Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.220.2021.1.MM
z 19 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych hodowli królików – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych hodowli królików.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest rolnikiem, posiada grunty rolne i prowadzi hodowlę królików mięsnych, których stado podstawowe liczy 1 000 szt. samic, a ich okres przechowywania wynosi co najmniej 1 rok, licząc od dnia nabycia. Króliki z hodowli sprzedawane są żywe do zakładów uboju z przeznaczeniem na mięso (brak królików futerkowych). Hodowla prowadzona jest przez Wnioskodawcę w gospodarstwie rolnym, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

W obecnym stanie faktycznym Wnioskodawca, zakładając że podlega regulacjom dotyczącym działów specjalnych produkcji rolnej, wypełnia obowiązek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z deklaracją składaną do Naczelnika Urzędu Skarbowego za dany rok o wielkości posiadanej hodowli i jej planowanej wielkości w roku następnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy hodowla królików mięsnych, prowadzona przez Wnioskodawcę w gospodarstwie rolnym w ilości 1 000 szt. samic powinna być zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej jako hodowla królików futerkowych, czy też hodowla ta stanowi działalność rolniczą, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020r., poz. 1426 z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej, które stanowią źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 w/w ustawy działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca m.in. na produkcji zwierzęcej typu przemysłowo-fermowego, a także działalność, której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej 2 miesiące, licząc od dnia nabycia (w przypadku pozostałych zwierząt).

W myśl art. 2 ust. 3 tej ustawy działami specjalnymi produkcji rolnej są m.in. hodowla i chów zwierząt futerkowych oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Ponadto, zgodnie z zapisem art. 2 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”. Załącznik ten informuje nie tylko, jakie hodowle i chowy zwierząt z uwagi na ich rozmiary nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej, ale także czy danego rodzaju działalność w ogóle ma ów charakter.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stwierdza, iż prowadzona w gospodarstwie rolnym hodowla królików mięsnych w ilości stada podstawowego 1 000 szt. samic, nie występuje w tabeli stanowiącej „załącznik nr 2” do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma znaczenia przy tym ilość stada podstawowego, która przekracza rozmiar wskazany w pkt 8 tego załącznika, a więc 50 szt., gdyż odnosi się on wyłącznie do królików futerkowych. Oznacza to, że dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z hodowli królików mięsnych w gospodarstwie rolnym nie stanowią dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Tego typu hodowla stanowi, w myśl ustawy, działalność rolniczą, a tym samym przychody uzyskane z takiej hodowli zaliczane są do przychodów z działalności rolniczej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.): przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy: działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie określa, co dla celów opodatkowania tym podatkiem rozumie się pod pojęciem działalności rolniczej. Przy czym przepisów ww. ustawy nie stosuje się (co do zasady) do przychodów uzyskiwanych z tej działalności. Należy przy tym zauważyć, że wyliczenie dokonane w ww. art. 2 ust. 2 cyt. ustawy ma charakter wyczerpujący.

Działami specjalnymi produkcji rolnej, w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są natomiast uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 2 ust. 3a cytowanej wyżej ustawy: nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Zatem uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w ww. załączniku nr 2. Informacje zawarte w tym załączniku nr 2 mają znaczenie w zakresie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli dany rodzaj uprawy, czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie jest wymieniona w treści załącznika, to należy uznać, że ta uprawa, hodowla, czy też chów jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej. W konsekwencji, do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Załącznik nr 2, tj. Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej. Z wyjaśnień do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że tabela z załącznikiem nr 2 jest obecnie publikowana przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia.

Należy wskazać, że od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. rozmiary norm szacunkowych zostały określone na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 2420).

Natomiast od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. rozmiary norm szacunkowych zostały określone na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 25 listopada 2020 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 2218).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem, posiada grunty rolne i prowadzi hodowlę królików mięsnych, których stado podstawowe liczy 1 000 szt. samic, a ich okres przechowywania wynosi co najmniej 1 rok, licząc od dnia nabycia. Króliki z hodowli sprzedawane są żywe do zakładów uboju z przeznaczeniem na mięso (brak królików futerkowych). Hodowla prowadzona jest przez Wnioskodawcę w gospodarstwie rolnym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

W załączniku nr 2 do ustawy podatkowej „Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego” (obowiązującym zarówno w 2020 r., jak i w 2021 r.) wymieniono m.in. pod poz. 8 zwierzęta futerkowe lit. f  króliki powyżej 50 sztuk samic stada podstawowego.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że dla potrzeb opodatkowania istotny jest cel, jakiemu ma służyć hodowla królików. Jako przychody z działalności rolniczej w ramach działów specjalnych produkcji rolnej wymienia się króliki w ramach zwierząt futerkowych.

Zatem, mając na uwadze cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony zaistniały stan faktyczny, należy stwierdzić, że prowadzona w gospodarstwie rolnym hodowla królików mięsnych nie stanowi działów specjalnych produkcji rolnej lecz jest działalnością rolniczą, z której przychody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – hodowla królików mięsnych prowadzona przez Wnioskodawcę w gospodarstwie rolnym w ilości 1 000 szt. samic stanowi działalność rolniczą, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.