Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.364.2021.1.MK
z 10 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2021 r. (data wpływu 12 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dodatków i nagród spisowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dodatków i nagród spisowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Ustawa z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. określa organizację prac spisowych. Zgodnie z ww. ustawą, Wójt, czyli pracodawca w Urzędzie Gminy …, pełniący funkcję Gminnego Komisarza Spisowego, Zarządzeniem nr … z dnia … r. powołał Gminne Biuro Spisowe w …, znajdujące się w budynku Urzędu Gminy, wyznaczył zastępcę Gminnego Komisarza Spisowego oraz członków biura spisowego. Prace spisowe wykonywali wyznaczeni ww. zarządzeniem pracownicy Urzędu w godzinach pracy Urzędu. Nie byli zwolnieni ze swoich obowiązków wynikających z umowy o pracę. Pracownikom za czas wykonywania pracy i dodatkowych zadań związanych ze spisem przysługiwało wynagrodzenie zgodne z umową o pracę, oraz były wypłacone dodatki spisowe w wysokości zależnej od m.in.: pełnionej funkcji, złożoności zadań i wysokości dotacji przyznanej przez Główny Urząd Statystyczny, zgodne z art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o zmianie ustawy o statystyce publicznej, ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. oraz ustawy o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2021 r., a także zgodne z regulaminem wynagradzania przyznającym inne dodatki z tytułu wykonywania prac zleconych z zakresu administracji rządowej. Od powyższych dodatków spisowych potrącono zaliczkę na podatek dochodowy oraz składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychody uzyskane przez pracowników Urzędu Gminy … z tytułu dodatków spisowych i nagród spisowych powinny być kwalifikowane jako przychody ze stosunku pracy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też powinny być kwalifikowane jako przychody z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, dodatki i nagrody spisowe stanowią przychody ze stosunku pracy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody (...). Również Regulamin wynagradzania pracowników zatrudnionych w Urzędzie Gminy … wprowadzony Zarządzeniem Wójta Gminy … z dnia … r. określa szczegółowe warunki wynagradzania pracowników, między innymi przyznaje pracownikom wykonującym prace zlecone z zakresu administracji rządowej dodatki z tego tytułu.

Ustawa z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. określa organizację prac spisowych. Pracownikom za czas wykonywania zadań związanych ze spisem przysługują dodatki spisowe w zależności od pełnionej funkcji i złożoności zadań. Również ustawa z dnia 10 marca 2006 r. o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej nakłada na gminę obowiązek realizacji zadania zleconego z zakresu administracji rządowej, tj. zwrotu części podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej przez producentów rolnych. Na realizację zadania gmina otrzymuje dotację celową, za pośrednictwem wojewodów. Z dotacji tej wypłacany jest pracownikom dodatek zadaniowy za realizację ww. zadania. Także ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy na podstawie art. 18 § 11 zobowiązuje Gminę w ramach zadań zleconych do prowadzenia rejestru wyborców. Wypłata dodatku zadaniowego dokonywana jest w wysokości przyznanej przez Krajowe Biuro Wyborcze dotacji celowej na prowadzenie i aktualizację stałego rejestru wyborców. Wszystkie ww. prace są zadaniami zleconymi z zakresu administracji rządowej. Pracownicy Urzędu Gminy … wykonują je w godzinach pracy urzędu, nie są zwolnieni ze swoich obowiązków wynikających z umowy o pracę. Pracownicy za czas wykonywania pracy i dodatkowych zadań związanych z realizacją zadań zleconych z zakresu administracji rządowej zachowują prawo do wynagrodzenia miesięcznego, a za dodatkowe czynności wykonywane w ramach prac zleconych otrzymują dodatki zgodnie z regulaminem wynagradzania.

Tym samym od dodatków wypłacanych pracownikom Urząd nalicza składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, a także pobiera zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, brak jest przesłanek do zakwalifikowania przychodów osób pracujących przy spisie rolnym czy spisie wyborców do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, dodatki spisowe i nagrody stanowią przychody ze stosunku pracy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych, gdyż osoby wykonujące prace spisowe są pracownikami urzędu, za czas przeznaczony na prace spisowe zachowują prawo do wynagrodzenia, w trakcie trwania spisu wykonują czynności wynikające z umowy o pracę. Art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowych od osób fizycznych określa, że za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne bez względu na źródło finansowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródło przychodów stanowi stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 2 ww., ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Z przepisu art. 12 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast na podstawie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania (art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wójt, czyli pracodawca w Urzędzie Gminy, pełniący funkcję Gminnego Komisarza Spisowego, zarządzeniem powołał Gminne Biuro Spisowe, znajdujące się w budynku Urzędu Gminy, wyznaczył zastępcę Gminnego Komisarza Spisowego oraz członków biura spisowego. Prace spisowe wykonywali wyznaczeni ww. zarządzeniem pracownicy Urzędu w godzinach pracy Urzędu. Nie byli zwolnieni ze swoich obowiązków wynikających z umowy o pracę. Pracownikom za czas wykonywania pracy i dodatkowych zadań związanych ze spisem przysługiwało wynagrodzenie zgodne z umową o pracę, oraz były wypłacone dodatki spisowe w wysokości zależnej od m.in.: pełnionej funkcji, złożoności zadań i wysokości dotacji przyznanej przez Główny Urząd Statystyczny, zgodne z art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o zmianie ustawy o statystyce publicznej, ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. oraz ustawy o narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2021 r., a także zgodne z regulaminem wynagradzania przyznającym inne dodatki z tytułu wykonywania prac zleconych z zakresu administracji rządowej. Od powyższych dodatków spisowych potrącono zaliczkę na podatek dochodowy oraz składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Dodatki spisowe i nagrody zostaną sfinansowane ze środków przekazanych gminie, pochodzących z budżetu państwa oraz ze środków Unii Europejskiej (art. 22 Ustawy).

