Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.112.2021.1.MN
z 4 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2021 r. (data wpływu: 3 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazane przez Wnioskodawcę.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako dalszy zstępny nabył w drodze dziedziczenia po swojej babci zmarłej w dniu 13 maja 2015 r. spadek w udziale 1/8. Stosowny akt poświadczenia dziedziczenia został wydany w dniu 31 października 2019 r. W skład spadku wchodziła nieruchomość objęta małżeńską wspólnotą majątkową z mężem spadkodawczyni będącym zarazem dziadkiem Wnioskodawcy. Spadkobiercy po babci Wnioskodawcy zgodnie uznali, że do spadku po niej wszedł udział ½ w tej nieruchomości, pozostały zaś udział ½ stanowił majątek męża spadkobierczyni – dziadka Wnioskodawcy. Formalnie jednak strony nie zawarły umowy o podział majątku małżeńskiego, żaden zainteresowany podmiot nie wystąpił też o ustalenie nierównych udziałów. Nieruchomość wchodząca w skład spadku została nabyta przez spadkodawczynię i jej małżonka wiele lat przed otwarciem spadku (nie wcześniej niż 6 lat wstecz od daty otwarcia spadku).

Dziadek Wnioskodawcy zmarł w dniu 2 sierpnia 2019 r. Mocą aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 31 października 2019 r. Wnioskodawca nabył po nim spadek w udziale 1/6. W skład tego spadku wchodził zarówno udział w przedmiotowej nieruchomości nabyty przez dziadka Wnioskodawcy w drodze dziedziczenia po swojej małżonce (w udziale ¼), co nastąpiło w chwili otwarcia spadku po niej (czyli w dniu 13 maja 2015 r.).

Wnioskodawca w dniu 21 października 2020 r. zbył posiadany udział w ww. nieruchomości nabytej po babci i dziadku, w tym także część udziału nabytego w drodze dziedziczenia po dziadku, który to udział nabył on w drodze dziedziczenia po swojej żonie. Do ww. zbycia nie doszło w wykonaniu działalności gospodarczej (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą udziału w nieruchomości nabytego w powyższy sposób w drodze dziedziczenia powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego ze sprzedaży nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, w tym stanie faktycznym, z uwagi na treść art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku zbycia nabytych w drodze spadku nieruchomości lub praw majątkowych określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c okres, o którym mowa w tym przepisie liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie praw majątkowych przez spadkodawcę.

Zdaniem podatnika, powyższą zasadę stosuje się także w sytuacji, w której podatnik nabywa udział w nieruchomości odziedziczony przez spadkodawcę od pierwotnego nabywcy, nawet jeżeli do owego pośredniego nabycia doszło przed upływem 5 lat od daty powstania dochodu. W tym wypadku termin 5-letni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosi się bowiem do daty pierwotnego nabycia przez pierwszego spadkodawcę. Taki sposób rozumowania potwierdzają dotychczas wydane interpretacje podatkowe, w tym m.in. z dnia 16 kwietnia 2019 r. sygn. akt 0115-KDIT3.4011.101.2019.1.DP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe, jednakże z innych względów niż przez niego wskazane.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany

Stosownie zaś do art. 10 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Przepis ten rozstrzyga zatem, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku, pięcioletni okres liczony będzie od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę. W przedmiotowej sprawie istotny jest fakt, że opisana
we wniosku nieruchomość objęta była wspólnością majątkową małżeńską spadkodawców, zatem pięcioletni okres liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie do majątku wspólnego małżonków (dziadków Wnioskodawcy).

W przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku po babci i dziadku Wnioskodawcy, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat, w myśl art. 10 ust. 5 tej ustawy, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości do majątku wspólnego zmarłych dziadków. W konsekwencji, z uwagi na upływ tego czasu, sprzedaż w dniu 21 października 2020 r. nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z dokonaną sprzedażą.

W uchwale NSA w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, wyjaśniono, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości do majątku wspólnego małżonków. Tym samym, upływ 5-letniego terminu należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości do majątku wspólnego zmarłych dziadków Wnioskodawcy.

W konsekwencji, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy co do braku obowiązku podatkowego w przypadku odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w spadku, jednakże nie wynika to z upływu 5-letniego terminu od daty pierwotnego nabycia przez pierwszego spadkodawcę, lecz z zasady, że nabycie przez małżonków do majątku wspólnego małżeńskiego oznacza nabycie nieruchomości w całości przez każdego z nich w tej właśnie dacie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.