2021.05.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.30.2021.4.ISK
z 5 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 stycznia 2021 r. (data wpływu 21 stycznia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 18 marca 2021 r. (data wpływu 22 marca 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 11 marca 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.30.2021.2.ISK (doręczone Stronie 12 marca 2021 r.), oraz ponownie uzupełnionym pismem z 6 kwietnia 2021 r. (data wpływu 12 kwietnia 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 29 marca 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.30.2021.3.ISK (doręczone Stronie 30 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat pobieranych od współwłaścicieli lokali mieszkalnych należących do Wspólnoty Mieszkaniowej, której Spółdzielnia nie jest zarządcą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat pobieranych od współwłaścicieli lokali mieszkalnych należących do Wspólnoty Mieszkaniowej, której Spółdzielnia nie jest zarządcą.

Wniosek został uzupełniony pismami z 18 marca 2021 r. (data wpływu 22 marca 2021 r.) oraz 6 kwietnia 2021 r. (data wpływu 12 kwietnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielni Mieszkaniowej (…) przysługuje prawo wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych (2 działki), które pełnią funkcję dróg dojazdowych, jednocześnie do nieruchomości Spółdzielni i nieruchomości, której zarządcą jest inna jednostka niż Spółdzielnia. Nieruchomość ta została wydzielona ze Spółdzielni, gdyż została utworzona tzw. Wspólnota Mieszkaniowa.

Na nieruchomościach Spółdzielni (drogi dojazdowe) została ustanowiona nieodpłatna służebność na czas nieoznaczony polegająca na prawie przechodu i przejazdu na rzecz każdoczesnych współwłaścicieli nieruchomości, na której funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa. Utrzymanie dróg dojazdowych w należytym stanie, który zapewnia normalną jej eksploatację, przez użytkowników należy do obowiązków Spółdzielni. Od faktur VAT związanych z zakupem usług i materiałów dotyczących dróg dojazdowych Spółdzielnia nie odlicza podatku VAT. Spółdzielnia żąda od uprawnionych do korzystania z przejazdu – udziału w kosztach bieżącego utrzymania takiej drogi. Lokale mieszkalne znajdujące się w budynkach, których zarządcą jest Spółdzielnia – pokrywają te koszty w ramach tzw. „opłaty eksploatacyjnej”, która jest zwolniona z podatku VAT i podatku dochodowego w ramach tzw. „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Od opłat pobieranych od właścicieli lokali mieszkalnych znajdujących się w tzw. „Wspólnocie Mieszkaniowej” Spółdzielnia pobiera podatek VAT w wysokości 23% oraz traktuje ten przychód (netto) jako wynikający z działalności gospodarczej Spółdzielni podlegający podatkowi dochodowemu od osób prawnych w wysokości 19%.

W uzupełnieniu wniosku z 6 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że Spółdzielnia nie jest zarządcą tzw. „Wspólnoty Mieszkaniowej”, gdyż jest to inna wyodrębniona jednostka.

Art. 241 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do pokrywania kosztów eksploatacji drogi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 18 marca 2021 r.):

Czy Spółdzielnia powinna zastosować zwolnienie z podatku VAT do usług opisanych w zdarzeniu przyszłym, z tytułu których pobiera opłaty od członków Wspólnoty Mieszkaniowej, której Spółdzielnia nie jest zarządcą?

Zdaniem Wnioskodawcy, do opłaty pobieranej od współwłaścicieli lokali znajdujących się we Wspólnocie Mieszkaniowej, której Spółdzielnia nie jest Zarządcą, powinien być doliczany (i odprowadzany do Urzędu Skarbowego) podatek VAT w wysokości 23%.

Ponieważ opłaty pobierane od członków tzw. Wspólnoty Mieszkaniowej” z tytułu kosztów dotyczących utrzymania dróg w należytym stanie są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób prawnych, to Wnioskodawca uważa, że również powinny być opodatkowane podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do brzmienia art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W art. 8 ust. 1 ustawy przewidziano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że czynności wykonywane na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej, stanowią odpłatne świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1, w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, według zasad określonych w ustawie.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 845 i 1230 oraz z 2019 r. poz. 1309).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r., poz. 1983), zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Powołany wyżej przepis art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1465 z późn. zm.) stanowi, że:

członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią.

Z powołanych przepisów wynika, że zwolnienie od podatku odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych, a w przypadku członka spółdzielni może przysługiwać mu spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Rodzaje opłat wymienione w prawie spółdzielczym dotyczą opłat związanych z utrzymaniem lokalu mieszkalnego i nieruchomości wspólnych.

Zatem zwolnienie, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, jest związane z czynnościami, za które Spółdzielnia pobiera opłaty, a które dotyczą lokali mieszkalnych lub spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego. Zwolnienie dotyczy wyłącznie czynności (za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy natomiast czynności związanych z lokalami użytkowymi.