Zasady przeprowadzania powszechnego spisu rolnego w 2020 r. regulują przepisy ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 1728).

Zgodnie z art. 17 ust. 4 ww. ustawy Centralne Biuro Spisowe tworzy Generalny Komisarz Spisowy, w drodze zarządzenia, określając jego strukturę organizacyjną i organizację pracy, mając na względzie konieczność zapewnienia prawidłowego i sprawnego wykonywania prac spisowych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. ustawy, do wykonywania prac spisowych:

1. wojewódzki komisarz spisowy tworzy wojewódzkie biuro spisowe,
2. gminny komisarz spisowy tworzy gminne biuro spisowe

- w drodze zarządzenia, określając skład i organizację pracy danego biura spisowego, mając na względzie konieczność zapewnienia prawidłowego i sprawnego wykonywania prac spisowych.

Stosownie do treści art. 18 ust. 2-3 ww. ustawy, pracą wojewódzkiego biura spisowego kieruje zastępca wojewódzkiego komisarza spisowego, a pracą gminnego biura spisowego - gminny komisarz spisowy. Prace spisowe na rzecz wojewódzkich i gminnych biur spisowych wykonują odpowiednio pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego.

Zadania z zakresu administracji rządowej wykonywane przez gminę w ramach prac spisowych zostały określone w art. 19 ust. 1 wskazanej ustawy.

Prace spisowe są finansowane z budżetu państwa oraz ze środków Unii Europejskiej (art. 22 ust. 1 ww. ustawy). Środki na wykonanie zadań, o których mowa w art. 19, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego przekazuje gminie za pośrednictwem dyrektora urzędu statystycznego właściwego ze względu na miejsce położenia gminy, w terminach umożliwiających wykonanie prac spisowych (art. 22 ust. 4 ww. ustawy).

W myśl art. 23 ust. 1 ww. ustawy, w ramach wydatków osobowych mogą być finansowane:

1. wynagrodzenia pracowników jednostek służb statystyki publicznej wykonujących prace spisowe;
2. dodatki za wykonywanie prac spisowych, zwane dalej „dodatkami spisowymi", lub jednorazowa nagroda za wykonywanie prac spisowych, zwana dalej „nagrodą spisową”, dla pracowników jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego oraz zastępców komisarzy spisowych;
3. nagroda spisowa dla komisarzy spisowych.
   
   

Zasady i wysokość powyższych nagród określone zostały w art. 23 ust. 2-5 ww. ustawy.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, że w przypadku Powszechnego Spisu Rolnego przeprowadzanego w 2020 r., wynagrodzenie przyznane członkom Gminnego Biura Spisowego w postaci dodatku spisowego i nagrody spisowej, nie stanowi przychodu ze stosunku pracy. Pracodawcą dla wyznaczonych do pracy w biurach spisowych jest urząd administracji państwowej i samorządowej, a nie biuro spisowe czy komisarz spisowy, natomiast prace wykonywane w biurze spisowym są pracami zleconymi przez komisarza spisowego i wykonywane są na rzecz biura spisowego. Dlatego też dodatki spisowe i nagrody otrzymywane przez te osoby nie są związane ze stosunkiem pracy, ale z wykonywaniem zleconych przez komisarza spisowego dodatkowych zadań w ramach prac w biurze spisowym. Zgodnie z powyższym zastosowanie mają przepisy o działalności wykonywanej osobiście, na podstawie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że dodatki spisowe i nagrody spisowe przyznane członkom Gminnego Biura Spisowego nie stanowią przychodu ze stosunku pracy dla pracowników zatrudnianych przez Wnioskodawcę i nie będą ciążyły na nim z tego tytułu obowiązki płatnika, wynikające z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczenia te są otrzymywane w związku z wykonywaniem przez te osoby prac zleconych przez inny podmiot niż pracodawca, mianowicie gminnego komisarza spisowego, dlatego też przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 ww. ustawy ciążą na podmiocie dokonującym świadczeń w postaci dodatków spisowych i nagród.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi On dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.