Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.148.2021.2.DA
z 10 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2021 r. (data wpływu 3 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2021 r. (data wpływu 29 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 22 kwietnia 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.148.2021.1.DA, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 22 kwietnia 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 22 kwietnia 2021 r.). W dniu 29 kwietnia 2021 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną zamieszkującą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca prowadzi we własnym imieniu pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której rozlicza się na podstawie zapisów podatkowej książki przychodów i rozchodów. Przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowuje zryczałtowanym podatkiem liniowym w wysokości 19%, o którym mowa w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej jest tworzenie specjalistycznego oprogramowania oraz usługi wspomagające jego wdrożenie. Wnioskodawca posiada odpowiednią wiedzę i doświadczenie programistyczne, a tworzone programy są efektem Jego umiejętności i osobistej pracy.

Wnioskodawca od 2019 r. tworzył i rozwijał dla swojego klienta m.in. następujące samodzielne dodatki mające status odrębnego utworu w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych w programach klienta polegające na:

1. w ramach aplikacji … (program graficzny):
   • implementowaniu nowej funkcjonalności – „…” („…”);
     
   • dodaniu interfejsu do łatwej współpracy głównej aplikacji … z aplikacjami zespołu … – „…” oraz „…”;
     
   • implementowaniu nowej funkcjonalności – „…”, która pozwala na zapisanie wykonywanych na aktualnym dokumencie zmian i zastosowaniu ich na innych dokumentach;
     
   • zaimplementowaniu samodzielnie nowej wersji funkcjonalności „…”, pozwalającej na pracę na równoległych kopiach dokumentu tak, jakby tworzyły jeden dokument. Użytkownik ma swobodę w kwestii ustawiania liczby repeatów, przesunięcia ich względem siebie itd.;
2. w ramach aplikacji …:
   • zaimplementowaniu funkcjonalności, która pokazuje czy dany weave jest ręcznie zmodyfikowany;
3. w ramach …:
   • stworzeniu nowego instalatora dla wszystkich aplikacji (…), który w inteligentny sposób migruje dane z poprzednich wersji. Jest on również zabezpieczony przed ewentualnym crackowaniem (złamaniem/skradzeniem);
     
   • zaimplementowaniu funkcjonalności pozwalającej na zdalną kontrolę/zarządzenie licencjami dla aplikacji …;
4. w ramach …:
   • stworzeniu nowej aplikacji przygotowywania oraz wysyłania plików maszynowych dla maszyn wytwarzających …, które posiadają interfejs …;
5. dla aplikacji …:
   • zaimplementowaniu nowej aplikacji, która jest dynamicznym zasobnikiem designów/obrazów do współpracy z aplikacją …;
6. dla aplikacji …:
   • implementacji dużej aplikacji do projektowania …. Aplikacja w dalszym ciągu jest w trakcie tworzenia.
   
   
   

Tworzone przez Wnioskodawcę programy stanowią wytwór Jego indywidualnej pracy oraz stanowią odrębny przedmiot ochrony w rozumieniu przepisu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Przedmiotowe programy komputerowe powstały w wyniku wykorzystania istniejącej i dostępnej powszechnie wiedzy w zakresie programowania w celu stworzenia nowego produktu w postaci programu komputerowego dostosowanego do indywidualnych potrzeb klienta Wnioskodawcy, niebędącego w tej konfiguracji dostępnego wcześniej na rynku. Prace Wnioskodawcy wykraczały poza rutynowe uaktualnienia, tym samym stanowiąc prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478, z późn. zm.).

Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej przenosi autorskie prawa majątkowe do programów tworzonych dla swojego klienta (Zleceniodawcy) i z tego tytułu osiąga przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Jego klientem precyzuje, że wszelkie należności otrzymane przez Niego obejmują wynagrodzenie z tytułu definitywnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca świadczy usługi (pisze programy komputerowe) oraz osiąga przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mimo że Jego kontrahent posiada siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stworzone przez Wnioskodawcę programy powstały w wyniku prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Od początku 2019 r. Wnioskodawca wyodrębniał w ramach odrębnej ewidencji przychody i koszty związane z każdym programem, a także wprowadzał takie rozróżnienie „na bieżąco” podczas podjęcia prac nad nowym programem. Wnioskodawca rozwijając istniejące programy modyfikuje wyłącznie te, co do których wyłączne prawa przysługują Jego kontrahentowi. Ponosi On również ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej, nie podlegając w tym względzie kierownictwu i nadzorowi kontrahenta, lecz świadcząc usługi rozliczane według efektów. Wnioskodawca ponosi również samodzielnie ryzyko wobec kontrahenta za wszelkie wady dostarczonych programów komputerowych.

Wnioskodawca w rozliczeniu rocznym za 2019 r. i 2020 r. chciałby skorzystać z możliwości rozliczenia podatku, o którym mowa w art. 30 ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym celu Wnioskodawca prowadzi ewidencję zgodną z wymogami wskazanymi w art. 30cb ust. 2 w zw. z ust. 1 ww. ustawy. Od dnia 1 stycznia 2019 r. prowadzona jest odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowa ewidencja według stanu obejmującego początek świadczenia usług dla Zleceniodawcy, tj. od początku wprowadzenia takiego obowiązku przez ustawodawcę. Każda kolejna ewidencja dla poszczególnego prawa zakładana jest na bieżąco, tj. od rozpoczęcia prac nad danym projektem.

Działania Wnioskodawcy mają charakter innowacyjny. Opierają się na dostępnej wiedzy, lecz rozwijają ją w sposób umożliwiający jej zastosowanie do nowego rodzaju zastosowania. Działalność ta prowadzona jest w sposób zorganizowany i ciągły, a Wnioskodawca od początku prowadzenia działalności gospodarczej osiąga przychody z tego rodzaju aktywności. Działalność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych usług (programów komputerowych). Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, lecz są to zupełnie nowe funkcjonalności, które wcześniej nie były dostępne. Tym samym Wnioskodawca opracowuje nowe i/lub ulepszone, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej klienta Wnioskodawcy, które są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań dotychczas funkcjonujących. Wytwarzanie, rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności i/lub funkcjonalności tego oprogramowania. Rozwijając aplikacje dla swojego klienta Wnioskodawca korzysta z języka programowania ogólnie dostępnego, korzystając przy tym z narzędzi wykorzystywanych na podstawie umowy licencyjnej, które służą transferowaniu kodu programistycznego. Oprogramowanie klienta jest udostępniane Wnioskodawcy na podstawie głównej umowy w wersji niedostępnej dla publicznego obrotu, w celu wprowadzania w nim modyfikacji. Indywidualne dodatki tworzone przez Wnioskodawcę spełniają przesłanki uznania ich za odrębny przedmiot ochrony w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca rozwijał oprogramowanie wytworzone przez siebie, jak również rozwijał oprogramowanie innych osób, tworząc dodatki spełniające kryteria uznania ich za osobny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy. W odniesieniu do rozwijania (ulepszania) programów wytworzonych przez Wnioskodawcę, był On uprawniony do korzystania z nich. W pozostałych przypadkach Wnioskodawca działał na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. W wyniku rozwijania (ulepszania) oprogramowania, tworzone były nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstawało nowe prawo własności intelektualnej. W sytuacji, gdy Wnioskodawca rozwijał/ulepszał w 2019 r. i 2020 r. oprogramowanie komputerowe, to za każdym razem w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstawał odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność regresową wobec Zleceniodawcy za oprogramowanie stworzone lub zmodyfikowane przez Niego, a które następnie udostępniał Zleceniodawca. Wobec Zleceniodawcy odpowiedzialność była bardzo szeroka.

Aktywność podejmowana przez Wnioskodawcę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej spełnia kryteria umożliwiające uznanie jej za prace rozwojowe w ramach działalności badawczo -rozwojowej zgodnie z definicją zawartą art. 4 ust. 3 ustawy ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje badań naukowych, lecz wyłącznie prace rozwojowe. Oprogramowanie lub jego część dla Zleceniodawcy, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w 2019 r. i 2020 r. w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca w ww. okresie nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów. Zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy ze Zleceniodawcą nie były wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca pisał kod we własnym zakresie, przedstawiając Zleceniodawcy efekty pracy. Wnioskodawca wykonując czynności w zakresie tworzenia oraz rozwijania (ulepszania) oprogramowania komputerowego ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca całość przychodów osiąga z tytułu definitywnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonych dodatków na rzecz swojego klienta. W 2019 r. i 2020 r. dochodem z wytwarzanego oraz rozwijanego (ulepszanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej były dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie faktur VAT wystawianych przez Wnioskodawcę. Zazwyczaj są to płatności miesięczne obejmujące taki okres prac (tj. zakończonych prac nad danym oprogramowaniem, w ramach planów rozwoju aplikacji opracowanych przez Wnioskodawcę i Zleceniodawcę).

Wnioskodawca ma zamiar ustalić kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych, a następnie dochód ten opodatkować według stawki 5%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na tle przedstawionego stanu faktycznego przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę będą mogły być uznane za podstawę ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podlegające opodatkowaniu według stawki 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane przez Niego przychody będą mogły stanowić podstawę ustalenia dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podlegających opodatkowaniu obniżoną stawką 5%.

Zgodnie z treścią art. 30 ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Jak stwierdza art. 30 ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Możliwość uznania danego dzieła za kwalifikowane prawo własności intelektualnej uzależnione jest od spełnienia dwóch podstawowych warunków, które muszą być spełnione łącznie, tj.:

• uznania go za autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska oraz
  

• wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia go w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.
  
  

Ochrona prawna autorskich praw do programów komputerowych zawarta została w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Szczegółowy zakres autorskich praw majątkowych oraz zakresu ich ochrony wskazany został w treści art. 74 ww. ustawy.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego, wytwory pracy Wnioskodawcy spełniają definicję programu komputerowego, a On sam jest pierwotnym podmiotem autorskich praw majątkowych opisanych w art. 74 ust. 4 ww. ustawy, a tym samym przysługuje Mu ochrona wskazana w art. 74 ust. 1 i 2 omawianej regulacji. Zatem, spełniony został przez Wnioskodawcę pierwszy z warunków umożliwiających uznanie efektu Jego pracy za kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi powstać w wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych. Definicję tego pojęcia zawiera art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym działalność badawczo -rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Norma prawna art. 5a pkt 40 ww. ustawy, w zakresie definicji prac rozwojowych odsyła do treści art. 4 ust. 3 ustawy ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Ten przepis stwierdza natomiast, że prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Na tym tle należy odnieść się do przedstawionego opisu stanu faktycznego. Zgodnie z nim, działalność Wnioskodawcy ma charakter innowacyjny i prowadzi do stworzenia usług w postaci programów komputerowych, które nie zostały dotychczas w tej formie skonfigurowane. Zatem Wnioskodawca korzystając z zasobów dostępnej wiedzy w zakresie programowania wykorzystał ją w unikalny sposób, tworząc program dostosowany do indywidualnych potrzeb swojego klienta. Jednocześnie wytwór Jego pracy wykracza poza działalność rutynową. W konsekwencji działalność Wnioskodawcy spełnia definicję prac rozwojowych, a tym samym mieści się w szerokim zakresie definicji wskazanej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że wytworzył On prawo, które spełnia kryteria umożliwiające uznanie go za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu przepisów art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca uzależnił możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej od kwalifikowalności samego dochodu.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że nie każdy dochód generowany w związku z posiadaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej może być opodatkowany preferencyjną stawką podatku. Katalog dochodów, które stanowią podstawę wyliczenia kwalifikowanego dochodu, zawiera art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych na rzecz swojego klienta na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej.

Jak stwierdza art. 41 ust 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, umowa licencyjna dotyczy przejścia autorskich praw majątkowych lub korzystania z nich, z tym że zgodnie z treścią art. 53 ww. ustawy, umowa przenosząca autorskie prawa majątkowe wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. Dokonując subsumpcji stanu faktycznego pod wskazane normy, Wnioskodawca stwierdza, że uzyskuje przychody z ważnej umowy licencyjnej obejmującej przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, a tym samym przychód ten mieści się w katalogu wskazanym w art. 30 ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że spełnia dodatkowe wymogi opisane w art. 30cb ust. 2 ww. ustawy.

Sama kwestia ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wykracza poza zakres zadanego pytania, zatem nie będzie ona rozwijana.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, osiągane przez Niego przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, których jest twórcą, będą mogły stanowić podstawę ustalenia dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podlegających opodatkowaniu obniżoną stawką 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1837, z późn. zm.; Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Stosownie do art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz z 2020 r., poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca osiąga dochód z przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania. Autorskie prawo do programu komputerowego jest zatem kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o jakim mowa w ww. art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) × 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a ˗ prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b ˗ nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c ˗ nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d ˗ nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
  

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;
  

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.
  
  

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP, jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że od dnia 1 stycznia 2019 r., tj. od rozpoczęcia prac nad danym projektem, Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję zgodną z wymogami wskazanymi w art. 30cb ust. 2 w zw. z ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

• wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),
  

• wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
  

• wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.
  
  

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej, to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
  

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
  

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
  
  

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Prowadzi On we własnym imieniu pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowuje zryczałtowanym podatkiem liniowym w wysokości 19%. Przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej jest tworzenie specjalistycznego oprogramowania oraz usługi wspomagające jego wdrożenie. Wnioskodawca posiada odpowiednią wiedzę i doświadczenie programistyczne, a tworzone programy są efektem Jego umiejętności i osobistej pracy. Tworzone przez Wnioskodawcę programy stanowią wytwór Jego indywidualnej pracy oraz stanowią odrębny przedmiot ochrony w rozumieniu przepisu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotowe programy komputerowe powstały w wyniku wykorzystania istniejącej i dostępnej powszechnie wiedzy w zakresie programowania w celu stworzenia nowego produktu w postaci programu komputerowego dostosowanego do indywidualnych potrzeb Zleceniodawcy, niebędącego w tej konfiguracji dostępnego wcześniej na rynku. Prace Wnioskodawcy wykraczały poza rutynowe uaktualnienia, tym samym stanowiąc prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca na podstawie umowy ze Zleceniodawcą przenosi na niego autorskie prawa majątkowe do tworzonych programów i z tego tytułu osiąga przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniodawcą precyzuje, że wszelkie należności otrzymane przez Niego obejmują wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca świadczy usługi (pisze programy komputerowe) oraz osiąga przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mimo że Jego kontrahent posiada siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stworzone przez Wnioskodawcę programy powstały w wyniku prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Jego działania mają charakter innowacyjny. Opierają się na dostępnej wiedzy, lecz rozwijają ją w sposób umożliwiający jej zastosowanie do nowego rodzaju zastosowania. Działalność ta prowadzona jest w sposób zorganizowany i ciągły, a Wnioskodawca od początku prowadzenia działalności gospodarczej osiąga przychody z tego rodzaju aktywności. Działalność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych usług (programów komputerowych). Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, lecz są to zupełnie nowe funkcjonalności, które wcześniej nie były dostępne. Tym samym Wnioskodawca opracowuje nowe i/lub ulepszone, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej klienta Wnioskodawcy, które są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań dotychczas funkcjonujących. Wytwarzanie, rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności i/lub funkcjonalności tego oprogramowania. Rozwijając aplikacje dla swojego klienta Wnioskodawca korzysta z języka programowania ogólnie dostępnego, korzystając przy tym z narzędzi wykorzystywanych na podstawie umowy licencyjnej, które służą transferowaniu kodu programistycznego. Oprogramowanie klienta jest udostępniane Wnioskodawcy na podstawie głównej umowy w wersji niedostępnej dla publicznego obrotu, w celu wprowadzania w nim modyfikacji. W odniesieniu do rozwijania (ulepszania) programów wytworzonych przez Wnioskodawcę, był On uprawniony do korzystania z nich. W pozostałych przypadkach Wnioskodawca działał na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. W wyniku rozwijania (ulepszania) oprogramowania, tworzone były nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstawało nowe prawo własności intelektualnej. W sytuacji, gdy Wnioskodawca rozwijał/ulepszał w 2019 r. i 2020 r. oprogramowanie komputerowe, to za każdym razem w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstawał odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność regresową wobec Zleceniodawcy za oprogramowanie stworzone lub zmodyfikowane przez Niego. Aktywność podejmowana przez Wnioskodawcę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej spełnia kryteria umożliwiające uznanie jej za prace rozwojowe w ramach działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą art. 4 ust. 3 ustawy ‒ Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje badań naukowych, lecz wyłącznie prace rozwojowe. Oprogramowanie lub jego część dla Zleceniodawcy, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w 2019 r. i 2020 r. w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca w ww. okresie nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych od innych podmiotów. Zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy ze Zleceniodawcą nie były wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca wykonując czynności w zakresie tworzenia oraz rozwijania (ulepszania) oprogramowania komputerowego ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Wnioskodawca całość przychodów osiąga z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonych dodatków na rzecz Zleceniodawcy. W 2019 r. i 2020 r. dochodem z wytwarzanego oraz rozwijanego (ulepszanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej były dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie faktur VAT wystawianych przez Wnioskodawcę. Zazwyczaj są to płatności miesięczne obejmujące okres zakończonych prac nad danym oprogramowaniem. Ponadto, w treści wniosku Wnioskodawca wskazał, że uzyskuje przychody z ważnej umowy licencyjnej obejmującej przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, a tym samym przychód ten mieści się w katalogu wskazanym w art. 30 ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego wynika, że autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, że dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym osiągane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, których twórcą jest Wnioskodawca, będą mogły stanowić podstawę ustalenia dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podlegających opodatkowaniu według preferencyjnej stawki 5% na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.