której głównym elementem będzie skatepark.

Gmina w celu realizacji Projektu zamierza wystąpić z wnioskiem o dofinansowanie inwestycji ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (dalej: RPOW) na lata 2014-2020.

Celem inwestycji jest poprawa jakości życia mieszkańców oraz wzrost aktywności społecznej i obywatelskiej poprzez dostęp do nowoczesnej infrastruktury na cele rekreacji, sportu i integracji lokalnej społeczności. W tym celu wykonane zostaną prace polegające na budowie skateparku, ścieżki i wysianiu trawników oraz montażu urządzeń rekreacyjnych (urządzenia skateparku, latarnia solarna, 2 ławki, stojak rowerowy wielostanowiskowy, 2 kosze na śmieci).

W związku z powyższym, Gmina poniesie w ramach inwestycji wydatki, w szczególności na sporządzenie dokumentacji, roboty budowlane i zakup urządzeń, nadzór oraz promocję projektu.

Wydatki na realizację opisanych powyżej prac będą każdorazowo dokumentowane przez usługodawców/dostawców wystawianymi na rzecz Gminy fakturami VAT, z podaniem NIP Gminy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10, 12 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.) do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie potrzeb jej mieszkańców, w tym w szczególności w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, zieleni gminnej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

Biorąc pod uwagę wyznaczony przepisami zakres zadań Gminy oraz zakres rzeczowy inwestycji, należy wskazać, iż poprzez inwestycję Wnioskodawca realizować będzie opisane powyżej zadania własne Gminy.

Efekty planowanej inwestycji przeznaczone będą do użytku niekomercyjnego, służyć mają głównie mieszkańcom oraz osobom odwiedzającym Gminę. Z infrastruktury będą mogły korzystać nieodpłatnie wszystkie grupy społeczne niezależnie od płci i wieku. Ogólnodostępna infrastruktura powstała w ramach inwestycji umożliwia dostęp do niej mieszkańcom tworząc przyjazne miejsce spotkań oraz zachęca do spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu. Tym samym, powstała w tym zakresie infrastruktura służy realizacji zidentyfikowanych potrzeb mieszkańców, przy czym w związku z jej wykorzystaniem na cele niekomercyjne nie jest/nie będzie pobierana jakakolwiek odpłatność. Ponadto, przedmiotowa infrastruktura powstała w ramach inwestycji nie jest/nie będzie udostępniana na podstawie umowy najmu lub innej umowy cywilnoprawnej o podobnym charakterze, w związku z zawarciem której Gmina osiągałaby dochody.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Gminy nie będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji.

Uzasadnienie

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści tego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik VAT, a także gdy towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. czynności, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, powstała w ramach inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna i przeznaczona do użytku niekomercyjnego oraz służyć będzie realizacji zadań własnych Gminy, w szczególności w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Powyższe stanowi działalność publicznoprawną Gminy, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat z tytułu użytkowania infrastruktury powstałej w ramach inwestycji, jak również nie będzie jej wykorzystywała do wykonywania jakichkolwiek odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. W szczególności Gmina nie będzie jej wydzierżawiała czy wynajmowała. W tym zakresie Gmina nie będzie osiągała jakichkolwiek dochodów z tytułu wykorzystania ww. infrastruktury z uwagi na jej ogólnodostępny charakter. Ponadto, jak wyżej wskazano, efekty zrealizowanej inwestycji nie będą udostępniane odpłatnie.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Gminy nie będzie przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji. Wydatki poniesione na realizację projektu nie będą związane z czynnościami Gminy podlegającymi opodatkowaniu VAT. W konsekwencji Gmina nie będzie uprawniona do dokonania odliczenia VAT z wydatków poniesionych w ramach inwestycji.