W myśl art. 2 ust. 1 powołanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, lokalem w rozumieniu ustawy jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2020 r. poz. 532 i 568).

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali (Dz. U. z 2020 r., poz. 1910, z późn. zm.), przez samodzielny lokal mieszkalny rozumie się wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Jak stanowi art. 241 ust. 1 cyt. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, większość właścicieli lokali w budynku lub budynkach położonych w obrębie danej nieruchomości, obliczana według wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej, może podjąć uchwałę, że w zakresie ich praw i obowiązków oraz zarządu nieruchomością wspólną będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Do podjęcia uchwały stosuje się odpowiednio przepisy tej ustawy.

Stosownie do art. 241 ust. 6 ww. ustawy, od dnia powstania wspólnoty mieszkaniowej właściciele lokali są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonym budynku lub osiedlu na podstawie zawartej ze spółdzielnią umowy.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o własności lokali, właściciel lokalu ma prawo do współkorzystania z nieruchomości wspólnej zgodnie z jej przeznaczeniem.

Zgodnie z brzmieniem art. 13 ust. 1 ww. ustawy o własności lokali, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Jak stanowi art. 14 ww. ustawy, na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

wydatki na remonty i bieżącą konserwację;
opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę;
ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali;
wydatki na utrzymanie porządku i czystości;
wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Zatem obowiązek partycypowania przez właścicieli lokali w kosztach utrzymania nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni nie może wygasnąć, pomimo zaprzestania stosowania przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, gdyż nadal korzystają oni z ww. nieruchomości spółdzielni. Jednocześnie przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie uzależniają istnienia tego obowiązku od administrowania przez spółdzielnię mieszkaniową nieruchomością należącą do właścicieli lokali stanowiących wspólnotę mieszkaniową.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest Spółdzielnią Mieszkaniową, której przysługuje prawo wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowych (2 działki), które pełnią funkcję dróg dojazdowych, jednocześnie do nieruchomości Spółdzielni i nieruchomości, której zarządcą jest inna jednostka niż Spółdzielnia. Nieruchomość ta została wydzielona ze Spółdzielni, gdyż została utworzona tzw. Wspólnota Mieszkaniowa.

Lokale mieszkalne znajdujące się w budynkach, których zarządcą jest Spółdzielnia – pokrywają te koszty w ramach tzw. „opłaty eksploatacyjnej”, która jest zwolniona z podatku VAT i podatku dochodowego w ramach tzw. „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Od opłat pobieranych od właścicieli lokali mieszkalnych znajdujących się w tzw. „Wspólnocie Mieszkaniowej” Spółdzielnia pobiera podatek VAT w wysokości 23%.

Spółdzielnia nie jest zarządcą tzw. „Wspólnoty Mieszkaniowej”, gdyż jest to inna wyodrębniona jednostka.

Nieodpłatna służebność nie zwalnia z uczestniczenia w pokrywaniu kosztów utrzymania drogi w należytym stanie, które zapewniają normalną jej eksploatację. Zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, Wspólnota Mieszkaniowa jest zobowiązana do pokrywania kosztów. Art. 241 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do pokrywania kosztów eksploatacji drogi.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy opłaty pobierane od właścicieli lokali mieszkalnych znajdujących się w tzw. „Wspólnocie Mieszkaniowej” za bieżące utrzymanie drogi dojazdowej stanowiącej mienie Spółdzielni podlegają zwolnieniu z VAT.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że – jak wynika z opisu sprawy – opłata za utrzymanie mienia Spółdzielni – drogi dojazdowej, jest pobierana od Wspólnoty Mieszkaniowej na podstawie art. 241 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych i ma charakter opłat, o których mowa w art. 4 ust. 4 tej ustawy.

Pomimo, że Spółdzielnia nie jest zarządcą Wspólnoty Mieszkaniowej, w której wyodrębnione lokale nie stanowią zasobów Spółdzielni, przepis art. 241 ust. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że od dnia powstania wspólnoty mieszkaniowej, właściciele lokali są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonym budynku lub osiedlu na podstawie zawartej ze spółdzielnią umowy. W konsekwencji powyższego, opłaty pobierane przez Spółdzielnię od właścicieli lokali mieszkalnych znajdujących się w tzw. „Wspólnocie Mieszkaniowej” za bieżące utrzymanie drogi dojazdowej stanowiącej mienie Wnioskodawcy korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że opłaty pobierane od właścicieli lokali mieszkalnych znajdujących się w tzw. „Wspólnocie Mieszkaniowej” za bieżące utrzymanie drogi dojazdowej stanowiącej mienie Spółdzielni, powinny być opodatkowane podatkiem VAT wg stawki 23%. Koszty, którymi Wnioskodawca obciąża Wspólnotę Mieszkaniową za odpłatne korzystanie z mienia Spółdzielni w postaci drogi dojazdowej, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zgodnie z art. 5 ustawy) i korzystają ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo wskazuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin