2021.05.17 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.106.2021.1.NK
z 17 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2021 r. (data wpływu 23 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina X (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT, podatek). Gmina będąc jednostką samorządu terytorialnego realizuje zadania własne wynikające z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. 2020, poz. 713; dalej: ustawa o samorządzie gminnym), które służą zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Gmina wykonuje określone przedmiotową ustawą zadania w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań własnych Gminy należą między innymi sprawy dotyczące:

ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym,
kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym,
utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, wskazane w art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym.

Zasadniczo realizując wymienione zadania własne Gmina występuje w charakterze organu władzy publicznej, a nie jako podatnik VAT, bowiem nie realizuje tych zadań na rzecz wspólnoty lokalnej na podstawie umów cywilnoprawnych, które wiązałyby się z pobieraniem wynagrodzenia przez Gminę w zamian za korzystanie z określonych efektów działania Gminy.

Do 30 czerwca 2021 r. Gmina zamierza zrealizować projekt pn. „(…)” (dalej: projekt, operacja). Gmina wystąpiła z wnioskiem o przyznanie pomocy finansowej na realizację projektu w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (dalej: Wniosek). Gmina wystąpiła o uzyskanie dofinansowania do kwoty brutto ponoszonych wydatków związanych z realizacją operacji – co oznacza, że Gmina uznała podatek VAT od ponoszonych kosztów przedsięwzięcia za niemożliwy do odliczenia jako wydatek kwalifikowany w ramach operacji.

Celem (ogólnym i szczegółowym) planowanej operacji w ramach Lokalnej Strategii Rozwoju na lata 2016-2023 jest zachowanie dziedzictwa przyrodniczego dzięki zwiększeniu wykorzystania odnawialnych źródeł energii w obiektach związanych z aktywnością społeczną mieszkańców w zakresie rekreacji dzieci, młodzieży i/lub seniorów.

Zamontowanie wyżej wskazanych odnawialnych źródeł energii pozwoli na zredukowanie emisji zanieczyszczeń do powietrza, co bezpośrednio przełoży się na ochronę zdrowia mieszkańców miejscowości X, jak również przyczyni się do kształtowania świadomości ekologicznej mieszkańców. Zamontowanie odnawialnych źródeł energii w postaci mikroinstalacji fotowoltaicznej gruntowo-dachowej ma nastąpić na dachu budynku szatni na stadionie sportowym oraz na gruncie przy budynku, co pozwoli na wykorzystanie prądu przez budynek szatni, stadion sportowy, lampy znajdujące się przy ścieżce pieszo-rowerowej oraz stanicę rowerową.

W związku z realizacją przedsięwzięcia Gmina poniesie wydatki w szczególności na:

zainstalowanie mikroinstalacji fotowoltaicznej gruntowo-dachowej w układzie otwartym na sieć (tzn. on-grid) o mocy zainstalowanych ogniw ok. 11,375 kWp, tj. 35 x 0,325 kWp,
roboty w zakresie okablowania instalacji elektrycznych,
montaż ogrodzenia,
(dalej łącznie jako: wydatki kwalifikowane);
roboty budowlane w zakresie budowy linii energetycznych (koszty niekwalifikowane – zasilanie do stanicy rowerowej przy wiatraku) (dalej: wydatki niekwalifikowane,

łącznie dalej wydatki kwalifikowane i wydatki niekwalifikowane, jako: wydatki).

Dodatkowo Gmina zadeklarowała w „Oświadczeniu o kwalifikowalności VAT” stanowiącym załącznik nr 13.1 do Wniosku, że VAT od wydatków na przedsięwzięcie, o których mowa w pkt A-C powyżej (tj. zainstalowanie mikroinstalacji fotowoltaicznej gruntowo-dachowej w układzie otwartym na sieć (tzn. on-grid) o mocy zainstalowanych ogniw ok. 11,375 kWp, tj. 35 x 0,325 kWp, roboty w zakresie okablowania instalacji elektrycznych, montaż ogrodzenia) będzie także stanowił tzw. wydatek kwalifikowany.

W związku z realizacją projektu Gmina otrzyma zasadniczo faktury VAT wystawione na Gminę z podaniem jej numeru NIP dla celów VAT z wykazanym podatkiem VAT naliczonym. Gmina zawrze z wykonawcami umowy cywilnoprawne.

Ponoszone wydatki będą miały charakter wydatków inwestycyjnych, a efekty operacji będą stanowiły dla Gminy środek trwały o wartości przekraczającej kwotę 15 tys. PLN. Po zakończeniu projektu powstała w ramach operacji infrastruktura służąca oświetleniu budynku szatni, stadionu sportowego, ścieżki pieszo-rowerowej oraz stanicy rowerowej będzie służyła wyłącznie tym obiektom, a one z kolei są udostępnione ogółowi mieszkańców i lokalnej społeczności do bezpłatnego używania – Gmina nie pobiera w związku z funkcjonowaniem tych przestrzeni żadnych opłat i nie generuje dochodów (przychodów). W konsekwencji realizacji projektu obiekty będą mogły być oświetlone, przez co ogólnodostępna przestrzeń stanie się bardziej atrakcyjna dla mieszkańców. Teren stadionu sportowego, budynek szatni, ścieżki pieszo-rowerowej oraz stanicy rowerowej w przyszłości również będzie udostępniany dla wszystkich bez wnoszenia jakichkolwiek odpłatności (w założeniu przestrzeń ta, ma być wykorzystywana do zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty mieszkańców w zakresie kultury fizycznej i sportu). W konsekwencji Gmina oraz żadna jej jednostka skonsolidowana z Gminą dla celów rozliczeń VAT nie pobiera i nie planuje pobierać opłat za korzystanie ze stadionu sportowego, budynku szatni, ścieżki rowerowej oraz stanicy rowerowej – tj. nie są pobierane opłaty za wynajem/dzierżawę stadionu, budynku szatni oraz stanicy rowerowej, na cel organizacji prywatnych spotkań, a także budynki/teren ten nie jest wykorzystywany do świadczenia usług udostępniania miejsc reklamowych ani żadnych innych odpłatnych świadczeń opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe, z perspektywy przepisów ustawy o VAT, wydatki na projekt nie są w żaden sposób związane z czynnościami generującymi dochody, które podlegałyby ewidencji VAT. W konsekwencji efekty przyszłej operacji nie służą czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT według stawek VAT ani czynnościom zwolnionym od tego podatku. W ocenie Gminy, wydatki, które zostaną poniesione na przedmiotową operację są związane wyłącznie z wykonywaniem nieodpłatnie przez Gminę zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 10 i 15 ustawy o samorządzie gminnym.

Wydatki na projekt pn. „(…)” są związane wyłącznie z wykonywaniem przez Gminę czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie zamierza zmieniać sposobu funkcjonowania terenu opisanego powyżej przez okres co najmniej 10 lat od dnia oddania projektu do funkcjonowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków kwalifikowanych na projekt pn. „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków kwalifikowanych na projekt pn. „(…)”.

Uzasadnienie

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.; dalej: ustawa o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Tym samym, aby przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT powinny zostać spełnione jednocześnie dwa warunki – wydatki są dokonywane przez podmiot działający w roli podatnika VAT na cel prowadzenia przez ten podmiot działalności opodatkowanej VAT, generującej zobowiązanie w podatku VAT należnym.

Jak wskazano w opisie sprawy Gmina będzie zrealizowała projekt pn. „(…)”. Gmina wystąpiła o uzyskanie dofinansowania do kwoty brutto ponoszonych wydatków kwalifikowanych (tj. wydatków na zainstalowanie mikroinstalacji fotowoltaicznej gruntowo-dachowej w układzie otwartym na sieć (tzn. on-grid) o mocy zainstalowanych ogniw ok. 11,375 kWp, tj. 35 x 0,325 kWp, roboty w zakresie okablowania instalacji elektrycznych, montaż ogrodzenia) związanych z realizacją operacji – co oznacza, że Gmina uzna podatek VAT od ponoszonych kosztów przedsięwzięcia za niemożliwy do odliczenia jako wydatek kwalifikowany w ramach operacji. Gmina po zakończeniu projektu odda zainstalowany zespół mikroinstalacji fotowoltaicznej gruntowo-dachowej na obiektach Gminy (szatnia na stadionie sportowym, grunt przy budynku) do bezpłatnego użytkowania co pozwoli na wykorzystanie prądu przez budynek szatni, stadion sportowy, lampy znajdujące się przy ścieżce pieszo-rowerowej oraz stanicę rowerową, w konsekwencji obiekty będą mogły być oświetlone, przez co przestrzeń stanie się bardziej atrakcyjna i dostępna dla mieszkańców. Teren stadionu sportowego, budynku szatni, ścieżki pieszo-rowerowej oraz stanicy rowerowej będzie oddany do bezpłatnego użytkowania lokalnej społeczności – głównie mieszkańcom Gminy. Teren ten jest ogólnodostępny oraz w przyszłości również będzie udostępniany dla wszystkich bez wnoszenia jakichkolwiek odpłatności (w założeniu przestrzeń ta ma być wykorzystywana do zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty mieszkańców w zakresie kultury fizycznej i sportu). Gmina oraz żadna jej jednostka skonsolidowana z Gminą dla celów rozliczeń VAT, nie pobiera i nie planuje pobierać opłat za korzystanie ze stadionu sportowego, budynku szatni, ścieżki rowerowej oraz stanicy rowerowej, tj. nie są pobierane opłaty za wynajem/dzierżawę stadionu, budynku szatni oraz stanicy rowerowej, na cel organizacji prywatnych spotkań, a także budynek/teren ten nie jest wykorzystywany do świadczenia usług udostępniania miejsc reklamowych ani żadnych innych odpłatnych świadczeń opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowując, nie zostaną spełnione warunki niezbędne do powstania prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych (tj. wydatków kwalifikowanych) na operację, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym Gminie w ogóle nie będzie przysługiwało prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków kwalifikowanych poniesionych w zawiązku z realizacją projektu.

Mając powyższe na uwadze Gmina stoi na stanowisku, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków kwalifikowanych na projekt pn. „(…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1 ww. przepisu);
kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (pkt 10 cyt. przepisu);
utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (pkt 15 powołanego przepisu).

Na podstawie art. 9 ust. 1 powołanej ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina będąc jednostką samorządu terytorialnego realizuje zadania własne wynikające z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, które służą zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Do 30 czerwca 2021 r. Gmina zamierza zrealizować projekt pn. „(…)”. Gmina wystąpiła z wnioskiem o przyznanie pomocy finansowej na realizację projektu w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Gmina wystąpiła o uzyskanie dofinansowania do kwoty brutto ponoszonych wydatków związanych z realizacją operacji – co oznacza, że Gmina uznała podatek VAT od ponoszonych kosztów przedsięwzięcia za niemożliwy do odliczenia jako wydatek kwalifikowany w ramach operacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków kwalifikowanych na projekt pn. „(…)”.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z nabywanymi towarami i usługami wynika, że ich nabycie nie będzie mieć związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Bowiem jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy – Po zakończeniu projektu powstała w ramach operacji infrastruktura służąca oświetleniu budynku szatni, stadionu sportowego, ścieżki pieszo-rowerowej oraz stanicy rowerowej będzie służyła wyłącznie tym obiektom, a one z kolei są udostępnione ogółowi mieszkańców i lokalnej społeczności do bezpłatnego używania – Gmina nie pobiera w związku z funkcjonowaniem tych przestrzeni żadnych opłat i nie generuje dochodów (przychodów). W konsekwencji realizacji projektu obiekty będą mogły być oświetlone, przez co ogólnodostępna przestrzeń stanie się bardziej atrakcyjna dla mieszkańców. Teren stadionu sportowego, budynek szatni, ścieżki pieszo-rowerowej oraz stanicy rowerowej w przyszłości również będzie udostępniany dla wszystkich bez wnoszenia jakichkolwiek odpłatności (w założeniu przestrzeń ta, ma być wykorzystywana do zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty mieszkańców w zakresie kultury fizycznej i sportu). W konsekwencji Gmina oraz żadna jej jednostka skonsolidowana z Gminą dla celów rozliczeń VAT nie pobiera i nie planuje pobierać opłat za korzystanie ze stadionu sportowego, budynku szatni, ścieżki rowerowej oraz stanicy rowerowej – tj. nie są pobierane opłaty za wynajem/dzierżawę stadionu, budynku szatni oraz stanicy rowerowej, na cel organizacji prywatnych spotkań, a także budynki/teren ten nie jest wykorzystywany do świadczenia usług udostępniania miejsc reklamowych ani żadnych innych odpłatnych świadczeń opodatkowanych podatkiem VAT. Wydatki na projekt nie są w żaden sposób związane z czynnościami generującymi dochody, które podlegałyby ewidencji VAT. W konsekwencji efekty przyszłej operacji nie służą czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT według stawek VAT ani czynnościom zwolnionym od tego podatku. W ocenie Gminy, wydatki, które zostaną poniesione na przedmiotową operację są związane wyłącznie z wykonywaniem nieodpłatnie przez Gminę zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 10 i 15 ustawy o samorządzie gminnym. Wydatki na projekt pn. „(…)” są związane wyłącznie z wykonywaniem przez Gminę czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego, w analizowanej sprawie podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony. Tym samym Wnioskodawca nie ma – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wydatki związane z realizacją przedmiotowego projektu.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków kwalifikowanych na projekt pn. „(…)”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin