Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.59.2021.3.BD
z 5 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lutego 2021 r. (data wpływu – 17 lutego 2021 r.), uzupełnionym 23 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 16 kwietnia 2021 r. znak: 0111-KDIB2-3.4014.59.2020.1.BD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 23 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) otrzymał od podmiotu powiązanego z siedzibą w jednym z krajów Unii Europejskiej (dalej: Pożyczkodawca) pożyczkę pieniężną (dalej: Pożyczka).

Z tytułu udzielonej Pożyczki Pożyczkodawcy przysługuje wynagrodzenie w formie odsetek. Pożyczkodawcą jest spółka prawa francuskiego, zarejestrowaną dla celów podatkowych (w tym podatku od towarów i usług) we Francji. W tym kraju znajduje się siedziba banku, w którym prowadzone są konta bankowe tej spółki. Pożyczkodawca nie jest bezpośrednim udziałowcem Spółki. Pożyczkodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Środki pieniężne z tytułu pożyczki zostały już przekazane przez Pożyczkodawcę. W przeszłości Pożyczkodawca udzielał już pożyczek na rzecz Spółki. Niewykluczone, że w przyszłości Spółka będzie otrzymywała kolejne pożyczki od tego podmiotu.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Spółka w ramach prowadzonej działalności, świadczy usługi sprzątania, serwisu technicznego, ochrony, cateringu, obsługi recepcji, zarządzania energią.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że zgodnie z treścią umowy pożyczki, umowa została zawarta w (…). W momencie zawarcia Umowy Pożyczki, środki pieniężne przeznaczone na jej wypłatę znajdowały się na rachunku bankowym pożyczkodawcy we Francji. Wypłata Pożyczki została dokonana z rachunku bankowego pożyczkodawcy prowadzonego przez bank mający siedzibę poza granicami Polski na rachunek bankowy pożyczkobiorcy znajdujący się w banku z siedzibą w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana Pożyczka podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z regulacją zawartą w przepisie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, odnosząc się do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, należy zauważyć, że umowa pożyczki została wprost wskazana jako jedna z czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Przy umowie pożyczki obowiązek podatkowy ciąży na biorącym pożyczkę (art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). W niektórych przypadkach ww. ustawa wprowadza wyłączenie z opodatkowania.

Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wyłączeniu z opodatkowania podlega czynność cywilnoprawna gdy przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana lub zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem z uwagi na fakt, że Spółka jest zobowiązana do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu importu usług, i jest to czynność zwolniona od podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, iż zostały wypełnione wszelkie przesłanki do objęcia przedmiotowej transakcji wyłączeniem z opodatkowania na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. Rekapitulując uznanie pożyczki za import usług podlegający zwolnieniu na gruncie podatku od towarów i usług przesądza o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 16 kwietnia 2021 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.74.2021.2.PC.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy – obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki – stanowi kwota lub wartość pożyczki, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.

Stawka podatku od umowy pożyczki wynosi – 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5 – art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z treści powołanego przepisu wynika, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca (Spółka) otrzymał od podmiotu powiązanego z siedzibą w jednym z krajów Unii Europejskiej pożyczkę pieniężną. Pożyczkodawcą jest spółka prawa francuskiego, zarejestrowaną dla celów podatkowych (w tym podatku od towarów i usług) we Francji. W tym kraju znajduje się siedziba banku, w którym prowadzone są konta bankowe tej spółki. Pożyczkodawca nie jest bezpośrednim udziałowcem Spółki. Pożyczkodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Środki pieniężne z tytułu pożyczki zostały już przekazane przez Pożyczkodawcę. W przeszłości Pożyczkodawca udzielał już pożyczek na rzecz Spółki. Niewykluczone, że w przyszłości Spółka będzie otrzymywała kolejne pożyczki od tego podmiotu. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Spółka w ramach prowadzonej działalności, świadczy usługi sprzątania, serwisu technicznego, ochrony, cateringu, obsługi recepcji, zarządzania energią.

Umowy pożyczki została zawarta w Paryżu (Francja). W momencie zawarcia Umowy Pożyczki, środki pieniężne przeznaczone na jej wypłatę znajdowały się na rachunku bankowym pożyczkodawcy we Francji. Wypłata Pożyczki została dokonana z rachunku bankowego pożyczkodawcy prowadzonego przez bank mający siedzibę poza granicami Polski na rachunek bankowy pożyczkobiorcy znajdujący się w banku z siedzibą w Polsce.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że umowa pożyczki została zawarta poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, tj. we Francji. Środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki, w momencie zawarcia umowy pożyczki również znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem stwierdzić należy, że zawarcie umowy pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W związku z powyższym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej umowy pożyczki.

Tym samym, skoro wskazane we wniosku czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na treść art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to zbędna jest analiza możliwości zastosowania wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 2 pkt 4 cyt. ustawy, na który to przepis w pytaniu oraz w własnym stanowisku powołuje się Wnioskodawca. Niemniej ma rację Wnioskodawca, że opisana umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, jednakże z inną argumentacją aniżeli Wnioskodawca zawarł we własnym stanowisku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.