Powyższe stanowisko potwierdza także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych wydanych w analogicznych stanach faktycznych, tj. przykładowo w interpretacji z dnia 13 sierpnia 2020 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.383.2020.1.JSU, w której stwierdził, iż: „Wybudowana infrastruktura będzie ogólnodostępna dla wszystkich mieszkańców Gminy i przyjezdnych. W wyniku realizacji inwestycji zwiększy się atrakcyjność turystyczno-rekreacyjna Gminy. Wszystkie poniesione wydatki na powyższą inwestycję będą udokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę. Majątek ten nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. W konsekwencji, Gmina nie będzie czerpać żadnych dochodów z tytułu wykorzystywania przedmiotowego majątku (...) W konsekwencji powyższego Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu”.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 16 listopada 2020 r., nr 0112-KDIL1-1.4012.465.2020.1.AR, zgodnie z którą: „Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W rozpatrywanej sprawie związek taki nie występuje. Jak bowiem wskazano w opisie sprawy, „zrealizowana inwestycja ma ogólnodostępny i niekomercyjny charakter”, za korzystanie z wybudowanego Placu rekreacyjnego Wnioskodawca nie pobiera żadnych opłat a powstały w ramach Projektu Plac rekreacyjny „nie służy do wykonywania czynności opodatkowanych VAT”. Ponadto, Zainteresowany zrealizował przedmiotowe zadanie w charakterze organu władzy – jednostki samorządu terytorialnego, wykonując zadania własne nałożone przepisami ustawy o samorządzie gminnym. Skoro Gmina nabywała towary i usługi związane z realizacją projektu w ramach wykonywania zadań własnych, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie działała jako podatnik podatku od towarów i usług. W konsekwencji, Wnioskodawca – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji. Podsumowując, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług w związku z realizacją inwestycji pn. „(...)”.

W konsekwencji, zdaniem Gminy, nie będzie przysługiwać jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizowanej przez nią inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1

cyt. ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza zrealizować zadanie pod nazwą „…” (dalej: „inwestycja” lub „projekt”). Celem inwestycji jest poprawa jakości życia mieszkańców oraz wzrost aktywności społecznej i obywatelskiej poprzez dostęp do nowoczesnej infrastruktury na cele rekreacji, sportu i integracji lokalnej społeczności. Wykonane zostaną prace polegające na budowie skateparku, ścieżki i wysianiu trawników oraz montażu urządzeń rekreacyjnych (urządzenia skateparku, latarnia solarna, 2 ławki, stojak rowerowy wielostanowiskowy, 2 kosze na śmieci). W związku z powyższym, Gmina poniesie w ramach inwestycji wydatki, w szczególności na sporządzenie dokumentacji, roboty budowlane i zakup urządzeń, nadzór oraz promocję projektu.

Efekty planowanej inwestycji przeznaczone będą do użytku niekomercyjnego, służyć mają głównie mieszkańcom oraz osobom odwiedzającym Gminę. Z infrastruktury będą mogły korzystać nieodpłatnie wszystkie grupy społeczne. Ogólnodostępna infrastruktura powstała w ramach inwestycji umożliwia dostęp do niej mieszkańcom tworząc przyjazne miejsce spotkań oraz zachęca do spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu. Tym samym, powstała w tym zakresie infrastruktura służy realizacji zidentyfikowanych potrzeb mieszkańców, przy czym w związku z jej wykorzystaniem na cele niekomercyjne nie jest/nie będzie pobierana jakakolwiek odpłatność. Przedmiotowa infrastruktura powstała w ramach inwestycji nie jest/ nie będzie udostępniana na podstawie umowy najmu lub innej umowy cywilnoprawnej o podobnym charakterze, w związku z zawarciem której Gmina osiągałaby dochody.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą prawa do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji zadania pn. „…”.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Zasada ta wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Przedstawiony przez Gminę opis zdarzenia przyszłego w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, powstała w ramach inwestycji infrastruktura będzie ogólnodostępna i przeznaczona do użytku niekomercyjnego. Służyć będzie realizacji zadań własnych Gminy w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Z tytułu jej użytkowania Gmina nie będzie pobierała jakichkolwiek opłat, jak również nie będzie jej wykorzystywała do wykonywania odpłatnych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Infrastruktura nie będzie wydzierżawiana czy wynajmowana. Efekty zrealizowanej inwestycji nie będą udostępniane odpłatnie.

Zatem jak wynika z przytoczonych okoliczności nabyte towary i usługi nie będą wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, powyższego, ze względu na brak związku dokonywanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją projektu „…”, bowiem nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający podatnika VAT do odliczenia podatku naliczonego, wynikający z treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Prawidłowe jest więc zajęte w przedmiotowej sprawie przez Gminę stanowisko, w myśl którego prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizowanej inwestycji nie będzie przysługiwało.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.