Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.96.2021.2.DS
z 30 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2021 r. (data wpływu 16 lutego 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2021 r. (data wpływu 27 kwietnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 8 kwietnia 2021 r. (doręczone dnia 12 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „(…)” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”.

Złożony wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 kwietnia 2021 r. (data wpływu 27 kwietnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 8 kwietnia 2021 r. (doręczone dnia 12 kwietnia 2021 r.).

Wnioskodawca przedstawił następujące zdarzenie przyszłe (w uzupełnieniu wniosku):

Wspólnota Mieszkaniowa (…) jest organizacją niemającą osobowości prawnej, ale wyposażoną w zdolności do czynności prawnych. Wspólnota Mieszkaniowa nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Wspólnota posiada nr REGON i NIP. Nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wspólnota Mieszkaniowa realizowała projekt pn.: „(…)” w ramach Osi Priorytetowej 4 – „ Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja Miast” Działania 4.2 - „Rewitalizacja miast” Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2007-2013.

W ramach inwestycji wykonano: remont dachu; prace konserwatorskie na elewacji frontowej budynku mieszkalnego; konserwacja drzwi wejściowych do budynku.

Wspólnota otrzymała faktury VAT od wykonawców robót budowlanych. Wspólnota faktury VAT za wykonane roboty opłaciła i zaewidencjonowała w całości w koszty w kwocie brutto (pomimo, że w fakturach widniała kwota netto oraz kwota podatku VAT), z uwagi na fakt, iż Wspólnota Mieszkaniowa (…) nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz, że te towary i usługi, które nabyła nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wysokość zaliczek, liczona narastająco, pobieranych od właścicieli lokali na utrzymanie części wspólnych i poszczególnych lokali w ciągu roku obrachunkowego nie przekracza progu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wspólnota osiąga również przychody, które podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Według Wnioskodawcy Wspólnocie Mieszkaniowej Nieruchomości (…), nie przysługuje prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony (towary nabyte w celu realizacji inwestycji, w ramach przedmiotowego projektu służą Wnioskodawcy do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług), nie ma prawa do odzyskania podatku VAT (obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizacją projektu pn. „(…)” w ramach Osi Priorytetowej 4 - „Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast”, Działania 4.1 – „Renowacja i rewaloryzacja obiektów posiadających indywidualny wpis do rejestru zabytków” Działania 4.1.1 – „Odremontowanie i poprawa warunków technicznych zabytkowych kamienic”, Wspólnocie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, iż nie jest podatnikiem VAT, nie przysługuje odliczenie podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Tak skonstruowana zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa (…) jest organizacją niemającą osobowości prawnej, ale wyposażoną w zdolności do czynności prawnych. Wspólnota Mieszkaniowa nie jest płatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wspólnota Mieszkaniowa realizowała projekt rewitalizacji zabytkowego budynku mieszkaniowego przy ul. (…) w (…) w ramach Osi Priorytetowej 4 – „ Rozwój restrukturyzacja i rewitalizacja miast” Działania 4.2 - „Rewitalizacja miast” Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2007-2013. W ramach inwestycji wykonano: remont dachu; prace konserwatorskie na elewacji frontowej budynku mieszkalnego; konserwacja drzwi wejściowych do budynku. Wspólnota otrzymała faktury VAT od wykonawców robót budowlanych. Wspólnota faktury VAT za wykonane roboty opłaciła i zaewidencjonowała w całości w koszty w kwocie brutto. Wysokość zaliczek, liczona narastająco, pobieranych od właścicieli lokali na utrzymanie części wspólnych i poszczególnych lokali w ciągu roku obrachunkowego nie przekracza progu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w związku z realizacją projektu pn. „(…)”, Wspólnocie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jak wyjaśniono na wstępie odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W omawianej sprawie warunki te nie zostaną spełnione, bowiem – jak wynika z opisu sprawy – towary i usługi nabyte w celu realizacji inwestycji, w ramach przedmiotowego projektu służą Wnioskodawcy do czynności zwolnionych z opodatkowania VAT, natomiast Wspólnota nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.