Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.135.2021.1.RS
z 7 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2021 r. (data wpływu 10 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego z Irlandii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego z Irlandii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W 2002 r. mąż Wnioskodawczyni wyjechał do pracy w Irlandii. Pracował na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Podlegał wszystkim ubezpieczeniom społecznym (chorobowym, rentowym, emerytalnym). We wrześniu 2017 r. z powodu silnych bóli mąż Wnioskodawczyni udał się do szpitala w D., gdzie zdiagnozowano u niego chorobę nowotworową. W październiku 2017 r. mąż Wnioskodawczyni wrócił do Polski celem dalszego leczenia. Niestety w kwietniu 2018 r. zmarł. Był rezydentem podatkowym Irlandii, gdzie pracował od maja 2002 r. Po śmierci męża, Wnioskodawczyni zwróciła się w Irlandii o przyznanie świadczenia rodzinnego „renty rodzinnej wdowiej”. Na mocy prawa obowiązującego w Irlandii, otrzymała prawo do świadczenia rodzinnego „renty wdowiej”. Świadczenie rodzinne renta rodzinna dla wdowy została przyznana Wnioskodawczyni od 27 kwietnia 2018 r. dożywotnio przez irlandzki urząd (Social Welfare Services Office College Road). Na decyzji widnieje kwota netto, ponieważ w Irlandii renta wdowia jest zwolniona z podatku dochodowego. Rentę wypłaca zakład opieki społecznej – Wydział Ochrony Socjalnej na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii. Renta wpływa do polskiego banku na rachunek walutowy w Euro. Pierwsza wpłata wpłynęła w 2019 r. Bank w Polsce nie pobiera zaliczek na podatek, ani nie nalicza żadnych podatków.

Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo polskie i stałe miejsce zamieszkania w Polsce. W Polsce znajdują się Jej interesy życiowe i gospodarcze, w roku podatkowym 2020 jak i w przyszłych latach będzie posiadać centrum interesów osobistych (życiowych) w Polsce. Na terytorium Polski przebywa na stałe, powyżej 183 dni w roku podatkowym. W 2020 r., obecnie i w latach przyszłych Wnioskodawczyni posiadała/posiada/będzie posiadała nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Jest emerytką i pobiera polską emeryturę.

Wniosek dotyczy 2020 r. i lat następnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionych okoliczności i przepisów prawnych „renta wdowia” wypłacana z Irlandii po zmarłym mężu dla wdowy mieszkającej w Polsce, na polski rachunek bankowy, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z postanowieniami umowy między Polską a Irlandią o unikaniu podwójnego opodatkowania, świadczenia rodzinne otrzymywane z Irlandii dla wdowy mieszkającej w Polsce, na polski rachunek bankowy, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Jednocześnie jest to świadczenie otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii (nie Irlandii Północnej). Irlandia jako kraj wydający decyzję o przyznaniu świadczenia rodzinnego „renty wdowiej” po zmarłym mężu zwalnia to świadczenie z podatku dochodowego. Wnioskodawczyni uważa, że Polska na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, również nie powinna opodatkowywać tego świadczenia podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Na podstawie art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 18 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r., Nr 29, poz. 129), z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszego zatrudnienia oraz każda renta wypłacana takiej osobie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Określenie „renta” oznacza określoną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez konkretny lub dający się wymierzyć okres, jako spełnienie zobowiązania dokonywania płatności w zamian za uprzednio w pełni wykonane świadczenie pieniężne lub w równoważniku pieniężnym (art. 18 ust. 2 ww. Umowy).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. Umowy, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd są one osiągane, a które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, świadczenie „renta rodzinna wdowia”, które Wnioskodawczyni otrzymywała w 2020 r. z Irlandii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy - jak twierdzi Wnioskodawczyni - świadczenie to wypłacane jest na podstawie obowiązujących w Irlandii przepisów o świadczeniach rodzinnych, to korzysta ze zwolnienia w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe ustalenia będą miały również zastosowanie do świadczeń wypłacanych w latach kolejnych, o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.